Όλο και περισσότερα είναι τα . Η έξαρση της παραβατικής συμπεριφοράς μεταξύ ανηλίκων έχει προβληματίσει την εκπαιδευτική κοινότητα.

Μάλιστα, η κ. Κεραμέως είχε αναφέρει πως «υπάρχει παγκοσμίως μια δηλαδή με τα περιοριστικά μέτρα, με το γεγονός ότι είχαμε λιγότερη κοινωνικοποίηση στα παιδιά.

Είναι σαφές ότι όση περισσότερη βία έχει κανείς στην κοινωνία τόση περισσότερη βία θα συναντήσει κανείς και στα σχολεία. Τα σχολεία είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας. Τι μπορεί να κάνει το σχολείο επιπλέον, προληπτικά θα έλεγα κυρίως.

Δυο πράγματα πρώτον άμεσα μέτρα και δεύτερον πιο μακροπρόθεσμα μέτρα. Στα άμεσα μέτρα, περισσότεροι ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί στα σχολεία μας. Όταν ήρθα στο υπουργείο το 2019 ήταν περίπου 1600 ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί στα σχολεία της χώρας, σήμερα είναι 3.200. Υπάρχει ο «σύμβουλος σχολικής ζωής» γιατί ο στόχος μας είναι πως τα παιδιά θα μιλήσουν, θα ανοιχτούν, θα μοιραστούν κάτι που τα απασχολεί είτε αφορά τα ίδια τα παιδιά είτε αφορά ένα φίλο τους».

Οδηγίες της Αστυνομίας προς εκπαιδευτικούς

Το έλαβε την ανακοίνωση που εξέδωσε η ΠΕΚ αναφορικά  με την Αστυνομική Διεύθυνση Κορινθίας, όπου «υπενθυμίζει» στους εκπαιδευτικούς ποια είναι τα καθήκοντά τους.

Αναλυτικά η ανακοίνωση της ΠΕΚ:

Με μια απαράδεκτη ανακοίνωση που κοινοποιήθηκε στα σχολεία του νομού, η Αστυνομική Διεύθυνση Κορινθίας, με αφορμή τα περιστατικά βίας σε σχολικές μονάδες, «υπενθυμίζει» στους εκπαιδευτικούς ποια είναι τα καθήκοντά τους.

Μέσα από την επίκληση της υπουργικής απόφασης για τα καθήκοντα των εκπαιδευτικών!! αλλά και μιας σειράς διατάξεων του ποινικού κώδικα η Αστυνομική Διεύθυνση επισημαίνει στους εκπαιδευτικούς, ότι για τέτοια περιστατικά «προκύπτει ανεπιφύλακτα το ενδεχόμενο να ασκηθεί ποινική δίωξη και να επιβληθούν από αρμόδιο δικαστήριο ποινικές κυρώσεις ακόμα και σε βάρος εκπαιδευτικών».

Η αστυνομία λοιπόν αναγορεύεται σε επόπτη της λειτουργίας των διοικητικών αρχών της εκπαίδευσης, τις υπερβαίνει και τις υποκαθιστά.
Η απαράδεκτη αυτή ενέργεια είναι απολύτως συμβατή με την πολιτική που ασκείται από το Υπουργείο Παιδείας για τη βία και την παραβατικότητα στα σχολεία.

Μιας πολιτικής που δεν στοχεύει στην αποκάλυψη των πραγματικών αιτιών και στην αντιμετώπιση του φαινομένου, αλλά στην μετακύλιση των ευθυνών της ηγεσίας του Υπουργείου στις πλάτες των εκπαιδευτικών.

Για την πολιτική ηγεσία η σοβαρή αντιμετώπιση του φαινομένου της βίας που χρόνια τώρα αναδεικνύουν οι εκπαιδευτικοί φορείς, δεν αποτελεί προτεραιότητα.

Πρωτεύει η επικοινωνιακή διαχείριση και η δημοσιοποίηση της ένταξης ψευδεπίγραφων καινοτόμων θεσμών στην εκπαίδευση.
Αρκεί να αναρωτηθεί κανείς ποια είναι τα μέτρα που έχει λάβει το ΥΠΑΙΘ για την αντιμετώπιση της βίας στα σχολεία ειδικά τα τελευταία χρόνια που η διακοπή της δια ζώσης λειτουργίας των σχολείων οδήγησε στην αύξηση ανάλογων περιστατικών;

Έτσι το μείζον πρόβλημα της βίας στα σχολεία γίνεται δευτερεύον και οι «συνήθεις ύποπτοι» εκπαιδευτικοί υποδεικνύονται για μία ακόμη φορά ως υπόλογοι και πιθανότατα ένοχοι…

Εάν η εργαλειοποίηση της αστυνομίας αποτελεί πολιτική επιλογή, τότε πρόκειται για επιλογή που δεν στρέφεται μόνον εναντίον των εκπαιδευτικών, αλλά και εναντίον της λειτουργίας του σχολείου την οποία υπονομεύει.

Είναι άμεση ανάγκη η δημιουργία δομών για την παρακολούθηση και καταγραφή των φαινομένων σχολικής βίας, και η λήψη μέτρων για την αντιμετώπισή τους, παράλληλα με τη διαφύλαξη της λειτουργίας του σχολείου και των ίδιων των εκπαιδευτικών που βιώνουν εγκατάλειψη και έλλειμμα υποστήριξης από την πολιτική ηγεσία.