Σχετικά με το Νομοσχέδιο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

Το νομοσχέδιο, που άμεσα θα αναρτηθεί για διαβούλευση προέκυψε βάσει των εμπειριών των τελευταίων ετών σε διεθνές και εθνικό επίπεδο και με δεδομένα τα προβλήματα που ανέδειξε ο εθνικός και κοινωνικός διάλογος για την Παιδεία.

Το νομοσχέδιο

  • απαντά στις προκλήσεις του διεθνούς ακαδημαϊκού περιβάλλοντος,
  • διασφαλίζει τις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας,
  • επιβεβαιώνει το δημόσιο χαρακτήρα των και την ανάγκη κοινωνικής συναίνεσης και εργασιακής ασφάλειας όσων τα υπηρετούν,
  • εξασφαλίζει όρους ελεύθερης πρόσβασης σε αυτά ανεξαρτήτως των κοινωνικών ανισοτήτων,
  • συνδέει τη λειτουργία των ΑΕΙ με τις τοπικές κοινωνίες και τις περιφερειακές ανάγκες
  • διευρύνει το πλαίσιο κοινωνικής λογοδοσίας και διαφάνειας των ΑΕΙ και, το κυριότερο, σέβεται το ακαδημαϊκό κεκτημένο του ευρωπαϊκού universitas.

Η φιλοσοφία που διέπει το παρόν νομοσχέδιο έχει παρουσιαστεί και συζητηθεί με τους Πρυτάνεις των Πανεπιστημίων και τους Προέδρους των Τ.Ε.Ι. To νομοσχέδιο αντανακλά την εμπιστοσύνη της πολιτείας στην ακαδημαϊκή κοινότητα. Αυτό γίνεται μέσω των προβλέψεων που

  • αποκαθιστούν τον ακαδημαϊσμό στα ιδρύματα,
  • δίνουν μια νέα πνοή δημοκρατικής λειτουργίας στα ιδρύματα,
  • παρέχουν το πλαίσιο δημιουργίας ευρύτατων συναινέσεων στη διοίκηση των ΑΕΙ,
  • διευρύνουν, όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία της χώρας, την αυτοδιοίκηση των ΑΕΙ,
  • δημιουργούν θεσμούς μέσω των οποίων συλλογικά η ακαδημαϊκή κοινότητα θα προωθήσει στην πράξη τον Ενιαίο Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας,
  • περιορίζουν την γραφειοκρατία
  • δίνουν δυνατότητες για διεύρυνση και διεθνοποίηση των προπτυχιακών σπουδών
  • προωθούν τον εξορθολογισμό της λειτουργίας των Προγραμμάτων Σπουδών (Π.Μ.Σ.) και των διδακτορικών σπουδών.

Το παρόν σημείωμα παρουσιάζει επιγραμματικά τα βασικά σημεία του νομοσχεδίου και τη φιλοσοφία που τα διέπει. Το νομοσχέδιο αναφέρεται σε θέματα που αφορούν τη διοίκηση, θέματα αμιγώς ακαδημαϊκά και θέματα οργάνωσης των μεταπτυχιακών και διδακτορικών σπουδών.

Στη Σύγκλητο θα συμμετέχουν οι Πρόεδροι όλων των Τμημάτων και ταυτόχρονα θα θεσμοθετηθεί το Πρυτανικό Συμβούλιο για την διευκόλυνση της καθημερινής διοίκησης των Α.Ε.Ι.

Στις λειτουργίες διοίκησης και αντιπροσώπευσης, η αποτελεσματικότητα της διοίκησης θα ενισχυθεί σημαντικά μέσω της εκλογής των Αντιπρυτάνεων και μάλιστα σε ξεχωριστό ψηφοδέλτιο από του Πρυτάνεις και με μονοσταυρία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο διευρύνεται στο μέγιστο η δημοκρατική νομιμοποίηση όλων των διοικούντων και ενισχύεται η δυνατότητα των μελών Δ.Ε.Π. που θέλουν να προσφέρουν χωρίς να δεσμεύονται από τη συγκρότηση της όποιας ομάδας ταυτόσημων απόψεων. Το βασικότερο όλων είναι ότι ενισχύεται η αποτελεσματικότητα της διοίκησης καθώς αυτή βασίζεται στην ύπαρξη ενός Πρυτανικού Συμβουλίου που αντανακλά τους ευρύτατα δυνατούς όρους κοινωνικής συναίνεσης.

Στα συλλογικά όργανα θα δοθεί θεσμικά λόγος στους φοιτητές και θα επανέλθει η φοιτητική συμμετοχή στους Τομείς, τα Τμήματα και τη Σύγκλητο. Οι φοιτητές δεν θα συμμετάσχουν στην εκλογή μονοπρόσωπων οργάνων (Πρόεδρος, Κοσμήτορας, Πρύτανης, Αντιπρύτανης).

Ο εθνικός και κοινωνικός διάλογος για την Παιδεία που διεξήχθη τον προηγούμενο χρόνο κατέδειξε την ανάγκη προώθησης του Ενιαίου Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας. Τον στόχο αυτό καλούνται να υπηρετήσουν τα περιφερειακά Ακαδημαϊκά Συμβούλια Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας (Α.Σ.Α.Ε.Ε.). Για πρώτη φορά θεσμοθετείται ένα όργανο σε επίπεδο περιφέρειας, το οποίο συγκροτείται από εκπροσώπους όλων των Πανεπιστημίων, ΤΕΙ και των Ερευνητικών Κέντρων (Ε.K.), οι οποίοι είναι μέλη Δ.Ε.Π. ή ερευνητές της οικείας ή άλλης Περιφέρειας ή από το εξωτερικό, με τετραετή θητεία. Ανά τετραετία άλλο ίδρυμα θα αναλαμβάνει την προεδρία του Συμβουλίου. Στα Α.Σ.Α.Ε.Ε. θα συμμετάσχει και εκπρόσωπος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της κάθε  Περιφέρειας. Τα Α.Σ.Α.Ε.Ε. θα έχουν ως κύριο σκοπό χάραξη στρατηγικής για την ανάπτυξη του Ενιαίου Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας, σε περιφερειακό επίπεδο, εκτιμώντας της αναπτυξιακές προοπτικές και την στρατηγική που έχει κάθε ίδρυμα, τη δυνατότητα εκπαιδευτικών και ερευνητικών συνεργειών μεταξύ των ιδρυμάτων και τη διαμόρφωση κρίσιμων κοινών υποδομών. Με αυτό τον θεσμό αναμένεται να ενταθεί η αλληλεπίδραση και η συνεργασία των ιδρυμάτων με κοινωνικούς, πολιτιστικούς και οικονομικούς συντελεστές της Περιφέρειας, των οποίων τη γνώμη θα ζητούν. Η θεσμοθέτηση του οργάνου αυτού προέκυψε από την ανάγκη ύπαρξης ενός οργάνου που χαράσσει στρατηγική, όχι στα στενά πλαίσια ενός και μόνον ιδρύματος, αλλά συνολικά για όλα τα ιδρύματα της περιφέρειας, προωθώντας εν τοις πράγμασι την ώσμωση, την συνέργεια και την εξωστρέφεια, χωρίς να εμπλέκεται στα της καθημερινής διοίκησης, αλλά ταυτόχρονα με αρμοδιότητες ουσιαστικής λογοδοσίας. Τα Α.Σ.Α.Ε.Ε. θα λειτουργούν συμπληρωματικά με το Εθνικό Συμβούλιο Εκπαίδευσης και Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού και την Επιτροπή Μελέτης των Οικονομικών της Εκπαίδευσης, τα οποία έχουν ήδη θεσμοθετηθεί.

Επιπλέον προωθούνται ρυθμίσεις που ενισχύουν το αυτοδιοίκητο των Α.Ε.Ι. και συγκεκριμένα:

α) Η διαδικασία προκήρυξης των θέσεων των καθηγητών Τ.Ε.Ι. θα διενεργείται εξ ολοκλήρου από τα οικεία ιδρύματα, με εξαίρεση τη διαδικασία για τη βεβαίωση ύπαρξης πίστωσης, όπως εφαρμόζεται ήδη για τα πανεπιστήμια.

β) Οι άδειες απουσίας των καθηγητών των Α.Ε.Ι. να χορηγούνται αποκλειστικά από τον οικείο Πρύτανη / Πρόεδρο Τ.Ε.Ι., ανεξάρτητα από τον αριθμό των ημερών απουσίας.

γ) Για την απόκλιση από το υποχρεωτικό ωράριο των καθηγητών που παράλληλα συμμετέχουν στα όργανα διοίκησης των ιδρυμάτων, να εκδίδεται απόφαση από τον οικείο Πρύτανη / Πρόεδρο Τ.Ε.Ι.

δ) Η αρμοδιότητα της σύστασης τομέων να περιέλθει στα Α.Ε.Ι.

Περνώντας στα αμιγώς ακαδημαϊκά ζητήματα, θα δοθεί για πρώτη φορά η δυνατότητα σε φοιτητές εφόσον το επιθυμούν να παρακολουθήσουν και να εξεταστούν, επιπλέον των μαθημάτων του Τμήματος εισαγωγής τους, στο 25% των μαθημάτων ενός άλλου συνεργαζόμενου Τμήματος. Η συνεργασία των Τμημάτων, στη βάση της συνάφειας των επιστημονικών αντικειμένων που θεραπεύουν, θα γίνεται μέσω συμφωνιών των Τμημάτων. Η επιτυχία στις εξετάσεις των μαθημάτων θα συνοδεύεται από αντίστοιχο πιστοποιητικό. Το μέτρο αυτό διευρύνει τους ακαδημαϊκούς ορίζοντες των φοιτητών, και δίνει πρόσθετες ακαδημαϊκές δυνατότητες για όσους θέλουν να διευρύνουν τα ακαδημαϊκά ενδιαφέροντα τους.

Τα Π.Μ.Σ. αποτελούν το πλέον δυναμικά αναπτυσσόμενο κύκλο σπουδών που παρέχουν τα ελληνικά Α.Ε.Ι.. Η ανάπτυξή τους την τελευταία δεκαπενταετία αποτελεί δείκτη των δυνατοτήτων που υπάρχουν. Η ανυπαρξία ενός σταθερού και καθολικά αποδεκτού ακαδημαϊκού και νομοθετικού πλαισίου και οι αντιφάσεις που προέκυπταν από το συγκερασμό της ανάγκης ανάπτυξης των Π.Μ.Σ. αλλά και του δικαιώματος πρόσβασης των οικονομικά αδύναμων φοιτητών σε αυτά σε συνθήκες δημοσιονομικής δυσχέρειας, δημιούργησαν ένα εν πολλοίς άναρχο τοπίο. Υπάρχει μεγάλη ανομοιογένεια στη δομή, το επίπεδο και τη χρήση των πόρων των προγραμμάτων αυτών, αλλά και περιπτώσεις όπου καταφανώς η φοίτηση σε αυτά είναι παντελώς αδύνατη όχι μόνο σε οικονομικά αδύναμους φοιτητές αλλά και φοιτητές με ένα μέσο εισόδημα. Στόχος της νομοθετικής παρέμβασης είναι να περιγραφούν οι ακαδημαϊκοί όροι και οι λειτουργικές προϋποθέσεις που θα διασφαλίσουν υψηλής ποιότητας μεταπτυχιακές σπουδές. Ταυτόχρονα λαμβάνεται μέριμνα, ώστε να διασφαλιστεί η ελεύθερη πρόσβαση των φοιτητών στα Π.Μ.Σ. ανεξάρτητα από την οικονομική τους κατάσταση.

Η φιλοσοφία των προτεινόμενων διατάξεων στηρίζεται στην εμπιστοσύνη που πρέπει να διέπει τις σχέσεις της Πολιτείας με τα Α.Ε.Ι. με την ταυτόχρονη μέριμνα για την διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος και της απρόσκοπτης πρόσβασης στο δημόσιο αγαθό της Παιδείας.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, με τις προτεινόμενες διατάξεις ενισχύεται η αυτοδιοίκηση των Α.Ε.Ι., τα οποία έχουν την ευθύνη για την ίδρυση, τη λειτουργία και την οικονομική διαχείριση των Π.Μ.Σ. Ταυτόχρονα, ο Υπουργός έχει δικαίωμα αναπομπής της απόφασης της Συγκλήτου περί ίδρυσης Π.Μ.Σ. αν διαπιστώσει: (α) ότι υπάρχει πρόδηλη δυσαναλογία μεταξύ των τελών φοίτησης και των παροχών προς τους φοιτητές, ή (β) ότι το ύψος των τελών φοίτησης είναι τέτοιο που καθιστά αδύνατη ή δυσχερή τη συμμετοχή σε Π.Μ.Σ. φοιτητών περιορισμένης εισοδηματικής ικανότητας, παραβιάζοντας τη γενική ελευθερία πρόσβασης στην παιδεία, ή (γ) ότι δεν είναι επαρκώς δικαιολογημένο το λειτουργικό κόστος του Π.Μ.Σ. Επίσης στον Υπουργό παραμένει και η τελική απόφαση έγκρισης των διακρατικών Π.Μ.Σ.

