Η πρόσφατη απόφαση για την αναμοριοδότηση των σχολικών μονάδων δημιουργεί –σε σύγκριση με την προηγούμενη κατάσταση- ένα νέο αρκετά δυσμενέστερο τοπίο στην β/θμια εκπαίδευση, τόσο για τα σχολεία όσο και για τους εκπαιδευτικούς.

του Ανδρέα Παπαδαντωνάκη  εκπροσώπου της Π.Ε.Κ. στο Δ.Σ. της Ο.Λ.Μ.Ε.

Με την υπουργική απόφαση όλες οι σχολικές μονάδες Α/θμιας και Β/θμιας εκπαίδευσης, επανακατατάσσονται σε 13 αξιολογικές κατηγορίες (Α-ΙΓ).
Τα βασικά χαρακτηριστικά της επανακατάταξης είναι:
1. Ο μαζικός αποχαρακτηρισμός των σχολικών μονάδων. Η υπουργική απόφαση χαρακτηρίζει ως δυσπρόσιτες μόνον τις σχολικές μονάδες των κατηγοριών ΙΑ,ΙΒ και ΙΓ, δηλαδή τα σχολεία που με βάση την επανακατάταξη δίνουν από 11-13 μόρια. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι πάνω από 200 μέχρι σήμερα δυσπρόσιτες σχολικές μονάδες να μειώνονται σε 85.
Η σημαντική αυτή μείωση του αριθμού των δυσπρόσιτων –πέρα από αδικίες που δημιουργεί σε τοπικό επίπεδο αφού παραβλέπει ιδιαίτερα τοπικά χαρακτηριστικά-, θα οδηγήσει σε μόνιμη υποστελέχωση συγκεκριμένων απομακρυσμένων σχολικών μονάδων ή στην καθυστερημένη στελέχωση τους με εκπαιδευτικούς, αφού παύει να ισχύει για αυτές ο διπλασιασμός των μορίων προϋπηρεσίας για τους .
Σε κάθε περίπτωση η εξέλιξη αυτή θα υποβαθμίσει την ποιότητα της παρεχόμενης στα σχολεία αυτά εκπαίδευσης και θα δημιουργήσει –για κάποια από αυτά-, σοβαρούς κινδύνους στη συνέχιση της λειτουργίας τους.

2. Η μείωση των μορίων διαβίωσης στα περισσότερα σχολεία της Β/θμιας. Δεν έγινε δεκτή η πρόταση της ΟΛΜΕ για καθιέρωση κοινού συστήματος μοριοδότησης Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στη βάση των μέχρι τώρα ισχυόντων στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

3. Ο υποβιβασμός αρκετών σχολικών μονάδων από μία κατηγορία μοριοδότησης σε άλλη. Με βάση τις υπουργικές αποφάσεις του 2016 και του 2017 όλα τα σχολεία της Β/θμιας κατατάσσονται σε κατηγορίες με βάση τα μόρια συνθηκών διαβίωσης. Οι υπουργικές αποφάσεις συνδέουν τον ελάχιστο απαιτούμενο αριθμό μαθητών για τη λειτουργία των τμημάτων προσανατολισμού, μαθημάτων επιλογής και Κατευθύνσεων στα Γενικά Λύκεια και των τμημάτων Γενικής Παιδείας, Τομέων και Ειδικοτήτων στα ΕΠΑ.Λ. με την κατηγορία μοριοδότησης. Είναι λοιπόν επόμενο ότι οι υποβιβασμοί θα επιφέρουν καταργήσεις και συγχωνεύσεις τμημάτων ιδιαίτερα στα μικρά περιφερειακά σχολεία.

Τα παραπάνω, επιβεβαιώνουν ότι οι επιλογές του κινούνται στην περιοριστική λογική της εξοικονόμησης υλικών και ανθρώπινων πόρων.
Μέτρα όπως η συγκεκριμένη απόφαση, ή η μείωση των γνωστικών αντικειμένων και του ωρολογίου προγράμματος στα Γυμνάσια και στα Λύκεια, οι ρυθμίσεις για τα ολιγομελή τμήματα ή και η μετατροπή της τετραετούς φοίτησης σε τριετή στα Εσπερινά ΓΕΛ και ΕΠΑΛ, όταν δεν συνοδεύονται από αντίστοιχα μέτρα για την αξιοποίηση του υπάρχοντος εκπαιδευτικού προσωπικού μέσα από τη διεύρυνση του παιδαγωγικού και μορφωτικού ρόλου του σχολείου, δημιουργούν εργασιακή ανασφάλεια και πιθανά οδηγούν σε μείωση των οργανικών θέσεων.
Και αυτό σε μια περίοδο που η γκρίζα ιδιαιτερότητα του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού αναδεικνύεται μέσα από την αδιοριστία, το αμετάθετο, την μετακίνηση σε δύο ή περισσότερα σχολεία, την επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών.
Γίνεται λοιπόν περισσότερο αναγκαία την περίοδο αυτή, η ανάδειξη από την Ομοσπονδία, όλων των θεμάτων σε επίπεδο δράσεων και προτάσεων.