ΥΠΟΜΝΗΜΑ
Θέσεων και προτάσεων της Ο.Λ.Τ.Ε.Ε. για την Τ.Ε.Ε.
προς τους κ.κ. Πρόεδρο, Αντιπρόεδρο, Γραμματέα και τα Μέλη
της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων,
στο πλαίσιο του Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου για την Παιδεία.
Παρά το γεγονός ότι δεν έχει πραγματοποιηθεί συνάντησή μας με τον Υπουργό Παιδείας την οποία επανειλημμένα ζητήσαμε (με τις με αρ. πρωτ. 86/02-10-2015 και 104/23-12-2015 επιστολές μας, βλ. και http://www.oltee.gr/?p=4610, http://www.oltee.gr/?p=5309).
Παρά την δικαιολογημένη καχυποψία ότι οι αποφάσεις του Υπουργείου είναι ήδη προειλημμένες και ότι ο διάλογος είναι προσχηματικός, σύμφωνα με τις επιφυλάξεις που έχουμε εκφράσει με την με αρ. πρωτ. 109/15-01-2016 επιστολή και το δελτίο τύπου με αρ. 54/27-01-2016 (βλ. http://www.oltee.gr/?p=5453, http://www.oltee.gr/?p=5605).
Έχοντας επίγνωση ότιο τρόπος που ενσυνείδητα έχουμε επιλέξει να λειτουργούμε:
– έξω από συντεχνιακά συμφέροντα,
– έξω από τη συνδικαλιστική «πεπατημένη»,
– χωρίς την καθοδήγηση ή ποδηγέτηση κομματικών παρατάξεων,
– χωρίς ιδεοληπτικές εμμονές,
ενεργοποιεί τα αυτόματα αντανακλαστικά του «συστήματος» που προσπαθεί λυσσαλέα να αποκλείσει την Ομοσπονδία και να πνίξει τη φωνή μας.
Με συναίσθηση ότι καμιά άλλη Οργάνωση δεν πρόκειται να υποστηρίξει απόψεις και να τεκμηριώσει θέσεις ΚΑΘΑΡΑ και ΜΟΝΟ ΥΠΕΡ της Ανώτερης Δευτεροβάθμιας Τ.Ε.Ε.,
Με υπευθυνότητα και συνέπεια στο όραμα για την Τ.Ε.Ε. που εκφράζουμε, αλλά και πλήρη συνείδηση της συνδικαλιστικής μας υποχρέωσης προς τους εκπαιδευτικούς που την υπηρετούν και εκπροσωπούμε αντιπροσωπευτικά,
Α Π Ο Φ Α Σ Ι Σ Α Μ Ε
α) τη ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ της Ο.Λ.Τ.Ε.Ε. στον Εθνικό και Κοινωνικό Διάλογο για την Παιδεία, ΘΕΣΜΙΚΑ και
β) την ανάληψη πρωτοβουλιών με σκοπό την αντιμετώπιση ιδεοληψιών, το ξεπέρασμα απαρχαιωμένων συνδικαλιστικών νοοτροπιών, την ανατροπή της αναχρονιστικής παραταξιακής εκφοράς λόγου, αλλά και την σφοδρή αντιπαράθεση με το νεόκοπο και πρωτοφανή σε έπαρση κυβερνητικό συνδικαλισμό, ο οποίος εμφανίζεται πλέον δημόσια, ξεδιάντροπα και χωρίς προσχήματα σφιχταγκαλιασμένος με την πολιτική.
Ι. Γενικές θέσεις για την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση στην Ελλάδα
Ια) Το να γίνει η εκπαίδευση υποχρεωτική «δια νόμου», δεν την κάνει αυτόματα και καλύτερη, ούτε την αναβαθμίζει αναγκαστικά.
Απόδειξη του παραπάνω αξιώματος αποτελεί η ωμή πραγματικότητα της μέχρι σήμερα «υποχρεωτικής εκπαίδευσης»:
– Ο εκφοβισμός για τις …συνέπειες του νόμου, δεν απέτρεψε μέχρι σήμερα αυτούς που εγκαταλείπουν το σχολείο από το να εξακολουθούν να …«παρανομούν» συστηματικά….
– Πολλοί απόφοιτοι των Γυμνασίων «προωθούνται» όπως – όπως στην «απόλυσή» τους, με σοβαρότατες ελλείψεις και αβυσσαλέα κενά.
Εν προκειμένω, ο «υποχρεωτικός» χαρακτήρας του Γυμνασίου όχι μόνο δεν ωφελεί στην εκπαίδευση των μαθητών, αλλά τελικώς αποβαίνει σε βάρος τους, καθώς αποτελεί το ακλόνητο άλλοθι για την κακήν – κακώς προαγωγή και απόλυσή τους, ακριβώς με το επιχείρημα ότι αφού η όλη διαδικασία είναι «αναγκαστική», πρέπει να ολοκληρωθεί έστω και «για τους τύπους».
Ιβ) Εάν το Υπουργείο επιθυμεί πραγματικά να επιτελέσει επιτέλους η εκπαίδευση τον κοινωνικό της ρόλο, τότε αυτή πρέπει:
– να είναι ελκυστική,
– να προσφέρεται σε ποικιλία τύπων,
– να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες του λαού και
– να αποδεικνύει χειροπιαστά ότι στο τέλος της όποιας «υποχρεωτικής» εκπαιδευτικής πορείας, θα έχει επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Το επιχείρημα ότι η επιβολή ενός και μόνο «μη ταξικού Λυκείου» (Ενιαίου ή Θεωρίας και Πράξης) θα «διορθώσει» και την υφιστάμενη ταξική διαστρωμάτωση της κοινωνίας, είναι απολύτως εξοργιστικό ! Για μια ακόμη φορά προτάσσεται η δήθεν διασφάλιση των «λαϊκών συμφερόντων» ως το τέλειο άλλοθι για να προωθηθεί μια καθαρά συντεχνιακή επιδίωξη, προς άγραν «πελατών» και εργασιακής εξασφάλισης, με ταυτόχρονη ουσιαστική ζημία και σε βάρος των λαϊκών τάξεων. Όσοι δεν αντέχουν την «αιώνια» Γενική Εκπαίδευσή τους, θα εξωθηθούν μια ώρα αρχύτερα εκτός Εκπαιδευτικού συστήματος, όπου θα παγιδευτούν δια βίου και θα καταδικαστούν να εργάζονται ως ανειδίκευτοι εργάτες, αφού για να σπουδάσουν μια οποιαδήποτε τέχνη θα πρέπει πρώτα να τελειώσουν το Λύκειο !!
Ιγ) Καμία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση δεν πρόκειται να επιτύχει, όσο το εκπαιδευτικό σύστημα θεωρεί ως «μάθηση» την ακατάσχετη «στοίβαξη» γνώσεων σε παιδικούς εγκεφάλους.
Το πετυχημένο εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει:
– Να μπορεί να εντοπίζει, να ενθαρρύνει και να επιβραβεύει όλα τα είδη δεξιοτήτων, ταλέντων και «μορφών ευφυΐας».
– Να διαμορφώνει προσωπικότητες που με την ενηλικίωσή τους θα αποτελέσουν «πολίτες» της κοινωνίας.
– Να δίνει εφόδια για την εύστοχη και έγκαιρη επαγγελματική αποκατάσταση των μαθητών με την ενηλικίωσή τους, ως μέρος της ιδιότητας του «πολίτη» της χώρας.
Ιδ) Οι μαθητές που φοιτούν στα σχολεία της Τ.Ε.Ε. έχουν κάποια γενικά χαρακτηριστικά τα οποία πρέπει να αναγνωρίσει κάποιος όταν σχεδιάζει την εκπαίδευσή τους. Συγκεκριμένα:
– Απέχουν παρασάγγες από το πρότυπο του «επιμελούς» μαθητή που επιβραβεύει το υφιστάμενο εκπαιδευτικό σύστημα και εξ’ αυτού φέρουν συνήθως το «στίγμα» του «ανεπίδεκτου μαθήσεως».
– Στην πραγματικότητα διαθέτουν εξαιρετικές δεξιότητες και ταλέντα στη διαχείριση εργασιών και επίλυση συνδυαστικών προβλημάτων που απαιτούν συνεργασία αναλυτικής σκέψης και δεξιοτεχνίας.
– Ανήκουν στην πλειοψηφία τους στα μεσαία και χαμηλά οικονομικά στρώματα, ενώ αρκετοί από αυτούς προερχόμενοι από οικογένειες μεταναστών. Για το λόγο αυτό:
– Είναι πιο ώριμοι και συνειδητοποιημένοι από τους συνομηλίκους τους των ανώτερων οικονομικά στρωμάτων.
– Έχουν απόλυτη ανάγκη την απόκτηση πτυχίου ειδικότητας στα 18 για την άμεση εκκίνηση της επαγγελματικής τους ζωής με τυπικά και ουσιαστικά εφόδια – προσόντα.
Ιε) «Επιστήμονες» και «Τεχνίτες»
Το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας καλλιεργεί και συντηρεί συστηματικά και από πολύ νωρίς, ένα κάθετο διαχωρισμό της γνώσης που προσλαμβάνονται απολύτως «θεωρητικά» και των δεξιοτήτων που απαιτούν «χειρωνακτική» εξάσκηση. Οι απόφοιτοι του πρώτου κλάδου προωθούνται να γίνουν οι μελλοντικοί «Επιστήμονες», ενώ οι δεύτεροι προορίζονται για «Τεχνίτες».
Όμως, αυτός ο απόλυτος διαχωρισμός στην εκπαίδευσή τους δημιουργεί ανυπέρβλητο χάσμα στη επικοινωνία των δύο αποφοίτων, όταν στην εργασιακή τους ζωή χρειάζεται να συνεργάζονται συνεχώς και επί του ιδίου αντικειμένου. Ο μηχανικός με τον τεχνίτη, ο γιατρός με τη νοσηλεύτρια.
Στις εφαρμοσμένες επιστήμες, είναι απαραίτητο οι μελλοντικοί «επιστήμονες» να λαμβάνουν εργαστηριακά μαθήματα «Τομέα» αντίστοιχης ειδικότητας, μαζί με τους μελλοντικούς «τεχνίτες» και συνεργάτες στην επαγγελματική τους ζωή.
Ιστ) Η Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση έχει αυξημένο κόστος σε σχέση με τη Γενική Εκπαίδευση. Ωστόσο, η επένδυση στην ΤΕΕ αποτελεί ΚΕΦΑΛΑΙΟ και όχι πολυτέλεια για τη χώρα. Μια στιβαρή ΤΕΕ αποτελεί τη βάση για την ανάπτυξη κάθε προηγμένης χώρας που επενδύει στο μέλλον και στο ανθρώπινο δυναμικό της.
Ιζ) Τυπικό σύστημα
Στο τυπικό σύστημα εκπαίδευσης (ΕΠΑΛ-ΕΚ) παρέχεται ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ. Εκτός από τη διδασκαλία της «διδακτέας ύλης», διαπλάθονται χαρακτήρες και διαμορφώνονται συμπεριφορές και ήθη.
Τα σχολεία και οι σχολές του Τυπικού Συστήματος παρέχουν αναγνωρισμένους τίτλους σπουδών (πτυχία) μετά την επιτυχή ολοκλήρωση της φοίτησης.
Ιη) Μη τυπική μάθηση
Τα ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ Κατάρτισης (ΙΕΚ) της μη τυπικής μάθησης παρέχουν μονόπλευρη τεχνική γνώση, ΔΕΝ δίνουν πτυχίο, ΔΕΝ έχουν δομή και λειτουργία σχολείου, συλλόγου διδασκόντων, κλπ.
Ιθ) Για την παροχή υψηλών υπηρεσιών Εκπαίδευσης απαιτείται η ταυτόχρονη συνδρομή πολλών παραγόντων σε πολλαπλά επίπεδα. Για το λόγο αυτό (και όχι για να προσδοθεί η «αναμενόμενη» συνδικαλιστική «χροιά») οι προτάσεις μας αναπτύσσονται σε όλο το φάσμα και αναφέρονται σε όλους τους συντελεστές της Εκπαίδευσης.
ΙΙ. Ο Νόμος 1566/85, η μετέπειτα κακοδαιμονία και η μεγάλη ΑΝΑΤΡΟΠΗ
ΙΙα) Είναι σημαντικό να παρακολουθήσει κάποιος την πορεία της Τ.Ε.Ε. στην Ελλάδα μέσα από μια εξέλιξη 190 χρόνων. Από το πρώτο Τεχνικό Σχολείο Αίγινας που ιδρύθηκε από τον Καποδίστρια το 1858, έως το Ν. 4186/2013. (βλ. Φελέκης, Πρακτικά Επιστημονικής Ημερίδας «Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση – Χθές, Σήμερα, Αύριο», Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 71, συνημμένο 2 και http://www.oltee.gr/?p=5935).
Ορόσημο στην Εκπαιδευτική ιστορία της χώρας αποτελεί αναμφίβολα ο Ν. 1566/1985 επί Υπουργίας του κ. Απ. Κακλαμάνη. Ο Νόμος αυτός αντιμετωπίζει σε βάθος και έκταση όλα τα θέματα που αφορούν στην Εκπαίδευση, κάθε τύπου και είδους, καθώς και σε όλους τους εμπλεκόμενους συντελεστές της. Στο χρονικό διάστημα των 30 ετών που μεσολάβησε μέχρι σήμερα, έγιναν πολλές «μεταρρυθμίσεις» και τροποποιήσεις επιμέρους διατάξεών του. Ωστόσο, το γράμμα, αλλά κυρίως το πνεύμα του Ν. 1566/85, δεν μπόρεσε να ξεπερασθεί, παραμένει μέχρι και σήμερα σε ισχύ και εξακολουθεί να λειτουργεί ως βάση και σημείο αναφοράς.
Όσον αφορά στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση, με το Ν. 1566/85 εντάχθηκε στις δομές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, στο δεύτερο κύκλο της Ανώτερης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα προβλέπεται ότι:
– Τα λύκεια λειτουργούν ως γενικά, κλασικά, τεχνικά – επαγγελματικά και ενιαία πολυκλαδικά» (άρθρο 6 παρ. 1).
– «α) Το τεχνικό — επαγγελματικό λύκειο επιδιώκει επιπλέον να μεταδώσει στους μαθητές τις απαιτούμενες τεχνικές ή άλλες επαγγελματικές γνώσεις και να αναπτύξει τις δεξιότητές τους, ώστε μετά την αποφοίτησή τους να μπορούν να απασχοληθούν με επιτυχία σε ορισμένο τεχνικό ή επαγγελματικό κλάδο. β) Οι μαθητές των τεχνικών – επαγγελματικών λυκείων ασκούνται στο επάγγελμα» (άρθρο 6 παρ. 3).
