Το τελευταίο αντίο στον Γιάννη Παντή, τον ακαδημαϊκό, τον δάσκαλο, τον αγωνιστή που πάσχιζε πάντα να παντρεύει την λογική με την ευαισθησία, δεν μπορεί παρά να είναι μια υπόσχεση:

Ότι τίποτε δεν θα πάει χαμένο από όσα δίδαξε με το έργο, τη ζωή, το ήθος και τους αγώνες του.

Συμμερίζομαι τη θλίψη της οικογένειάς του, και όσων τον γνώρισαν και τον αγάπησαν.