Για αποδιοργάνωση αντί αναδιοργάνωση των και αποδόμηση των κοινοβουλευτικών διαδικασιών κατήγγειλε τον Υπουργό Παιδείας κ. Γαβρόγλου ο βουλευτής Αττικής και Γραμματέας Κοινοβουλευτικού Έργου με το Ποτάμι Γιώργος Μαυρωτάς, στην ολομέλεια της Βουλής. Κατέκρινε την απαράδεκτη στάση του Υπουργού ο οποίος επέλεξε να συζητηθεί θεσμικά το νομοσχέδιο σε μόλις 3 ημέρες με τα κόμματα στη Βουλή. Αναφέρθηκε στην αρνητική κριτική των φορέων που κλήθηκαν, χαρακτηρίζοντας τις αλλαγές της Κυβέρνησης ότι κινούνται με γνώμονα τον ρεβανσισμό και τον πελατειασμό. Ο κ. απευθυνόμενος στον κ. Γαβρόγλου σημείωσε ότι έχει ως Ευαγγέλιο τις απόψεις κάποιων συνδικαλιστικών φορέων και όχι των επιστημονικών φορέων.

Η κυβέρνηση όπως τόνισε δεν προχωρεί σε αποκομματικοποίηση της διοίκησης της εκπαίδευσης αλλά σε κομματικοποίηση με «Κ» κεφαλαίο καθώς δεν ξεκινά τις κρίσεις των στελεχών από τους περιφερειακούς διευθυντές, αλλά από κάτω προς τα πάνω.
Στάθηκε στις αδικίες κατά τη μοριοδότηση των κριτηρίων με σκοπό να ευνοηθούν οι ημέτεροι του Υπουργείου και συγχρόνως να πληγούν άλλα στελέχη, ενώ αναφέρθηκε και στην ολοκληρωμένη πρόταση που κατέθεσε το Ποτάμι.

Σχετικά με την αναστολή του μέτρου του περιορισμού των θητειών κατά την πρώτη εφαρμογή, σχολίασε ότι αυτό το έχει επισημάνει και η επιστημονική υπηρεσία της Βουλής, τονίζοντας όμως ότι εξακολουθεί να είναι λάθος αντιμετώπιση καθώς αποτελεί έναν οριζόντιο «κόφτη».
Ο βουλευτής του Ποταμιού έκανε εκτενή αναφορά στο θέμα της αξιολόγησης η οποία πρέπει να αφορά και τα στελέχη της εκπαίδευσης αλλά και τους εκπαιδευτικούς. Είπε ότι η κοινωνία θέλει και ζητάει την αξιολόγηση και ότι η «καραμέλα» του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν μπορεί να γίνει αξιολόγηση επειδή η πολιτεία δεν δίνει αυτά που πρέπει, πρέπει να σταματήσει. Κάλεσε τον κ. Γαβρόγλου να παραδεχθεί ότι όλα αυτά γίνονται γιατί δεν θέλουν την αξιολόγηση οι συντεχνιακές νοοτροπίες του περιβάλλοντός του. Συμπλήρωσε ότι το Υπουργείο συντηρεί τον φόβο απέναντι στην αξιολόγηση για να έρθει μετά ως πατερούλης και να τους προστατεύσει από αυτήν.

Αφού αναφέρθηκε σε περίεργες διατάξεις για το ΙΕΠ και τη Σιβιτανίδειο, σχολίασε τη μεγάλη γραφειοκρατία που εισάγεται με το άρθρο για τα φροντιστήρια ενώ υπάρχει ήδη η Εργάνη. Διερωτήθηκε για την απόσυρση του άρθρου για τους ΕΔΙΠ των ΤΕΙ και τη μισθολογική τους εξίσωση με εκείνων στα Πανεπιστήμια και σημείωσε την ανάγκη ίσης μισθολογικής τους αντιμετώπισης με όλο τον δημόσιο τομέα.