– Ακόμη, προβλέπεται η λειτουργία τεχνικών – επαγγελματικών σχολών, όπου «Εκτός από τους γενικούς σκοπούς της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ειδικότερος σκοπός της τεχνικής – επαγγελματικής σχολής είναι η μετάδοση τεχνικών και επαγγελματικών γνώσεων και η καλλιέργεια δεξιοτήτων, ώστε ο απόφοιτος να μπορεί να ασκήσει μεεπιτυχία ορισμένο επάγγελμα και να συμβάλλει στηνποσοτική και ποιοτική ανάπτυξη της παραγωγής.Παράλληλα επιδιώκεται η εμπέδωση και ο εμπλουτισμόςτων γενικών γνώσεων των μαθητών» (άρθρο 9, παρ. 1).
– Για τα σχολικά εργαστηριακά κέντρα και σχολικά εργαστήρια προβλέπει «Για την πρακτική άσκηση των μαθητών των τεχνικών – επαγγελματικών λυκείων, των ενιαίων πολυκλαδικών λυκείων και των τεχνικών – επαγγελματικών σχολών συγκροτούνται και λειτουργούν ανάλογα με τις υπάρχουσες ανάγκες σχολικά εργαστηριακά κέντρα (Σ.Ε.Κ.)…» (άρθρο 10, παρ. 1).
ΙΙβ) Ακολούθησαν επανωτές μεταρρυθμίσεις και αναδιαρθρώσεις, όχι χωρίς σχεδιασμό, αλλά σίγουρα χωρίς συνέχεια και διάρκεια, οι οποίες επέφεραν μόνιμο αποπροσανατολισμό και διατάραζαν περιοδικά την υπόσταση και τη λειτουργία των σχολείων της Τ.Ε.Ε. Αλλαγές στην ονομασία του Υπουργείου, στην ονομασία των σχολείων της Τ.Ε.Ε., στις δομές διοίκησης και εποπτείας τους, στην ονομασία των ειδικοτήτων, στη δομή και περιεχόμενο σπουδών, στους παρεχόμενους τίτλους, στα δικαιώματα των αποφοίτων, στην πρόσβαση (ή στον αποκλεισμό) τους σε Τριτοβάθμια εκπαίδευση, κλπ.
Ποτέ η Παιδεία και η Εκπαίδευση δεν έγιναν εθνική υπόθεση, ώστε με τη συμμετοχή και τη συναίνεση όλων να ακολουθούνται πολιτικές μακράς πνοής και να διασφαλίζεται η διάρκειά τους!
Κοντά σε αυτά, το συντεχνιακό κατεστημένο της Γενικής εκπαίδευσης επιφύλασσε (και συντηρεί ακόμη) την πλέον απαξιωτική προσέγγιση προς την Τ.Ε.Ε., την οποία αντιμετώπιζε πάντα ως το δοχείο «απορριμμάτων» της Γενικής Εκπαίδευσης. Εύκολος στόχος και μόνιμα προσφερόμενη για συνεχείς πειραματισμούς, μονίμως υπολειπόμενη και ενοχοποιημένη, η Τ.Ε.Ε. παρέμενε σε παρατεταμένη υποβάθμιση και ποτέ δεν κατάφερε να προσελκύσει περισσότερο από το 30% του συνόλου των μαθητών, την ίδια στιγμή που ο μέσος ευρωπαϊκός όρος κινείται στο 50% και στις προηγμένες εκπαιδευτικά χώρες υπερβαίνει ακόμη και το 70% !
ΙΙγ) Το 2013 η Τ.Ε.Ε. δέχθηκε το πλέον καίριο πλήγμα σε όλη τη διάρκεια της 200 ετών ιστορίας της. Καταργήθηκαν οι πιό δημοφιλείς Τομείς και Ειδικότητες από τα Επαγγελματικά Λύκεια, 2.500 Εκπαιδευτικοί Τεχνικών Ειδικοτήτων που δίδασκαν σε αυτά βγήκαν σε διαθεσιμότητα και καταργήθηκαν πλήρως οι ΕΠΑ.Σ.
Η Τ.Ε.Ε. αποδυναμώθηκε, καίριες ειδικότητές της εκδιώχθηκαν από την Τυπική Εκπαίδευση, ενισχύθηκε συστηματικά η Μη Τυπική Μάθηση των Φροντιστηρίων Κατάρτισης ΙΕΚ, ενώ εισέβαλε η Μαθητεία του ΟΑΕΔ στο 4ο έτος των ΕΠΑ.Λ.
ΙΙδ) Το 2015 η νέα Κυβέρνηση επαναπροσέλαβε τους Εκπαιδευτικούς Τεχνικών Ειδικοτήτων που είχαν βγει σε διαθεσιμότητα και ξαναλειτούργησε τους καταργημένους Τομείς και Ειδικότητες στα ΕΠΑ.Λ. Ωστόσο:
– Δεν ανασυστάθηκαν οι ΕΠΑ.Σ. και
– Δεν λειτούργησαν όλες οι ειδικότητες των ΕΠΑ.Λ., καθώς η ανασύσταση των καταργημένων έγινε με καθυστέρηση και ενώ είχαν γίνει ήδη οι δηλώσεις προτίμησης των τελειοφοίτων των Γυμνασίων.
Φέτος, πριν προλάβουν ακόμη να ορθοποδήσουν τα ΕΠΑ.Λ., αυτή η ίδια Κυβέρνησηπουεπανέφερε τους καταργημένους Τομείς και τους εκδιωχθέντες εκπαιδευτικούς, φαίνεται να συνεχίζει τους στρατηγικούς στόχους της προηγούμενης,διαφωνώντας μόνο στην …ιδεολογική τεκμηρίωση και εξοβελίζει ΟΛΟΚΛΗΡΗ πλέον την Τ.Ε.Ε. ΕΞΩ από τη ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ Τυπική Εκπαίδευση, τα τεχνικά σχολεία και όλους τους εκπαιδευτικούς τεχνικών ειδικοτήτων, ενσωματώνοντάς τους στη Μη Τυπική Μάθηση των Φροντιστηρίων Κατάρτισης ΙΕΚ, ενώ επισημοποιείται η ΠΛΗΡΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗ του 4ο έτους των ΕΠΑ.Λ. στο Υπουργείο Εργασίας (ΟΑΕΔ) και στη Μαθητεία του…
Επισήμως πλέον χρησιμοποιείται από το Υπουργείο ο νεόκοπος για τα Ελληνικά δεδομένα όρος Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση (Ε.Ε.Κ.). Επιδιώκεται μάλιστα να εμφανιστεί ότι Εκπαίδευση και Κατάρτιση αποτελούν ένα ενιαίο είδος «Μάθησης».
Επιπλέον, προωθεί πλέον η Κυβέρνηση την εισβολή της «Μαθητείας» μέσα στα Σχολεία του Υπουργείου Παιδείας και την σταδιακή παράδοσή τους στο Υπουργείο Εργασίας. Της ίδιας Μαθητείας εναντίον της οποίας αγωνιζόταν από τα έδρανα της αντιπολίτευσης !
Το μέγα ζητούμενο πλέον για την ΤΕΕ δεν είναι το βέλτιστο δημόσιο σχολείο της, αλλά το εάν θα παραμείνει ΣΧΟΛΕΙΟ του Υπουργείου ΠΑΙΔΕΙΑΣ ή θα παραδοθεί πλήρως στη ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ των ΙΕΚ και στη ΜΑΘΗΤΕΙΑ του Υπουργείου ΕΡΓΑΣΙΑΣ, σύμφωνα με τις ακραία νεοφιλελεύθερες επιταγές του ΟΟΣΑ, εξαγνισμένες αυτή τη φορά μετά την ανάδυσή τους από την καθαγιαστική κολυμβήθρα της «προοδευτικής τεκμηρίωσης» και επιχειρηματολογίας.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και με πλήρη επίγνωση της κρισιμότητας των στιγμών, στο πνεύμα και τις αρχές της Δημόσιας και Δωρεάν Εκπαίδευσης που δικαιούται ο κάθε Έλληνας πολίτης, καταθέτουμε τις απόψεις και θέσεις μας, ομαδοποιημένες σε ενότητες, συνοδευόμενες από στοιχειώδη τεκμηρίωση και αναφορές.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ – ΖΗΤΟΥΜΕ:
Α. ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Α.1 Διατήρηση της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης ΜΕΣΑ στη ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΤΥΠΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, αποκλειστικά και μόνο στο Υπουργείο Παιδείας.
Το κράτος είναι υποχρεωμένο από το Σύνταγμα να παρέχει δημόσια δωρεάν εκπαίδευση στους πολίτες του. Η Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση οφείλει να παρέχεται στη δεύτερη βαθμίδα:
– Επειδή πρέπει να δοθεί εγκαίρως Τεχνική Παιδεία στους μαθητές, προκειμένου να συνδυάσουν τη λειτουργία της σκέψης με τις χειρωνακτικές δεξιότητες, όσο ακόμη εξελίσσονται οι εγκεφαλικές λειτουργίες και η σωματική ανάπτυξη. Η Τεχνική Εκπαίδευση είναι ΤΡΟΠΟΣ και όχι μόνο ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ μάθησης. Εάν η πολιτεία κατανοούσε την ιδιαίτερη σημασία και επίδρασή της στην ψυχική, σωματική και εγκεφαλική ανάπτυξη των εφήβων, θα την παρείχε σε ΟΛΟΥΣ τους μαθητές ανεξαιρέτως των ιδιαίτερων κλίσεών τους. Σε κάθε περίπτωση όμως, δεν μπορεί να στερούμε αυτή τη δυνατότητα τουλάχιστον από εκείνους τους μαθητές που αποδεδειγμένα έχουν εξαιρετικά αναπτυγμένες τεχνικές δεξιότητες.
– Επειδή στα σχολεία του τυπικού συστήματος παρέχεται συνολική και ολόπλευρη ΠΑΙΔΕΙΑ, διαμορφώνονται συμπεριφορές και καλλιεργούνται προσωπικότητες, μέσα σε ένα περιβάλλον παιδαγωγικά κατάλληλο για ανηλίκους, εμφορούμενο από δημοκρατικές αρχές, αξίες, ιδανικά, πολιτισμό, ισότητα, που καταπολεμά τη βία και το ρατσισμό, κλπ.
– Επειδή η Τ.Ε.Ε. παρέχει στους μαθητές της πραγματικά εφόδια για να ξεκινήσουν την ζωή τους ως ενήλικοι πολίτες, μεταξύ των άλλων και επαγγελματικά.
– Για να καλυφθούν οι πραγματικές ανάγκες ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας.
– Επειδή η Τ.Ε.Ε. αποτελεί πραγματική επένδυση για τη Χώρα που στοχεύει στην κοινωνική και οικονομική της ανάπτυξη.
Ιστορικά, παιδαγωγικά και επιστημονικά, η Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση (Τεχνικό Λύκειο) μαζί με τη Γενική Εκπαίδευση (Γενικό Λύκειο) αποτελούν τις δύο ανεξάρτητες και αυτόνομες επιλογές στο χώρο της Ανώτερης (μετά το Γυμνάσιο) Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Μάλιστα, στις προηγμένες εκπαιδευτικά (αλλά και οικονομικά) χώρες, η δευτεροβάθμια Τ.Ε.Ε. αποτελεί την κυρίαρχη επιλογή των μαθητών.
Αντιθέτως, δεν υπάρχει καμία χώρα στον πλανήτη που να παρέχει Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση αποκλειστικά μετά τα 18 ή αποκλειστικά εκτός του Τυπικού Εκπαιδευτικού Συστήματος !
Ακόμη, σε καμία χώρα στον πλανήτη δεν έχει τεθεί ως προϋπόθεση πρόσβασης σε Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση, η υποχρεωτική παρακολούθηση 12 (ή 14) ετών Γενικής Εκπαίδευσης !
Οι εισηγητές αυτής της παγκοσμίως πρωτοφανούς εφευρέσεως θα πρέπει να επικαλεστούν έστω ένα παράδειγμα χώρας που να μην παρέχει Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση στη Δεύτερη Βαθμίδα του Τυπικού Εκπαιδευτικού της Συστήματος. Από τις ακραίες νεοφιλελεύθερες οικονομίες έως τις ακραιφνείς κομμουνιστικές κοινωνίες, σε καμιά δεν απουσιάζει η Τ.Ε.Ε. από τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, ούτε σήμερα, ούτε στο παρελθόν. ΟΥΤΕ ΜΙΑ !
Κάθε άλλης μορφής φροντιστηριακή κατάρτιση, μη τυπική μάθηση, δια Βίου μάθηση, κλπ μπορεί να παρέχεται και από άλλα Υπουργεία. Δεν μπορεί όμως να καταργηθεί προς όφελός τους η Τυπική Εκπαίδευση που παρέχεται αποκλειστικά και μόνο από το Υπουργείο Παιδείας, με ευθύνη και συνταγματική υποχρέωση του Κράτους.
Α.2 ΟΧΙ στην ενοποίηση των δύο Τύπων Λυκείου.
Η ενοποίηση των δύο τύπων Λυκείου (Γενικού και Τεχνικού) οδηγεί στη στέρηση της δυνατότητας επιλογής του Τεχνικού, με συνέπεια την καταστροφή υφιστάμενων δεξιοτήτων των μαθητών, την αποτυχία δημιουργίας μεσαίων στελεχών στην παραγωγική δομή της Χώρας και την συνακόλουθη αύξηση του ανεκπαίδευτου και ανειδίκευτου εργατικού δυναμικού.
Η ενοποίηση των δύο τύπων Λυκείου είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει ραγδαία αύξηση της μαθητικής διαρροής, η οποία θα λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και δεν θα είναι δυνατό να αντιμετωπισθεί.
Το επιχείρημα ότι η Γενική Εκπαίδευση θα είναι δήθεν «υποχρεωτική» για όλους τους πολίτες, δεν είναι απλώς αφελές, αλλά εξοργιστικά υποκριτικό.
Ενδεχόμενη ενοποίηση των δύο τύπων Λυκείου θα αποτελέσει έγκλημα όχι μόνο κατά της εργασίας, αλλά πρωτίστως κατά της Παιδείας, βάλλοντας βάναυσα κατά της ίδιας της κοινωνίας και μάλιστα κατά των περισσότερο αδυνάτων και ευπαθών ομάδων της.
Α.3 Αυθύπαρκτο 3ετές Λύκειο της Τ.Ε.Ε., που θα παρέχει Πτυχίο Ειδικότητας και Απολυτήριο ισότιμο του Γενικού Λυκείου (όπως το σημερινό ΕΠΑ.Λ.).
Το Λύκειο της Τ.Ε.Ε. οφείλει να είναι ένα ολοκληρωμένο σχολείο που:
– Θα έχει ΟΛΕΣ τις τάξεις της Λυκειακής Βαθμίδας.
– Θα παρέχει Πτυχίο Ειδικότητας και Απολυτήριο ισότιμο του Γενικού Λυκείου.
Είναι προφανές ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει σχολείο χωρίς Α’ τάξη !