Συνδεδεμένη με την αυτοδιοίκηση είναι η ενίσχυση της διαφάνειας στην διαχείριση των Π.Μ.Σ. Ετησίως θα δημοσιοποιείται, με ανάρτηση στην ιστοσελίδα των Α.Ε.Ι., ο απολογισμός εσόδων – εξόδων κάθε Π.Μ.Σ., με αναγραφή της κατανομής των δαπανών ανά κατηγορία, και ιδίως του ύψους των τελών φοίτησης, των αμοιβών των διδασκόντων στα Π.Μ.Σ. και του αριθμού των διδασκόντων που τις εισέπραξαν. Επίσης, κατά την πρώτη εφαρμογή του νόμου, τα Α.Ε.Ι. οφείλουν επίσης να δημοσιοποιήσουν τον απολογισμό για τα έτη 2012 έως 2016.

Στο ίδιο πνεύμα, η διασφάλιση της ποιότητας των Π.Μ.Σ. αναβαθμίζεται με εσωτερική και εξωτερική ακαδημαϊκή αξιολόγηση. Η εξωτερική ακαδημαϊκή αξιολόγηση πραγματοποιείται περιοδικά (παρακολούθηση ανά έτος και τελική αξιολόγηση ανά πενταετία) από Επιστημονική Συμβουλευτική Επιτροπή (Ε.Σ.Ε.), η οποία συγκροτείται με απόφαση της οικείας Κοσμητείας και αποτελείται από εννέα έως δέκα πέντε μέλη Δ.Ε.Π. άλλων Α.Ε.Ι.  ή ερευνητές από Ιδρύματα του εσωτερικού ή εξωτερικού. Οι αξιολογήσεις δημοσιοποιούνται στο διαδικτυακό τόπο των ιδρυμάτων και κοινοποιούνται στον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.

Η ελεύθερη πρόσβαση των φοιτητών στα Π.Μ.Σ. διασφαλίζεται ανεξάρτητα από την οικονομική τους κατάσταση. Για τον λόγο αυτό ενισχύεται η ίδρυση δωρεάν Π.Μ.Σ., καθότι προσμετράται θετικά η λειτουργία τέτοιων Π.Μ.Σ. κατά τις επιχορηγήσεις των ιδρυμάτων. Ταυτόχρονα ενισχύεται η δωρεάν φοίτηση σε όσες περιπτώσεις υπάρχουν τέλη φοίτησης, ορίζοντας ότι σε κάθε  Π.Μ.Σ. το 40% των φοιτητών  απαλλάσσονται των τελών φοίτησης, βάσει οικονομικών κριτηρίων. Αν οι φοιτητές με χαμηλό εισόδημα υπερβαίνουν το 40%, το Υπουργείο θα εξετάζει τη δυνατότητα κάλυψης των τελών, με επιπλέον επιχορήγηση του ιδρύματος. Πέραν των ανωτέρω, παρέχεται η δυνατότητα απαλλαγής φοιτητή από τα τέλη φοίτησης με παροχή επικουρίας αποκλειστικά ακαδημαϊκού περιεχομένου στο ίδρυμα. Από την πλευρά τους, τα ιδρύματα καλούνται να καλύπτουν τις λειτουργικές τους ανάγκες πρωτίστως από τα λοιπά μέσα χρηματοδότησης και μόνο αν αυτά δεν επαρκούν μπορούν να επιβάλουν τέλη φοίτησης. Τα ιδρύματα στην απόφαση ίδρυσης Π.Μ.Σ. καλούνται να καταθέσουν ειδική αιτιολόγηση της τυχόν ανάγκης επιβολής τέλους φοίτησης, καθώς και του ύψους του τέλους αυτού σε αναλογία προς τις πάσης φύσεως παροχές προς τους φοιτητές. Επιπλέον, δίνεται η δυνατότητα στο 1/3 των μελών Δ.Ε.Π. του οικείου Τμήματος να αντιλέξει σε περίπτωση που θεωρεί ότι το οριζόμενο στην εισήγηση τέλος φοίτησης είναι υψηλό και αυτό δημιουργεί απαίτηση από την Σύγκλητο να αποφανθεί αιτιολογημένα επ’ αυτών των αντιρρήσεων.

Η ακαδημαϊκότητα των Π.Μ.Σ. διασφαλίζεται και με μια σειρά διατάξεων που σκοπό έχουν να συνδέσουν την λειτουργία των Π.Μ.Σ. με τις αντικειμενικές δυνατότητες των Τμημάτων για την λειτουργία υψηλή στάθμης Π.Μ.Σ. Σύμφωνα με αυτό το σκεπτικό, ορίζεται ότι Π.Μ.Σ. οργανώνονται και λειτουργούν σε αυτοδύναμα τμήματα που παρέχουν σπουδές πρώτου κύκλου. Μη αυτοδύναμα τμήματα των Α.Ε.Ι. μπορούν να συμμετέχουν σε διατμηματικά ή διαιδρυματικά Π.Μ.Σ. μόνο σε συνεργασία με αυτοδύναμα τμήματα. Οι διδάσκοντες σε Π.Μ.Σ. προέρχονται κατά 60% τουλάχιστον από τα μέλη Δ.Ε.Π. του οικείου Τμήματος (και 80% σε περίπτωση διατμηματικού). Τέλος, διασφαλίζοντας την ουσία της έννοιας του δημόσιου λειτουργού της εκπαίδευσης, ορίζεται η προτεραιότητα της συμμετοχής αμισθί σε Π.Μ.Σ. έναντι της συμμετοχής επ’ αμοιβή. Συγκεκριμένα, προβλέπεται ότι για να αμειφθεί μέλος Δ.Ε.Π. για τη συμμετοχή του σε Π.Μ.Σ., πρέπει να συμμετέχει αμισθί σε τουλάχιστον ένα Π.Μ.Σ. του Τμήματός του ή άλλου Τμήματος του ιδίου ή άλλου Α.Ε.Ι. και η αμοιβή αυτή δεν μπορεί να υπερβαίνει το 20% των μηνιαίων τακτικών αποδοχών του.

Προχωρώντας στον τρίτο κύκλο σπουδών, ο οποίος παρέχεται από αυτοδύναμα Τμήματα Πανεπιστημίων, ορίζονται διατάξεις που συστηματοποιούν την διαδικασία επιλογής υποψηφίων διδακτόρων, τον ορισμό των επιβλεπόντων και των τριμελών συμβουλευτικών επιτροπών, τις υποχρεώσεις των υποψηφίων διδακτόρων και την διαδικασία υποστήριξης της διατριβής.

Στην φιλοσοφία της ενίσχυσης του Ενιαίου Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας κρίνουμε ως ιδιαίτερα σημαντική την εισαγωγή διάταξης σύμφωνα με την οποία μπορεί να δοθεί από το Τμήμα εντολή επίβλεψης διδακτορικών διατριβών και σε μέλη Ε.Π. Τ.Ε.Ι. (καθηγητές, αναπληρωτές καθηγητές, και μόνιμους επίκουρους καθηγητές) ή ερευνητές Α΄, Β΄ ή Γ΄ βαθμίδας από ερευνητικά κέντρα του άρθρου 13α του ν. 4310/2014, με την προϋπόθεση όλοι οι ανωτέρω να είναι κάτοχοι διδακτορικού διπλώματος. Η διάταξη αυτή θα αναβαθμίσει τις ακαδημαϊκές δυνατότητες των μελών Ε.Π. και των ερευνητών, δίνοντας στα Πανεπιστημιακά Τμήματα με τα οποία συνεργάζονται την δυνατότητα, την ευθύνη και την ηθική υποχρέωση να δώσουν επίσημο χαρακτήρα σε αυτό το οποίο σε μεγάλο βαθμό γίνεται σήμερα, δηλ. την άτυπη επίβλεψη επί της ουσίας υποψηφίων διδακτόρων.

Το πλήρες κείμενο του προτεινόμενου νομοσχεδίου αναρτάται άμεσα στο δημόσιο διάλογο.

Ολόκληρη η απομαγνητοφωνημένη Συνέντευξη Tύπου του Κώστα Γαβρόγλου στο Υπουργείο Παιδείας για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

ΥΠΟΥΡΓΟΣ:  Nα σας καλωσορίσω και προσωπικά. Σήμερα θα ήθελα να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες του νομοσχεδίου που την ερχόμενη εβδομάδα θα αναρτηθεί στη διαβούλευση και που έχει σχέση με τις ρυθμίσεις για την Τριτοβάθμια εκπαίδευση, συμπεριλαμβανομένων και των μεταπτυχιακών σπουδών.

Μοιράστηκε ένα αναλυτικό δελτίο. Πρέπει να είναι σαφές ότι οτιδήποτε πούμε στη συνέχεια, προσπαθεί να λύσει και δικά μας προβλήματα, αλλά είναι και στο πλαίσιο ενός διεθνούς ακαδημαϊκού περιβάλλοντος. Θεωρούμε ότι πολλά από όσα λέμε διασφαλίζουν και αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας.

Σίγουρα επανεπιβεβαιώνει το δημόσιο χαρακτήρα, όπως επίσης και την ανάγκη που υπάρχει για ένα πλαίσιο συναίνεσης και συνεννόησης των ατόμων και που σπουδάζουν, αλλά και που υπηρετούν το πανεπιστήμιο. Πάντα έχοντας υπόψη και θέματα εργασιακής ασφάλειας όσων υπηρετούν.

Συνδέει τη λειτουργία των πανεπιστημίων μας και των ΤΕΙ και των ερευνητικών κέντρων και με τοπικές κοινωνικές και περιφερειακές ανάγκες. Εξασφαλίζει όρους ελεύθερης πρόσβασης ανεξαρτήτως κοινωνικών ανισοτήτων και επίσης διευρύνει το πλαίσιο της κοινωνικής λογοδοσίας. Έχει μια σημασία και αυτό.

Η φιλοσοφία του παρόντος νομοσχεδίου έχει συζητηθεί και δημόσια και σε Συνόδους Πρυτάνεων και Προέδρους των ΤΕΙ. Και αυτό έχει συζητηθεί την τελευταία διετία. Έχουμε κάποια καινούργια ζητήματα, αλλά η φιλοσοφία αυτή παραμένει η ίδια. Πρώτο μέλημά μας να αποκατασταθεί ο ακαδημαϊσμός στα Ιδρύματα της Ανώτατης Εκπαίδευσης στον τόπο μας και να δώσουμε μια νέα πνοή δημοκρατικής λειτουργίας. Να παρέχουμε ένα πλαίσιο ευρύτατων συναινέσεων, να δημιουργήσουμε θεσμούς και προϋποθέσεις στην πορεία του ενιαίου χώρου έρευνας και εκπαίδευσης.

Να περιορίσουμε τη γραφειοκρατία. Πολύ σημαντικό. Να δώσουμε τη δυνατότητα διεύρυνσης και διεθνοποίησης των σπουδών μας και προφανώς να εξορθολογήσουμε και τα προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα σας πω επιγραμματικά ορισμένες ρυθμίσεις, ώστε να έχετε την ευκαιρία να θέσετε το όποιο ερώτημα έχετε. Πρώτον, στη Σύγκλητο ξέρετε μέχρι σήμερα υπάρχει ένας αλγόριθμος με τον οποίο συμμετέχουν οι πρόεδροι των τμημάτων. Εμείς λέμε ότι στη Σύγκλητο πρέπει να συμμετέχουν όλοι οι πρόεδροι όλων των τμημάτων, όλων των ΑΕΙ.

Επίσης πρέπει να ξαναδημιουργηθεί και να λειτουργεί το Πρυτανικό Συμβούλιο. Ξέρετε ότι το Πρυτανικό Συμβούλιο ήταν ένα Συμβούλιο το οποίο ήταν ανάμεσα στον Πρύτανη και τη Σύγκλητο. Ήταν ένα, κατά μία έννοια, ένας εκτελεστικός θεσμός που υλοποιούσε και τις αποφάσεις της Συγκλήτου και είχε και δικές του αυτοτελείς αρμοδιότητες. Αυτό είχε καταργηθεί από το 2011 ουσιαστικά, με αποτέλεσμα πάρα πολλές συνεδριάσεις των Συγκλήτων, ειδικά των μεγάλων πανεπιστημίων, να έχουν πάνω από 100 θέματα σε κάθε συνεδρίαση. Αυτό δεν κάνει αποτελεσματική την όποια λειτουργία.

Φέρνουμε επίσης κάτι καινούργιο που θα ήθελα να το συζητήσουμε αναλυτικά μετά και αυτό είναι ότι οι Πρυτάνεις θα εκλέγονται σε διαφορετικό ψηφοδέλτιο από τους αντιπρυτάνεις. Θα είναι με μονοσταυρία οι Αντιπρυτάνεις. Προφανώς με μονοσταυρία και οι Πρυτάνεις και ο καθένας θα έχει το δικό του πρόγραμμα.

Ο Πρύτανης μετά θα αναθέσει διάφορα καθήκοντα στους διάφορους αντιπρυτάνεις, αλλά θεωρούμε πρώτον, αυτό που ήταν με το νόμο του 2011 και συνεχίζει να ισχύει δηλαδή ότι ο Πρύτανης αφού εκλεγεί, διορίζει ο ίδιος τους Αντιπρυτάνεις, ένα πράγμα που δεν εκφράζει την πανεπιστημιακή κοινότητα, δεν είναι αποτελεσματικό, σίγουρα δεν είναι δημοκρατικό.

