Γνήσιους εκφραστές του «ευ αγωνίζεσθαι» και της «αριστείας» χαρακτήρισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος τους μετέχοντες στον τελικό του Πανελλήνιου και Βαλκανικού Διαγωνισμού Εκπαιδευτικής Ρομποτικής 2019, που διοργανώνει ο Οργανισμός Εκπαιδευτικής Ρομποτικής WRO Hellas.

Κηρύσσοντας την έναρξη του τελικού, ο κ. Παυλόπουλος υπογράμμισε ότι «σήμερα τελειώνει ένα συναρπαστικό “ταξίδι” 5 μηνών, κατά την διάρκεια του οποίου μαθητές και εκπαιδευτικοί, λειτουργώντας ομαδικά και με υποδειγματικό τρόπο, συνεργάζονται έχοντας ως απώτερο στόχο, μέσω της Ρομποτικής, την καλύτερη και πιο επωφελή για την ανθρώπινη δημιουργία χρήση της σύγχρονης Τεχνολογίας».

Στο πλαίσιο αυτό, ανέπτυξε μια σειρά από προβληματισμούς αναφορικά με την σχέση του σύγχρονου ανθρώπου με την Τεχνολογία και τα επιτεύγματά της, υπογραμμίζοντας ότι, τα τελευταία χρόνια, είναι γεμάτη αντιφάσεις. «Όχι αντιθέσεις, που θα μπορούσε να τις συμβιβάσει η διαλεκτική σύνθεσή τους, αλλά πραγματικές αντιφάσεις, που τις δημιουργούν από την μια πλευρά η, καθόλα δικαιολογημένη, “υπερηφάνεια” του δημιουργού απέναντι στα δημιουργήματά του, και από την άλλη πλευρά, το δέος και ο συνακόλουθος φόβος απέναντι στα δημιουργήματα αυτά» προσέθεσε.

Ακολούθως, επισήμανε, ότι ο σύγχρονος άνθρωπος δεν καταφέρνει πάντα να συνθέσει, με την απαιτούμενη επιστημονικώς αντικειμενικότητα και επάρκεια, τα δεδομένα του όλου οικοδομήματος της Τεχνολογίας και τόνισε ότι κλασικό παράδειγμα ενός τέτοιου, ελλιπούς επιστημονικώς, εγχειρήματος είναι η, σχεδόν καθολικώς παραδεδεγμένη, θεώρηση περί των, δήθεν, τεσσάρων «Βιομηχανικών Επαναστάσεων».

Όπως εξήγησε, η θεώρηση αυτή αποδέχεται ότι βιώνουμε σήμερα την 4η Βιομηχανική Επανάσταση και φαίνεται να πιστεύει πως η 1η και η 2η Βιομηχανική Επανάσταση, οι οποίες προέκυψαν από την είσοδο της «μηχανής» στην παραγωγή -άρα σ΄ ένα στενό κύκλο της οικονομικής δραστηριότητας, που ορθώς αποκαλείται «βιομηχανική» -προκειμένου αρχικώς να τη διευκολύνουν και, στη συνέχεια, να την γιγαντώσουν, βρίσκονται σ΄ ευθεία γραμμή με την λεγόμενη 3η Επανάσταση. «Ήτοι με μια πραγματική “Επανάσταση”, οικονομική και όχι μόνο, η οποία στην αρχή συντελέστηκε με την εμφάνιση της Πληροφορικής και εξελίσσεται μέσω της “σύζευξής” της με την Τεχνητή Νοημοσύνη» υπογράμμισε.

Παρατήρησε, επίσης, ότι η Τεχνολογία αποτελεί ένα από τα «ευγενέστερα» επιτεύγματα του πνεύματος, οδηγώντας στη βελτίωση της ζωής μας, αλλά αναφέρθηκε και στις «σκοτεινές» πλευρές και στις παρενέργειές της, που έχουν να κάνουν με τον τρόπο, που ο ίδιος ο άνθρωπος προσεγγίζει και χρησιμοποιεί την Τεχνολογία, είτε υπερτιμώντας τα αποτελέσματά της είτε υποτιμώντας τη «δοσολογία» εμπλοκής της στην καθημερινή ζωή.

Στο πλαίσιο αυτό αναφέρθηκε χαρακτηριστικά στην αλόγιστη χρήση του διαδικτύου, που οδηγεί στον «ευτελισμό» της γνώσης και της επιστήμης μέσω της «καθήλωσής» τους στο επίπεδο της απλής και άγονης σώρευσης πληροφορίας, και μάλιστα εσφαλμένης ή και ψευδούς, καθώς και στην «τεχνολογική ανεργία», που διαμορφώνει ένα βαρύ κλίμα αβεβαιότητας και περιθωριοποίησης των μελών κάθε κοινωνικού συνόλου, τα οποία είναι τα θύματα της ως άνω συγκλονιστικής κοινωνικής και οικονομικής αλλαγής.

«Και τούτο διότι τίποτα δεν μας εμποδίζει να χρησιμοποιήσουμε τα νέα μέσα της τεχνολογικής προόδου, έτσι ώστε οι θέσεις εργασίας που χάνονται ν΄ αντικατασταθούν, κατά το μεγαλύτερο μέρος τους, με νέες. Έτσι ώστε ο καθένας, σύμφωνα με τις συμφυείς και αλληλοσυμπληρούμενες αρχές της Ισότητας και της Αριστείας, να προσφέρει αυτό που του αναλογεί στο κοινωνικό σύνολο στο οποίο ανήκει και να υπερασπίζεται, αξιοπρεπώς και κατά τον προορισμό του, την αξία του και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Ας μην ξεχνάμε ότι οι θεσμικές και πολιτικές αντηρίδες της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας και των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχουν, ευτυχώς, τις αντίστοιχες “αντοχές”, ώστε να υπερασπισθούν τον άνθρωπο ακόμη και έναντι των ενδεχόμενων παρεκβάσεων της Τεχνολογίας, και όχι μόνο» κατέληξε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.