Επίσης, δεν είναι δυνατόν να μην έχει μόνιμο σχολικό πληθυσμό, αλλά να αποτελεί τον τόπο προορισμού ημερησίων «τεχνολογικών …εκδρομών» των μαθητών του «Ενιαίου Λυκείου». Σύμφωνα με ένα σενάριο που διατυπώθηκε γραπτώς και από όχι τυχαίους, οι μαθητές της Β’ τάξης του «Ενιαίου Λυκείου» θα παρακολουθούν στο «Επαγγελματικό Λύκειο» επί δύο ημέρες της εβδομάδος μαθήματα Τομέων και οι μαθητές της Γ’ τάξης θα παρακολουθούν επί τρείς ημέρες της εβδομάδος μαθήματα Ειδικότητας. Στο ενδεχόμενο αυτό, οι μαθητές θα έχουν καθημερινά διαφορετικό τόπο προορισμού, σε διαφορετικό σχολείο !
Ακόμη, η απόδοση Πτυχίου Ειδικότητας και Απολυτηρίου Λυκείου με την επιτυχή ολοκλήρωση των σπουδών, προϋποθέτει την κατ’ ελάχιστον διδασκαλία των απαιτούμενων (σε ποσότητα και σε περιεχόμενο) μαθημάτων Ειδικότητος και Γενικής Παιδείας, σύμφωνα με τα Ευρωπαϊκά Πρότυπα και τις «πιστωτικές μονάδες» (ECVET).
Με βάση τα παραπάνω, τα μαθήματα Τομέα/Ειδικότητας πρέπει να ξεκινούν από την Α΄ τάξη, προκειμένου να συμπληρωθεί το σύνολο των απαιτούμενων πιστωτικών μονάδων.
Η Ο.Λ.Τ.Ε.Ε. έχει συντάξει αναλυτική και τεκμηριωμένη πρόταση για το Τεχνικό Επαγγελματικό Λύκειο (Τ.Ε.Λ.). Αναλυτικές δημοσιεύσεις έχουν πραγματοποιηθεί στον Τύπο, σε Επιμελητήρια, σε σχολεία και είναι αναρτημένη στην ιστοσελίδα της Ομοσπονδίας από τον Απρίλιο του 2013, επικαιροποιημένη τον Οκτώβριο του 2014.
(βλ. συνημμένο 1 και http://www.oltee.gr/?page_id=284).
Α.4 ΑΜΙΓΗΣ Επαγγελματικός Κλάδος ΜΕΣΑ στο Λύκειο της Τ.Ε.Ε.
Στην πρόταση της Ο.Λ.Τ.Ε.Ε., μέσα στο Λύκειο της Τ.Ε.Ε. περιλαμβάνεται και «Επαγγελματικός Κλάδος», στον οποίο διδάσκονται μόνο μαθήματα Τομέα/Ειδικότητας και στους αποφοίτους του αποδίδεται μόνο Πτυχίο. Ο κλάδος αυτός λειτουργεί σε απογευματινή βάση.
Με το σχήμα αυτό ενσωματώνονται στις δομές της Τυπικής Εκπαίδευσης και όσες ειδικότητες διδάσκονται μέχρι σήμερα αποκλειστικά και μόνο σε Δημόσια Φροντιστήρια Κατάρτισης (Δ.Ι.Ε.Κ.), αλλά ΟΧΙ και σε δημόσια σχολεία ή σχολές του Τυπικού Συστήματος !
Είναι η συνέχεια των καταργημένων ΕΠΑ.Σ. και η ενσωμάτωση στο τυπικό σύστημα των μεταγυμνασιακών Σ.Ε.Κ. του Ν. 4186/2013.
Η ανάγκη για λειτουργία του Επαγγελματικού Κλάδου μέσα στο Επαγγελματικό Λύκειο αναδείχθηκε στην Επιστημονική Ημερίδα «Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση – Χθές, Σήμερα, Αύριο», Θεσσαλονίκη 2011 (βλ. Σεϊτανίδου-Αμπόνης, Πρακτικά, σελ.76-93 και το «Σημείο 14» στα Συμπεράσματα – Προτάσεις, ό.π., σελ. 166)
(βλ. συνημμένο 2 και http://www.oltee.gr/?p=5935).
Είναι προφανές ότι δεν θα πάψουν να λειτουργούν τα Φροντιστήρια Ι.Ε.Κ., δημόσια και ιδιωτικά.
Είναι επίσης προφανές ότι στα Ιδιωτικά Φροντιστήρια Ι.Ε.Κ. μπορεί να παρέχεται κατάρτιση για όποια «απίθανη» ειδικότητα επιλέξει ο κάθε ιδιώτης «Φροντιστηριάρχης».
Για να διδάσκεται όμως μια ειδικότητα σε Δημόσιο Φροντιστήριο (Δ.Ι.Ε.Κ.) σημαίνει ότι το Κράτος θεωρεί ότι η ειδικότητα αυτή είναι σημαντική, επωφελής για τους πολίτες του και επιθυμεί να τους την παρέχει.
Θέση μας είναι ότι δεν μπορεί να υπάρχει ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ των ΔΗΜΟΣΙΩΝ Ι.Ε.Κ. που να διδάσκεται ΜΟΝΟ σε «φροντιστηριακή βάση», ΕΞΩ από το Τυπικό Σύστημα και μάλιστα από το …Υπουργείο Παιδείας !
Ο αντίστοιχος παραλογισμός σε άλλα είδη ή βαθμίδες εκπαίδευσης θα οδηγούσε:
– Το Υπουργείο Παιδείας να κλείσει τα Πανεπιστήμια και να λειτουργεί ΜΟΝΟ …Δημόσια «Κολέγια» (όμοια με τα ιδιωτικά).
– Το Υπουργείο Παιδείας να κλείσει τα Γενικά Λύκεια και να λειτουργεί ΜΟΝΟ …Δημόσια «Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης» (όμοια με τα ιδιωτικά).
– Το Υπουργείο Παιδείας να κλείσει τα Γυμνάσια και να λειτουργεί ΜΟΝΟ «Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας».
Α.5 Τέταρτο έτος επαγγελματικής Εξειδίκευσης – Πρακτικής άσκησης.
Το τέταρτο έτος της Τ.Ε.Ε. στο Τεχνικό Επαγγελματικό Λύκειο:
– Είναι ενταγμένο στο ΤΥΠΙΚΟ εκπαιδευτικό σύστημα (αφού είναι «έτος» του Λυκείου).
– Απευθύνεται στους ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΥΣ αποφοίτους του 3ετούς προγράμματος φοίτησης του Επαγγελματικού Λυκείου.
– Αποσκοπεί στην εμβάθυνση του γνωστικού αντικειμένου της ειδικότητας και την εξειδίκευση των τεχνικών γνώσεων.
– Περιλαμβάνει θεωρητικά τεχνικά μαθήματα και ΠΡΑΚΤΙΚΗ άσκηση.
– Μετά την επιτυχή παρακολούθηση και συμμετοχή σε εξετάσεις, απονέμει Δίπλωμα Ειδικότητος (τίτλο σπουδών) επιπέδου 4.
Η πρακτική άσκηση στους χώρους εργασίας μπορεί να πραγματοποιείται στο δημόσιο, στο ευρύτερο δημόσιο, στους οργανισμούς και επιχειρήσεις που εποπτεύονται από το δημόσιο ή την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα με την παροχή κατάλληλων κινήτρων. Είναι επιθυμητό να πραγματοποιείται σε πραγματικές συνθήκες εργασίας, όπου αυτό είναι εφικτό, πάντα υπό την παρουσία, ευθύνη και καθοδήγηση των καθηγητών σχετικών ειδικοτήτων, για την πλήρη διασφάλιση των απαραίτητων προϋποθέσεων, εκπαιδευτικών συνθηκών και παιδαγωγικών δεδομένων. Εάν είναι αδύνατη η μετάβαση σε εργασιακό χώρο, θα γίνεται προσομοίωση πραγματικών συνθηκών εργασίας στα εργαστήρια ή σε άλλο χώρο ευθύνης και εποπτείας του σχολείου.
Μετά από ενδοσχολικές απολυτήριες εξετάσεις, ο επιτυχών απόφοιτος του 4ου έτους αποκτά επίσημο και διαβαθμισμένο τίτλο (Δίπλωμα Ειδικότητος), ο οποίος συνδέεται με πρόσθετα επαγγελματικά δικαιώματα. Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει βαθμίδα του Τυπικού Συστήματος παγκοσμίως που να μην έχει ενσωματωμένο μηχανισμό αξιολόγησης και να μην χορηγεί επίσημο τίτλο σπουδών μετά την επιτυχή ολοκλήρωσή τους.
Ο Τίτλος αυτός δεν πρέπει να συγχέεται με την «Πιστοποίηση» που θα λάβουν όσοι απόφοιτοι των Ι.Ε.Κ. επιτύχουν στις «Εξετάσεις Πιστοποίησης» που διενεργούνται σε Περιφερειακή βάση για την αντιστοίχιση των αποτελεσμάτων της ΜΗ τυπικής ΜΑΘΗΣΗΣ με αυτά του Τυπικού Συστήματος.
Α.6 ΝΑΙ στην ΠΡΑΚΤΙΚΗ άσκηση – ΟΧΙ στη Μαθητεία μέσα στο Τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα.
Η διάκριση Πρακτικής Άσκησης και Μαθητείας δεν είναι αυτονόητη ούτε για όσους ασχολούνται επαγγελματικά με την Εκπαίδευση. Η διάκριση αυτή όμως είναι ΚΡΙΣΙΜΗ και για το λόγο αυτό επιμένουμε:
Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ Άσκηση :
– Απευθύνεται σε ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΥΣ του Τυπικού Εκπαιδευτικού Συστήματος και όχι σε ανειδίκευτους.
– Αποσκοπεί στην εφαρμογή στο πεδίο και ολιστικά, όσων έχουν ήδη διδαχθεί οι απόφοιτοι σε κάποιο Σχολείο – Σχολή.
Η Μαθητεία :
– Αποτελεί μέθοδο Μη Τυπικής Μάθησης.
– Απευθύνεται σε ανειδίκευτους εργαζόμενους.
– Ένας παλαιός εργαζόμενος (ο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ) μεταφέρει τη «Μάθηση» στον ανειδίκευτο εργάτη (στον ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΜΕΝΟ) εντάσσοντάς τον σταδιακά στη διαδικασία παραγωγής. Συμπληρωματικά, μπορεί ο εκπαιδευόμενος να παρακολουθεί και κάποια «θεωρητικά μαθήματα» στο χώρο δουλειάς ή σε κάποιο οργανωμένο χώρο διδασκαλίας έξω από το εργοστάσιο.
– Στον ευρωπαϊκό χώρο, ο Εκπαιδευτής σπανίως ακολουθείται από μόνο ένα εκπαιδευόμενο «παραγιό». Η μέθοδος έχει εφαρμογή σε μεγάλες μονάδες οργανωμένης παραγωγής.
– Το ακριβές αντικείμενο της μάθησης ποικίλει ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες της επιχείρησης και δεν είναι ενιαίο σε όλη τη χώρα.
– Μετά την ολοκλήρωση της περιόδου Μαθητείας, ο νέος εργαζόμενος μπορεί αν το επιθυμεί να συμμετάσχει σε εξετάσεις Πιστοποίησης των αποτελεσμάτων της Μη Τυπικής Μάθησης, τις οποίες πραγματοποιηθεί κάποιος κρατικός φορέας.
Α.7 Μαθητεία ΕΞΩ από το Τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα.
Γίνεται σαφές από τα προηγούμενα ότι η Μαθητεία αποκλείεται εξ’ ορισμού από το Τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα.
Επομένως, η οποιαδήποτε ανάμειξη της Μαθητείας στο 4ο έτος του Επαγγελματικού Λυκείου αποτελεί μοναδικής έμπνευσης ευρεσιτεχνία και παγκόσμια πρωτοτυπία.
Ο Ο.Α.Ε.Δ. και το Υπουργείο Εργασίας έχουν μακρά εμπειρία στη Μαθητεία, η οποία βεβαίως κινείται στα μέτρα, στα μεγέθη και στις συνθήκες που παρέχει το οικονομικό μοντέλο της χώρας. Φυσικά, δεν μπορεί να γίνεται καμιά σύγκριση με τα Ευρωπαϊκά δεδομένα και δεν χρειάζεται να είναι κάποιος σοφός ή μάντης για να προβλέψει το προφανές. Οποιασδήποτε προσπάθεια για ευρεία εφαρμογή της Μαθητείας στην Ελλάδα είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Σε κάθε περίπτωση, η Μαθητεία ανήκει στον Ο.Α.Ε.Δ. που έχει τη γνώση και την εμπειρία εδώ και δεκαετίες.
Είναι όμως απαράδεκτο να επιχειρείται ανάμειξη των τύπων μάθησης (της Τυπικής με τη Μη Τυπική), των Υπουργείων (του Παιδείας με το Εργασίας) και των δομών τους (των Σχολείων με τον Ο.Α.Ε.Δ.).
Δεν είναι «ιδεολογικού τύπου» η άρνησή μας. Το επιχειρούμενο σχήμα είναι εξ’ ορισμού και δομικά αντιφατικό και γνωρίζουμε εκ των προτέρωνότι μόνο προβλήματα θα δημιουργήσει και ΔΕΝ θα λειτουργήσει.
Α.8 Φροντιστήρια Επαγγελματικής Κατάρτισης (Ι.Ε.Κ.) μόνο σε ενήλικες.
Τα Φροντιστήρια Επαγγελματικής Κατάρτισης (Ι.Ε.Κ.), ως διαδικασία μη τυπικής μάθησης, δεν είναι δυνατόν να απευθύνονται σε ανήλικους μαθητές για όλους τους παιδαγωγικούς λόγους που αναφέρθηκαν παραπάνω.
Το ηλικιακό κριτήριο δεν πρέπει να συγχέεται με το προαπαιτούμενο επίπεδο σπουδών προκειμένου να ενταχθεί κάποιος στο πρόγραμμα μάθησης (δηλ. ποιάς βαθμίδας Εκπαίδευσης του Τυπικού Συστήματος Απολυτήριο είναι απαραίτητο). Δικαίωμα στη Δια Βίου Μάθηση και στα Ι.Ε.Κ. πρέπει να έχουν όλοι με την προϋπόθεση:
– Να είναι ενήλικοι.
– Να κατέχουν επίπεδο σπουδών τέτοιο που να μπορεί να υποστηρίξει την πρόσληψη της μάθησης που πρόκειται να λάβουν. Είναι προφανές ότι για κάποιες τεχνικές ειδικότητες οι απαιτήσεις σε προαπαιτούμενες γνώσεις είναι αυξημένες, ενώ σε άλλες όχι. Επομένως, εάν για όλες αδιακρίτως τις ειδικότητες τεθεί ως προϋπόθεση η κατοχή Απολυτηρίου Λυκείου, τότε θα υπάρξουν αναίτιοι αποκλεισμοί. Λαμβάνοντας υπόψη το αντικείμενο μάθησης, θα τίθενται σε κάθε περίπτωση οι προϋποθέσεις.
Α.9 Ενσωμάτωση των μεταγυμνασιακών Σ.Ε.Κ. στο ΕΠΑ.Λ.