Επίσης ένα παλαιότερο καθεστώς που κατέβαιναν τα πρυτανικά σχήματα ως μια ομάδα, οι περισσότερες και οι περισσότεροι που σας γνωρίζω, έχετε ειδικευθεί σε αυτό τον τομέα και ξέρετε τα προβλήματα και τις διαδικασίες με τις οποίες συγκροτούνταν αυτές οι ομάδες. Αν θέλετε μπορώ να μιλήσω αναλυτικότατα επ’ αυτού του ζητήματος.

Επίσης, θα υπάρχει συμμετοχή των φοιτητών στη Σύγκλητο στα τμήματα και στους τομείς. Δεν θα συμμετέχουν στις εκλογικές διαδικασίες, αλλά θα συμμετέχουν στις συνεδριάσεις αυτών των οργάνων.

Για πρώτη φορά θεσμοθετείται και ένα άλλο όργανο. Αυτό ονομάζεται Περιφερειακό Ακαδημαϊκό Συμβούλιο Ανωτάτης Εκπαίδευσης και Έρευνας. Θα συγκροτήσουμε τέτοια Περιφερειακά Συμβούλια σε όλη τη χώρα. Στα Συμβούλια αυτά θα συμμετέχουν εκπρόσωποι των Πανεπιστημίων, των ΤΕΙ και των Ερευνητικών Κέντρων των Περιφερειών, όπως επίσης και το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο της περιοχής.

Και τα Συμβούλια αυτά θα συζητάνε αναπτυξιακές στρατηγικές της Περιφέρειας παίρνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες και τα πλεονεκτήματα των εκπαιδευτικών και ερευνητικών ιδρυμάτων της περιφέρειάς τους.

Θα υπάρξει μια χρηματοδότηση η οποία θα υλοποιεί τις προτάσεις που θα έρχονται. Αυτά δεν θα παίζουν κανένα απολύτως ρόλο ως προς την καθημερινή λειτουργία των Ιδρυμάτων. Τα Ιδρύματα είναι αυτοδιοικούμενα, δεν έχουν κανένα λόγο να ανακατώνεται κανένας άλλος θεσμός στην καθημερινή τους λειτουργία. Αλλά θα είναι ένα όργανο που θα μπορέσει να αναδείξει και τις ιδιαιτερότητες των περιφερειών, αλλά και το συγκεκριμένο ρόλο που μπορούν να παίξουν τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και Ερευνητικά Κέντρα μας ως προς την υλοποίηση κάποιων δυναμικών προοπτικών ως προς τις περιφέρειες.

Αυτός ο θεσμός θα λειτουργήσει συμπληρωματικά με το Εθνικό Συμβούλιο Εκπαίδευσης και Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού. Το Φεβρουάριο θεσμοθετήσαμε αυτό το Συμβούλιο, στο οποίο συμμετέχουν και εκπαιδευτικοί φορείς, αλλά και παραγωγικοί φορείς. Άρα εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα νέο θεσμό. Πρόεδρος του θεσμού είναι ο καθηγητής ο κ. Σπύρος Γεωργάτος, την Τρίτη στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής έγινε αναλυτικότατη συζήτηση ως προς το χαρακτήρα αυτού του οργάνου. Αυτό το όργανο θα είναι σε συνεχή επαφή με τα Περιφερειακά Συμβούλια.

Ενισχύουμε επίσης το αυτοδιοίκητο των Πανεπιστημίων. Τα Πανεπιστήμια πια θα έχουν την ευθύνη και της διαδικασίας προκήρυξης θέσεων και οτιδήποτε έχει σχέση με την ολοκλήρωση των διαδικασιών προκήρυξης και εκλογής. Το Υπουργείο θα βγει έξω από αυτό διότι υπάρχει μια πρόσθετη γραφειοκρατία που νομίζουμε ότι δε βοηθά κανέναν.

Επίσης οι άδειες απουσίας των καθηγητών των Πανεπιστημίων, η απόκλιση από το υποχρεωτικό ωράριο και η αρμοδιότητα για τη σύσταση των Τομέων, όλα αυτά πια πάνε στο Πανεπιστήμιο. Το Υπουργείο έχει πάντα βεβαίως το δικαίωμα να παρέμβει αν υπάρχουν παρανομίες, αν μας έρθει η όποια καταγγελία κτλ.

Επειδή όμως είναι ελάχιστα αυτά τα φαινόμενα, θεωρούμε ότι θα πρέπει να ενισχυθεί η αυτονομία και το αυτοδιοίκητο των Πανεπιστημίων και με αυτό τον τρόπο. Πέρα από τα Περιφερειακά Συμβούλια που γίνονται για πρώτη φορά στη λογική που σας είπα, πέρα από τη ρύθμιση της μονοσταυρίας στην εκλογή των Αντιπρυτάνεων που και αυτό γίνεται για πρώτη φορά στη λογική της πιο πλουραλιστικής και πιο αποτελεσματικής λειτουργίας των Πανεπιστημίων μας, επίσης για πρώτη φορά δίνουμε μια δυνατότητα στους φοιτητές μας.

Η δυνατότητα αυτή είναι να μπορούν να παίρνουν 25% των μαθημάτων ενός τμήματος, σε παραπλήσιο γνωστικό πεδίο από αυτό στο οποίο έχουν εισαχθεί. Αν δηλαδή κάποιος έχει εισαχθεί στο Τμήμα Α’ στις σχολές όπως ξέρετε, συνήθως συνυπάρχουν τμήματα με παραπλήσια γνωστικά πεδία ή γνωστικά πεδία που παραδοσιακά είναι κάτω από την ίδια ομπρέλα.

Εμείς λοιπόν λέμε, όταν πας σ’ ένα τμήμα, θα μπορείς να πάρεις έναν αριθμό μαθημάτων της τάξης του 25%, αφού το δικό σου τμήμα από τα πριν θα έχει συνάψει ένα πρωτόκολλο συνεργασίας με το άλλο τμήμα. Δεν είσαι υποχρεωμένος να το πάρεις. Αλλά δε θέλουμε να γίνεται κι αυτό που γίνεται σήμερα, ότι αν κάποιος έχει ένα ενδιαφέρον, πρέπει να τελειώσει πρώτα το τμήμα του και μετά να δώσει κατατακτήριες εξετάσεις για να μπορέσει να ικανοποιήσει αυτά του τα ενδιαφέροντα.

Εμείς λέμε, ότι η διεπιστημονικότητα είναι ένα πολύ καλό πράγμα. Ήδη σήμερα πολλά τμήματα συνεργάζονται μεταξύ τους για να μπορείς να πάρεις έναν αριθμό μαθημάτων αλλά αυτός είναι στον κορμό κατά μία έννοια του πτυχίου σου. Εμείς λοιπόν λέμε ότι έχεις πια αυτή τη νέα δυνατότητα. Αυτή η νέα δυνατότητα μπορεί να είναι ν’ αποκτήσεις κάποιες γνώσεις και για επαγγελματικούς λόγους, αλλά να είναι να ικανοποιήσεις και κάποιο ενδιαφέρον σου. Το 25% των μαθημάτων δεν είναι ένας μικρός αριθμός.

Εδώ τώρα όμως θέλει μια πολύ μεγάλη προσοχή στον τρόπο που θα προβληθεί και δημόσια αυτή η ρύθμιση. Για να μπορέσεις να πάρεις το όποιο πιστοποιητικό ότι παρακολούθησες κανονικά όμως, μ’ εργασίες, εξετάσεις κτλ. αυτά τα άλλα μαθήματα, θα πρέπει να έχεις πάρει το πτυχίο του τμήματος στο οποίο μπήκες. Άρα δε διαταράσσονται με τίποτα τα επαγγελματικά δικαιώματα.

Μπαίνω στο Τμήμα Α’, μπορώ να πάρω στη διάρκεια των σπουδών μου αφού τελειώσω μετά από 4 χρόνια τα μαθήματα από το Τμήμα Β’ αλλά το πιστοποιητικό θα το πάρω υπό την προϋπόθεση ότι θα πάρω το πτυχίο μου στο Α’. Άρα επαγγελματικά δικαιώματα είναι το Α’, είναι το πτυχίο στο οποίο μπήκες.

Αυτό είναι ένα μέτρο το οποίο το επιβάλλουν και οι επιστημονικές αλλαγές που γίνονται, το επιβάλλει η διεπιστημονικότητα πάρα πολλών κλάδων πια, το επιβάλλουν οι δυνατότητες που πρέπει να δίνουν τα Πανεπιστήμιά μας στους φοιτητές τους και τις φοιτήτριές του και το επιβάλλει μία σύγχρονη αντίληψη για την εκπαίδευση η οποία δεν είναι υπέρ των στεγανών.

Ως προς τα μεταπτυχιακά, τα μεταπτυχιακά, ξέρετε ότι είναι ένας από τους πολύ θετικούς θεσμούς, προφανώς διεθνώς, αλλά προφανώς και στον τόπο μας, να θεωρήσουμε ότι οι όποιες ρυθμίσεις που γίνονται δεν είναι επειδή υπάρχει μια κριτική είτε στο θεσμό είτε σε πάρα πολλά μεταπτυχιακά που πραγματικά δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε απολύτως από τα μεταπτυχιακά που γίνονται στα καλύτερα Πανεπιστήμια του κόσμου και εδώ είμαι διατεθειμένος να σας απαντήσω ακόμη και σε ερωτήσεις με τεράστιες λεπτομέρειες.

Ταυτοχρόνως όμως έχει δημιουργηθεί και ένα άναρχο τοπίο. Όχι απ’ όλα, αλλά υπάρχει κι αυτό το στοιχείο. Υπάρχουν κι εδώ κάποιες παθογένειες. Και επειδή όλα αυτά γίνονται για το νέο κόσμο, για την κοινωνία, εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να προβούμε σε ρυθμίσεις που χωρίς να υποβαθμίζουν και υποτιμούν και υπονομεύουν τα θετικά τους χαρακτηριστικά, να μπορέσουμε να απομονώσουμε αυτά τα στοιχεία τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις δεν είναι σωστά και μάλιστα σε λιγότερες είναι και κραυγαλέα απαράδεκτα.

Εδώ τώρα έχει μια πολύ μεγάλη σημασία, ποιο είναι το βασικό μας, το καθοδηγητικό στοιχείο ως προς τη συγκρότηση αυτών των ρυθμίσεων. Το βασικό μας στοιχείο είναι το ακαδημαϊκό, είναι η ποιότητα. Τα μεταπτυχιακά, ό,τι και να γίνει πρέπει να είναι στημένα με κανόνες ποιότητας, με κανόνες αξιοκρατίας, με κανόνες ακαδημαϊκότητας. Έχει πολύ μεγάλη σημασία αυτό .

Και το δεύτερο στοιχείο είναι ακριβώς επειδή πρέπει να είναι στημένα με κανόνες ακαδημαϊκότητας κτλ., κανένας φοιτητής και καμία φοιτήτρια δεν πρέπει να μείνει έξω από τα μεταπτυχιακά για λόγους οικονομικούς. Άρα, όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην πρόσβαση στα μεταπτυχιακά και τα παιδιά τα οποία δεν έχουν αυτή την ευχέρεια την οικονομική θα μπαίνουν χωρίς να πληρώνουν τίποτε απολύτως.

Αυτό είναι και μέσα στη λογική της κυβέρνησης, υπακούει και σε πολλές αρχές και της κυβέρνησής μας, αλλά και της φιλοσοφίας του Συντάγματός μας.

Αν θέλετε μπορούμε να συζητήσουμε για τα τέλη φοίτησης, να είναι σαφές όμως ότι σε αναντιστοιχία με πολλές περιπτώσεις όπως γίνονται αυτές σήμερα, εμάς το βασικό μας κριτήριο στην αποδοχή των τελών φοίτησης, θα είναι η αναλυτική περιγραφή του κόστους κάθε μεταπτυχιακού.

Γιατί σήμερα έχουμε το παράλογο, ορισμένα προγράμματα μεταπτυχιακά να είναι δωρεάν και ορισμένα προγράμματα να μην είναι δωρεάν. Στο ίδιο γνωστικό πεδίο. Αναρωτιέται κανείς γιατί αυτό γίνεται και δεν είναι στα πλούσια Πανεπιστήμια που γίνονται δωρεάν και στα μη πλούσια που δε γίνονται δωρεάν.

Εδώ λοιπόν εμείς λέμε ότι υπάρχει ένα θέμα τί κοστίζει το κάθε μεταπτυχιακό. Με συστηματικό όμως τρόπο όχι στο γόνατο. Σε ορισμένα γίνεται με συστηματικό, αλλά στα περισσότερα δε γίνεται. Υπάρχει επίσης μια απόφαση του ΣτΕ και η απόφαση στου ΣτΕ είναι σαφέστατη στην ασάφειά της. Δηλαδή λέει ότι δε μπορεί να υπάρχει πρόδηλη δυσαναλογία μεταξύ των τελών φοίτησης και των παροχών προς τους φοιτητές.

Το μεταπτυχιακό είναι και μια παροχή στους φοιτητές. Είναι τα εργαστήρια, είναι η βιβλιογραφία, είναι ο κόσμος που κάνει μάθημα κτλ. Εδώ δεν πρέπει να υπάρχει μια δυσαναλογία ανάμεσα στα τέλη φοίτησης και στις παροχές που δίνονται. Άρα το ύψος των τελών δε μπορεί να είναι δυσανάλογα μεγάλο.

