Αφήστε την…κληρωτίδα, πιάστε τη μεζούρα!..

«Προτείνει» ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

Μακριά από εμένα κάθε Κομματικής προέλευσης αντιπολιτευτική τοποθέτηση, αλλά ειλικρινά, ως συνταξιούχος πανεπιστημιακός δάσκαλος, επιλέγω να τοποθετηθώ στην συγκεκριμένη απόφαση του Σεβαστού Υπουργείου Παιδείας…

Η προσμέτρηση επιδόσεων σε διάφορους τομείς ανθρώπινης δραστηριότητας, που χαρακτηρίζεται ως δοκιμασία ή διαγώνισμα ή ακόμη, κατά το ξενόφερτο και λίαν προσφιλές στην εποχή μας “τεστ”, έχει ως στόχο τη διαφοροποίηση ανδρών, γυναικών και παιδιών και την κατάταξή τους σε κάποιες συμβολικές πυραμίδες επιτυχίας που αντικατοπτρίζουν και πραγματικές πυραμίδες καθημερινών κοινωνικών, οικονομικών, επιστημονικών, επαγγελματικών, πολιτιστικών και αθλητικών δραστηριοτήτων.

Συχνά ακούγεται η κριτική που αποδοκιμάζει όλες ή έστω κάποιες προσπάθειες προσμέτρησης και διαφοροποίησης προβάλλοντας την επίφαση, και όχι την ουσία, ως επιτακτική δημοκρατική ισότητα: την ανάγκη της θεώρησης όλων μας ως ίσων!…

Τίποτε δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο ανακριβές και άδικο για τον καθένα και την καθεμιά μας ως άτομα με το χαρακτηριστικό της ανεπανάληπτης μοναδικής προσωπικότητας και αντιπαραγωγικό για ολάκερο το κοινωνικό σύστημα που συνθέτουμε.
Οι άνθρωποι διαφέρουμε όχι μόνο στο μπόι, στο πάχος, στην αισθητική της εποχιακής ή διαχρονικής σημασίας «ομορφιάς» αλλά διαφέρουμε και στις επιδόσεις που πετυχαίνουμε από τις σωματικές όπως και από τις διανοητικές δεξιότητες και ικανότητές μας.

Αυτό είναι και αντικειμενικά εμφανές αλλά έχει παραμείνει και διαχρονικά αναλλοίωτο ως δεδομένο στο πέρασμα του χρόνου.
Θα μπορούσε να κατηγορηθώ ως ανιστόρητος ίσως και επικίνδυνα υποκριτικός εάν δεν παραδεχόμουν ότι υπήρξαν εποχές στις ανθρώπινες κοινωνίες όπου οι διαδικασίες αξιολόγησης διαβρώθηκαν με στόχο να υποτιμηθούν άτομα ή ομάδες και να υπερτιμηθούν άλλα άτομα και άλλες ομάδες.

Θα σας θυμίσω τους Νέγρους της Αμερικής, όπως και τους Νέγρους της Νότιας Αφρικής ως δύο κραυγαλέα διαχρονικά παραδείγματα ανάμεσα σε πολλά άλλα παρόμοια. Αυτά δεν αναιρούν ούτε τη χρησιμότητα των τεστ ούτε, φυσικά, και το δεδομένο των ανθρώπινων ανισοτήτων σε θέματα επιδόσεων.

Δημοκρατία σημαίνει να διασφαλίζουμε την ισότητα των ευκαιριών βοηθώντας άτομα και ομάδες να αναπτύξουν και να επιδείξουν τα ταλέντα, τις δεξιότητες και τις ικανότητές τους και να τα επιβραβεύσουμε χρησιμοποιώντας όλα αυτά για το κοινό κοινωνικό όφελος!
Αντίθετα η προσπάθεια να διασφαλισθεί η ισότητα των επιδόσεων, θα έχει ως αποτέλεσμα να μας εξισώσει όλους, άτομα και ομάδες, σε χαμηλότερους κοινούς παρονομαστές… Στοχεύουμε στο ΥΨΟΣ ή βολευόμαστε στο…ΒΑΘΟΣ;

Ξεκίνησα διατρανώνοντας την διαφοροποίηση της προσωπικής μου τοποθέτησης από Αντιπολιτευτικές διαθέσεις με ταύτιση θέσεων των Πολιτικών Κομμάτων απέναντι στην συγκεκριμένη απόφαση του Υπουργείου Παιδείας.

Κλείνω ζητώντας ευγενικά από την Ηγεσία του Υπουργείου να ανακρούσει πρύμνη!
Οι 6 θέσεις σημαιοφόρων και παραστατών, κατά την ταπεινή μου άποψη, πρέπει να βασίζονται σε συγκεκριμένα κριτήρια ικανοτήτων…
Σίγουρα ΟΛΟΙ μας, παιδιά και γονείς καλούμαστε να επιδείξουμε τον προσήκοντα σεβασμό στο Εθνικό μας Σύμβολο όταν περνά μπροστά μας…
Επί του προκειμένου, εάν ΔΕΝ επιθυμούν η ομάδα των 6 να είναι αποτέλεσμα επιδόσεων στα μαθήματα, τότε ας επιλέξουν τα παιδιά που είναι ΨΗΛΟΤΕΡΑ έτσι ώστε η ΣΗΜΑΙΑ να «τραβά» τα μάτια γονέων και άλλων που παρακολουθούν την παρέλαση…

Βέβαια όταν οι δάσκαλοι και οι δασκάλες μοιράζουν αφειδώς ΔΕΚΑΡΙΑ το αντικειμενικό κριτήριο της ΑΡΙΣΤΗΣ επίδοσης καταργείται…
Αυτό είναι ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ!…

Αλλά ΔΕΝ διορθώνεται αυτό το ΛΑΘΟΣ με το νέο ανάδειξης από ΚΛΗΡΩΤΙΔΑ με κριτήριο την… «ΤΥΧΗ»!…