Γ. Μαυρωτάς: «Προσγείωση στην πραγματικότητα ή στάχτη στα μάτια;»
Ο βουλευτής Αττικής του Ποταμιού κ. Γιώργος Μαυρωτάς τοποθετήθηκε στη σημερινή συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής με θέμα «Εθνικός και Κοινωνικός Διάλογος για την Παιδεία: Συζήτηση επί του πορίσματος για τον ενιαίο χώρο Εκπαίδευσης και Έρευνας».
Ο κ. Μαυρωτάς επεσήμανε την υπερπαραγωγή πορισμάτων της τελευταίας περιόδου και εξέφρασε τον προβληματισμό του για τη δυνατότητα συγκερασμού τους από πλευράς Υπουργείου.
Τάχθηκε υπέρ της διασύνδεσης Πανεπιστημίων και Ερευνητικών Κέντρων με την παραγωγή και ιδίως με μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δεν διαθέτουν τμήματα έρευνας κι ανάπτυξης. Τόνισε τη σημασία των κινήτρων για ερευνητές/καθηγητές και την ανάγκη περιορισμού της γραφειοκρατίας. Αναφερόμενος στο Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας υπέδειξε να αναζητηθεί εμπειρία από αντίστοιχους φορείς του εξωτερικού όπως το European Research Council και το National Science Foundation.
Στάθηκε θετικά απέναντι στην οριζόντια κινητικότητα μελών Δ.Ε.Π. και τη δυνατότητα μετακίνησης φοιτητών κατά τη διάρκεια των σπουδών τους (αλλαγή τμήματος, σχολής) υπό συγκεκριμένους κανόνες.
Χαρακτήρισε ως ενδιαφέρουσα ιδέα τη θέσπιση του Μητρώου Ερευνητικών Υποδομών και Υποδομών Καινοτομίας και τόνισε τη διάσταση της εξωστρέφειας προς την κοινωνία που οφείλουν να υπηρετούν τα εργαστήρια παροχής υπηρεσιών Πανεπιστημίων και Ερευνητικών Κέντρων.
‘Εκρινε ως μη αναγκαία την ταύτιση των μοντέλων διοίκησης Πανεπιστημίων και Ερευνητικών Κέντρων, καθώς εξυπηρετούν διαφορετικούς σκοπούς, τα μεν Ερευνητικά Κέντρα την παραγωγή νέας γνώσης, τα δε Πανεπιστήμια παραγωγή και μετάδοση της γνώσης. Υπενθύμισε την ανάγκη ένταξης στην Γ.Γ.Ε.Τ. Κέντρων όπως το Ι.Τ.Σ.Α.Κ. και το ΔΗΜΗΤΡΑ.
Χαρακτήρισε μεγάλο τον αριθμό των προσφερομένων μεταπτυχιακών προγραμμάτων και υποστήριξε την ανάγκη αξιολόγησής τους, περαιτέρω εξέλιξής τους και εξωστρέφειας ώστε να καταστούν ανταγωνιστικά σε διεθνές περιβάλλον και να οδηγήσουν στην αναστροφή του brain drain.
Ο κ. Μαυρωτάς ολοκλήρωσε την τοποθέτησή του, τασσόμενος υπέρ της θέσπισης κανόνων αλλά όχι της υπερρύθμισης, ώστε να διασφαλίζονται ίσες ευκαιρίες και όχι να επιβάλλονται ίσα αποτελέσματα, καθώς η ισοπέδωση βλάπτει σοβαρά την εξέλιξη και συστήματα χωρίς εξέλιξη, φθίνουν γρήγορα κι εξαφανίζονται.