Το ΣτΕ σε αυτή του την απόφαση έδειξε μια σοφία. Χωρίς να είναι πολύ συγκεκριμένο, έδωσε ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο συζητάμε. Και βεβαίως εμείς αυτό που λέμε είναι ότι εάν τυχόν υπάρχουν δωρεάν μεταπτυχιακά, τα οποία όμως μας έχει έρθει το κόστος τους, τα δωρεάν μεταπτυχιακά θα τα πάρουμε υπόψη όταν θα κάνουμε την κατανομή του κρατικού προϋπολογισμού προς τα Πανεπιστήμια. Πανεπιστήμια που έχουν δωρεάν μεταπτυχιακά, θα ενισχυθούν στην κατανομή του προϋπολογισμού.

Υπάρχει και κάτι άλλο. Εμείς θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρχει μια πλήρης διαφάνεια στη διαχείριση των μεταπτυχιακών σπουδών. Ζητάμε από τα Πανεπιστήμια να μας πουν ποια ήταν τα έσοδά τους από τα δίδακτρα μέχρι τώρα και που πήγαν αυτά τα έσοδα και δικαιολογημένα, χωρίς να αναφέρουν ονόματα και προφανώς χωρίς να παραβιάζεται κανένα προσωπικό δεδομένο, θα θέλαμε τα Ιδρύματα να τα αναρτήσουν στις ιστοσελίδες τους για την τελευταία πενταετία.

Τώρα, σε κάθε Σχολή μετά από πρόταση των Τμημάτων της Σχολής θα υπάρχει ένα όργανο που θα είναι η επιστημονική συμβουλευτική Επιτροπή και η οποία κάθε πέντε χρόνια θα αξιολογεί το κάθε μεταπτυχιακό που γίνεται στο πλαίσιο του κάθε Τμήματος της Σχολής.

Άρα έχουμε τη δυνατότητα να μην πληρώνει κανείς που δεν έχει τα οικονομικά μέσα, έχουμε το κριτήριο της ακαδημαϊκότητας, έχουμε το κριτήριο του δικαιώματος αναπομπής από το Υπουργείο, έχουμε την ενίσχυση της διαφάνειας στα μεταπτυχιακά και έχουμε τη δυνατότητα αξιολόγησης των προγραμμάτων.

Εμείς ως προς τα οικονομικά θέλω να είναι σαφές ότι υπάρχει το περιθώριο μέχρι το 40% των φοιτητών να μην πληρώνουν τέλη φοίτησης. Διότι το 40% του πληθυσμού οι φορολογικές τους δηλώσεις είναι κάτω από το μέσο όρο. Θεωρούμε ότι τα παιδιά που με ένα αλγόριθμο που είναι πολύ απλός, που τα εισοδήματα των οικογενειών τους είναι σε αυτό το κομμάτι της κατανομής που είναι περίπου 40% δεν θα πληρώνουν καθόλου δίδακτρα.

Αν σε κάποιο Τμήμα έχουν εισαχθεί παραπάνω από το 40% παιδιών με οικονομικές ανάγκες, τότε η πολιτεία θα πληρώνει ό,τι αντιστοιχεί για το επιπλέον αριθμό των φοιτητών. Έχουμε εξασφαλίσει αυτά τα κονδύλια και αυτά τα κονδύλια θα πάνε για να καλύψουν αυτές τις ανάγκες.

Εδώ θα προβλέπουμε και διάφορες άλλες λεπτομέρειες που θα τις έχετε δει και επίσης προβλέπουμε και κάτι άλλο: το δικαίωμα του 1/3 των μελών ΔΕΠ που κάθε Τμήματος να μπορεί να παρέμβει στη Σύγκλητο σε περίπτωση που θεωρεί ότι τα τέλη φοίτησης είναι υπερβολικά. Το δικαίωμα δηλαδή μιας μειοψηφίας να δημοσιοποιήσει την άποψή της, τα επιχειρήματά της προς τη Σύγκλητο, μιας και οι Σύγκλητοι των Πανεπιστημίων και τα Συμβούλια των ΤΕΙ, έχουν την ευθύνη της λειτουργίας και της δημιουργίας των μεταπτυχιακών προγραμμάτων.

Τώρα, αν έχεις ένα πρόγραμμα και είναι ενός μόνο Τμήματος και το πρόγραμμα αυτό χρειάζεται ένα άλφα αριθμό διδασκόντων για να μπορεί να σταθεί στα πόδια του, εμείς λέμε ότι το 60% των διδασκόντων πρέπει να προέρχεται από το Τμήμα που το προτείνει.

Και αν είναι πολλά Τμήματα πάνω από ένα, δύο, τρία, που συγκροτούν αυτό το μεταπτυχιακό, τότε πρέπει το 80% των διδασκόντων να προέρχεται από αυτά τα Τμήματα. Δεν μπορούμε να ανεχτούμε περιπτώσεις που υπήρχαν μεταπτυχιακά από Τμήματα που είχαν ένα μέλος ΔΕΠ, έχουμε δυστυχώς ενδείξεις και από Τμήματα χωρίς μέλη ΔΕΠ που δημιούργησαν μεταπτυχιακά τα οποία και στελέχωσαν τα μεταπτυχιακά τους με κόσμο και μέλη ΔΕΠ που έρχονταν από άλλα Πανεπιστήμια και  όπου πληρώνονταν.

Εμείς λέμε ότι αν θέλεις να πληρωθείς από ένα μεταπτυχιακό γιατί υπάρχουν και πάρα πολλοί διδάσκοντες που τα κάνουν δωρεάν που δεν πληρώνονται και έχει σημασία αυτό και πρέπει η πολιτεία να αναγνωρίσει όχι μόνο τη γενναιοδωρία τους, αλλά να αναγνωρίσει και τον ακαδημαϊσμό τους.

Αν όμως θέλεις να πληρωθείς, πρέπει τότε να κάνεις ένα μεταπτυχιακό αμισθί, αφού βεβαίως έχεις ικανοποιήσει τις νομικές σου υποχρεώσεις. Άρα κάνεις ό,τι μαθήματα πρέπει να κάνεις νομικά, εννοώ λόγω των δεσμεύσεων που έχεις των τυπικών, και αν τώρα θέλεις να πας να κάνει κάποιο μεταπτυχιακό που θα πληρωθείς έχεις τη δυνατότητα να πληρωθείς, αλλά για να το κάνεις αυτό πρέπει να διδάσκεις τουλάχιστον σε ένα αμισθί.

Ο λόγος που το λέμε αυτό είναι ο εξής: σήμερα δεν είναι άπειρος ο χρόνος που έχουν οι πανεπιστημιακοί. Έχουν να ασχοληθούν με προπτυχιακά μαθήματα, έχουν να ασχοληθούν με την έρευνά τους, έχουν να ασχοληθούν με τη σύνταξη προγραμμάτων και συνεργασίες με άλλα Ιδρύματα, έχουν να ασχοληθούν με την επίβλεψη των διδακτορικών και ορισμένοι ασκούν και Διοίκηση και έχουν να ασχοληθούν και  μια γραφειοκρατία που δεν είναι ευκαταφρόνητη.

Αν τώρα κανείς έχει χρόνο διαθεσιμότητα να προσφέρει τις γνώσεις του κάπου, εμείς λέμε να τις προσφέρει κατ’ αρχήν αμισθί. Διότι έτσι θεωρούμε ότι πρέπει να λειτουργεί το Πανεπιστήμιο. Αν έχει ακόμη περισσότερο χρόνο, τότε να πληρωθεί.

Ο λόγος που το λέμε αυτό είναι ότι έχουμε συνειδητοποιήσει ένα κίνδυνο, που πρέπει να τον δημοσιοποιήσουμε: Υπάρχουν Τμήματα όπου πολλά από τα μέλη του διδακτικού προσωπικού είναι και σε πολλά μεταπτυχιακά, ορισμένα είναι και στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, αν τώρα βάλουμε ότι πρέπει να κάνουμε και κάποια έρευνα, πρέπει να κάνουν κάποιες συνεργασίες διεθνείς, πρέπει να δουλεύουν μαζί με τους υποψήφιους διδάκτορες που δεν θέλω να το υποτιμήσουμε καθόλου πόσο χρόνο χρειάζεται αυτό, τότε επειδή η μέρα έχει 24 ώρες έχουμε ενδείξεις ότι υποβαθμίζονται πάρα πολύ τα προπτυχιακά προγράμματα.

Υπάρχει μια αίσθηση ότι τα προπτυχιακά προγράμματα είναι στον αυτόματο πιλότο και τα προπτυχιακά είναι η καρδιά του Πανεπιστημίου και αυτά πρέπει να προφυλαχθούν με κάθε τρόπο.

Τελειώνω, προφανώς έχουμε ρυθμίσεις και για τα διδακτορικά όπου κι εκεί πρέπει να μπει μια κανονικότητα γιατί έχουμε πάρα πολλά Τμήματα με υπερβολικά υψηλό αριθμό διδακτορούχων και οι οποίοι λιμνάζουν και άρα πρέπει τα Τμήματα να δουν τι κάνουν, το Υπουργείο δεν μπορεί να πηγαίνει σε κάθε Τμήμα να τα λέει αυτά.

Και βεβαίως να δούμε πολύ σοβαρά με αυτές τις ρυθμίσεις πως θα κάνουμε και το επόμενο βήμα, το οποίο επόμενο βήμα θα είναι η ακόμη μεγαλύτερη ενίσχυση του ενιαίου χώρου εκπαίδευσης και έρευνας ανάμεσα στα Πανεπιστήμια, τα ΤΕΙ και τα ερευνητικά Ιδρύματα.

Με δυο πράγματα θέλω να τελειώσω. Το ένα είναι ότι πρέπει να μπει μια τάξη –και  λέω πολύ συνειδητά τη λέξη- στα εξ αποστάσεως και στα σεμινάρια δια βίου εκπαίδευσης. Και θα είμαστε πάρα – πάρα πολύ αυστηροί σε αυτό. Δεν βάζουμε τίποτε, γιατί θέλουμε να το μελετήσουμε. Το μελετάμε ήδη και θέλουμε να το μελετήσουμε.

Το δεύτερο είναι ότι θα είμαστε πάρα πολύ αυστηροί σε θέματα ποιότητας. Τα Πανεπιστήμιά μας μέχρι τώρα έχουν δείξει πάρα πολλά δείγματα εξαιρετικής ποιότητας. Μέσα σε ένα τέτοιο περίπλοκο θεσμό όπως είναι τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ προφανώς υπάρχουν και νησίδες αυθαιρεσίας και νησίδες όπου η ποιότητα δεν παίζει κανένα ρόλο.

Αλλά η ποιότητα δεν είναι κάτι το στατικό. Αν είχες ποιότητα το 1990 δεν σημαίνει χωρίς να κάνεις τίποτε, ότι αυτή η ποιότητα αναπαράγεται. Άρα πρέπει τα Πανεπιστήμιά μας  και οι διδάσκοντες σε αυτά κυρίως και τα ΤΕΙ, καθημερινά να έχουν μπροστά τους ποιες πρωτοβουλίες θα μπορούν να πάρουν για να ενισχυθεί η ποιότητα και η διασφάλισή της διαφάνειας, προφανώς, η αξιολόγησή τους κλπ.

Καταλαβαίνω ότι η πολιτεία δεν έχει κάνει όσα πρέπει σε αυτό τον τομέα. Αυτό θέλω να είναι σαφές. Έχουμε και εμείς πάρα πολλά να κάνουμε. Πάρα πολλά. Και κυρίως πρέπει να δούμε τι γίνεται στο θέμα της οικονομικής ενίσχυσης.

Και όπως γνωρίζετε, ο θεσμός των Περιφερειακών Συμβουλίων που είπαμε, συμπληρώνεται με το θεσμό του Εθνικού Συμβουλίου Εκπαίδευσης και Ανθρώπινου Δυναμικού και με μια άλλη Επιτροπή που είναι η Επιτροπή Μελέτης των Οικονομικών της Εκπαίδευσης.

Αυτή η Επιτροπή είναι μια Επιτροπή που ενώ θα έπρεπε να έχει ιδρυθεί εδώ και 10ετίες για να μην σας πω από την ίδρυση του ελληνικού κράτους, δεν είχε γίνει. Εδώ υπάρχει μια συστηματική μελέτη και με τη συμμετοχή εμπειρογνωμόνων από άλλα κόμματα, από τα προνήπια μέχρι τα διδακτορικά, χωρίς να έχουμε ένα μπούσουλα ποιες είναι οι ανελαστικές ανάγκες, ποιες είναι οι προτεραιότητες κλπ, δεν μπορούμε να χαράξουμε και μια επί της ουσίας οικονομική πολιτική ως προς τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, όπου αυτή τη στιγμή έχουμε πραγματικά ένα μεγάλο έλλειμμα στη χρηματοδότησή τους, αν και από φέτος για πρώτη φορά υπάρχει αυτή η αύξηση στον προϋπολογισμό η οποία πιστεύουμε την επόμενη χρονιά θα είναι υψηλότερη από ότι ήταν και φέτος.

Σας ευχαριστώ. Έχω πολλά επιμέρους που θα τα δούμε στο πλαίσιο των ερωτοαπαντήσεων.