Με το Ν. 4186/2013 καταργήθηκαν οι Επαγγελματικές Σχολές (ΕΠΑ.Σ.) του Υπουργείου Παιδείας και ιδρύθηκαν οι Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης (Σ.Ε.Κ.) που ανήκουν στη Μη Τυπική Μάθηση. Επιχειρηματολογήσαμε εκτεταμένα ότι οι δομές της Μη Τυπικής Μάθησης μπορούν να προσφέρονται συμπληρωματικά και με τις προϋποθέσεις που αναφέρθηκαν. Δεν είναι δυνατόν όμως να μην παρέχονται καταρχήν στο Τυπικό Εκπαιδευτικό Σύστημα και φυσικά δεν μπορούν να απευθύνονται σε ανήλικα παιδιά.
Οι λίγες Σ.Ε.Κ. που λειτουργούν σήμερα πρέπει να καταργηθούν.
Α.10 Εναρμόνιση της Νομοθεσίας με την Ευρωπαϊκή Ορολογία για την Εκπαίδευση και την Κατάρτιση.
Στο Ν. 4186/2013 αλλά και σε προηγούμενους, περιέχονται εννοιολογικά λάθη που αφορούν στη βασική ορολογία περί την Επαγγελματική Εκπαίδευση και την Μη Τυπική Μάθηση. Επίσης, στο Ν. 3879/2010 για τη Δια Βίου Μάθηση, στο άρθρο 2 «Ορισμοί» και στην παρ. 4, περιγράφεται τι είναι η «Μη τυπική εκπαίδευση».
Η «διά Νόμου» σύγχυση, δημιουργεί επιπλέον προβλήματα όταν ο κόσμος της Εκπαίδευσης έρχεται σε επαφή με τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η επιμονή μας για διόρθωση δεν αποτελεί εμμονή «φιλολογικού» χαρακτήρα. Συγκεκριμένα:
– Ο όρος «Μη Τυπική Εκπαίδευση» είναι δομικά λανθασμένος και περιλαμβάνει αντικρουόμενο περιεχόμενο. Εκπαίδευση σημαίνει εξ’ ορισμού Τυπικό Εκπαιδευτικό Σύστημα. Όλα τα υπόλοιπα καλούνται «Μάθηση» (Μη τυπική και Άτυπη, με διακριτές έννοιες η κάθε μία).
– Δομές της Μη Τυπικής Μάθησης δεν μπορούν να φέρουν παραπλανητικούς τίτλους όπως «Σχολή», «Σχολείο», κλπ. Κατάλληλες ονομασίες είναι «Ινστιτούτα», «Κέντρα», κλπ.
Συνημμένα υποβάλλουμε το «Γλωσσάρι» του EuropeanCreditsystemforVocationalEducationandTraining (ECVET).
(βλ. συνημμένο 3 και http://www.oltee.gr/?p=5904).
Οι ίδιοι ορισμοί “Nonformallearning” και “InformalLearning” αναγράφονται και στο «Γλωσσάρι» του «ECTS Users’ Guide 2015» του Erasmus+ για να περιγράψουν την Μη Τυπική ΜΑΘΗΣΗ και την Άτυπη ΜΑΘΗΣΗ αντίστοιχα (βλ. http://www.oltee.gr/?p=5920, σελ. 74 και 71 αντίστοιχα).
Εκτενέστερη περιγραφή των όρων περιλαμβάνεται στο CEDEFOP, “TerminologyofEuropeaneducationandtrainingpolicy”, Office for Official Publications of the European Communities, Luxembourg 2008, λήμμα Νο 64 για τη Μη Τυπική ΜΑΘΗΣΗ (σελ. 133) και λήμμα Νο 40 για την Άτυπη ΜΑΘΗΣΗ (σελ. 93) (βλ. http://www.oltee.gr/?p=5909).
Α.11 Ίδρυση και λειτουργία πλέγματος Πειραματικών Λυκείων της Τ.Ε.Ε.
Η ίδρυση και λειτουργία Πειραματικών Λυκείων της Τ.Ε.Ε. θα αποτελέσει εφαλτήριο για μια ουσιαστική αναβάθμισή της. Νέα αναλυτικά προγράμματα σπουδών, σε εφαρμογή νέων ωρολογίων προγραμμάτων, με σύγχρονες διδακτικές και καινοτόμες μεθοδολογίες που εφαρμόζονται από επιλεγμένο εκπαιδευτικό προσωπικό αυξημένων τυπικών προσόντων, θα αποτελέσουν την απαρχή εφαρμογής των τεκμηριωμένα απαραίτητων αλλαγών, οι οποίες στη συνέχεια θα διαχυθούν στο σύνολο των Επαγγελματικών Λυκείων.
Τα Πειραματικά Λύκεια της Τ.Ε.Ε. θα εκπαιδεύουν τυχαίο δείγμα μαθητών, λαμβανόμενο με κλήρωση. Είναι σκόπιμο να βρίσκονται σε διαρκή επαφή με τα πλησιέστερα παραρτήματα της Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε. και να συνεργάζονται με τις σχολές και τα τμήματα σχολών των Τ.Ε.Ι. αντιστοίχων ειδικοτήτων για την από κοινού υλοποίηση προγραμμάτων και την εφαρμογή καινοτόμων δράσεων.
Το βασικό Νομοθετικό πλαίσιο υπάρχει και μπορεί να συμπληρωθεί στις λεπτομέρειές του. Μέχρι σήμερα όμως δεν έχει ιδρυθεί ούτε ένα πειραματικό ΕΠΑ.Λ.
Α.12 Αυτόνομα Εργαστηριακά Κέντρα (Ε.Κ.) για την πρακτική άσκηση των μαθητών.
Τα Εργαστηριακά Κέντρα αποτελούν την καρδιά της Τ.Ε.Ε. Το ειδικό έργο που πρέπει να επιτελέσουν επιβάλλει τη συνέχιση της αυτόνομης λειτουργία τους ως ανεξάρτητες λειτουργικές μονάδες.
Λόγω των σημαντικών και αυξημένων λειτουργικών τους αναγκών, θα πρέπει να προβλέπεται αυτοτελής και επαρκής χρηματοδότησή τους, πρωτίστως για την προμήθεια, εγκατάσταση, συντήρηση και ασφαλή λειτουργία του πάγιου εργαστηριακού εξοπλισμού και στη συνέχεια για την επάρκεια σε αναλώσιμα υλικά.
Εκτός από την υποστήριξη των Τεχνικών Λυκείων και των Δ.Ι.Ε.Κ., τα Εργαστηριακά Κέντρα μπορούν να αναδειχθούν σε Κέντρα Πιστοποίησης των Επαγγελματικών Προσόντων της Μη Τυπικής Μάθησης (που πραγματοποιούνται υπό την εποπτεία του Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π.) και – υπό όρους και προϋποθέσεις – να διατίθενται για χρήση σε υπηρεσίες του δημοσίου, του ευρύτερου δημοσίου, εποπτευόμενους οργανισμούς φορείς αυτοδιοίκησης, κοινωνικούς φορείς, κλπ.
Α.13 Σύγχρονο τεχνολογικά εργαστηριακό εξοπλισμό.
Ο εργαστηριακός εξοπλισμός πρέπει να είναι τεχνολογικά σύγχρονος. Θα πρέπει λοιπόν να ανανεώνεται σύμφωνα με τις τεχνολογικές εξελίξεις. Η ανανέωση του εξοπλισμού θα πρέπει να γίνεται κεντρικά από το Υπουργείο με ένταξη σε αντίστοιχα προγράμματα. Η υποχρέωση αυτή δεν μπορεί να μετατίθεται στους Δήμους οι οποίοι δεν έχουν ούτε την τεχνογνωσία για να εκτελούν συστηματικά ένα τέτοιο έργο (σύνταξη προδιαγραφών, κλπ), ούτε την πρόσβαση σε πόρους.
Για να παρακολουθείται ο πάγιος εξοπλισμός των εργαστηρίων είναι σκόπιμο να δημιουργηθεί βάση δεδομένων ηλεκτρονικής καταγραφής του παγίου εξοπλισμού, η οποία και θα ενημερώνεται διαρκώς.
Α.14 Βελτίωση των υλικοτεχνικών υποδομών.
Εξοπλισμός των σχολείων με σύγχρονα μέσα εποπτικής διδασκαλίας.
Ανανέωση και αναβάθμιση των σχολικών εργαστηρίων φυσικών επιστημών (Σ.Ε.Φ.Ε.), κλπ.
Α.15 Σχολική στέγη.
Στατικός έλεγχος για την δομική επάρκεια όλων των κτηρίων σχολικής στέγης, με έλεγχο καταπόνησής τους από έκτακτα γεγονότα (σεισμούς, θεομηνίες, πυρκαγιές, κλπ.). Εκτέλεση των απαραίτητων εργασιών στατικής ενίσχυσης προκειμένου να καλύπτονται οι προδιαγραφές ασφαλείας και υγείας.
Μηχανολογικός έλεγχος παθητικής πυροπροστασίας και ενεργητικής πυρασφάλειας, οδεύσεων διαφυγής, προδιαγραφών υλικών, κλπ. Προμήθεια και εγκατάσταση συστημάτων πυρανίχνευσης και πυροπροστασίας.
Επισκευή και συντήρηση όλων των δικτύων (ηλεκτρικού ρεύματος, νερού, κλπ).
Ενεργειακή αναβάθμιση των σχολικών κτηρίων με ένταξή τους σε ευρωπαϊκά προγράμματα για την εξασφάλιση χρηματοδότησης.
Επαρκείς αθλητικές εγκαταστάσεις με τον κατάλληλο εξοπλισμό.
Α.16 Τμήματα μέχρι δεκαπέντε (15) μαθητών στα μαθήματα γενικής παιδείας και στο θεωρητικό μέρος των τεχνικών μαθημάτων, μέχρι δέκα (10) μαθητών στο εργαστηριακά μαθήματα με δεύτερο εκπαιδευτικό από 11 έως 15 μαθητές. Λειτουργία ολιγομελών τμημάτων.
Η πολυπλοκότητα και το εύρος της εξαιρετικά απαιτητικής τεχνικής γνώσης απαιτούν διεξοδική και σε βάθος τεκμηρίωση και ανάλυση κατά την εκπαιδευτική διαδικασία. Η παρουσία περισσότερων των 15 μαθητών σε μια σχολική τάξη δυσχεραίνει – αν δεν καθιστά απολύτως αδύνατη – την μετάδοση και κατανόηση της θεωρητικής γνώσης όσον αφορά στα τεχνικά θέματα.
Επιπλέον, κατά την εκτέλεση των εργαστηριακών ασκήσεων επιβάλλεται η τήρηση κανόνων ασφαλείας και υγείας των μαθητών. Υπάρχουν εργαστήρια με βαρύ ηλεκτρομηχανολογικό εξοπλισμό, τόρνοι, γεννήτριες, μηχανές με κινούμενα μέρη, ηλεκτρικές τάσεις και ρεύματα. Επιβάλλεται η παρουσία δεύτερου εργαστηριακού καθηγητή για αριθμό μαθητών από δέκα (10) και μέχρι δεκαπέντε (15).
Όχι σπάνια, στα Επαγγελματικά Λύκεια δημιουργείται η ανάγκη λειτουργίας ολιγομελών τμημάτων, εξαιτίας αντικειμενικών συνθηκών:
– Η εδαφική κατανομή και το γεωγραφικό ανάγλυφο της χώρας (νησιά, δυσπρόσιτες ορεινές περιοχές).
– Λίγα σε αριθμό Επαγγελματικά Λύκεια, στα οποία προσέρχονται μαθητές από μακρινές περιοχές, ειδικά στην επαρχία.
– Σε κάθε ένα από αυτά τα σχολεία ΔΕΝ λειτουργούν ΟΛΕΣ οι Ειδικότητες. Επομένως οι μαθητές αναγκάζονται να διανύουν ακόμη μεγαλύτερες αποστάσεις, ή να εγκαταλείψουν την ειδικότητα επιλογής τους.
Επιβάλλεται λοιπόν η αιτιολογημένη έγκριση και λειτουργία ολιγομελών τμημάτων στα Επαγγελματικά Λύκεια, όπου αυτά δημιουργούνται. Όλοι οι μαθητές πρέπει να έχουν ίδια δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση και στην επιλογή της τεχνικής ειδικότητας που επιθυμούν να σπουδάσουν.
Α.17 Καμία συγχώνευση σχολικών μονάδων, Τομέων και Ειδικοτήτων, ίδρυση νέων.
Αν οι διακηρυγμένες προθέσεις της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠ.Π.Ε.Θ. για αναβάθμιση και ανάπτυξη της Τ.Ε.Ε. είναι ειλικρινείς και το Υπουργείο στοχεύει στην αύξηση του ποσοστού των μαθητών της, τότε δεν μπορεί να γίνεται καμιά συζήτηση για συγχώνευση σχολικών μονάδων, Τομέων και Ειδικοτήτων, με μοναδικό κίνητρο τη μείωση του κόστους λειτουργίας των δημόσιων σχολείων. Κάθε πρόταση για βελτίωση της υφιστάμενης κατάστασης θα πρέπει να είναι ενταγμένη σε σχέδιο και προγραμματισμό και, κυρίως, να είναι διασφαλισμένη η συναίνεση της εκπαιδευτικής κοινότητας ώστε να εκπληρώνονται οι κοινωνικές ανάγκες της Τ.Ε.Ε. και να αποτραπεί περαιτέρω συρρίκνωσή της.
Αντίθετα, θα πρέπει να προγραμματίζονται ιδρύσεις νέων Τεχνικών Λυκείων και λειτουργία επιπλέον Τομέων και Ειδικοτήτων.
Ακόμη, ζητούμε να λειτουργήσουν Τεχνικά Λύκεια σε απογευματινό ωράριο και να αναπτυχθεί περαιτέρω το δίκτυο των εσπερινών ώστε να παρέχονται όλες οι ευκαιρίες (κυρίως σε ενήλικους και συγχρόνως εργαζόμενους μαθητές), να ολοκληρώσουν δευτεροβάθμιο κύκλο σπουδών, αποκτώντας απολυτήριο και πτυχίο ειδικότητας για επανένταξη στην αγορά εργασίας.
Ακόμη, θα πρέπει να εξετασθεί η συμβολή της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης στην κοινωνική ένταξη ειδικών ομάδων πληθυσμού (πχ κρατούμενοι σε Σωφρονιστικά Ιδρύματα, Ρομά, μετανάστες, κλπ) με την στοχευμένη ίδρυση Τεχνικών Λυκείων (πχ μέσα στα σωφρονιστικά καταστήματα και σε άλλες περιοχές).
Β. ΜΑΘΗΤΕΣ – ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ – ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΙ
Β.1 Πτυχίο ειδικότητας στα 18 με πλήρη Επαγγελματικά Δικαιώματα.
Οι μαθητές που φοιτούν στην Τ.Ε.Ε., με τα ειδικά χαρακτηριστικά που τους διακρίνουν (βλ. παραπάνω στις «Γενικές Θέσεις»), έχουν απόλυτη ανάγκη να λάβουν πτυχίο ειδικότητας με την αποφοίτησή τους από το Λύκειο και να ενταχθούν άμεσα και ομαλά στον εργασιακό χώρο ως ειδικευμένοι Τεχνίτες. Πολύ περισσότερο σε περίοδο οικονομικής κρίσης.