Κλείνοντας την ομιλία του καυτηρίασε το γεγονός ότι το νομοσχέδιο για τις δομές εκπαίδευσης δεν στηρίζεται σε μελετημένο σχέδιο και αντί για αποκέντρωση επιφέρει περιφερειακή συγκέντρωση με μηδαμινές οικονομίες κλίμακας και κυρίως χωρίς όφελος για τις σχολικές μονάδες. Ο κ. Μαυρωτάς ζήτησε να υπάρχει ένα βιώσιμο σύστημα που να βλέπει στο μέλλον και όχι στην εξυπηρέτηση των τρεχουσών αναγκών της Κυβέρνησης. Τέλος σχολίασε και την αλαζονική-ειρωνική στάση του κ. Γαβρόγλου όλες αυτές τις ημέρες, απέναντι στην αντιπολίτευση ειδικά όταν το Ποτάμι είναι αυτό που καταθέτει προτάσεις. Έκρινε ότι ο κ. Γαβρόγλου είναι δέσμιος παλαιών ιδεοληψιών και αφηγημάτων που μπορεί να έχουν κτίσει πολιτικές καριέρες αλλά έχουν γκρεμίσει τον εκπαιδευτικό ιστό της χώρας.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Συζητάμε σήμερα το νομοσχέδιο με τίτλο την «Αναδιοργάνωση των δομών εκπαίδευσης πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις» και περιεχόμενο την Αποδιοργάνωση των δομών εκπαίδευσης αλλά και των κοινοβουλευτικών διαδικασιών.
Ένα νομοσχέδιο που ήρθε στα κλεφτά στις 10.20 το βράδυ της Παρασκευής, για να συζητηθεί από τη Δευτέρα μέχρι χθες στην επιτροπή. Και αντί ο κ. Υπουργός να ζητήσει συγνώμη γι αυτές τις απαράδεκτες κοινοβουλευτικές διαδικασίες προσπάθησε να βγει και από πάνω, λέγοντας ότι είναι 8 μήνες και το συζητάμε. Ποιο; Τα 50 μόνο άρθρα για τις δομές εκπαίδευσης και τις επιλογές στελεχών που άλλαξαν όμως και αυτά.
Όμως έστω και έτσι το συζητάει το Υπουργείο 8 μήνες εκτός Βουλής με τους διάφορους φορείς και 3 μέρες εντός Βουλής με τα κόμματα!
Και μετά ο Υπουργός αναρωτιέται γιατί διαμαρτυρόμαστε;

Που σε αντίστοιχες περιπτώσεις όταν ήταν στην αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα άφηνε να τελειώσει συνεδρίαση. Ακούσαμε προχθές τους φορείς. Επικριτικοί οι περισσότεροι συμφωνώντας ως επί το πλείστον με αυτά που είπαμε. Ότι δηλαδή κάνετε αλλαγές στις δομές εκπαίδευσης σε ένα σύστημα που δεν είχε αξιολογηθεί ποτέ χωρίς κάποια μελέτη πάνω στην οποία να βασιζόμαστε περισσότερο σαν άσκηση επί χάρτου με ολίγη από ρεβανσισμό και πελατειασμό.

Ακόμα και τώρα κατακλυζόμαστε από e-mails, υπομνήματα φορέων με προτεινόμενες αλλαγές διορθώσεις παραλείψεις αδικίες ων ουκ έστι αριθμός. Δυστυχώς επιλέξατε μια πολύ ακατάλληλη διαδικασία για ένα πολύ κρίσιμο νομοσχέδιο. Ο Υπουργός είπε περήφανα 2-3 φορές στις επιτροπές ότι το πόνημα στηρίζεται στα πορίσματα της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ του 1999 που έμεναν στα συρτάρια. Γιατί πήγατε τόσο πίσω; Είχατε στο συρτάρι το πόρισμα Λιάκου από τον Μάιο του 2016 (επί Υπουργίας κ. Φίλη) (που λέει σχεδόν τα αντίθετα από αυτά που κάνετε σήμερα). Γιατί να έχετε Ευαγγέλιο τις απόψεις των συνδικαλιστικών φορέων και όχι των επιστημόνων;