Ι. ΡΟΥΣΣΟΣ («ΑΘΗΝΑ 9,84»): Καλή σας ημέρα. Θα ήθελα να ρωτήσω αν είστε υπέρ ή κατά στην εκπόνηση μεταπτυχιακών προγραμμάτων με δίδακτρα από τα πανεπιστήμια στα αγγλικά για αλλοδαπούς φοιτητές.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Είπατε μεταπτυχιακών ή προπτυχιακών;

Ι. ΡΟΥΣΣΟΣ («ΑΘΗΝΑ 9,84»): Μεταπτυχιακών.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ήδη υπάρχουν και δεν είμαστε αντίθετοι. Βεβαίως με τους κανόνες της ποιότητας κλπ. Έχουμε το Διεθνές Πανεπιστήμιο στη Θεσσαλονίκη και το οποίο θέλουμε να ενισχύσουμε εμείς πάρα πολύ και σε αυτή την κατεύθυνση, αλλά αυτή τη στιγμή υπάρχουν κάποια μεταπτυχιακά που γίνονται σε άλλη γλώσσα, εκτός από την ελληνική. Είναι ένα πράγμα που θα θέλουμε ειδικά στα μεταπτυχιακά να το ενισχύσουμε.

Ι. ΡΟΥΣΣΟΣ («ΑΘΗΝΑ 9,84»): Και προφανώς το κοστολόγιο που αναφέρατε πριν ότι θα ζητήσετε αφορά και αυτά;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Αφορά τα πάντα. Τα πάντα. Εμένα με ρώτησαν για τα μεταπτυχιακά, απάντησα για τα μεταπτυχιακά. Τώρα να έρθουμε στα προπτυχιακά.

Στα προπτυχιακά είναι λίγο πιο μπλεγμένο, όπως ξέρετε, το θέμα. Είναι πιο μπλεγμένο για τους εξής λόγους: πρώτον στην Ευρώπη και έχει μεγάλη σημασία αυτό, πάνω από το 95% των προγραμμάτων σπουδών των προπτυχιακών, είναι στις γλώσσες της κάθε χώρας και το καταλαβαίνετε και για ποιο λόγο. Και λογικό είναι να είναι.

Ορισμένα έχουν και κάποια προγράμματα που είναι σε ξένη γλώσσα, κυρίως είναι στα αγγλικά, αλλά όχι μόνο. Εδώ υπάρχει μια νομοθεσία η οποία νομοθεσία λέει ότι δύνανται να ιδρυθούν τμήματα τα οποία να παρέχουν προπτυχιακές σπουδές σε ξένη γλώσσα για άτομα που δεν είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτό υπάρχει στη νομοθεσία. Αυτή τη δυνατότητα την έχει το Διεθνές Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Εγώ θα πρότεινα το Διεθνές Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπως ξέρετε, έχει ορισμένα μεταπτυχιακά που λειτουργούν, αλλά δεν έχει προπτυχιακά παρ’ όλο που προβλέπει η θεσμοθέτησή του και προπτυχιακά.

Σε συνεργασία με άλλα τμήματα των ελληνικών πανεπιστημίων και ΤΕΙ, να δούνε τι δυνατότητες υπάρχουν για τέτοιου είδους συνεργασίες και προοπτικές. Πρέπει όμως να είναι απολύτως σαφές ότι αυτά θα είναι αναλυτικά και ως προς τον τρόπο που μπαίνουν οι φοιτητές και ως προς την ποιότητα των προγραμμάτων σπουδών και ως προς το κόστος και ως προς το ευρωπαϊκό δίκαιο. Επειδή λες ότι θα είναι για άτομα που είναι εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν μπορεί να υπάρχει και μια αυθαιρεσία ως προς το συνολικό νομοθετικό και θεσμικό τους καθεστώς.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αν κάποιος φοιτητής θέλει να έρθει από κάποια ευρωπαϊκή χώρα να σπουδάσει σε κάποιο ελληνικό πανεπιστήμιο, αυτό δεν μπορεί να το κάνει; Το σκέφτεστε;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Θα σας πω. Εάν θέλει κανείς να σπουδάσει προπτυχιακά στη Γαλλία, πρέπει να ξέρει γαλλικά. Εάν πάει στη Γερμανία πρέπει να ξέρει γερμανικά. Αν θέλει να πάει στην Ολλανδία θα πρέπει να ξέρει ολλανδικά. Οι Ολλανδοί είναι δίγλωσσοι σχεδόν.

Άρα εδώ λέμε κατ’ αρχήν είναι σωστό να ξέρεις ελληνικά για να σπουδάσεις στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Γιατί κοιτάξτε, δεν είναι μόνο λόγω θέμα αξιοπρέπειας, ιστορίας κλπ. Υπάρχει και ένα θέμα καλλιέργειας της γλώσσας. Η γλώσσα είναι ένα ζωντανό πράγμα και καλλιεργείται και μέσα από αυτούς τους τρόπους.

Επειδή όμως καταλαβαίνουμε ότι μπορεί να υπάρχουν δυνατότητες, άτομα από τρίτες χώρες να θέλουν να έρθουν, ή από ορισμένες ευρωπαϊκές, να δούμε αυτό το καθεστώς. Ο θεσμός υπάρχει, αν υπάρχει και η διάθεση, να το δούμε.

Υπάρχει όμως και ένας άλλος θεσμός τον οποίο δεν αξιοποιούμε καθόλου. Και αυτός είναι ο θεσμός των καλοκαιρινών σχολείων. Των θερινών σχολείων. Τα θερινά σχολεία είναι κάτι που συνήθως γίνεται τους θερινούς μήνες και είναι γύρω από ένα θέμα, στο οποίο έρχονται και διδάσκουν άτομα από το εξωτερικό, άτομα που είναι στην Ελλάδα. Αυτό έχει μια πολύ μεγάλη ευελιξία. Τα παιδιά που συνήθως πάνε σε αυτά τα θερινά σχολεία, έχουν εξαιρετική εμπειρία, διότι είναι και παιδιά από το εξωτερικό και παιδιά από τον τόπο μας, συνήθως πολλά από αυτά γίνονται, π.χ. αρχαιολογία μπορεί να είναι μέσα στο πανεπιστήμιο αλλά μια εβδομάδα να πάνε σε μια ανασκαφή κλπ, αλλά και πολλά άλλα.

Άρα και αυτά είναι το 90% στα αγγλικά. Να λοιπόν εδώ ένας θεσμός που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί πλήρως. Έχουμε τις εγκαταστάσεις, αυτά συνήθως οικονομικά μπορούν και βγάζουν τα έξοδά τους, άρα να ένας θεσμός ο οποίος θα μπορούσε να ενισχύσει πάρα πολύ και το προφίλ μας.

Λέω λοιπόν επειδή κατηγορηθήκαμε, όπως κατηγορηθήκαμε και για πολλά άλλα πράγματα ότι εδώ έχουμε εμμονές, αγκυλώσεις, σταλινικές νοοτροπίες κλπ. Νομίζω ότι με τις διευκρινίσεις φαίνεται ότι δεν υπάρχει καμία εμμονή – τα υπόλοιπα τα αντιπαρέρχομαι – σε αυτά τα ζητήματα.

Εκείνο που θέλουμε όμως δεν θέλουμε να γίνει όπως είναι ορισμένα εξ αποστάσεως και όπως είναι ορισμένα δια βίου.

Ι. ΡΟΥΣΣΟΣ: Αν μου επιτρέπετε, όλη αυτή η συζήτηση περί των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά τα αγγλόφωνα, ή τα προπτυχιακά γίνεται κυρίως στο πλαίσιο της εξεύρεσης πόρων. Δηλαδή το ζητούμενο νομίζω ότι δεν είναι να βγάλουν τα έξοδά τους, απλά να είναι ένας αξιοσημείωτος πόρος το οποίο θα ελαφρύνει λίγο και την κρατική χρηματοδότηση. Με αυτή την έννοια σας ρωτάμε εάν είστε υπέρ ή κατά.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Κύριε Ρούσσο, αυτό τώρα είναι μια άλλη ερώτηση. Θα σας την απαντήσω, αλλά είναι διαφορετική από την προηγούμενη.

Τα πανεπιστήμια και οι πανεπιστημιακοί, δεν μπορεί να είναι θεσμοί κερδοφορίας. Τελεία. Θα μου πείτε «όταν η πολιτεία δεν τα ενισχύσει για να μπορέσουν να καλύψουν πολλές φορές και τα στοιχειώδη έξοδά τους, τι να κάνουν». Βεβαίως. Υπάρχει ένα θέμα. Αλλά να δούμε ποιο είναι το βασικό. Το βασικό είναι ότι είναι υποχρέωση της πολιτείας.

Τώρα, να ξέρετε ότι τα Πανεπιστήμιά μας και τα ΤΕΙ τα οποία είναι επίσης Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα από αδράνεια πολλές φορές δεν τα αναφέρω, αλλά τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα στη χώρα μας είναι τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, έχουν δείξει μια πρωτοφανή επιτυχία στο να φέρνουν στον τόπο μας ερευνητικά προγράμματα από διεθνείς Οργανισμούς.

Θυμάστε πριν κάποια χρόνια κάποιοι καλοθελητές θέλησαν και αυτό το στοιχείο να το υπονομεύσουν ότι άνοιξαν μαγαζάκια, ότι έγινε το ένα, ότι έγινε το άλλο και τα λοιπά. Τώρα έχει κοπάσει αυτό. Έχει κοπάσει, χωρίς καμία αυτοκριτική γιατί έπαιξε το ρόλο του κι αυτό στην υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης και στην απαξίωσή της.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με προγράμματα που έρχονται της τάξης των 300 εκατομμυρίων ευρώ. Αυτά τα προτείνουν Έλληνες ακαδημαϊκοί -ακαδημαϊκοί, από τα Πανεπιστήμιά μας- σε συνεργασία με εξαιρετικές ομάδες από το εξωτερικό. Περνάνε από ένα κόσκινο, που δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο αυστηρό είναι.

Αυτό, ας το αναγνωρίσουμε. Ένα κομμάτι αυτών πάει στην αντιμετώπιση των αναγκών. Κατά τη γνώμη μου κακώς, έπρεπε να πηγαίνουν σε αναπτυξιακή πορεία. Αλλά τι να κάνουν τα Πανεπιστήμια; Να λειτουργήσουν κάτω από το μίνιμουμ; Τα Πανεπιστήμια αυτή τη στιγμή και προς τιμή τους προσπαθούν με κάθε τρόπο να εξασφαλίσουν τη λειτουργία, ώστε να μην μπορεί να υπονομευτεί και αυτή η εξαιρετική λειτουργία που έχουν.

Καταλαβαίνω ότι ένα κομμάτι των διδάκτρων -θα το προβλέψουμε κι εμείς- θα πηγαίνει και σε τέτοιες ανάγκες του Πανεπιστημίου. Εμείς είμαστε αντίθετοι σε αυτή τη φιλοσοφία, λέμε ότι αυτό να γίνεται τώρα, αλλά στην προοπτική να τελειώνει. Γι’ αυτό και σας είπα για τα πορίσματα της Επιτροπής για τα οικονομικά της εκπαίδευσης.

Όταν θα ξέρουμε πραγματικά ποιες είναι οι ανελαστικές ανάγκες και για τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ έχει ολοκληρωθεί, αλλά θέλουμε να το ξέρουμε στο σύνολο της εκπαίδευσης, τότε θα πρέπει η Κυβέρνηση να βγει και να πει σε τρία χρόνια (;) σε τέσσερα χρόνια (;) «καλώ όλα τα Κόμματα να δεσμευτούμε, ότι αυτή η ψαλίδα θα κλείσει».

Γιατί αν αρχίσουμε τα λεφτά που έρχονται από τα ερευνητικά προγράμματα, αυτά που παίρνει το Πανεπιστήμιο ένα ποσοστό να τα ξοδεύουμε για τη ΔΕΗ και τον ΟΤΕ, αν ένα κομμάτι των διδάκτρων είναι για άλλη υλικοτεχνική υποδομή, δεν θα υπάρχει κανένα κονδύλι το οποίο θα είναι για την αναπτυξιακή πορεία αυτών των Ιδρυμάτων μας.

Εμείς λέμε: υποχρέωση της πολιτείας, αυτή τη στιγμή έχουμε μειώσει κατά 70% είναι απαράδεκτο το νούμερο και το λέω γιατί το ζούμε, είναι ένα πρόβλημα που είναι αποτέλεσμα της κρίσης και μέσα σε αυτό το πλαίσιο λειτουργούν ασφυκτικά τα Πανεπιστήμια. Εμείς λέμε θα δούμε τις ανάγκες, θα δεσμευτούμε ότι θα κλείσει η ψαλίδα και θα το δείτε ότι από του χρόνου από το ’18 θα υπάρχουν συγκεκριμένες ενδείξεις ότι θα αρχίσει να κλείνει η ψαλίδα, ώστε τα υπόλοιπα να χρησιμοποιηθούν για αναπτυξιακούς λόγους και προοπτικές.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θέλω μόνο μερικές διευκρινιστικές ερωτήσεις να κάνω. Πρώτα – πρώτα λέτε στα συλλογικά όργανα στα Πανεπιστήμια θα δοθεί θεσμικά λόγος στους φοιτητές και θα επανέλθει η φοιτητική συμμετοχή στους Τομείς, τα Τμήματα και τη Σύγκλητο. Αλλά δεν το διευκρινίζετε ακριβώς αυτό. Δηλαδή όταν λέτε ότι θα επανέλθουν, ως τι. Σε τι ποσοστό; Γιατί τώρα αυτή τη στιγμή ξέρουμε ότι ένας ο φοιτητής, αν δεν κάνω λάθος.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Γι’ αυτό λέμε να το βγάλουμε στη διαβούλευση την ερχόμενη εβδομάδα να ακούσουμε και απόψεις μέσα στο διάλογο. Όταν βγαίνει για διαβούλευση κάτι, πραγματικά υπάρχει μια απίστευτη συμμετοχή.

