ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
(ὑπ’ ἀριθ. 133/2015)
Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν Χριστώνυμον Λαόν
τῆς καθ΄ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων
«Διά τοῦτο καί ὁ φιλάνθρωπος Θεός, κηδόμενος τῆς ἡμῶν σωτηρίας, εἰς δύο διεῖλε (διέκρινε) βίους τήν τῶν ἀνθρώπων διαγωγήν, συζυγίαν λέγω καί παρθενίαν, ἵνα, ὁ μή δυνάμενος ὑπενεγκεῖν (νά ὑπομείνῃ) τόν τῆς παρθενίας ἆθλον, ἔλθοι ἐπί συνοίκησιν γυναικός …» (Μεγ. Βασιλείου, P.G. 31, παράγρ.1, σελ.625-628).
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,
Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά!
Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ σήμερα τήν ἱερή μνήμη τῶν 630 Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων τῆς τετάρτης (Δ’) Οἰκουμενικῆς Συνόδου, πού συνῆλθε τό 451 μ.Χ. εἰς τήν Χαλκηδόνα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ἡ Ἁγία αὐτή Οἰκουμενική Σύνοδος ἐδογμάτισε τήν ἕνωσιν εἰς τό πρόσωπον τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ τῶν δύο φύσεων, τῆς θείας καί τῆς ἀνθρωπίνης, ἀσυγχύτως, ἀτρέπτως, ἀδιαιρέτως καί ἀχωρίστως. Ὁ Θεάνθρωπος Κύριός μας εἶναι τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος, ἐκτός ἁμαρτίας.
Ὁ Ἀρχηγός τῆς Πίστεως καί τῆς Σωτηρίας μας Ἰησοῦς Χριστός μᾶς παρέδωκε τήν ἁγία καί ἀμώμητη χριστιανική μας πίστι καί τό τέλειο πρότυπο τοῦ ἀνθρώπου καί τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Καί, ὅπως μᾶς εἶπε προηγουμένως ὁ Μέγας Βασίλειος, «γι’ αὐτό τόν λόγο καί ὁ φιλάνθρωπος Θεός, ἐπειδή ἐφρόντιζε γιά τή σωτηρία μας, διέκρινε καί διεχώρισε σέ δύο τρόπους ζωῆς τήν διαγωγή τῶν ἀνθρώπων, τήν συζυγία καί τήν παρθενία, τήν συζυγική καί τήν παρθενική καί ἀφιερωμένη στόν Θεό ζωή. Καί τό καθώρισε αὐτό ὁ Θεός γιά νά ἔχη τήν δυνατότητα ὁ ἄνδρας, πού δέν ἠμπορεῖ νά κατορθώσῃ τόν ἆθλο τῆς παρθενίας, νά συγκατοικήση μέ γυναῖκα, μέ τήν Θεία εὐλογία τοῦ Γάμου. Διότι γνωρίζει, ὅτι θά τοῦ ζητηθῇ λόγος σωφροσύνης (δηλ. ψυχοσωματικῆς καθαρότητος) καί ἁγιασμοῦ καί ὁμοιώσεώς του πρός τούς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι διεκρίθησαν στή ζωή τῆς συζυγίας καί στήν τεκνοτροφία».
Ἡ Ὁσία Μακρίνα, ἡ ἀδελφή τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, πού ἑορτάζουμε σήμερα τήν μνήμη της, μαζί μέ τά ἄλλα 4 ἀδέλφια της (τόν ἅγιο Βασίλειο, τόν ἅγιο Γρηγόριο Νύσσης, τόν ἅγιο Πέτρο Ἐπίσκοπο Σεβαστείας καί τόν Ὅσιο Ναυκράτιο), ἦσαν τέκνα ἁγίων γονέων, τοῦ Βασιλείου καί τῆς Ἐμμελείας καί συναγάλλονται καί συγχορεύουν ἤδη εἰς τό Οὐράνιο πνευματικό στερέωμα ὡς μία ἑπτάριθμη οἰκογένεια ἁγίων.
Ὁ εὐλογημένος αὐτός καί ἱερός γάμος τῶν ἁγίων Βασιλείου καί Ἐμμελείας καί ὅλων διαχρονικά τῶν ἁγίων καί δικαίων καί εὐσεβῶν γονέων τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου ἀποτελεῖ τήν ἁγία καί πνευματική μήτρα τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανικός Γάμος συνιστᾷ μέγα καί ἱερώτατο Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐθεσπίσθη «εἰς βοήθειαν καί διαδοχήν τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων» καί εἶναι θέλημα Θεοῦ˙ «σόν θέλημά ἐστιν ἡ ἔννομος συζυγία καί ἡ ἐξ αὐτῆς παιδοποιΐα» (Ἀκολουθία τοῦ Γάμου).
