Μια πρωτοβουλία αλληλεγγύης και στήριξης στα προσφυγόπουλα διαφορετική από τις άλλες έχουν ξεκινήσει μαθητές στο λύκειο Κρυονερίου. Δεν μαζεύουν ρούχα, τρόφιμα και φάρμακα, αλλά συγκεντρώνουν τα παλιά τους σχολικά σακίδια. Γεμίζουν τις τσάντες τους με μπλοκ ζωγραφικής, μαρκαδόρους, μολύβια και τετράδια, παιχνίδια, ακόμη κι ένα μικρό συσκευασμένο κολατσιό και τις χαρίζουν στα παιδιά των προσφύγων. “Φτιάξε ένα σακίδιο για έναν πρόσφυγα” ονομάζουν τη δράση τους, που ήδη έχει βρει μεγάλη ανταπόκριση στο λύκειό τους.

“Οι ανάγκες των προσφύγων σε είδη πρώτης ανάγκης είναι απεριόριστες. Εμείς όμως θέλουμε να επικεντρωθούμε στις ανάγκες των παιδιών και τη δημιουργική τους απασχόληση. Τα παιδιά αυτά δεν πρέπει να ξεχάσουν ότι είναι παιδιά” λέει ο Αποστόλης, μαθητής της Β’ Λυκείου στο Κρυονέρι. “Ξεκινήσαμε την πρωτοβουλία αυτή με το δεκαπενταμελές και πολλοί συμμαθητές μας ευαισθητοποιήθηκαν. Μας λέγανε ότι περιμένανε να ξεκινήσει μια τέτοια πρωτοβουλία. Σε λίγες μέρες, έχουμε μαζέψει πάνω από 20 σακίδια” συμπλήρωσε προσθέτοντας ότι θα απευθυνθούν και σε μαθητές του γυμνασίου στη συνέχεια.

Τώρα οι μαθητές στο Κρυονέρι έχουν συνεννοηθεί με την Περιφέρεια Αττικής για να πάρει τα σακίδια και να τα μεταφέρει στα κέντρα σε Ελληνικό και Ελαιώνα. “Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις ρίζες μας” λέει ο Αποστόλης ότι τους είπε ο διευθυντής του σχολείου όταν του ζήτησαν άδεια για να πραγματοποιήσουν τη δράση τους. Εξάλλου οι καθηγητές τους πολλές φορές έχουν προβεί σε συλλογές τροφίμων στο σχολείο.

Μια άλλη εικόνα μεταφέρει η Χριστίνα, μαθήτρια της Α’ Λυκείου σε Λύκειο στον Υμηττό. “Μια καθηγήτριά μας πήγε στο Ελληνικό και την άλλη μέρα ήρθε στο σχολείο μιλώντας με πολύ άσχημα λόγια και μεταφέροντας μηνύματα ξενοφοβικά απέναντι στους πρόσφυγες. Φόβισε τους συμμαθητές μας και τους πήρε με το μέρος της. Είχαμε πει να πάμε ως σχολείο στο Ελληνικό να βοηθήσουμε, αλλά δεν ξέρω πόσα παιδιά θα δεχτούν τελικά” είπε η Χριστίνα, που με τη σειρά της έχει προτείνει να ξεκινήσουν και στο δικό της σχολείο “να φτιάχνουν ένα σακίδιο για έναν πρόσφυγα”.

“Μαζί με όσους συμφώνησαν στην πρωτοβουλία, θέλαμε να βάλουμε αφισάκι μέσα στις τάξεις, για να το δουν όλα τα παιδιά, αλλά μπήκε μόνο μία τελικά έξω από το γραφείο των καθηγητών. Νομίζω είναι σημαντικό οι καθηγητές μας να μας βοηθάνε σε αυτές τις δράσεις, και όχι να τις υπονομεύουν” πρόσθεσε.

Σίγουρα είναι το πιο σημαντικό…

ΜΙΝΑ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