Όπως επίσης θα κάνουμε και κάτι άλλο, θα στείλουμε σε όλα τα μέλη του διδακτικού προσωπικού των Πανεπιστημίων, των ΤΕΙ, τους ερευνητές των Ερευνητικών Κέντρων και το προσωπικό που είναι το επιστημονικό προσωπικό των Πανεπιστημίων που είναι όλοι αυτοί γύρω στους 21.000 άτομα, προσωπικά στον καθένα τις διευκρινίσεις -έχουμε το μηχανισμό να το κάνουμε αυτό- επ’ αυτών των ζητημάτων, θα θέλουμε απόψεις τους, όπως επίσης και από τη διαβούλευση και νομίζουμε μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα θα μας έρθουν και αυτές οι αντιδράσεις.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτό για ποιο λόγο το κάνετε;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ποιο;

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και επαναφέρετε στη Σύγκλητο τους φοιτητές ξανά; Υπάρχει κάποιος λόγος;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Βεβαίως.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Γιατί αν θυμάστε παλιά στο παρελθόν είχαμε πολλές διαφωνίες, πολλούς τσακωμούς, επεισόδια στα Πανεπιστήμια με τις Συγκλήτους και τα λοιπά.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όπως είδατε και σε αυτό που σας μοιράσαμε, έχουμε μια μανία για την κοινωνική συναίνεση. Τώρα η κοινωνική συναίνεση όπως ξέρετε είναι πέρα των προθέσεων και των επιθυμιών του όποιου Υπουργού. Είναι ένα πολύ σύνθετο ζήτημα.

Εμείς λέμε ότι οι φοιτητές έχουν πολλά να πουν. Έχουν πολύ περισσότερα να πουν στους Τομείς και τα Τμήματα τους που τους αφορά ως προς τα προγράμματα σπουδών, ως προς τον τρόπο που γίνονται τα μαθήματα και τα λοιπά, εκεί θα είναι ενδεχομένως και λίγο πιο ενισχυμένοι. Θα πρέπει να βρουν δημοκρατικούς τρόπους εκπροσώπησης και νομίζουμε ότι η συμβολή των φοιτητών δεν πρέπει να μας τρομάζει. Αντιθέτως πρέπει να την παίρνουμε υπόψη στους προβληματισμούς μας.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να ρωτήσω κάτι και γι’ αυτό που είπατε για το 40% των παιδιών. Αφορά το κάθε Πανεπιστήμιο;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Το κάθε μεταπτυχιακό πρόγραμμα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το 40% των ασθενέστερων.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Να σας το πω πιο παραδειγματικά.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Για να μην κάνουμε λάθος.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ναι, έχετε απόλυτο δίκιο. Κοιτάξτε, τι σημαίνει εγώ κάνω το κόστος και λέω ότι βάζω ένα τέλος εγγραφής 1.000 € για να συνεννοούμαστε. Έρχεται στο Υπουργείο η απόφαση Συγκλήτου και δεν αναπέμπεται γιατί θεωρείται ότι είναι μια χαρά.

Εγώ τώρα όλο αυτό το έκανα, με βάση το πόσους θα πάρω φοιτητές και ότι το 60% θα μου δώσει το τέλος εγγραφής. Δηλαδή αν είναι να πάρω 100 –για να κάνουμε πάλι εύκολα τους υπολογισμούς- οι 60 φοιτητές θα δώσουν από 1.000 €. Άρα εγώ έχω κάνει τους υπολογισμούς μου σύμφωνα με το κόστος και ότι θα έχω ένα εισόδημα από τους 60.

Τώρα, μπορεί στη φετινή χρονιά να μην έρθουν 40 που είναι από τα ασθενέστερα στρώματα και να έρθουν 30. Οι 10 αφού δεν είναι από τα ασθενέστερα στρώματα θα δώσουν 1.000 €. Αν όμως έρθουν 50 και όχι 40, τότε η πολιτεία θα δώσει για τους 10 που θα έρθουν.

Εδώ προσθέστε ότι θα υπάρχει η δυνατότητα μιας ολιγόωρης εργασίας πάνω αποκλειστικά σε ακαδημαϊκά ζητήματα. Ένα πράγμα, που είναι διεθνής πρακτική. Δεύτερον, ότι υπάρχουν υποτροφίες από πάρα πολλά άλλα Ιδρύματα. Άρα υποτροφίες επίσης του ΙΚΥ, άρα θέλω να σας πω ότι δεν είναι δωρεάν για όλους.

Αλλά τουλάχιστον εξασφαλίζουμε μια κοινωνική πολιτική σε μια πορεία στο πλαίσιο και των πορισμάτων αυτής της Επιτροπής, να μπορεί η πολιτεία να ενισχύει και όλα τα μεταπτυχιακά ώστε να είναι δωρεάν για όλους. Σήμερα δυστυχώς δεν είμαστε σε θέση να το κάνουμε, θεωρούμε αυτό που προτείνουμε την καλύτερη δυνατή κοινωνική πολιτική ως προς τα μεταπτυχιακά.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Λέτε για το 25% που θα μπορούν να πηγαίνουν σε άλλο Τμήμα. Εγώ θέλω να πάω να παρακολουθήσω το 25% τι κερδίζω από αυτό; Μπορώ δηλαδή μόλις τελειώσω το Τμήμα μου να συνεχίσω …;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Κατ’ αρχήν διευρύνεται η γνώση σας.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πέρα από αυτό. Μπορώ να συνεχίσω να έρθω στο άλλο Τμήμα αφού πάρω το πτυχίο μου  και υπολείπονται τα υπόλοιπα μαθήματά μου;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Να πάρουμε ένα παράδειγμα; Θα σας πω, είναι πολύ καίρια η ερώτησή σας. Να πάρουμε το Φυσικό. Εγώ εισάγομαι στο Φυσικό και είναι ένα πάρω ένα αριθμό μαθημάτων μέχρι να πάρω το πτυχίο μου. Μπορεί να πάρω το πτυχίο και να πάω για μεταπτυχιακά ή να πάω για άλλο.

Όσο είμαι στο Φυσικό όμως επειδή κάνω και κάποια μαθήματα Μαθηματικών, αρχίζω να έχω ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα Μαθηματικά.

Τώρα, ο μόνος τρόπος είναι είτε εγώ ελεύθερα να μπορώ να παρακολουθώ μαθήματα στα Μαθηματικά γιατί πράγματι θα πάω σ’ έναν Καθηγητή, θα τους πω «μπορώ να έρθω στην τάξη σας κτλ.», θα μου πει «ναι» προφανώς γιατί έτσι γίνεται και να παρακολουθήσω. Ή να δώσω εξετάσεις καινούργιες, να μπω στο Μαθηματικό και να το τελειώσω.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ενώ είμαι στο Φυσικό;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Συνήθως όχι, το τελειώνεις το Φυσικό και μπαίνεις κατατακτήριες. Αυτό που λέμε εμείς είναι ότι όσο είσαι στο Φυσικό, από το δεύτερο χρόνο σου και μετά που θα έχεις δει λίγο και τα δικά σου ενδιαφέροντα, τα οποία μπορείς να θέλεις να τα διευρύνεις προς τη Χημεία, μπορεί να θέλεις να τα διευρύνεις προς τα Μαθηματικά, αφού τα δύο Τμήματα, το Φυσικό με το Μαθηματικό, το Φυσικό με το Χημικό έχουν κάνει ένα πρωτόκολλο συνεργασίας, θα μπορεί το Μαθηματικό και το Χημικό να λέει, δηλαδή όποιοι τελειώνουν το Φυσικό, από τα Μαθηματικά μπορούν να πάρουν αυτό το φάσμα των μαθημάτων.

Εγώ λοιπόν τελειώνοντας, είτε στη διάρκεια των τελευταίων δυο χρόνων είτε αφού πάρω το πτυχίο μου, θα έχω τη δυνατότητα να πάρω αυτά τα μαθήματα. Άρα εγώ θα έχω πτυχίο Φυσικής και θα έχω κι ένα πιστοποιητικό ότι έχω παρακολουθήσει κανονικά όμως, όχι τουρίστας, έναν αριθμό μαθημάτων, όσους θα προβλέπεται με το πρωτόκολλο κτλ., στο άλλο Τμήμα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και θέλω να πάρω και πτυχίο Μαθηματικών.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Τότε θα πρέπει να δώσετε κατατακτήριες και να πάρετε Μαθηματικά, καταλάβατε;

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έλεγα μήπως με κατατακτήριες μπω στο Μαθηματικό κανονικά, αλλά θα υπολείπονται τα μαθήματα αυτά που δεν έχω παρακολουθήσει, μείον δηλαδή το 25%. Γιατί εγώ έχω πάρει ένα πιστοποιητικό. Αυτό εννοώ, δε θα ξεκινήσω από την αρχή δηλαδή, αυτό εννοώ.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όχι, αυτό να σας πω κάτι, και τώρα γίνεται. Δηλαδή τί γίνεται τώρα;

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εγώ ήξερα τις κατατακτήριες μόνο.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Τώρα τί γίνεται; Πολλά Τμήματα, αντί να παίρνουν έξτρα προσωπικό για να διδαχθούν μαθήματα τα οποία διδάσκονται στο διπλανό Τμήμα, λένε στα παιδιά ότι «στο δικό μου πρόγραμμα σπουδών μπορείς να πας να παρακολουθείς κι αυτά τα μαθήματα και θα τα μετρήσω στον κορμό που παίρνεις εσύ πτυχίο».

Αυτό ήδη γίνεται. Εμείς λέμε κάτι παραπάνω. Και λέμε κάτι παραπάνω κι αν θέλετε είναι πολύ ριζοσπαστικό, διότι ανοίγουμε φοβερές δυνατότητες στους φοιτητές κατ’ αρχήν. Δεύτερον, υπογραμμίζουμε με αυτό τον τρόπο τη διεπιστημονικότητα των γνωστικών αντικειμένων. Υπάρχουν παιδιά που πνίγονται στο πλαίσιο ενός μόνο Τμήματος γιατί όπως καταλαβαίνετε, τα περισσότερα Τμήματά μας έλκουν την καταγωγή τους από το 19ο αιώνα. Εδώ λοιπόν υπάρχουν καινούργιες καταστάσεις. Άρα τους δίνουμε αυτή τη δυνατότητα.

Τρίτον: Θα μπορεί να τους διευκολύνει και στην επαγγελματική τους αποκατάσταση ή στην επαγγελματική τους πορεία διότι μπορεί κάποιοι να μη θέλουν να κάνουν μεταπτυχιακά. Μπορεί να θέλουν να έχουν μια συστηματική όμως γνώση, όχι τσαπατσουλιές. Μπορεί κάποιος π.χ. που τελειώνει τη Νομική να πάρει αυτό τον αριθμό μαθημάτων από το Οικονομικό Τμήμα. Ή κάποιος Ιστορικός ο οποίος θέλει να κάνει Οικονομική Πολιτική, μπορεί να πάρει αυτά τα μαθήματα.

Δε θα κοστίζουν τίποτα, θα έχουν όλα τα δικαιώματα. Δε θα το κάνουμε από το Σεπτέμβριο, θα πούμε η χρονιά που έρχεται είναι μια χρονιά προγραμματισμού και συνεννοήσεων ανάμεσα στα Τμήματα. Ούτε να πούμε ξέρετε, το κάθε Τμήμα θα συνάψει με 15 άλλα Τμήματα. Θα χαθεί η μπάλα εκεί. Ν’ αρχίσουμε λίγο συντηρητικά για ένα μέτρο το οποίο είναι πάρα πολύ ριζοσπαστικό.

Αυτό θα διευκολύνει πάρα πολύ, επιμένω, και την επαγγελματική αποκατάσταση και θα υπάρχει και κάτι άλλο. Δε θα πειραχτούν τα επαγγελματικά δικαιώματα. Γιατί το πτυχίο που θα έχεις θα είναι με τα μαθήματα και τις προδιαγραφές του πτυχίου που παίρνεις κανονικά σα να μην υπήρχε αυτή η διάταξη. Άρα είναι μια δυνατότητα νομίζω σε όλα τα επίπεδα θετική.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Ερώτηση εκτός μικροφώνου)

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Είναι προάγγελος μιας δυνατότητας που δίνουμε στις φοιτήτριες και στους φοιτητές μας πάρα πολύ θετικής. Δε θα πρέπει να πάμε σε διπλό πτυχίο, το πτυχίο είναι ταυτισμένο με ένα συγκεκριμένο γνωστικό πεδίο. Εμείς εδώ θέλουμε να εμπλουτισθεί η γνώση, να εμπλουτισθούν οι δεξιότητες, να εμπλουτισθούν οι προοπτικές. Τώρα μετά από πολλά χρόνια πού θα οδηγήσει αυτό δεν είμαι σε καμία θέση να σας το πω.