(ήσασταν και σεις κ. Υπουργέ μέρος αυτής της επιστημονικής ομάδας του κ. Λιάκου- αν θυμάμαι καλά…)
Θα ξεκινήσω από τις επιλογές στελεχών που μονοπώλησαν το ενδιαφέρον. Κυρίως σε ότι αφορά στους σχολικούς συμβούλους που καταργούνται και γίνονται συντονιστές εκπαιδευτικού έργου. Θα επαναλάβω κάποιες ερωτήσεις που ο Υπουργός έκανε φιλότιμες προσπάθειες να αποφύγει να απαντήσει στην Επιτροπή.

Πρώτον και σημαντικότερο:
Η κυβέρνηση επαίρεται ότι καταργεί τον διορισμό των περιφερειακών διευθυντών από την εκάστοτε κυβέρνηση (όπως γινόταν από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ αλλά και ΣΥΡΙΖΑ οι τελευταίοι) και προκηρύσσει ανοιχτά τις θέσεις . Μπράβο και μεις να βαρέσουμε παλαμάκια. Αρκεί να ξεκινήσει από εκεί τις επιλογές. Και όχι να το αφήνει για το τέλος αφού οι δικοί της μετακλητοί περιφερειακοί διευθυντές έχουν επιλέξει όλα τα από κάτω στελέχη.
Αυτό δεν είναι αποκομματικοποίηση είναι ακριβώς το αντίθετο: Κομματικοποίηση με «Κ» κεφαλαίο. Και αν θέλετε να με διαψεύσετε, ξεκινήσετε τις κρίσεις από τους περιφερειακούς διευθυντές.

Επόμενο ερώτημα, είναι δυνατόν για όλα τα στελέχη εκπαίδευσης (περιφερειακούς διευθυντές, διευθυντές εκπαίδευσης, συντονιστές εκπαιδευτικού έργου) τα κριτήρια να είναι τα ίδια; Και ίδια η μοριοδότηση; Ακούσατε και χθες από πολλούς φορείς αυτήν την κριτική.
Η αίσθησή μου είναι ότι δεν το μελετήσατε επαρκώς το θέμα ή θεωρείτε ότι όλοι είναι για όλα. Μια διοικητική αντίληψη άστοχη για να μην πω επικίνδυνη

Επίσης είναι δυνατόν όταν επιλέγουμε στελέχη εκπαίδευσης που το βασικό τους καθήκον είναι οι διοικητικές αρμοδιότητες, η διοικητική εμπειρία να παίρνει maximum 4 μόρια και η διδακτική να παίρνει 10; Είναι επίσης δυνατόν η μοριοδότηση στα κριτήρια να είναι τόσο ασφυκτικά περιορισμένη, ώστε να ευνοούνται συγκεκριμένες ομάδες και να πλήττονται άλλες;

Για το συγκεκριμένο σας δώσουμε συγκεκριμένη, ενδεικτική πρόταση μοριοδότησης που ετοιμάσαμε πιο δίκαιη και πιο αποτελεσματική κατά τη γνώμη μας. Δεν ντρεπόμαστε λοιπόν να κάνουμε προτάσεις κ. Υπουργέ… Εσείς μάλλον ντρέπεστε να το παραδεχτείτε ή και να τις αποδεχτείτε (δεν άκουσα να αποδέχεστε κάτι στις αλλαγές που προτείναμε, άρα μην χύνετε κροκοδείλια δάκρυα ότι δεν κάνουμε προτάσεις είναι πολύ υποκριτικό εκ μέρους σας).

Στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες όμως που επιλέξατε τι να πρωτοσυζητήσουμε και πότε.
Για αυτό διαμαρτυρόμαστε, επειδή ουσιαστικά μας ακυρώνετε και φαίνεται αυτό και σήμερα. Επίσης εξήγησα προχθές ότι είναι δίκαιο να υπάρξει μια πίστωση χρόνου για όσους Σχολικούς Σύμβουλους μιλούν ξένες γλώσσες αλλά δεν έχουν πιστοποιητικό γλωσσομάθειας
Να μην αποκλείονται. Για τις θητείες αναστέλλετε το μέτρο στην πρώτη εφαρμογή. Γίνεται προφανώς επειδή το υποδεικνύει η επιστημονική υπηρεσία της Βουλής. Εξακολουθούμε να θεωρούμε λάθος το μέτρο παρά την προσωρινή ασπιρίνη που δίνετε. Ο περιορισμός των θητειών είναι ένα οριζόντιο μέτρο που αποδεικνύει την αποτυχία του συστήματος. Ένας οριζόντιος κόφτης για να μην μπαίνουμε στον «μπελά» του να εφαρμόζουμε και να τηρούμε σωστή αξιολόγηση.

Κλείνοντας με το θέμα των σχολικών συμβούλων. Πρέπει να είναι ισόβιοι οι σχολικοί σύμβουλοι; Ασφαλώς και όχι. Έναν καλό, φιλότιμο σχολικό σύμβουλο μετά από 6 χρόνια πρέπει υποχρεωτικά να τον αλλάζεις; Ασφαλώς και όχι πάλι. Ποιο λοιπόν είναι το κλειδί για να ισορροπήσει το σύστημα;

Αυτό που αποφεύγεται όπως ο διάβολος το λιβάνι: Η Αξιολόγηση. Όχι λοιπόν στεγανά, όχι κλειστό club το σώμα των Σχολικών Συμβούλων αλλά όχι και οριζόντια μέτρα επί δικαίων και αδίκων για να γίνει απλώς «ανανέωση στόλου» με πλοία που θα έχουν τη δική σας σημαία.
Και επειδή μιλήσατε χθες για μαγαζάκια…Εμείς να ξέρετε αντιστεκόμαστε στο χώρο της εκπαίδευσης και στα μαγαζάκια και στις μαγαζάρες…
Και πάμε λοιπόν και στο θέμα της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. Με τα άρθρα 37-42 εισάγετε σύστημα αξιολόγησης για τα στελέχη εκπαίδευσης. Αξιολόγηση μόνο για τα στελέχη της εκπαίδευσης; Όχι για τους μάχιμους εκπαιδευτικούς της τάξης; Αξιολόγηση των μετόπισθεν και όχι της πρώτης γραμμής; Να πηγαίνουν στα τυφλά, να μην ξέρουν αν κάνουν καλά τη δουλειά τους; να μην ανταμείβονται; να μην έχουν κίνητρο;

Ο Πρόεδρος της ΟΛΜΕ είπε προχθές «σε περίοδο Μνημονίων η ατομική αξιολόγηση στόχο έχει τη μισθολογική καθήλωση, τη διαθεσιμότητα και τις απολύσεις». Να περιμένουμε δηλαδή τον Αύγουστο που όπως λέτε θα βγούμε από τα μνημόνια για να δούμε αξιολόγηση των εκπαιδευτικών;
Και επειδή σας άκουσα επανειλημμένα να λέτε: «Αφού η πολιτεία δεν τους δίνει αυτά που πρέπει, πώς ζητάει να τους αξιολογήσει». Μα, το ίδιο μπορεί να πει ο κάθε Υπουργός γιατί ακριβώς πουθενά η πολιτεία δεν δίνει αυτά που πρέπει. Ειδικά όμως στην εκπαίδευση, να ξέρετε, δεν είναι η πολιτεία που ζητάει την αξιολόγηση, η κοινωνία τη ζητάει. Αφήστε λοιπόν αυτήν την καραμέλα και πείτε ότι δεν κάνετε αξιολόγηση γιατί δεν το θέλουν οι συντεχνιακές νοοτροπίες του περιβάλλοντός σας . Για να είμαστε ξηγημένοι και να μην κοροϊδευόμαστε…

