Απόσπασμα συνέντευξης Μητροπολίτου Λαρίσης Ιγνατίου στο onlarissa.gr
Μιλήσατε για την ανάγκη διαπαιδαγώγησης και θέλω να συζητήσουμε για την παρέμβαση που κάνατε για το θέμα της προσευχής, όταν ο πρώην υπουργός Παιδείας είχε αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο κατάργησής της στα σχολεία. Θέλω όμως να θέσω συνολικά το ζήτημα της παιδείας και τη σχέση που πρέπει αυτή να έχει με την Εκκλησία…


Για την προσευχή κατ’ αρχήν, εμείς ξέρουμε ότι ο άνθρωπος είναι δισύνθετος, δηλαδή αποτελείται από ψυχή και από σώμα. Την τροφή του σώματος εξυπακούεται προσπαθούμε να την παρέχουμε στα παιδιά μας και δόξα Τω Θεώ, την παρέχουμε. Την τροφή όμως της ψυχής, δεν μπορούμε να την αποστερήσουμε. Και δεν πρέπει να τη διδάξει μόνο το σπίτι, γιατί μπορεί σήμερα μία οικογένεια να πάσχει και να μην μπορεί να την παράξει. Να λείπει μία γιαγιά, να είναι πολύ απασχολημένοι οι γονείς, να μην είναι άνθρωποι της προσευχής, να είναι διαιρεμένο το ζευγάρι.

Μας ενδιαφέρει όμως τα παιδιά μας να μάθουν την προσευχή, διότι αυτή είναι μία χαρά πνευματική, όταν τρέφεται η ψυχή, την οποία κανείς δεν μπορεί να την αποτιμήσει, κανείς δεν μπορεί να καταλάβει το μέγεθος της αξίας της. Ο άνθρωπος όταν δεν προσεύχεται είναι σα να έχει κόψει τα φτερά του. Γι’ αυτό υπεραμυνόμαστε της προσευχής στα σχολεία.

Να σας πω όμως την αλήθεια και για το μάθημα των θρησκευτικών λυπούμαστε πάρα πολύ. Το έχουν καταντήσει να είναι ο φτωχός συγγενής ανάμεσα στα άλλα μαθήματα. Θέλουν προπάντων να το αποχρωματίσουν, να το απαξιώσουν και φαίνεται ολοκάθαρα ότι θα το επιτύχουν. Διότι βάλουν συστηματικά εναντίον μας, απαξιώνουν κάθε φορά τις θέσεις μας. Εμείς πάντως έχοντας τον άμβωνα, δε θα πάψουμε να υπεραμυνόμαστε του μαθήματος των θρησκευτικών. Τα ελληνόπουλα, τα παιδιά των ορθοδόξων πρέπει να μάθουνε την πίστη τους πάση θυσία και να ολοκληρώσουν έτσι το βάπτισμα τους και την κατήχηση που λάβανε. Διότι συμπληρώνεται το βάπτισμα και η κατήχισις όταν μάθουνε την πίστη τους. Να αποκτήσουνε μάλιστα και την αληθή θεογνωσία.

Μετείχα και σε πολλές από τις επιτροπές, επειδή ήμουν συνοδικός την προηγούμενη χρονιά. Ενώ φαινόταν ότι είχαν διάθεση να μας ακούσουν κι εμείς αναλισκόμασταν στο να γράφουμε κείμενα, να τους τα διαβάζουμε και να τους λέμε και μας ακούγαν τάχα ευχαρίστως, όμως βλέπουμε ότι αυτοί προχωρούν στο έργο τους, να διαλύσουν και να καταλύσουν αυτό τον άγιο θεσμό. Μακάρι όμως να είναι τέτοιες οι αντιστάσεις του Ελληνικού λαού, να σταθεί στο πλάι μας, ώστε να μπορέσουμε να το νικήσουμε αυτό.

Γιατί πρέπει πάση θυσία να προασπίσουμε την πίστη των παιδιών μας. Τα παιδιά μας βγαίνουν έξω σήμερα και θα συμφύρονται με παιδιά άλλων θρησκειών, άλλων δογμάτων, στην Ευρώπη και σε άλλα περιβάλλοντα. Να ξέρουνε την πίστη τους, γιατί η δική μας πίστη καθηλώνει, η δική μας πίστη είναι η αληθής ομολογία. Και δεν το πιστεύουμε αυτό χιμαιρικά, το πιστεύουμε εις βάθος και θέλουμε αυτό να το μεταδώσουμε στα παιδιά μας, ώστε να έχουν την πνευματική θωράκιση που χρειάζεται όταν θα βρεθούν απέναντι σε έναν μουσουλμάνο ή και ακόμη σε έναν αλλόδοξο χριστιανό ο οποίος έχει θολό το τοπίο της πίστεώς του.

Θεωρείτε ότι πορευόμαστε σε έναν διαχωρισμό κράτους – Εκκλησίας με μεθόδευση από τη πλευρά του κράτους;

Το μεθοδεύουν και το επαγγέλλονται, αλλά αυτό δεν φαίνεται να γίνεται στο άμεσο μέλλον, γιατί κανείς δεν το θέλει και δεν το θέλει και ο Ελληνικός λαός. Εμείς δεν υπεραμυνόμεθα των δικαιωμάτων που μας δίνει αυτή η σχέση, δηλαδή του προβαδίσματος σε διάφορα περιβάλλοντα του Επισκόπου ή του Ιερέως και λοιπά. Προπάντων, υπεραμυνόμεθα του γεγονότος ότι δε θέλουμε να βάλουμε στο περιθώριο την Εκκλησία. Αυτή που είναι η ψυχή του έθνους, που είναι ο ιστός. Ο Κολοκοτρώνης όταν μίλησε στην Πλάκα, στο γυμνάσιο, είπε «όταν πήραμε τα όπλα είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και μετά υπέρ πατρίδος». Αυτή την πίστη καλούμαστε να υπερασπιστούμε.