κ. ΛΑΚΑΣΑΣ: Να μείνω σε αυτό το θέμα: Επειδή χτες είχαμε μια διαμαρτυρία των Καθηγητών που έχουν μεταπτυχιακό στην Ειδική Αγωγή, μάλλον των εκπαιδευτικών που έχουν πτυχίο στην Ειδική Αγωγή και διαμαρτύρονται για όσους μπαίνουν στη δεξαμενή των αναπληρωτών με μεταπτυχιακό, μια τέτοια ρύθμιση, μια τέτοια πρόβλεψη δε φοβάστε ότι σε 5 χρόνια, αν ένα 25% ολοκληρωθεί μέσα σε 3 χρόνια, θα εγείρει απαιτήσεις για να μπαίνουν στις δεξαμενές των προσλήψεων στο Δημόσιο και τέτοιου είδους περιπτώσεις;

Καταλαβαίνετε τί εννοώ. Δηλαδή ένα παιδί που έχει πάρει το 25% των μαθημάτων του α’ κύκλου σπουδών από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής και έχει τελειώσει τα Παιδαγωγικά στην Αθήνα, γιατί να μη μπει και αυτό στη δεξαμενή των αναπληρωτών και να μπαίνει εκείνος που έχει και μεταπτυχιακό;

Κι ένα δεύτερο ερώτημα, αφορά το 20% των αμοιβών, εννοώ των πανεπιστημιακών από τα μεταπτυχιακά. Έχει ξανακουστεί το ποσοστό αυτό και η Σύνοδος των Πρυτάνεων είναι αρνητική. Θεωρείτε ότι μπορεί ν’ ανέβει; Με δεδομένο ότι έχουμε και μια δημόσια διαβούλευση στα πλαίσια της οποίας εσείς είστε ένας άνθρωπος που μπορεί να τ’ αλλάξει, εννοώ ανοιχτός σε αλλαγές κτλ.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Βλέπω καλά λόγια σήμερα, το’ χει η μέρα φαίνεται κ. Λακασά, σας ευχαριστώ.

Ας πάρουμε το πρώτο: Να ξεχωρίσουμε δυο πράγματα. Να ξεχωρίσουμε τις σπουδές που παρέχονται στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ και να ξεχωρίσουμε το τί γίνεται στην αγορά εργασίας και στις επαγγελματικές προοπτικές. Θα σας πω μία από τις πολλές ελληνικές πρωτοτυπίες. Μια από τις πολλές ελληνικές πρωτοτυπίες είναι οι λέξεις, η φράση «καθηγητικές σχολές». Αυτό δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο, δε μπορείς τη Φυσικομαθηματική ή τη Φιλοσοφική να την αποκαλείς «καθηγητική σχολή». Γιατί; Γιατί έχει έναν ιστορικό λόγο αυτό, έτσι δεν είναι;

Η μόνη πρόσβαση των παιδιών που έπαιρναν πτυχία από αυτές τις Σχολές ήταν η εκπαίδευση, η δημόσια εκπαίδευση κατ’ αρχήν και η ιδιωτική στη συνέχεια. Κοιτάξτε όμως, με το να τις αποκαλείς έτσι ατύπως, η κοινωνία τις αποκαλεί, υποβαθμίζεις κατ’ αρχήν στη συνείδηση της κοινωνίας τα γνωστικά πεδία που σπουδάζουν εκεί. Δηλαδή λες προς τα έξω «εγώ σπούδασα το τάδε» και πολλές φορές γίνεσαι και αντικείμενο χλευασμού.

Γιατί δε θεωρεί ότι το τάδε έχει κοινωνικό ρόλο, μπορώ να σας πω πολλά. Ιστορικός, Φιλόλογος, Μαθηματικός. Σου λέει τί θα κάνεις; Α, εντάξει, θα πας για Καθηγητής. Δεν είναι έτσι. Τα Προγράμματα Σπουδών αυτών των τμημάτων, το βασικό κριτήριο συγκρότησής τους είναι το ακαδημαϊκό. Εμείς θέλουμε να βγάζουμε καλούς μαθηματικούς, καλούς ιστορικούς, καλούς γιατρούς. Αυτό είναι το πρώτο και με μεγάλη απόσταση κριτήριο σε σχέση με οτιδήποτε άλλο.

Ας έρθουμε τώρα στα θέματα τα επαγγελματικά. Δε θέλω να σχολιάσω αυτά που είπατε γιατί θα χαθούμε στις λεπτομέρειες τις οποίες αν θέλετε μπορούμε να τις σχολιάσουμε με μεγάλη συστηματικότητα για τα θέματα της Ειδικής Αγωγής.

Μάλιστα αύριο έχουμε και μια συνάντηση με δύο Συλλόγους στους οποίους θα δούμε πώς θα πάει η συζήτηση, αλλά να ξέρουμε ότι είναι άλλο πράγμα εκπαιδεύω έναν Ιστορικό, και άλλο πράγμα εκπαιδεύω έναν εκπαιδευτικό που θα διδάξει Ιστορία. Το επάγγελμα του εκπαιδευτικού δεν είναι το επάγγελμα του ιστορικού. Είναι δυο διαφορετικά πράγματα. Αυτό είναι το ένα.

Το δεύτερο: Το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων, όπως ξέρετε είναι ένα από τα πολύ σύνθετα ζητήματα στην κοινωνία μας. Και είναι ένα τόσο σύνθετο που έχει οδηγήσει σε απίστευτες συντεχνιοποιήσεις οι οποίες τελικά δε βοηθούν καθόλου τη δημοκρατία. Δε μπορεί να υπάρχουν αυτές οι εντάσεις ανάμεσα σε κοινωνικές ομάδες, η μία εναντίον της άλλης.

Εμείς λοιπόν τί κάναμε: Όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν ήθελαν ν’ αγγίξουν αυτό το ζήτημα. Ξέρετε ότι από τα περίπου 400 τμήματα που έχουμε, Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, τα 400, τα 195 δεν έχουν επαγγελματικά δικαιώματα και επίσημη αναγνώριση των επαγγελματικών τους προσόντων. Τα μισά. Αυτό δε μπορεί να συνεχίσει έτσι.

Για να μη σας πω ότι υπάρχουν και τμήματα τα οποία θεραπεύουν ένα συγκεκριμένο γνωστικό πεδίο, έχουν αναγνωριστεί τα προσόντα κτλ., υπάρχει σ’ ένα άλλο Πανεπιστήμιο ένα τμήμα με τον ίδιο τίτλο και το ίδιο πρόγραμμα σπουδών και αυτό δεν έχει αναγνωριστεί.

Εμείς λοιπόν τί κάναμε: Ήρθαμε σ’ επαφή με τα 195 τμήματα και τους ζητήσαμε κατ’ αρχήν να συνεννοηθούν μεταξύ τους. Τα τμήματα που θεραπεύουν την ίδια γνωστική περιοχή να συνεννοηθούν μεταξύ τους και να μας στείλουν τί θεωρούν οι ίδιοι ως προσόντα που πρέπει ν’ αναγνωριστούν από την πολιτεία για να μπορέσουν να προχωρήσουν στην κατοχύρωση των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων.

Πήραμε απαντήσεις από τα 150. Από τα 195 πήραμε από τα 150, το οποίο θεωρούμε εξαιρετικά σημαντικό. Και πήραμε, φτιάξαμε μια ομάδα, συγκροτήσαμε μια ομάδα με άτομα ειδικά στο ευρωπαϊκό Δίκαιο, παίρνουμε τώρα αυτά που μας στέλνουν και τα συγκρίνουμε με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά.

Γιατί υπάρχουν στην Ευρώπη πάρα πολλά επαγγέλματα που υπάρχουν και εδώ, όπως καταλαβαίνετε και είναι πιστοποιημένα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Συγκρίνουμε αυτά τα δύο. Εκεί που ταυτίζονται, εμείς θα τα νομοθετήσουμε την επομένη. Εκεί που δεν ταυτίζονται, θα δούμε τις διαφορές που η πρώτη μας ανάγνωση είναι ότι είναι ελάχιστες αυτές οι διαφορές. Αυτό θα το νομοθετήσουμε τη μεθεπόμενη.

Και θα δούμε ποια έχουν μείνει που έχουν κάποιες δυσκολίες και θα το κλείσουμε αυτό το θέμα. Θα το κλείσουμε. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην το κλείσουμε.

Θέλω όμως σε αυτό να είμαι σαφής και δημόσια. Δηλαδή τα επαγγελματικά δικαιώματα, την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος την παρέχουν τα Επιμελητήρια. Εμείς δεν θέλουμε να ανακατωθούμε στη δουλειά των Επιμελητηρίων παρ’ όλο που έχουμε ήδη συζητήσει και θα συζητήσουμε και με αυτά. Εμείς θέλουμε νομικά η πολιτεία να πει ότι «ο τάδε πτυχιούχος, ή η τάδε πτυχιούχος από το τάδε Τμήμα έχει επισήμως αυτά τα προσόντα με τα οποία μπορεί να κάνει τις δουλειές που είναι να κάνει». Γιατί η κάθε εργασία η κάθε θέση σου ζητάει επισήμως εσύ τι προσόντα έχεις.

Αυτό το τοπίο θα το κανονικοποιήσουμε, δεν υπάρχει περίπτωση να μη γίνει και θα κλείσει αυτή η παρένθεση.

Τώρα, σε αυτό πάλι που ρώτησε ο κ. Λακασάς. Αυτά όλα πρέπει να οδηγήσουν και σε αλλαγές νοοτροπίας. Δεν μπορεί –όπως σας είπα στην αρχή- να έχουμε αυτές τις αντιθέσεις που έχουμε ανάμεσα σε ομάδες εργαζομένων. Βεβαίως η κρίση, βεβαίως η ανεργία εντείνει πάντα αυτά τα φαινόμενα, αλλά να θυμίσω και στην εποχή των παχιών αγελάδων, ποιο είναι το κλίμα ανάμεσα σε ορισμένα Επιμελητήρια και ορισμένους αποφοίτους.

Άρα δεν είναι κάτι που δημιουργήθηκε τώρα και είναι πολύ πιο βαθύ στις καθημερινότητες αυτής της κοινωνίας.

Τώρα, ο κ. Λακασάς ρώτησε και μια δεύτερη ερώτηση, που λέει «λέτε τώρα εδώ 20-25% των μηνιαίων τακτικών …

κ. ΛΑΚΑΣΑΣ: 20 λένε.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: 20.

κ. ΛΑΚΑΣΑΣ: Μη το ανεβάζετε.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όχι, εσείς νομίζω είπατε 25.

κ. ΛΑΚΑΣΑΣ: Όχι. Αν θέλετε να το ανεβάσετε γιατί οι Πρυτάνεις βρίζουν.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Βρίζουν; Γιατί; Θέλουν να είναι και Πρυτάνεις να πηγαίνουν να κάνουν και μαθήματα και τα λοιπά;

κ. ΛΑΚΑΣΑΣ: Δεν υπάρχουν Πρυτάνεις που κάνουν στο ΕΑΠ μάθημα;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ναι, θα έλεγα ότι μάλλον υπάρχουν και δεν νομίζω να πρέπει να κάνουν, να σας είμαι τόσο ανοιχτός.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δια νόμου κάνουν.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Μα δεν είπε κανείς ότι κάνει παράνομα πράγματα. Ξέρετε, η ακαδημαϊκή ζωή …

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου)

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ο κ. Σιακαβάρας έχει απόλυτο δίκιο σε αυτό. Κοιτάξτε, δεν το καταθέσαμε εμείς κατ’ αρχήν, έχει μια σημασία. Αλλά ξέρετε η ακαδημαϊκή ζωή όλοι εδώ είστε φοβερά πεπειραμένοι σε αυτά τα πράγματα δεν μπορεί να καθοριστεί αποκλειστικά και μόνο με νόμους και τυπικούς κανόνες.

Η ακαδημαϊκή ζωή διέπεται και από ένα ηθικό Κώδικα, που δεν μπορείς να τον βάλεις κάτω γραπτά και λέω εγώ ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ακαδημαϊκών ακολουθεί και αυτό τον Κώδικα και δεν το λέω για να κολακέψω κανέναν. Γι’ αυτό και δεν έχουν καταρρεύσει τα Ιδρύματά μας, ούτε ποιοτικά και συνεχίζουν να παρέχουν αυτή την ποιότητα.

Προσέξτε όμως: οι λίγοι κάνουν μια δυσανάλογη μεγάλη ζημιά και γι’ αυτούς τους λίγους θα είμαστε αμείλικτοι. Γι’ αυτό λέμε κ. Λακασά ότι αν κάνεις προπτυχιακά, αν κάνεις έρευνα, αν κάνεις ερευνητικά προγράμματα σε συνεργασία με το εξωτερικό, εάν παρακολουθείς το πώς πάει η εργασία ενός διδακτορικού υποψηφίου και κάνεις και ένα μεταπτυχιακό μάθημα γιατί θέλεις να προσφέρεις επιπλέον, ωραία αν υπάρχει κόσμος που το 24ωρο το κάνει 36ωρο, προφανώς έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει και η πολιτεία τον ανταμείβει και με 20% του μισθού του.