Αυτό σημαίνει ότι:
– Θα πρέπει οι μαθητές να έχουν διδαχθεί πλήρως και σε βάθος όλο το γνωστικό αντικείμενο της Ειδικότητας που σπουδάζουν, λαμβάνοντας τις αντίστοιχες «πιστωτικές μονάδες» μαθημάτων ειδικότητας.
– Το Πτυχίο τους να συνοδεύεται από πλήρη Επαγγελματικά Δικαιώματα, τα οποία πρέπει να αποδίδονται από το Κράτος, αμέσως με την ίδρυση κάθε τεχνικής ειδικότητας.
Β.2 Ακώλυτη πρόσβαση των αποφοίτων της Τ.Ε.Ε. στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, σε όλες τις σχολές και τα τμήματα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και στις παραγωγικές σχολές των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας όλων των κλάδων και βαθμίδων.
Το θεσμικό πλαίσιο που αφορά στην πρόσβαση των αποφοίτων της Τ.Ε.Ε. στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ήταν και παραμένει διαχρονικά (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) δυσμενές για αυτούς. Το θέμα αντιμετωπίζεται πρόχειρα, επιπόλαια και πάντοτε συμπληρωματικά σε σχέση με τους αποφοίτους του Γενικού Λυκείου.
Οι απόφοιτοι της Τ.Ε.Ε. θα πρέπει να έχουν πρόσβαση :
– Σε Σχολές, Τμήματα και Εισαγωγικές Κατευθύνσεις Τμημάτων των Τ.Ε.Ι. και στην Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε., σε αντίστοιχες ή συναφείς ειδικότητες του πτυχίου τους και σε ειδικό ποσοστό θέσεων 50% των διατιθέμενων σε κάθε Σχολή, Τμήμα και Εισαγωγική Κατεύθυνση Τμήματος των Τ.Ε.Ι.
– Στις αντίστοιχες ή συναφείς του πτυχίου τους Σχολές, Τμήματα και Εισαγωγικές Κατευθύνσεις Τμημάτων των Πανεπιστημίων, σε ειδικό ποσοστό θέσεων το οποίο ορίζεται σε 5% τουλάχιστον των διατιθέμενων σε κάθε Σχολή και Τμήμα.
– Στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού, σε ειδικό ποσοστό θέσεων που ορίζεται από τον Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.
– Στις Ανώτερες Στρατιωτικές Σχολές Υπαξιωματικών (Α.Σ.Σ.Υ.), σε ειδικό ποσοστό θέσεων που ορίζεται από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας.
– Στη Σχολή Αστυφυλάκων και στη Σχολή Πυροσβεστών, σε ειδικό ποσοστό θέσεων που ορίζεται από τον Υπουργό Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης.
– Στα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Α.Σ.Ε.Ι.), σε ειδικό ποσοστό θέσεων που ορίζεται από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας.
– Στη Σχολή Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας και στη Σχολή Ανθυποπυραγών της Πυροσβεστικής Ακαδημίας, σε ειδικό ποσοστό θέσεων που ορίζεται από τον Υπουργό Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης.
Τα παραπάνω περιλαμβάνονται αναλυτικά στην με αρ. πρωτ. 82/28-9-2015 επιστολή μας προς την πολιτική ηγεσία του ΥΠ.Π.Ε.Θ. με θέμα: «Πρόσβαση των Αποφοίτων ΕΠΑ.Λ. στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση»,
(βλ. συνημμένο 4 και http://www.oltee.gr/?p=4563).
Β.3 Σύνταξη όλων των Επαγγελματικών Περιγραμμάτων για το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων, ανά Ειδικότητα.
Πρέπει άμεσα να συνταχθούν τα Επαγγελματικά Περιγράμματα για κάθε τεχνική ειδικότητα στο πλαίσιο του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων (National Qualifications Framework). Σε αυτά περιγράφονται αναλυτικά οι Γνώσεις, Δεξιότητες και Ικανότητες που πρέπει να κατέχει ο απόφοιτος. Τα Περιγράμματα έχουν άμεση συνάρτηση με τα Επαγγελματικά Δικαιώματα του αποφοίτου, αλλά και με το Πρόγραμμα Σπουδών που πρέπει να ακολουθήσει.
Στη χώρα μας έχουν συνταχθεί 203 Περιγράμματα μέχρι σήμερα, με πόρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Φορέας υλοποίησης ήταν το Ε.ΚΕ.ΠΙΣ. (Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης). Οι προτεραιότητες που τέθηκαν δεν αντέχουν σε οποιαδήποτε έλεγχο και κριτική. Είναι περιττό να σχολιάσει κανείς την ανάγκη για σύνταξη επαγγελματικού περιγράμματος για ειδικότητες όπως Θυρωρός, Μοντέλα επίδειξης προϊόντων, Μπάρμαν, Μπουφετζής, Κρουπιέρης Τυχερών Παιχνιδιών, Υπάλληλος Call Center, Χορευτής/τρια, κλπ. Εννοείται ότι τέτοιες ειδικότητες διδάσκονται ΜΟΝΟ σε φροντιστήρια Ι.Ε.Κ.
Την ίδια στιγμή ΔΕΝ έχουν συνταχθεί περιγράμματα για ειδικότητες που διδάσκονται στην Τυπική Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση.
Εκτιμούμε ότι απαιτούνται περίπου 200 νέα Επαγγελματικά Περιγράμματα ώστε να καλυφθούν όλες οι ειδικότητες της Τ.Ε.Ε. που σχετίζονται με τον κατασκευαστικό τομέα, τις υπηρεσίες και άλλους παραγωγικούς τομείς της οικονομίας.
Β.4 Σύνταξη Ωρολογίων Προγραμμάτων Σπουδών με βάση τα Επαγγελματικά Περιγράμματα.
Τα Ωρολόγια Προγραμμάτων Σπουδών (Ω.Π.Σ.) καθορίζουν τα διδασκόμενα μαθήματα ανά ειδικότητα, το είδος τους (θεωρητικά, εργαστηριακά, μεικτά), αλλά και τις ώρες που θα διατεθούν για τη διδασκαλία τους. Προϋπόθεση για τη σύνταξη των Ω.Π.Σ. είναι η ευθεία αναφορά τους σε συγκεκριμένα Επαγγελματικά Περιγράμματα Ειδικοτήτων. Είναι ακατανόητη και πέρα από κάθε λογική η σύνταξη Ωρολογίων Προγραμμάτων από «επιτροπές σοφών» ή «συμβούλων», χωρίς την προηγούμενη σύνταξη των Επαγγελματικών Περιγραμμάτων των αντίστοιχων ειδικοτήτων.
Β.5 Σύγχρονα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών με βάση τα Ωρολόγια και τα Επαγγελματικά Περιγράμματα.
Στα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών (Α.Π.Σ.) περιγράφεται αναλυτικά το διδακτέο περιεχόμενο, αναλυμένο σε επί μέρους στόχους και ύλη. Είναι προφανές ότι πρέπει να συντάσσονται σε συνάρτηση με τα Ω.Π.Σ. και σε ευθεία αναφορά προς τα Επαγγελματικά Περιγράμματα. Η σειρά είναι προφανής η λογική ακολουθία η οποία πρέπει να τηρείται:
– Τα Επαγγελματικά Περιγράμματα «περιγράφουν» τον «τέλειο απόφοιτο».
– Στα Ω.Π.Σ. καθορίζεται η επαρκής «ποσότητα» των επί μέρους μαθημάτων ώστε να μπορέσει να καλυφθεί το περιεχόμενο των ΑΠΣ.
– Στα Α.Π.Σ. περιγράφεται το «περιεχόμενο σπουδών» αναλυτικά.
Είναι προφανές ότι τα Α.Π.Σ. πρέπει να εκσυγχρονίζονται διαρκώς προκειμένου να παρακολουθούν τις τεχνολογικές εξελίξεις.
Β.6 Συγγραφή νέων, επίκαιρων τεχνολογικά, βιβλίων τεχνικών ειδικοτήτων.
Είναι αυτονόητη η ανάγκη συγγραφής νέων τεχνικών βιβλίων, για την υποστήριξη των εκσυγχρονισμένων Α.Π.Σ. με τα οποία και συσχετίζονται άμεσα.
Επίσης, τα μαθήματα και τα βιβλία Γενικής Παιδείας που διδάσκονται στο Τεχνικό Λύκειο πρέπει να είναι εφαρμοσμένα και προσαρμοσμένα στις ανάγκες των διδασκόμενων Τεχνικών Ειδικοτήτων, με παραδείγματα, εφαρμογές και ασκήσεις σχετικά με αυτές.
Λαμπρά παραδείγματα τέτοιων βιβλίων αποτελούν τα βιβλία μαθημάτων Γενικής Παιδείας του Ευγενιδείου Ιδρύματος.
Β.7 Τα προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας και Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης να ξεκινούν την 1η Οκτωβρίου του σχολικού έτους.
Για να υπάρξει πραγματική και ουσιαστική στήριξη των αδύναμων μαθητών, τα προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας και Π.Δ.Σ. πρέπει να αφορούν σε όλα τα μαθήματα, γενικής ή τεχνικής παιδείας, σε όλες τις τάξεις και να ξεκινούν έγκαιρα, από την 1η Οκτωβρίου κάθε έτους.
Β.8 Επιδοτούμενα προγράμματα διετούς διάρκειας για τους πτυχιούχους των σχολείων της Τ.Ε.Ε. με σκοπό την απόκτηση επαγγελματικής εμπειρίας, την είσοδο και την ένταξή τους στην αγορά εργασίας, με πλήρεις απολαβές και ασφαλιστική κάλυψη.
Τα προγράμματα αυτά δεν πρέπει να συγχέονται ούτε με την Πρακτική Άσκηση, ούτε με τη Μαθητεία.
Σκοπός είναι:
– Η διευκόλυνση μετάβασης του αποφοίτου από το χώρο της Εκπαίδευσης στον κόσμο της Εργασίας.
– Η απόκτηση της αποδεδειγμένης εργασιακής εμπειρίας όπου είναι απαραίτητη για την απόδοση Επαγγελματικών Δικαιωμάτων.
Η διάρκεια των προγραμμάτων αυτών πρέπει να είναι διετής. Οι ενταγμένοι στα προγράμματα πρέπει να λαμβάνουν πλήρεις απολαβές πτυχιούχου και να έχουν ολοκληρωμένη ασφαλιστική κάλυψη. Το πιλοτικό πρόγραμμα «mathiteia4u» ήταν σχεδιασμένο προς την κατεύθυνση αυτή, ωστόσο δεν προβλήθηκε, δεν γνωστοποιήθηκε επαρκώς και δεν δόθηκε επαρκής χρόνος για να αναπτυχθεί.
Η καθιέρωση προγραμμάτων απόκτησης επαγγελματικής εμπειρίας θα καλύψει πραγματικές ανάγκες της οικονομίας και της κοινωνίας, θα καταξιώσει κοινωνικά την Τ.Ε.Ε., θα εξυψώσει το «κύρος» της και θα κάνει ελκυστικότερα τα σχολεία της.
Γ. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
Γ.1 Οι εκπαιδευτικοί λειτουργοί να υπηρετούν αποκλειστικά και μόνο στα σχολεία του τυπικού συστήματος του Υπουργείου Παιδείας.
Η παιδαγωγική κατάρτιση, οι γνώσεις και η εμπειρία του εκπαιδευτικού λειτουργού, αφορούν πρωτίστως και στη διάπλαση χαρακτήρων και ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων, παράλληλα με τη «μετάδοση επί μέρους γνώσεων». Ο Λειτουργός οφείλει να παρέχει τις υπηρεσίες του στα σχολεία της τυπικής εκπαίδευσης.
Οι «Εκπαιδευτές» των Φροντιστηρίων Ι.Ε.Κ. είναι επαγγελματίες της αγοράς, οι οποίοι για τις ανάγκες «διδασκαλίας» χρίονται «Εκπαιδευτές» (και ΟΧΙ Εκπαιδευτικοί), αφού υποχρεωθούν να παρακολουθήσουν κάποια σεμινάρια «διδακτικής», καταβάλλοντας φυσικά ικανό ποσό για τη «διδαχή» και την «πιστοποίησή» τους. Δε θα μπούμε στην ουσία των γεγονότων, αν και θα έπρεπε κάποια στιγμή να ασχοληθεί η πολιτεία με την επί πληρωμή «βιομηχανία» σεμιναρίων και πιστοποιήσεων «Εκπαιδευτών» από πιστοποιημένους «Εκπαιδευτές Εκπαιδευτών» και πάει λέγοντας…
Κάθε άλλη ενασχόλησή του, με κατάρτιση στο πνεύμα τυπικής ή άτυπης μάθησης, τον μειώνει, τον υποτιμά και τον υποβαθμίζει, η δε απουσία του από την εκπαίδευση την ζημιώνει διότι έχει επίπτωση στο μορφωτικό της αποτέλεσμα.
Οι αναγκαστικές διαθέσεις και αποσπάσεις Εκπαιδευτικών στα Δ.Ι.Ε.Κ. εξυπηρετούν τη λογιστική πρόσκαιρη πολιτική για δήθεν αξιοποίηση του εκπαιδευτικού προσωπικού. Υποβαθμίζουν το ρόλο του, τον υποτιμούν, τον υποβαθμίζουν, νοθεύουν τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα και τελικώς αποβαίνει εις βάρος του καθώς η προϋπηρεσία στις δομές αυτές δεν θεωρείται «διδακτική» για την επαγγελματική του εξέλιξη.
Γ.2 Άμεση κάλυψη των υφισταμένων κενών σε εκπαιδευτικό προσωπικό.
Η τρέχουσα σχολική χρονιά 2015-2016 οδηγείται στο τέλος της. Τα μαθήματα λήγουν τυπικά στις 22 Απριλίου, σε λιγότερο από έξι (6) εβδομάδες. Τα εναπομείναντα κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό πρέπει να καλυφθούν άμεσα.
Γ.3 Ολοκλήρωση όλων των υπηρεσιακών μεταβολών (μεταθέσεων, κλπ) μονίμου εκπαιδευτικού προσωπικού το αργότερο μέχρι το τέλος Απριλίου.
Η έγκαιρη ολοκλήρωση όλων των υπηρεσιακών μεταβολών του μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού και ιδιαίτερα των μεταθέσεων το αργότερο μέχρι το τέλος Απριλίου, μετά την τοποθέτηση σε οργανικά κενά από τα Π.Υ.Σ.Δ.Ε., θα δώσει τη δυνατότητα για τον ακριβή προσδιορισμό των εναπομεινάντων κενών μέχρι τον Ιούνιο, ώστε να προγραμματισθεί έγκαιρα και ο διορισμός μονίμων εκπαιδευτικών.