Η ουσία είναι ότι θέλετε να συντηρήσετε φοβικά σύνδρομα απέναντι στην αξιολόγηση. Γι αυτό την έχετε μετατρέψει σε μπαμπούλα, προβάλλοντας την ως τιμωρητικό εργαλείο και όχι ως εργαλείο κινητροδότησης. Αυτό βέβαια σας βολεύει στο πολιτικό σας αφήγημα στην αντιπαράθεσή σας με τη ΝΔ. Δεν βολεύει όμως την εκπαίδευση που χωρίς αξιολόγηση όλων των βαθμίδων της δεν μπορεί να προχωρήσει. Πώς εξάλλου θα βελτιώσεις κάτι αν δεν το μετρήσεις πρώτα; Δεν έχετε λοιπόν κάτι άλλο να δώσετε στους εκπαιδευτικούς και τι κάνετε:

συντηρείτε τον φόβο απέναντι στην αξιολόγηση. Και μετά να έρχεστε ως πατερούλης να τους προστατεύσετε από αυτό.
Ας περάσουμε στις διατάξεις που αφορούν στο Ι.Ε.Π. Ενώ υποτίθεται ότι επιδιώκεται η θεσμική αναβάθμιση και αναδιοργάνωση ενός επιστημονικού φορέα προκειμένου να επιτελέσει ένα διευρυμένο έργο σε ένα σύγχρονο πλαίσιο, …οι εισαγόμενες ρυθμίσεις καταφέρνουν να του προσδώσουν χαρακτήρα δημόσιας υπηρεσίας με τα όποια χαρακτηριστικά παθογένειας αυτή φέρει.

Η στελέχωση πραγματοποιείται κατά κύριο λόγο με αποσπάσεις από το δημόσιο τομέα. Τι να πρωτοεπισημάνουμε; Τις αλλαγές στο Επιστημονικό Προσωπικό με αύξηση κατά 15 του αριθμού των Συμβούλων που πλέον προκύπτουν αποκλειστικά με αποσπάσεις; Την κάλυψη του διοικητικών αναγκών με έως 80 αποσπασμένους εκπαιδευτικούς; Θα μείνει τελικά κανείς στην τάξη να κάνει μάθημα; Ή μας απασχολεί μόνο να γυρίσουν οι Σχολικοί Σύμβουλοι στην τάξη. Στο σπίτι τους (όπως ακούσαμε προχθές)… απ’ όπου ανοίγετε διάπλατα την πόρτα να φύγουν κάποιοι άλλοι … προφανώς δικοί σας. Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη!

Πάμε στο άρθρο 85 για τη Σιβιτανίδειο, ένα ιστορικό σχολείο με πολύπλευρη προσφορά (μαθητές της έχουν φτιάξει τις καρέκλες που καθόμαστε στα γραφεία μας). Τα είπαμε και χθες. Εδώ καθιερώνεται η συμμετοχή των εργαζόμενων εκπαιδευτικών στο Δ.Σ. της Σχολής. Το ΔΣ από 7μελές γίνεται 9μελές (προστίθεται ο Γενικός Δ/ντής και ένας συνδικαλιστής).

Η πρότασή μας όπως την είπαμε και χθες, είναι οι εκπρόσωποι των εργαζομένων να προκύπτουν απ’ όλους τους εργαζομένους με ψηφοφορία.
Στο άρθρο 90 σας καλούμε να δείτε το υπόμνημα που έστειλε η ΓΣΕΒΕΕ -με την οποία κατά ομολογία του κ. Υφυπουργού είχατε πολύ καλή συνεργασία-.Όπου εκεί κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τις μη τυπικές μορφές εκπαίδευσης και επιμόρφωσης. Που δεν είναι επιδοτούμενες. Και που κινδυνεύουν προκαλώντας συγχρόνως ένα πλήγμα στην ταχεία, έγκαιρη επιμόρφωση άρα και στην οικονομία. Μήπως πρέπει να βρούμε τη χρυσή τομή μεταξύ αξιοπιστίας και ευελιξίας;