Εἰς τό βιβλίο τῆς Γενέσεως τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης (κεφ.β’, στίχ.18, 21-25), μετά τήν δημιουργία τοῦ κόσμου καί τοῦ πρωτοπλάστου Ἀδάμ «…εἶπε Κύριος ὁ Θεός˙ οὐ καλόν εἶναι τόν ἄνθρωπον μόνον˙ ποιήσωμεν αὐτῷ βοηθόν κατ’ αὐτόν…». Καί μετά τήν δημιουργία τῆς Εὔας ἀπό τήν πλευρά τοῦ Ἀδάμ, εἶπεν ὁ Ἀδάμ, ὅταν εἶδε τήν Εὔα : «Τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου καί σάρξ ἐκ τῆς σαρκός μου˙ αὔτη κληθήσεται γυνή ὅτι ἐκ τοῦ ἀνδρός αὐτῆς ἐλήφθη αὕτη. Ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τόν πατέρα αὐτοῦ καί τήν μητέρα καί προσκολληθήσεται πρός τήν γυναῖκα αὐτοῦ, καί ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν».
Αὐτή εἶναι ἡ βούλησις τοῦ Θείου Δημιουργοῦ διά τήν συζυγική, οἰκογενειακή καί κοινωνική ζωή τῶν ἀνθρώπων, ἡ ὁποία εὐλογεῖται καί ἱερολογεῖται μέ τό ἱερό Μυστήριο τοῦ Ὁρθοδόξου Χριστιανικοῦ Γάμου. Οἱ δύο ἄλλες μορφές συμβιώσεως ἑτεροφύλων ζευγῶν, δηλ. ὁ πολιτικός καλούμενος «γάμος» καί τό «σύμφωνο ἐλεύθερης συμβίωσης» δέν πρέπει νά ἔχουν καμμία θέσι καί κανένα λόγο ὑπάρξεως μέσα εἰς τήν ζωήν τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ. Ἀφοροῦν μᾶλλον σέ ὡρισμένες κατηγορίες ἑτεροδόξων ἤ καί σέ ἀλλοθρήσκους ἤ ἀθέους. Διότι, εἴτε μέ τόν ἕνα τρόπο, εἴτε μέ τόν ἄλλο, καταργεῖται τό ἱερό Μυστήριο τοῦ Γάμου. Οὔτε, ἐπίσης, εἶναι ὀρθόν καί κανονικόν, κατά τήν Ἱερή Παράδοσι τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας καί κατά τούς Θείους καί Ἱερούς Κανόνας της, νά προηγοῦνται εἰς τήν ζωήν τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν δι’ ἐπαγγελματικούς ἤ κοινωνικούς καί οἰκονομικούς δῆθεν λόγους τά δύο αὐτά σχήματα συμβιώσεως (ὁ πολιτικός «γάμος» καί τό «σύμφωνο ἐλεύθερης συμβίωσης»), παρ’ ὅτι ἔχουν τόν μανδύα τῆς νομιμότητος μέ νόμους τοῦ Κράτους – ἀφοῦ διά τόν Ὀρθόδοξο πιστό ἀσφαλῶς δέν ἠμπορεῖ νά εἶναι «ὅ,τι νόμιμο καί ἠθικό»- καί ἀργότερα νά ἀκολουθῇ ἡ ἱερολογία τοῦ Μυστηρίου τοῦ Γάμου, ὅταν μάλιστα ὑπάρχουν καί τέκνα. Ἀσχέτως, ἑάν ἡ Ἐκκλησία μας, ὡς φιλόστοργος Μητέρα, συγκαταβαίνει μέ ἀγάπη καί «κατ’ οἰκονομίαν» καί φιλανθρωπίαν παρέχει τήν εὐλογία τελέσεως ἐκ τῶν ὑστέρων τοῦ Ἱεροῦ Μυστηρίου.
Ἅγιοι Πατέρες καί ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
Ὅλα τά ἀνωτέρω γράφονται καί ἐπισημαίνονται γιά ἕνα πρόσθετο καί πολύ σοβαρό λόγο. Ὡς γνωστόν ἐπιχειρεῖται καί εἰς τήν πατρίδα μας ἡ νομοθετική ρύθμισις τῆς ἐπεκτάσεως τοῦ «συμφώνου ἐλεύθερης συμβίωσης» καί σέ «ὁμόφυλα ζεύγη» ἐξ ἐπιδράσεως ἀπό τήν ἤδη ἰσχύουσα Εὐρωπαϊκή νομοθεσία!
Ἤδη, πρό δεκαπενθημέρου στό νησί μας, στό Παναγιοσκέπαστο καί εὐλογημένο νησί τῆς Μυρτιδιώτισσας, ἔγινε, σύμφωνα μέ εἰδική ἀνάρτησι στό internet, «γάμος» καί «ἐπίσημη τελετή» σέ ξενοδοχεῖο τοῦ νησιοῦ μας ἑνός «ὁμόφυλου ζευγαριοῦ» ἀπό τήν Αὐστραλία! Μέ τήν παρουσία συγγενῶν καί φίλων καί μικρῶν παιδιῶν, πού ἔρριχναν ρύζι καί ἐπικροτοῦσαν τά γενόμενα, ἔγινε τό «στεφάνωμα» δύο ἀτόμων τοῦ ἀρσενικοῦ φύλου! Κύριε ἐλέησον.
Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Ἁγιογραφικός καί Πατερικός λόγος καί οἱ Ἱεροί Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας ἀποδοκιμάζουν τά θλιβερά αὐτά φαινόμενα ἠθικοῦ ἐκτροχιασμοῦ καί ἐκφυλισμοῦ, τά ὁποῖα παραπέμπουν σέ βιβλικές ἐποχές πνευματικῆς διαστροφῆς καί καταρρακώσεως τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, ἐποχές κατακλυσμοῦ καί καταστροφῆς τῶν Σοδόμων καί τῆς Γομόρρας, ὅταν ἀπεφάσισε ὁ Θεός νά τιμωρήσῃ καί νά ἀφανίσῃ παραδειγματικά τούς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς ἐκείνης «διά τό εἶναι αὐτούς σάρκας» (Γεν. 6, 3).
Ἐνδεικτικά, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στό πρῶτο κεφάλαιο τῆς πρός Ρωμαίους ἐπιστολῆς του (Ρωμ. α’ 24-28) ἀναφέρεται σέ παρόμοιες ἔκφυλες καταστάσεις ἀνθρώπων τῆς ἐποχῆς του καί ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης στό Ἱερό Βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως παραγγέλλει ἐπιτακτικά : «ἔξω οἱ κύνες καί οἱ φαρμακοί (μάγοι) καί οἱ πόρνοι καί οἱ φονεῖς καί οἱ εἰδωλολάτραι καί πᾶς ὁ φιλῶν καί ποιῶν τό ψεῦδος» (Ἀποκ. κβ’, 15).
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Σκοπός τῆς παρούσης Ποιμαντορικῆς Ἐγκυκλίου δέν εἶναι ἡ κατάκρισις ἤ ὁ στιγματισμός τῶν συνανθρώπων μας αὐτῶν, οἱ ὁποῖοι ἔχουν κάνει αὐτή τήν ἐπιλογή. Αὐτό γίνεται ἀπό τήν δίστομη ρομφαία τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ. Κριτής ὅλων θά εἶναι ὁ Δικαιοκρίτης Κύριος. Ἀνησυχία καί ἐπιδίωξίς μας εἶναι νά ἐνημερωθῇ καί νά προφυλαχθῇ τό χριστεπώνυμο Πλήρωμα τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, καί μάλιστα οἱ νέοι μας νά ἀποφεύγουν τόν κίνδυνο τῆς διαφθορᾶς τῶν χρηστῶν ἠθῶν καί τοῦ ἐπηρεασμοῦ ἀπό ἐπιζήμιες καταστάσεις. Δέν ἁρμόζει στούς χριστιανούς μας νά ἐνθαρρύνουν μέ τήν παρουσία τους φαινόμενα καί ἐκδηλώσεις ἀνοίκειες καί ἀλλότριες πρός τήν ἐθνική καί ἐκκλησιαστική ὀρθόδοξη παράδοσι καί κληρονομιά μας.
Καί οἱ ἀγαπητοί μας Ξενοδόχοι, παρά τά προβλήματα καί τίς δυσκολίες τῆς τουριστικῆς αὐτῆς περιόδου, ἄς ἀντιμετωπίζουν μέ πολλή περίσκεψι καί σύνεσι τέτοιες περιπτώσεις, διότι τό ἀντίθετο εἶναι δυνατόν νά ἐπιφέρη ἀνεπανόρθωτα ἀποτελέσματα, ἰδίως στή νεολαία μας, ἀντί «τριάκοντα ἀργυρίων».
Δέν εἶναι δέ, προφανῶς, ἄσχετη ἡ δοκιμασία τῆς μεγάλης πυρκαϊᾶς τῆς γειτονικῆς περιοχῆς μας καί οἱ ὑλικές ζημιές στό νησί μας ἀπό τήν διακοπή τοῦ ρεύματος καί τῆς τηλεφωνικῆς συνδέσεως ἐπί διήμερον περίπου. Ὁ Θεός, ἡ Παναγία μας ἡ Μυρτιδιώτισσα καί οἱ Τοπικοί μας Ἅγιοι νά μᾶς προστατεύουν.
Δεόμενος τοῦ Κυρίου μας διά κάθε θεία καί πνευματική εὐλογία καί πλούσιο τόν θεῖο φωτισμό σέ ὅλους μας, εὔχομαι ὁλόψυχα ταχεῖα ἐπάνοδο τῆς Ἑλληνορθοδόξου Πατρίδος μας εἰς τήν σωστή τροχιά καί τόν κανονικό ρυθμό ὄχι μόνο εἰς τά θέματα τῆς οἰκονομίας, ἀλλά καί εἰς τά ἐθνικά καί πνευματικά ζητήματα, καί διατελῶ,
Μέ ἐγκάρδιες εὐχές καί ἀγάπη
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