Γ.4 Έγκαιρο διορισμό, το αργότερο μέχρι τέλη Αυγούστου, του απαραίτητου μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού με πλήρη κάλυψη όλων των οργανικών κενών.
Μετά τις περιπέτειες των τελευταίων ετών, με τα χιλιάδες συσσωρευμένα κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό, πρέπει να αποτελέσει κοινή συνείδηση ότι τα προκύπτοντα ανά σχολικό έτος οργανικά κενά πρέπει να καλύπτονται άμεσα με τη λήξη του, τον Αύγουστο.
Γ.5 Άμεση νομοθετική ρύθμιση για σύννομο και δίκαιο σύστημα διαδικασιών για το διορισμό των μονίμων και την πρόσληψη των αναπληρωτών εκπαιδευτικών.
Πρέπει τάχιστα να συνταχθεί άμεσα δίκαιο νομοθετικό πλαίσιο ώστε να προχωρήσουν οι διορισμοί των μονίμων και η πρόσληψη των αναπληρωτών εκπαιδευτικών. Παρότι φαίνεται αντιφατικό και ανέφικτο, το σύστημα και οι διαδικασίες πρέπει να θεσμοθετηθούν με αναγνώριση και σεβασμό στις θέσεις και τα δικαιώματα τόσο των επιτυχόντων διαγωνισμών Α.Σ.Ε.Π., όσο και των κατεχόντων προϋπηρεσία αναπληρωτών. Σύννομες συμβιβαστικές λύσεις με αμοιβαίες υποχωρήσεις μπορούν να φέρουν το θεμιτό αποτέλεσμα.
Γ.6 Περιορισμό στο κατ’ ελάχιστον των αποσπάσεων εκπαιδευτικών από το διδακτικό αντικείμενο και τα σχολεία.
Τα καθήκοντα και οι υποχρεώσεις των καθηγητών είναι αμιγώς εκπαιδευτικά. Οι όποιες υπηρεσιακές μεταβολές τους πρέπει να προσδιορίζονται και να περιορίζονται στην άσκηση διδακτικού έργου, στις αίθουσες των σχολείων. Οι πελατειακές σχέσεις πρέπει να εκλείψουν. Οι όποιες αποσπάσεις (κατόπιν αιτήσεως) να πραγματοποιούνται πάντα για κάλυψη διδακτικών αναγκών, με αντικειμενικά κριτήρια και αδιάβλητες διαδικασίες.
Πέραν της παροχής διδακτικών υπηρεσιών να πραγματοποιούνται περιορισμένες στο ελάχιστο αποσπάσεις (και κατόπιν αιτήσεως) μόνο για πλεονάζοντες και ολικά υπεράριθμους, πάντα σε θέσεις παροχής υπηρεσιών υποβοηθητικών και συμπληρωματικών της διδασκαλίας (σε υπηρεσίες και φορείς που υποστηρίζουν το εκπαιδευτικό έργο, βιβλιοθήκες, κ.α.).
Γ.7 Κάθε αναγκαία πρόβλεψη και ενέργεια ώστε οι λειτουργικές ανάγκες σε εκπαιδευτικό προσωπικό να καλύπτονται μέχρι τον αγιασμό του σχολικού έτους.
Το είδος και το πλήθος των λειτουργικών αναγκών σε εκπαιδευτικό προσωπικό καταγράφεται στην αρχή του σχολικού έτους και συγκεκριμένα στο 1ο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου. Με το μηχανισμό πρόσληψης σε ετοιμότητα, είναι εφικτή η τοποθέτηση των αναπληρωτών στα σχολεία μέχρι την προσέλευση των μαθητών για τον καθιερωμένο αγιασμό.
Γ.8 Διαρκής επιμόρφωση των εκπαιδευτικών μέσω συνεχών ενδοσχολικών και εξωσχολικών προγραμμάτων, με παράλληλη απαλλαγή από τα διδακτικά τους καθήκοντα.
Η επιμόρφωση όλων των εκπαιδευτικών στις σύγχρονές παιδαγωγικές και διδακτικές αντιλήψεις και προσεγγίσεις, πρέπει να είναι μια μόνιμη, συνεχής και διαρκής διαδικασία για όλους.
Επιπλέον, οι καθηγητές τεχνικών ειδικοτήτων πρέπει να επιμορφώνονται στο φυσικό τους αντικείμενο, όποτε οι τεχνολογικές εξελίξεις το επιβάλλουν.
Οι επιμορφώσεις στις Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνιών – Τ.Π.Ε. Α’ και Β΄ επιπέδου, πρέπει να επεκταθούν σε όλες τις ειδικότητες των εκπαιδευτικών.
Τα επιμορφωτικά προγράμματα μπορούν να πραγματοποιούνται είτε στο σχολείο (γενικού παιδαγωγικού και διδακτικού αντικειμένου) με τη συμμετοχή του σχολικού συμβούλου παιδαγωγικής ευθύνης και επιστημονικής καθοδήγησης, είτε κεντρικά υπό την ευθύνη των Περιφερειακών Επιμορφωτικών Κέντρων (Π.Ε.Κ.). Η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων πρέπει να πραγματοποιείται υπό την ευθύνη και συμμετοχή και καθοδήγηση των σχολικών συμβούλων ειδικοτήτων. Επιμορφωτικά προγράμματα πρέπει να πραγματοποιούνται σε συνεργασία και με την καθοδήγηση των Τ.Ε.Ι και των Πανεπιστημίων.
Είναι πολύ σημαντική η απαλλαγή των εκπαιδευτικών από τα διδακτικά και εξωδιδακτικά τους καθήκοντα κατά το χρόνο της επιμόρφωσης, για να έχουν τη δυνατότητα της απερίσκεπτης αφοσίωσης στο περιεχόμενό της, ώστε να αποβαίνει ουσιαστική και αποτελεσματική.
Γ.9 Εκπαιδευτικές άδειες για την πραγματοποίηση δωρεάν μεταπτυχιακών σπουδών σε δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Οι μεταπτυχιακές σπουδές στα Πανεπιστήμια και τα Τ.Ε.Ι., είτε στο παιδαγωγικό, είτε στο επί μέρους γνωστικό αντικείμενο, πρέπει να παρέχονται χωρίς δίδακτρα στους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν στη δημόσια εκπαίδευση. Το εμπόριο μεταπτυχιακών σπουδών (στην ουσία «πώληση τίτλων») πρέπει να σταματήσει, ειδικά για τους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν στη δημόσια εκπαίδευση.
Παράλληλα, πρέπει να θεσμοθετηθούν κίνητρα για την πραγματοποίηση μεταπτυχιακών σπουδών (πχ βαθμολογική και μισθολογική προαγωγή, επίδομα, μοριοδότηση, κλπ). Οι αυξημένων προσόντων εκπαιδευτικοί θα συμβάλλουν στην ουσιαστική αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών εκπαίδευσης.
Επίσης, είναι απαραίτητη η χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών με αποδοχές κατά το χρόνο πραγματοποίησης μεταπτυχιακών σπουδών, για την έγκαιρη και επιτυχή ολοκλήρωσή τους.
Γ.10 Σύλλογος Διδασκόντων με αυξημένες αρμοδιότητες, πλήρεις, αποκλειστικές και καθοριστικές για τη λειτουργία του σχολείου.
Καμία λειτουργία του σχολείου χωρίς προγενέστερη σχετική σύμφωνη γνώμη και απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων. Η όποια απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων στα θέματα αρμοδιότητάς του, να αποτελεί δέσμευση και υποχρέωση για τα όργανα διοίκησης της εκπαίδευσης και για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια. Πέραν από το έργο του διοικητικού προϊσταμένου μονάδος, οι αρμοδιότητες και τα καθήκοντα του Διευθυντή του σχολείου να περιορισθούν στην ευθύνη υλοποίησης των αποφάσεων του Συλλόγου Διδασκόντων.
Γ.11 Εκπαίδευση των υποψήφιων στελεχών για όλες τις θέσεις ευθύνης.
Στους ενδιαφερόμενους να υποβάλουν υποψηφιότητα για θέση στελέχους στην εκπαίδευση θα πρέπει να παρέχεται η δυνατότητα δωρεάν παρακολούθησης μεταπτυχιακών σπουδών, με αντικείμενο τη διοίκηση στην εκπαίδευση, με παράλληλη απαλλαγή από τα εκπαιδευτικά τους καθήκοντα.
Τα νέα στελέχη της εκπαίδευσης (και στη περίπτωση που δεν κατέχουν ήδη κάποιο σχετικό μεταπτυχιακό τίτλο) να παρακολουθούν υποχρεωτικά πρόγραμμα επιμόρφωσης μετά την επιλογή τους και πριν την ανάληψη των καθηκόντων τους. Στην περίπτωση που η επιλογή τους γίνεται στα τέλη Ιουνίου, το πρόγραμμα θα μπορούσε να υλοποιηθεί στους καλοκαιρινούς μήνες μέχρι τα τέλη του Αυγούστου. Αν όλα αυτά δεν πραγματοποιηθούν, θα πρέπει οπωσδήποτε να παρακολουθούν μικρής έστω διάρκειας ειδικά σεμινάρια διοίκησης με την έναρξη της θητείας τους.
Δ. ΛΟΙΠΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ
Δ.1 Απρόσκοπτη χρηματοδότηση των Σχολικών Επιτροπών για την ολοκληρωτική και άμεση κάλυψη των λειτουργικών δαπανών των σχολείων.
Στα χρόνια της κρίσης οι σχολικές μονάδες έχουν υποστεί μείωση της χρηματοδότησης για την αντιμετώπιση των δαπανών τους για λειτουργικά έξοδα μεγαλύτερη του 40% σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Τα σχολεία λειτουργούν μόνο χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες της εκπαιδευτικής κοινότητας, αλλά βέβαια οι συνέπειες της υποχρηματοδότησης είναι εμφανείς. Η λειτουργία των σχολείων είναι πλέον οριακή και κρίσιμη. Είναι επιτακτική ανάγκη η αύξηση της χρηματοδότησης των δημοτικών σχολικών επιτροπών εκπαίδευσης.
Δ.2 Γενναία αύξηση των δαπανών για την Παιδεία με στόχο το 5% του Α.Ε.Π.
Εξήντα χρόνια μετά την μεταπολίτευση, βρισκόμαστε πολύ μακριά από τις διεκδικήσεις για αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5%. Στις στατιστικές αναφορές που αφορούν στις δαπάνες για την παιδεία των χωρών της Ε.Ε. είμαστε μονίμως ουραγοί. Η κοινωνική, πολιτιστική, πολιτική και οικονομική ανέλιξη του λαού συναρτάται άμεσα με το μορφωτικό του επίπεδο. Οποιαδήποτε μεταρρύθμιση περιλαμβάνει συρρίκνωση των δαπανών για την παιδεία, προδικάζει ένα ακρωτηριασμένο μέλλον χωρίς να προσφέρει ούτε ένα λογιστικά εξορθολογισμένο παρόν.
Δ.3 Επαναλειτουργία ανεξάρτητων Γραφείων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ανά Δ.Δ.Ε.) που θα αναφέρονται σε ανεξάρτητα Περιφερειακά Γραφεία (ανά Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης) και εκείνα με τη σειρά τους στη Δ/νση Επαγγελματικής Εκπαίδευσης της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου.
Οι εδώ και δεκαετίες πάγιες διεκδικήσεις μας είναι συγκρότηση ανεξάρτητου διοικητικού δέντρου Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, με τη Διεύθυνση Επαγγελματικής Εκπαίδευσης του Υπουργείου να έχει ουσιαστικές διοικητικές αρμοδιότητες και τη συγκρότηση περιφερειακών δομών της Τ.Ε.Ε., τις Διευθύνσεις Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (Δ.Τ.Ε.).
Ως μεταβατικό στάδιο μέχρι την επίτευξη αυτού του στόχου, ζητούμε:
– Την επαναλειτουργία των Γραφείων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (Ε.Ε.) στις Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Δ.Δ.Ε.), αλλά με ενισχυμένες αρμοδιότητες και αυτονομία εποπτείας των σχολείων της Τ.Ε.Ε.
– Ίδρυση Περιφερειακών Γραφείων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης στις Περιφερειακές Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, με ενισχυμένες αρμοδιότητες και αυτονομία λειτουργίας.
– Αναβάθμιση σε Γενική Διεύθυνση Επαγγελματικής Εκπαίδευσης της σημερινής Δ/νσης Ε.Ε. της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου.
Τα Τεχνικά Λύκεια θα αναφέρονται στα κατά τόπους Γραφεία Ε.Ε., αυτά με τη σειρά τους στα Περιφερειακά Γραφεία Ε.Ε. και τα τελευταία στη Διεύθυνση Ε.Ε. στην Γενική Διεύθυνση Ε.Ε. της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου.
Δ.4 Στελέχωση των Γραφείων και της Διεύθυνσης Ε.Ε. με έμπειρους εκπαιδευτικούς τεχνικών ειδικοτήτων.
Για την αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών θεμάτων της Τ.Ε.Ε. είναι απαραίτητη η στελέχωση των κατά τόπους Γραφείων και Περιφερειακών Γραφείων Ε.Ε. με έμπειρους εκπαιδευτικούς τεχνικών ειδικοτήτων, κατέχοντες ικανή (ενδεικτικά 15ετή διδακτική) προϋπηρεσία.
Δ.5 Στελέχωση με το αναγκαίο διοικητικό προσωπικό της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Παιδείας, των Περιφερειακών Υπηρεσιών και των γραμματειών των σχολείων.
Τα σχολεία είναι δημόσιες υπηρεσίες με διοικητικό φόρτο, ανάγκες και απαιτήσεις που ολοένα και αυξάνονται. Οι γραμματείες των σχολείων στερούνται παντελώς διοικητικού προσωπικού (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων) και πρέπει να στελεχωθούν άμεσα. Εμβαλωματικά και προσωρινά, γραμματειακή υποστήριξη στα σχολεία παρέχουν περιστασιακά οι εκπαιδευτικοί του Συλλόγου Διδασκόντων, μεταξύ των τόσων άλλων διδακτικών και εξωδιδακτικών τους καθηκόντων.
Αποτέλεσμα της παραπάνω κατάστασης είναι να υπολειτουργούν οι γραμματείες των σχολείων, να επιβαρύνονται αφόρητα τα στελέχη (Διευθυντής και υποδιευθυντής) και όλα αυτά να αποβαίνουν σε βάρος του κυρίως έργου του σχολείου, του παιδαγωγικού και διδακτικού.
Προβλήματα διοικητικής υποστελέχωσης υπάρχουν και στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας, καθώς και στις περιφερειακές διοικητικές δομές του, με αποτέλεσμα να γίνονται αποσπάσεις εκπαιδευτικών προκειμένου να μπορούν να λειτουργούν. Οι υπηρεσίες αυτές πρέπει να στελεχωθούν με διοικητικούς υπαλλήλους καριέρας και οι εκπαιδευτικοί να επιστρέψουν στα διδακτικά τους καθήκοντα στις τάξεις των σχολείων.