Δείτε το κ. Μπαξεβανάκη.
Πάμε στο άρθρο 102 για τους επισκέπτες καθηγητές στα ΑΕΙ. Που μιλάει για τους αναγνωρισμένους Έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού (αυτούς που δεν τους θέλατε στα Συμβούλια Ιδρυμάτων αφελείς τους είχαν χαρακτηρίσει κάποιοι). Με το παρόν άρθρο περιορίζετε τη διδασκαλία τους μόνο σε μεταπτυχιακά και σεμινάρια. Γιατί; Είχε λειτουργήσει το μέτρο και υπήρξαν κάποιες δυσλειτουργίες να μας πείτε; Ή έτσι είπατε ας κάνουμε άλλη μια επέμβαση στα Πανεπιστήμια, καιρό είχαμε…

Για το άρθρο 107 που αφορά στα φροντιστήρια είπαμε να καλέσουμε και την ΟΕΦΕ στους φορείς να μας εξηγήσει. Δεν έγινε αποδεκτό. Μήπως προσθέτουμε γραφειοκρατία όταν ήδη υπάρχει η Εργάνη;

Το άρθρο 108 για τους ΕΔΙΠ των ΤΕΙ και Πανεπιστημίων έφυγε. Ελπίζω να μην έφυγε και η έγνοια σας για την αποκατάσταση των αδικιών στον κλάδο. Δηλαδή ισοτιμία μεταξύ τους και ίση μεταχείριση μισθολογικά με τον υπόλοιπο δημόσιο τομέα, όχι παιδιά και αποπαίδια. Κλείνοντας, το συγκεκριμένο σχέδιο για τις δομές της εκπαίδευσης δεν μας έπεισε ότι στηρίζεται σε μελετημένο σχέδιο. Η επικαλούμενη αποκέντρωση είναι στην ουσία περιφερειακή συγκέντρωση που τελικά ούτε τις οικονομίες κλίμακας ενός κεντρικού οργανισμού έχει αλλά ούτε και την εγγύτητα στη σχολική μονάδα.

Οι δομές έχουν προβληματική στελέχωση και αυτό το είπαμε στις επιτροπές, το εντόπισαν και οι φορείς, το λένε και στα υπομνήματά τους. Για τις επιλογές στελεχών.

Πρώτον: Οι επιλογές πρέπει να γίνουν από πάνω προς τα κάτω και όχι να ξεκινήστε οδηγώντας τη διαδικασία τα κομματικά σας στελέχη.
Μόνο έτσι θα μας πείσετε ότι δεν οικοδομείτε κομματικό κράτος αλλιώς μιλάμε για κομματικό κράτος με Κ κεφαλαίο
Δεύτερον: Βγάλτε τους τεχνητούς περιορισμούς ώστε όλοι να κριθούν ισότιμα αν είναι ικανοί ή όχι
Τρίτον: Κάντε πιο ορθολογική την μοριοδότηση και όχι επιλεκτική ώστε να θιγούν κάποιοι και να ευνοηθούν κάποιοι άλλοι.
Ακούστε και τις προτάσεις μας. Γενικά φτιάξτε ένα σύστημα βιώσιμο που να αντέχει στο μέλλον και όχι ένα σύστημα που θα εξυπηρετεί τις τρέχουσες ανάγκες σας.

Και τελευταίο αλλά ίσως και πιο σημαντικό. Από-ενοχοποιείστε την αξιολόγηση, δίνετε το λάθος μήνυμα στην κοινωνία. Και το κυριότερο μην έχετε μια αλαζονική, ειρωνική στάση απέναντι στην αντιπολίτευση όταν μάλιστα κάνει προτάσεις, ειδικά σε θέματα εκπαίδευσης.
Ξέρετε ότι σε πολλά έχουμε δίκιο αλλά σας δένουν τα χέρια παλιές ιδεοληψίες και αφηγήματα που έχουν κτίσει καριέρες, αλλά έχουν γκρεμίσει τον εκπαιδευτικό ιστό. Απαλλαγείτε από αυτά και κοιτάχτε μπροστά που πάει ο κόσμος για να μη χάσουμε το τρένο
Όχι εμείς δηλαδή, τα παιδιά μας…