Δ.6 Άμεση επαναλειτουργία των υποστηρικτικών δομών της εκπαίδευσης, Γραφείων Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού (ΓΡΑ.Σ.Ε.Π.), Γραφείων Σύνδεσης με την Αγορά Εργασίας (ΓΡΑ.ΣΥ.) – Παρατηρητήρια Εργασίας.
Η επαναλειτουργία των ΓΡΑ.Σ.Ε.Π. με έδρα στα Τεχνικά Λύκεια θα προσφέρει σημαντικότατες υπηρεσίες επαγγελματικού προσανατολισμού στους μαθητές και τις οικογένειές τους συμβάλλοντας ουσιαστικά στις καλύτερες κατά περίπτωση επιλογές.
Η επαναλειτουργία των κατά τόπους ΓΡΑ.ΣΥ. θα δημιουργήσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την είσοδο των πτυχιούχων στον επαγγελματικό χώρο. Τα ΓΡΑ.ΣΥ.:
– Θα συντονίζουν και θα εποπτεύουν την πρακτική άσκηση των μαθητών στο 4ο έτος του Τεχνικού Λυκείου.
– Θα υλοποιούν τα προγράμματα διετούς διάρκειας για τους πτυχιούχους των σχολείων της Τ.Ε.Ε. με σκοπό την απόκτηση επαγγελματικής εμπειρίας.
– Θα αποτελούν Παρατηρητήρια Εργασίας για τους αποφοίτους της Τ.Ε.Ε. την επαγγελματική πορεία των οποίων θα παρακολουθούν για μια 5ετία από την αποφοίτησή τους.
Δ.7 Πλήρης στελέχωση των Κέντρων Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού (ΚΕ.ΣΥ.Π.) με απόλυτα εξειδικευμένο προσωπικό. Άμεση σύνδεση και συνεχής υποστήριξη τομέων και ειδικοτήτων από τις σχετικές με το γνωστικό αντικείμενο σχολές και τμήματα σχολών των Τ.Ε.Ι. στη βάση της υλοποίησης κοινών προγραμμάτων.
Τα ΚΕ.ΣΥ.Π. επιβάλλεται να ενημερώνουν και να διοργανώνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα:
– Επιμορφωτικά σεμινάρια για τους εκπαιδευτικούς ιδιαίτερα σε αυτούς οι οποίοι διδάσκουν τον Επαγγελματικό Προσανατολισμό.
– Ημερίδες ενημέρωσης μαθητών και Γονέων για τα νέα επαγγέλματα, τις Τεχνολογικές εξελίξεις, τις τάσεις των αγορών κλπ.
– Να έχουν το συντονισμό της ενημέρωσης των Γυμνασίων με τη Δευτεροβάθμια Τεχνική Εκπαίδευση.
– Να έχουν ενημερωτική Ιστοσελίδα Πληροφόρησης για τα Επαγγέλματα.
– Να έχουν άμεση σύνδεση και πληροφόρηση με όλους τους φορείς που παρέχουν επαγγελματικό προσανατολισμό.
– Να έχουν άμεση σύνδεση και πληροφόρηση με όλους τους φορείς που παρέχουν επαγγελματικό προσανατολισμό.
– Να διαθέτουν βιβλιοθήκη με βιβλία και πληροφοριακό υλικό σχετικά με τον Σ.Ε.Π.
Δ.8 Πλήρη στελέχωση των Κέντρων Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης και Υποστήριξης Ειδικών Εκπαιδευτικών Αναγκών (ΚΕ.Δ.Δ.Υ.).
Η επαρκής στελέχωση των ΚΕ.Δ.Δ.Υ. είναι απαραίτητη για τον σε τακτό χρόνο έλεγχο και διάγνωση των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών μερίδας μαθητών, οι οποίοι στη συνέχεια πρέπει να διδαχθούν με τις ιδιαίτερες πρόνοιες που προβλέπει ο Νόμος.
Δ.9 Σύσταση και στελέχωση πανελλαδικού δικτύου για την ψυχολογική υποστήριξη όλων των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Τα μνημόνια, τα μέτρα λιτότητας, η φτωχοποίηση του λαού, τα οξυμένα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, η ανεργία, η πείνα, κλπ, έχουν φέρει σε δεινή θέση τα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας. Ανασφάλεια, φόβοι, άγχος, στρες και άλλα ψυχολογικά συμπτώματα πρέπει να υποστηριχτούν και να αντιμετωπιστούν με τη σύσταση και στελέχωση ενός οργανωμένου πανελλαδικού δικτύου ειδικών επιστημόνων μέσα στην εκπαίδευση για τα μέλη της κοινότητας.
Ε. ΚΛΑΔΙΚΑ
Ε.1 Συζήτηση για την αξιολόγηση από μηδενική βάση, χωρίς σύνδεση με το μισθό, με ανεμπόδιστη τη βαθμολογική εξέλιξη και διασφάλιση της απουσίας «τιμωρητικού» χαρακτήρα.
Η Ομοσπονδία μας επιχειρηματολόγησε εξαρχής ΥΠΕΡ μιας πραγματικής Αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου με στόχο την αποτίμηση της πραγματικής κατάστασης όλων των παραγόντων που συντελούν σε αυτό, τη διατύπωση προτάσεων βελτίωσης προς όφελος των μαθητών και όχι την «κατασκευή» και «παραδειγματική τιμωρία» ενόχων.
Η διαδικασία αυτή πρέπει να τύχει της αποδοχής και της συναίνεσης όλων των εμπλεκομένων. Οι ακριβείς όροι και προϋποθέσεις εφαρμογής της θα προκύψουν μόνο από ειλικρινή διάλογο χωρίς προϋποθέσεις, προαπαιτούμενα και δεσμεύσεις.
Σε κάθε περίπτωση είναι βέβαιο ότι πρέπει να ξεκινήσει «από πάνω προς τα κάτω» και να περιλαμβάνονται σε αυτήν ΟΛΟΙ οι παράγοντες που συντελούν στο Εκπαιδευτικό έργο και όχι αποσπασματικά και μόνο οι Εκπαιδευτικοί.
Οι θέσεις μας είναι αναλυτικά διατυπωμένες στην με αρ. πρωτ. 137/31-1-2013 επιστολή μας προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας με θέμα: «Οι θέσεις της Ο.Λ.Τ.Ε.Ε. για το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος “Αξιολόγηση των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης”»
(βλ. συνημμένο 5 και http://www.oltee.gr/?p=915).
Ε.2 Επαναφορά του υποχρεωτικού διδακτικού ωραρίου στα προ του 2013 δεδομένα. Βαθμιαία και προοδευτική μείωση του υποχρεωτικού διδακτικού ωραρίου σε συνάρτηση με την προϋπηρεσία αλλά και με την ηλικία του εκπαιδευτικού. Μείωση του ωραρίου των υπευθύνων εργαστηρίων κατά τρεις ώρες από το υποχρεωτικό τους ωράριο.
Οι εκπαιδευτικοί της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης έχουν επισήμως δύο είδη ωραρίου:
– Το διδακτικό ωράριο (ώρες διδασκαλίας) το οποίο από το σχολικό έτος 2013-2014 κυμαίνεται από 23 έως 18 ώρες την εβδομάδα, μειούμενο αναλογικά με βάση τα χρόνια υπηρεσίας.
– Το εργασιακό ωράριο (ώρες παραμονής στο σχολείο για την εκτέλεση διαφόρων εξωδιδακτικών εργασιών, εφ’ όσον τους έχουν ανατεθεί) που είναι κατά μέγιστο 30 ώρες την εβδομάδα (συμπεριλαμβανομένων των διδακτικών ωρών).
Σύμφωνα με έρευνα της UNESCO που δημοσιεύτηκε το 2012, κάθε διδακτική ώρα καθηγητή αντιστοιχεί σε 4 ώρες εργασίας γραφείου.
Σύμφωνα με Αμερικανικές και Βρετανικές έρευνες, οι εκπαιδευτικοί όχι μόνο παραμένουν καθημερινά στο σχολείο εργαζόμενοι σε διάφορες άλλες εργασίες πέραν της διδασκαλίας, αλλά εργάζονται άλλες 2-4 ώρες καθημερινά στο σπίτι προκειμένου να διορθώσουν γραπτά των μαθητών τους και να προετοιμαστούν για τα μαθήματα της επόμενης ημέρας. Με βάση τις έρευνες αυτές, ο πραγματικός χρόνος εργασίας των εκπαιδευτικών ξεπερνά τις 53 ώρες εβδομαδιαίως, χρόνος πολλαπλάσιος (τουλάχιστον τριπλάσιος) του «διδακτικού ωραρίου».
Σε μια εποχή που το δημόσιο σχολείο πλήττεται βάναυσα και ο ρόλος των εκπαιδευτικών απαξιώνεται κοινωνικά, ηθικά και οικονομικά θεωρούμε απαράδεκτη την αύξηση του υποχρεωτικού διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών, με πρόσχημα την κάλυψη των κενών.
Είναι απολύτως αναγκαία η επαναφορά του υποχρεωτικού διδακτικού ωραρίου στα ισχύοντα μέχρι το 2013 (από 21 έως 16 ώρες την εβδομάδα με βάση την προϋπηρεσία), η οποία πρέπει να συνδυασθεί και με αναλογική μείωση με βάση και την ηλικία των εκπαιδευτικών η οποία, ειδικά στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, κυμαίνεται σήμερα στα 50 έτη κατά μέσο όρο.
Θα πρέπει επίσης να μειώνεται κατά τρεις (3) ώρες το υποχρεωτικό διδακτικό ωράριο των υπευθύνων εργαστηρίων κατεύθυνσης των Ε.Κ. και των Σχολικών Εργαστηρίων – Σ.Ε., τόσο για τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους προβλέπεται η μείωση, όσο και για λόγους ισονομίας με τα ισχύοντα για τους υπευθύνους των Σ.Ε.Φ.Ε. & Σ.Ε.Π.Ε.Η.Υ. των Γυμνασίων και των ΓΕ.Λ.
Ε.3 Αύξηση των αποδοχών για γρήγορη επιστροφή στα επίπεδα προ κρίσης. Άμεση επαναφορά 13ου και 14ου μισθού.
Η οικονομική εξαθλίωση του εκπαιδευτικού είναι χωρίς προηγούμενο. Η μείωση των αποδοχών του έχει αγγίξει το 50% σε σχέση με τα επίπεδα προ κρίσης. Ειδικώς οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί αδυνατούν να βιοποριστούν. Με την άμεση επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού πρέπει να εφαρμοσθεί χρονοδιάγραμμα ταχείας επαναφοράς των αποδοχών στα προ κρίσης επίπεδα.
Ε.4 Καμία αύξηση στις ασφαλιστικές εισφορές. Καμία αύξηση στα όρια συνταξιοδότησης. Καμία μείωση κύριων και επικουρικών συντάξεων και εφάπαξ.
Παρά τα όσα λέγονται και δημοσιεύονται για δήθεν «αυξήσεις» στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική και το νέο μισθολόγιο είναι απόλυτα προσαρμοσμένο στα μέτρα των μνημονιακών δεσμεύσεων για περιορισμό του συνολικού μισθολογικού κόστους στο Δημόσιο:
– Η κατάταξη των υπαλλήλων που έγινε στις 31-12-2015, με το συνολικό χρόνο προϋπηρεσίας, στην ουσία παγώνει τις αποδοχές. Για τη διετία από 1-1-2016 έως 1-1-2018 παγώνουν οι μισθοί όλων των Δ.Υ. και δεν θα γίνει καμία επανακατάταξη. Ταυτόχρονα η διετία αυτή «χάνεται» ως χρόνος υπηρεσίας, αφού δεν θα υπολογιστεί για μελλοντική επανακατάταξη.
– Ο ρυθμός αύξησης των ονομαστικών μισθών κατά κλιμάκιο μειώνεται σημαντικά, σε σχέση με το προηγούμενο μισθολόγιο.
– Με το Ν. 3075/2002 (άρθρο 5, παρ. 3) δινόταν η δυνατότητα σε όσους εκπαιδευτικούς είχαν διοριστεί μέχρι 31-12-82 να αποχωρούν με 30 έτη υπηρεσίας και ηλικία 55 ετών, αναγνωρίζοντας την εργασία του εκπαιδευτικού ως λειτούργημα. Επίσης, όσοι είχαν διοριστεί μετά την 1-1-83 μπορούσαν να αποχωρούν με 30 έτη υπηρεσίας και ηλικία 60 ετών. Η διάταξη αυτή καταργείται από 1-1-2011.
– Οι κρατήσεις των ασφαλισμένων αυξήθηκαν από το 2010 με μια σειρά νόμων, κάνοντας ακόμα πιο πενιχρό το καθαρό ποσό που λαμβάνει ο εργαζόμενος:
Κράτηση 2% ως ειδική εισφορά αλληλεγγύης για την καταπολέμηση της ανεργίας Ν.3986/2011.
Έκτακτη οικονομική εισφορά και ειδική εισφορά αλληλεγγύης φυσικών προσώπων Ν.3758/2009, Ν.3833/2010 και Ν.3986/2011.
Ειδική εισφορά 1% Ν.3986/2011 (Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων).
Αύξηση της φορολογίας και μείωση του αφορολόγητου ορίου.
Τα παραπάνω περιγράφονται αναλυτικά στα Δελτία Τύπου μας με αρ. 053/25-1-2006 με θέμα: «Νέο Μισθολόγιο – Νέο πάγωμα αποδοχών !!!»
(βλ. http://www.oltee.gr/?p=5589)
Ζητούμε να μη γίνει καμία παραπέρα μείωση των μισθών μας, των κύριων και επικουρικών συντάξεων και του εφάπαξ. Απαιτούμε την επαναφορά των 30 ετών υπηρεσίας και την ηλικία των 60 ετών για πλήρη συνταξιοδότηση.
Ε.5 Πλήρης ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των εν ενεργεία και των συνταξιούχων.
Ενώ εξακολουθούν να παρακρατούνται κανονικά από τους ασφαλισμένους οι ασφαλιστικές εισφορές υγειονομικής περίθαλψης, οι παρεχόμενες υπηρεσίες μειώθηκαν δραματικά:
– Εμπόδια στην επιλογή ιατρού, τηλεφωνικά ραντεβού.
– Ταλαιπωρία λόγω γραφειοκρατίας και έλλειψης συντονισμού και εβδομαδιαίας ποσόστωσης ασθενών.
– Συνταγογράφηση αποκλειστικά μέσω γενόσημων.
– Πολύ υψηλότερη συμμετοχή των ασφαλισμένων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
– Υψηλότερη συμμετοχή σε εργαστηριακές εξετάσεις και νοσήλια.
– Μεγάλη καθυστέρηση στην απόδοση των ιατρικών δαπανών στους ασφαλισμένους από τον Ε.Ο.Π.Π.Υ. (γυαλιά, οδοντιατρικές εργασίες, μαγνητικές κλπ).
Ε.6 Να λογίζεται ως εκπαιδευτική η οποιαδήποτε προϋπηρεσία σε κάθε βαθμίδα δημόσιας ή ιδιωτικής εκπαίδευσης.
Η παροχή διδακτικών υπηρεσιών σε οποιαδήποτε βαθμίδα της δημόσιας ή και ιδιωτικής εκπαίδευσης πρέπει να προσμετρείται ως εκπαιδευτική, διδακτική.
Ε.7 Κάθε προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα να προσυπολογίζεται στη μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη.
Με το Ν. 4369/2016 αναγνωρίζεται η «Προϋπηρεσία σε συναφές αντικείμενο έως επτά (7) έτη που έχει διανυθεί πριν από το διορισμό, εκτός του δημόσιου τομέα…» για τη «Βαθμολογική ένταξη − Αναγνώριση προϋπηρεσίας» (άρθρο 26, παρ. 6). Ζητούμε:
– Να αναγνωρισθεί ΟΛΗ η προϋπηρεσία στο Ιδιωτικό Τομέα πριν από το διορισμό για τη μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη του Υπαλλήλου, με τους όρους και τις προϋποθέσεις που προβλέπει ο Νόμος.
– Να εκδοθούν τα σχετικά Προεδρικά Διατάγματα που προβλέπει ο Νόμος για την εφαρμογή του.
Ε.8 ΚΑΜΙΑ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ Ειδικοτήτων ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ χωρίς την προγενέστερη σύμφωνη άποψη του κλάδου.
Με πρόσχημα τον ανασχεδιασμό και την αναδιοργάνωση των ειδικοτήτων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, προωθούνται συγχωνεύσεις για τη δημιουργία «ενιαίων ειδικοτήτων»
Καμιά συγχώνευση Ειδικοτήτων Εκπαιδευτικών δεν μπορεί να γίνει χωρίς να προϋπάρξει συμφωνία των κλάδων και των ειδικοτήτων.
ΣΤ. ΓΕΝΙΚΑ
Στ.1 Παιδεία χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς, πραγματικά δημόσιο και δωρεάν αγαθό.
Χαρακτηριστικά της Παιδείας που αρμόζουν σε μια δημοκρατική κοινωνία, σε ένα πολιτισμένο και ευνομούμενο κράτος, μέτοχο των Ευρωπαϊκών κεκτημένων.
Στ.2 Αναβάθμιση του κύρους της Τ.Ε.Ε. Καταξίωση των αποφοίτων και των εκπαιδευτικών της.
Η φοίτηση στην Τ.Ε.Ε. έχει αντικειμενικά υψηλές απαιτήσεις σε γνώσεις και δεξιότητες. Παρόλα αυτά, τα σχολεία της Τ.Ε.Ε. αποτελούν ακόμη και σήμερα προορισμό κυρίως για τους μαθητές εκείνους που στιγματίζονται ως «αδύναμοι», με «μαθησιακές δυσκολίες» και έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και προσδοκίες.
Αυτό που πρέπει να αλλάξει δραματικά δεν είναι η Τ.Ε.Ε., αλλά ο τρόπος που την αντιμετωπίζει η Κοινωνία. Πρέπει να αξιοποιηθούν όλες οι δυνατότητες προβολής της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης.
Σήμερα υπάρχει ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός μαθητών που είναι συνειδητοποιημένοι ως προς την επαγγελματική τους πορεία και την εισαγωγή τους στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Κοντά σε αυτούς προστίθενται πολλοί απόφοιτοι του Γενικού Λυκείου, αλλά και της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, οι οποίοι εξωθήθηκαν σε λάθος επιλογές από το κοινωνικό τους περιβάλλον, από άγνοια ή ακολουθώντας το «ρεύμα» και τώρα ανασχεδιάζουν τη ζωή τους καθώς αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα.
Η ανάδειξη και η προβολή του ρόλου της Τ.Ε.Ε. θα βοηθήσει Μαθητές, Γονείς και Κοινωνία να αντιληφθούν εγκαίρως τα εργασιακά, παραγωγικά και οικονομικά οφέλη αυτής της επιλογής.
Για να γίνει πιο ελκυστική και ανταγωνιστική η Τ.Ε.Ε. θα πρέπει να δοθούν κίνητρα στους μαθητές για τις σπουδές τους, τα επαγγελματικά τους προσόντα και δικαιώματα, την αναγνώριση των πτυχίων τους, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, τη δυνατότητα συνέχισης των σπουδών τους σε Τ.Ε.Ι. και Πανεπιστήμια.
Η μεγαλύτερη καταξίωση των αποφοίτων της Τ.Ε.Ε. είναι η επιτυχημένη ένταξή τους στην αγορά εργασίας, η οποία θα δώσει και ώθηση σε όλους τους παραγωγικούς κλάδους της οικονομίας, στις μεταφορές, τις επικοινωνίες, τις κατασκευές, τον τουρισμό, την γεωργία, τη βιομηχανία, την ενέργεια κλπ.
Συγκεκριμένες προτάσεις για την ενίσχυση του κύρους της Τ.Ε.Ε. παρουσιάζονται τεκμηριωμένα στο Ανάτυπο «Συμπεράσματα και Προτάσεις» της Επιστημονικής Ημερίδας «Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση – Χθές, Σήμερα, Αύριο», Θεσσαλονίκη 2011 (βλ. «Σημείο 5», σελ. 167)
(βλ. συνημμένο 5 και http://www.oltee.gr/?p=5929).
Επιγραμματικά αναφέρουμε εδώ:
– Σταθερότητα στην ΤΕΕ. Όχι συνεχείς μεταρρυθμίσεις.
– Σαφής στοχοθεσία.
– Παροχή υψηλού επιπέδου τεχνικής εκπαίδευσης.
– Κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων.
– Σύνδεση με την αγορά εργασίας.
– Αποτελεσματικός επαγγελματικός προσανατολισμός.
– Λειτουργία πεδίων Εφαρμοσμένων επιστημών αποκλειστικά στο Τεχνολογικό Λύκειο.
– Ισοτιμία απολυτηρίων Γενικού και Επαγγελματικού Λυκείου.
– Ισότιμη πρόσβαση στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση.
– Εκδηλώσεις ενημέρωσης Γονέων και κοινού.
– Εκ βάθρων αλλαγή νοοτροπίας της Ελληνικής Κοινωνίας.
Στ.3 Ουσιαστικός Διάλογος για τη Παιδεία με βάση τις προτάσεις των Φορέων εκπροσώπησης του Κλάδου και της Εκπαιδευτικής Κοινότητας.
Η Ο.Λ.Τ.Ε.Ε. κατάγγειλε εγκαίρως και εμπεριστατωμένα τις αντιδημοκρατικές πρακτικές που επιχειρήθηκαν, με στημένες «διαλέξεις» και επιλεκτική προβολή των επιθυμητών απόψεων, ενώ ταυτόχρονα αγωνίζεται για να πραγματοποιηθεί ένας ουσιαστικός διάλογος για την Παιδεία, στον οποίο διεκδικεί τη θέση που της ανήκει δικαιωματικά.
(βλ. http://www.oltee.gr/?p=5453 και http://www.oltee.gr/?p=5605)
Στ.4 Αρνούμαστε τις μνημονιακές επιταγές που διαλύουν την Εκπαίδευση, τις «Οδηγίες» της ΕΕ και όσα αυτή επιχειρεί να επιβάλλει μέσω της Εργαλειοθήκης του Ο.Ο.Σ.Α.
Προκειμένου να μειωθεί ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων σύμφωνα με τις μνημονιακές επιταγές, με το Ν. 4172/2013 καταργήθηκαν ειδικότητες εκπαιδευτικών και με το Ν. 4186/2013 καταργήθηκαν και οι ΕΠΑ.Σ., με αποτέλεσμα χιλιάδες εκπαιδευτικοί να τεθούν σε διαθεσιμότητα.
Οι πολιτικές του Ο.Ο.Σ.Α. και της Ε.Ε. οδηγούν τη γνώση και την εκπαίδευση στην πλήρη υπαγωγή τους στις προτεραιότητες του κεφαλαίου. Προκειμένου να επηρεάσουν την κοινή γνώμη, εμφανίζουν τις επιδιώξεις τους να ταυτίζονται δήθεν με τις ανάγκες της κοινωνίας. Οι επιχειρήσεις θα βρίσκουν στην Ε.Ε. εργατικό δυναμικό πιο προσαρμοσμένο στις ανάγκες τους, επομένως θα προβούν σε επενδύσεις, θα υπάρξει ανάπτυξη, απασχόληση και θα μειωθεί η ανεργία.
Στην εισήγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τον «ανασχεδιασμό» της εκπαίδευσης (2012) γίνεται αναφορά στις ανάγκες και στις απαιτήσεις που επιβάλλει ο παγκόσμιος ανταγωνισμός. Οι περισσότερες χώρες διατήρησαν κατά το 2012 τη χρηματοδότηση των μηχανισμών υποστήριξης για μαθητές και φοιτητές. Από τις χώρες του Νότου, η Ισπανία, η Κύπρος και η Πορτογαλία ανέφεραν μείωση της χρηματοδότησης, ενώ καμία αναφορά δεν γίνεται στην Ελλάδα, η οποία βρίσκεται πλέον στην τελευταία θέση ανάμεσα στις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. ως προς τις δαπάνες για την Παιδεία.
Σημαντικές συνέπειες της υποχρηματοδότησης στον Ευρωπαϊκό νότο είναι τα άδεια μαθητικά θρανία και η πρόωρη σχολική εγκατάλειψη που ανέρχεται σε απαράδεκτα επίπεδα (π.χ. Ισπανία 26,5% και Πορτογαλία 23,2% για τις χώρες που δίνουν στοιχεία).
Στα πλαίσια της αναγκαιότητας «ανασχεδιασμού και αναβάθμισης της εκπαίδευσης και κυρίως της τεχνικής επαγγελματικής», ενεργοποιήθηκαν:
– Η «Ευρωπαϊκή Συμμαχία Μαθητείας» με την υπογραφή Μνημονίου για την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση στην Ευρώπη, μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας, Ιταλίας, Ισπανίας, Πορτογαλίας, Λετονίας, Σλοβακίας.
– το «Μνημόνιο κατανόησης και συνεργασίας» που υπογράφηκε μεταξύ των υπουργείων παιδείας Γερμανίας και Ελλάδας.
Όλα προβλέπουν μέτρα για την υιοθέτηση του γερμανικού μοντέλου στα εκπαιδευτικά συστήματα των οικονομικά ασθενέστερων χωρών, και άμεσες εφαρμογές συστημάτων μαθητείας στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, σε συνεργασία με επιχειρήσεις. Προκειμένου να «βοηθηθούν» οι ασθενέστερες χώρες, οι Γερμανικές επιχειρήσεις «προσφέρονται» να «φιλοξενήσουν» ως μαθητευόμενους μετανάστες όλους τους εργαζόμενους νεολαίους των άλλων χωρών.
Στ.5 Απορρίπτουμε τα «μισθολόγια – φτωχολόγια». Αρνούμαστε τα σφαγιαστικά ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά, φορολογικά μέτρα.
Στ.6 Ζητούμε διασφάλιση του ΔΗΜΟΣΙΟΥ, ΑΝΑΔΙΑΝΕΜΗΤΙΚΟΥ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Επαρκή ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΗ των Ασφαλιστικών Ταμείων για την εξασφάλιση της βιωσιμότητάς τους.
Με το νέο ασφαλιστικό καταργείται κάθε έννοια κοινωνικής ασφάλισης και το σύστημα μετατρέπεται από αναδιανεμητικό σε κεφαλαιοποιητικό.
Το νέο συνταξιοδοτικό σύστημα προβλέπει αύξηση των ορίων ηλικίας (67 έτη και 40 χρόνια εργασίας) και μείωση των συντάξεων.
Το πόρισμα της «Επιτροπής Σοφών» υιοθέτησε την προώθηση του ατομικού κεφαλαιοποιητικού συστήματος, με πλήρη ανταποδοτικότητα μεταξύ εισφορών και παροχών, τη θεσμοθέτηση της αρχής των συγκεκριμένων εισφορών (και αβέβαιων παροχών), την ενοποίηση κύριας, επικουρικής σύνταξης και εφάπαξ, την αύξηση των χρόνων εργασίας και τη χορήγηση εθνικής σύνταξης βάσει εισοδηματικών κριτηρίων.
Το τελικό ποσό της σύνταξης θα διαμορφώνεται με βάση το προσδόκιμο ζωής και το συνολικό αριθμό ετών ασφάλισης του εργαζόμενου. Προτείνεται, ακόμα, ο επανυπολογισμός των υφιστάμενων συντάξεων που δίνονται σήμερα, με βάση τα δεδομένα του νέου συστήματος και αδιευκρίνιστο ποσοστό αναπλήρωσης».
(βλ. ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ – ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΟ http://www.oltee.gr/?p=5589)
Ζητούμε τη διαφύλαξη του Δημόσιου αναδιανεμητικού και κοινωνικού χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης και την ανακεφαλαιοποίηση των ασφαλιστικών Ταμείων από τις μέχρι τώρα καταστροφικές διαχειρίσεις των κυβερνώντων και την εξαφάνιση των αποθεματικών τους.
Συνημμένα υποβάλλονται:
1. Η Πρόταση της Ο.Λ.Τ.Ε.Ε. για το Τεχνικό Επαγγελματικό Λύκειο (Τ.Ε.Λ.)
(βλ. και http://www.oltee.gr/?page_id=284).
2. Τα Πρακτικά της Επιστημονικής Ημερίδας «Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση Εκπαίδευση – Χθες, Σήμερα, Αύριο» Α΄ ΕΛΤΕΕ-Θ, Θεσσαλονίκη 2011,
(βλ. και http://www.oltee.gr/?p=5935).
3. Το «Γλωσσάρι» του European Credit system for Vocational Education and Training (ECVET) (βλ. και http://www.oltee.gr/?p=5904).
4. Οι θέσεις της Ο.Λ.Τ.Ε.Ε. για την πρόσβαση στην Τριτοβάθμια όπως αναλύονται στην με αρ. πρωτ. 82/28-9-2015 επιστολή μας προς την πολιτική ηγεσία του ΥΠ.Π.Ε.Θ. με θέμα: «Πρόσβαση των Αποφοίτων ΕΠΑ.Λ. στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση».
(βλ. και http://www.oltee.gr/?p=4563).
5. Οι θέσεις της Ο.Λ.Τ.Ε.Ε. για την Αξιολόγηση όπως περιλαμβάνονται στη με αρ. πρωτ. 137/31-1-2013 επιστολή μας προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας με θέμα: «Οι θέσεις της Ο.Λ.Τ.Ε.Ε. για το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος “Αξιολόγηση των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης”»
(βλ. και http://www.oltee.gr/?p=915).
6. Το Ανάτυπο Συμπεράσματα και Προτάσεις της Επιστημονικής Ημερίδας «Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση Εκπαίδευση – Χθες, Σήμερα, Αύριο» Α΄ ΕΛΤΕΕ-Θ, Θεσσαλονίκη 2011, (βλ. και http://www.oltee.gr/?p=5929).