κ. ΛΑΚΑΣΑΣ: Μόνο 20%;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Γιατί; Αν το βάλετε ανά ώρα είναι πολύ περισσότερο από ό,τι πληρώνεστε εσείς.

κ. ΛΑΚΑΣΑΣ: Άλλο θέμα αυτό.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Αυτό είναι άλλο θέμα όντως.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θέλω να ρωτήσω τα οικονομικά κριτήρια για το 40% θα τα θέσει το Υπουργείο Παιδείας ή το κάθε Ίδρυμα ξεχωριστά;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Για το 40%;

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Των φοιτητών στα μεταπτυχιακά. Ποιος θα το ορίσει;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Αυτό θα βγαίνει από την κατανομή των φορολογικών δηλώσεων της χρονιάς που πέρασε. Γι’ αυτό και είναι αντικειμενικό. Άρα θα παίρνουμε κάθε φορά τι ανακοινώνει το Υπουργείο Οικονομικών η ΕΛΣΤΑΤ και με βάση αυτό θα είναι το πλαφόν.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: θα βγαίνει αυτόματα. Δεν θα υπάρχει κάποιο κονδύλι…

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Τα τελευταία χρόνια είναι γύρω σε αυτό το ποσοστό εμείς το πήγαμε στο πάνω, δηλαδή άλλες φορές είναι 37 άλλες είναι 30% εμείς το πήγαμε στο 40%.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και μια δεύτερη ερώτηση. Στο  παρελθόν είχατε μιλήσει για πτυχίο Major –Minor, όμως αυτό εδώ που μιλάτε για 25% δεν αφορά αυτό. Δηλαδή το πιστοποιητικό που θα λαμβάνει, δεν θα έχει κάποιο επαγγελματικό.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν θα έχει κανένα απολύτως επαγγελματικό.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα είναι καθαρά ακαδημαϊκή …

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Θα σας πω. Θα είναι ακαδημαϊκή και αν εγώ θέλω να προσλάβω, πείτε ότι αύριο εγώ έχω ένα πρόγραμμα ευρωπαϊκό και όπως ξέρετε σε πολλά προγράμματα, όχι μόνο τα ευρωπαϊκά αλλά και αυτά που κάνουμε από το ΕΛΙΔΕΚ, λέει «Συγκροτείστε την ερευνητική σας ομάδα». Εγώ κάνω μια προκήρυξη και λέω «θέλω άτομα με αυτές τις ειδικότητες». Υπάρχει ενδεχόμενο για κάποια από τις προσλήψεις αυτές να είναι άτομα που να έχουν το αμιγές πτυχίο. Αλλά μπορεί να συνεκτιμήσω σε ορισμένα και τι άλλο έχουν κάνει, όπως το συνεκτιμάμε και σήμερα.

Και αυτό γίνεται και στην Ευρώπη στις προσλήψεις. Αυτό όμως δεν επιφέρει καμία απολύτως αλλαγή και καμία απολύτως αναστάτωση στα επαγγελματικά δικαιώματα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θέλω να ρωτήσω κάποια πράγματα για τη φοιτητική μέριμνα και αν έχετε κάποιο σχεδιασμό ως προς αυτό το κομμάτι. Στην ερώτηση αυτή να μου απαντήσετε και για το εξής: όταν είχατε παρουσιάσει το σχέδιό σας για τα οικονομικά της Τριτοβάθμιας στους Πρυτάνεις, τους είχατε ζητήσει μέσα στο 1ο τρίμηνο του ’17 να σας καταθέσουν μια μελέτη, ένα σχέδιο για την αξιοποίηση της περιουσίας τους έτσι ώστε και αυτή η αξιοποίηση να συμβάλλει στην οικονομική τους βιωσιμότητα.

Άρα θέλω να ρωτήσω που βρίσκεται αυτό το σχέδιο, αν μέσα στην καταγραφή της περιουσίας των Πανεπιστημίων και στο σχέδιο αξιοποίησής της εντάσσεται και το κομμάτι της φοιτητικής μέριμνας και τρίτον επειδή είχατε ζητήσει και από το ΙΝΕΔΙΒΙΜ μια μελέτη για την φοιτητική μέριμνα, να μας πείτε που βρίσκεται κι αυτό και τι σκοπεύετε να κάνετε, μιας και μιλάμε για κοινωνική πολιτική στα Πανεπιστήμια.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Πάλι λόγω παθογενειών του παρελθόντος και ξέρετε δεν είμαι από αυτούς που λένε «όλα φταίνε στο παρελθόν», αλλά ειδικά σε αυτό φταίνε όσοι διαχειρίστηκαν αυτά τα ζητήματα στο παρελθόν, δεν υπήρξε καμία μα καμία μακροπρόθεσμη  ένας μακροπρόθεσμος σχεδιασμός για θέματα φοιτητικής μέριμνας.

Ας πάρουμε τα θέματα με τις Εστίες. Οι Εστίες που είναι πάρα πολύ προβληματικές. Αν δεν υπάρχει ένας πενταετής προγραμματισμός, δεν υπάρχει περίπτωση να λυθεί το θέμα Εστιών. Δεν μπορεί να λυθεί με το να βρεις κάποια χρήματα και να αρχίσεις να φτιάχνεις Εστίες. Είναι ένα πολύ πιο σύνθετο θέμα και αυτό θέλει ένα τέτοιο προγραμματισμό, που ζητήσαμε από το  ΙΝΕΔΙΒΙΜ και στο τέλος Μαΐου θα είναι έτοιμο με τις λεπτομέρειές του.

Βεβαίως κανένας Υπουργός μέχρι τώρα δεν έχει κάνει  μια μελέτη σε αυτό το επίπεδο. Μπορεί να έχει κάνει κάποιος και μπορεί να μην την έχω εγώ υπόψη μου, πάντως όσο έψαξα πενταετή μελέτη για τα θέματα Εστιών, δεν έχει υπάρξει. Αυτό είναι το ένα.

Το δεύτερο, είναι το θέμα της σίτισης. Το θέμα της σίτισης είναι πάρα πολύ σοβαρό. Έχουν γίνει κάποιες βελτιώσεις και εμείς θα θέλαμε τα Πανεπιστήμια τα ίδια να αναλάβουν την ευθύνη της σίτισης και εμείς να τους μεταφέρουμε τα αντίστοιχα κονδύλια.

Δεν έχει κανονικοποιηθεί ποιοι τρώνε, ποιοι είναι το ανώτατο εισόδημα που μπορεί να έχει κάποιος πάνω από το οποίο δεν πρέπει να τρώει δωρεάν, θα μπορεί να τρώει έναντι μιας μικρής αμοιβής. Ποιες είναι οι διαδικασίες χονδρικά είναι ελεγμένες αλλά κι εκεί έχουμε πάρα πολλά προβλήματα.

Εδώ λοιπόν υπάρχει ένα θέμα τα Πανεπιστήμια παίρνοντας υπόψη και τις τοπικές ανάγκες να δούνε το θέμα της ζήτησης. Και νομίζουμε ότι και τα Περιφερειακά Συμβούλια σε αυτό το ζήτημα θα έχουν να πούνε κάτι λόγω ιδιαιτεροτήτων της κάθε περιοχής, λόγω της παραγωγής της κάθε περιοχής κλπ.

Η αξιοποίηση της περιουσίας. Αν δεν κάνω λάθος δεν μας έχει έρθει τίποτα κ. Γενικέ. Δεν μας έχει έρθει κάτι. Θα το ξαναζητήσουμε εμείς. Το ξαναζητάμε. Αλλά δεν θα περιμένουμε. Δεν υπάρχει περίπτωση να περιμένουμε για τέτοια πράγματα. Εμείς από τις αρχές του Μαϊου θα συγκροτήσουμε μια Επιτροπή που έχουμε συζητήσει με τα άτομα και θα συγκροτήσουμε αυτή την Επιτροπή για να δούμε το θέμα των Κληροδοτημάτων.

Υπάρχει, όπως γνωρίζετε, μια μεγάλη δυσκολία στα θέματα κληροδοτημάτων, στα θέματα  της αξιοποίησης των κληροδοτημάτων, απαρχαιωμένα νομικά θεσμικά πλαίσια κλπ. Εξαιρετικά πολύπλοκο ζήτημα και το οποίο θα αρχίσουμε να το μελετάμε στην κατεύθυνση που είπατε να ενισχυθεί πάρα πολύ  και η φοιτητική μέριμνα και μέρος ….

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μαζί με το Υπουργείο Δικαιοσύνης.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Μαζί με το Υπουργείο Δικαιοσύνης, μαζί με το Υπουργείο Οικονομικών, τη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας, όπως λέει ο κ. Γενικός, αλλά ξέρετε εδώ θέλουμε και μια συστηματική καταγραφή και το πρόβλημα του κάθε κληροδοτήματος που μπορεί να είναι διαφορετικό από το διπλανό του.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θέλουμε να μας κάνετε ένα σχόλιο για το μάθημα της ιστορίας και για τις αλλαγές που έχει αναρτήσει το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής στην ιστοσελίδα του.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Είναι πολύ απλό το σχόλιο. Το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής άρχισε να μελετάει αυτό το θέμα. Έχει αναρτήσει αυτές τις προτάσεις. Είναι προτάσεις προς συζήτηση. Αυτό πρέπει η ελληνική κοινωνία να το δεχτεί κάποια στιγμή ότι δεν αναρτώνται μόνο τελικές προτάσεις, αλλά αναρτώνται προτάσεις προς συζήτηση. Το λέμε με μεγάλη έμφαση.

Και θα αρχίσει ακριβώς μετά το Πάσχα η συζήτηση και οι ημερίδες με ιστορικούς από τα πανεπιστήμια με άτομα που γνωρίζουν καλά τη διδασκαλία της ιστορίας και αυτά είναι πράγματα νομίζω που μόνο καλό θα φέρουν στη διδασκαλία ενός εξαιρετικά σημαντικού θέματος.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα εσάς η δική σας άποψη; Συμφωνείτε με αυτές τις προτάσεις;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Εγώ ούτε συμφωνώ ούτε διαφωνώ. Αυτά είναι επιστημονικά ζητήματα και θα ήθελα να παρακολουθήσω αυτές τις συζητήσεις που θα γίνουν για να δούμε τι αποφάσεις πρέπει να παίρνουμε και νομίζω ότι πρέπει να πηγαίνουμε με πάρα πολύ ανοιχτό μυαλό σε τέτοιες συζητήσεις, όταν τα θέματα είναι τόσο σύνθετα.

Να σας θυμίσω κάτι. Πέρσι, δεν το λέγατε εσείς, αλλά θυμάστε, η φασαρία που έγινε με τα θρησκευτικά. Μια χαρά λύθηκε το πρόβλημα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν είστε δίκαιοι τώρα. Όπως εσείς είστε κριτικοί απέναντί μου να είμαι και εγώ. Δεν είστε δίκαιοι σε αυτή την αποτίμηση. Το μάθημα αυτό τώρα από το Σεπτέμβριο θα υπάρχει ο φάκελος του μαθητή. Ο φάκελος του μαθητή που θα είναι πολύ εμπλουτισμένο υλικό. Γίνονται οι συζητήσεις, θα συνεχίσουν οι συζητήσεις και για τις προκηρύξεις των νέων βιβλίων και μόνο έτσι προχωράνε τα πράγματα. Δηλαδή αλίμονο στην εκπαίδευση εάν υπάρχει ένας δογματισμός, που υπάρχει πολύς, αλλά λέω δεν μπορούμε εμείς να υιοθετήσουμε αυτό.

Οπότε ελπίζω – και πάλι δεν το λέω για σας – να μην αρχίσει το σήριαλ που είχε αρχίσει με Αντιγόνη, ότι καταργούμε την Αντιγόνη. Έχει μια σημασία. Γιατί μην πέσουμε όλοι θύματα των fake news, γιατί η Αντιγόνη ούτε καταργήθηκε, ούτε θα καταργηθεί. Αλίμονο. Αλλά μπορεί να υπάρχουν μετακινήσεις, όχι για την Αντιγόνη ειδικά, κεφαλαίων από μια τάξη στην άλλη. Αυτά είναι θέματα εκπαιδευτικά και επιστημονικά και τα οποία νομίζω ότι πρέπει να σεβαστούμε ως τέτοια. Γι’ αυτό λέω μην δραματοποιήσουμε ορισμένα ζητήματα.

Να σας πω και κάτι άλλο. Θεματική εβδομάδα. Θυμόσαστε πριν 1,5 μήνα τι γινόταν; Θέλετε να σας πούμε τα δικά μας στοιχεία για το τι γίνεται με τη θεματική εβδομάδα, πόσο πολύ την έχουν αγκαλιάσει οι εκπαιδευτικοί, σε πόσα χιλιάδες σχολεία γίνονται; Δεν είναι ψέματα. Είναι αλήθειες.

Θα μπορούσε να είχε ετοιμαστεί πληρέστερα κλπ; Αυτό να το συζητήσουμε. Θα μπορούσαν να διευκολυνθούν περισσότερο οι εκπαιδευτικοί; Κι αυτό να το συζητήσουμε. Είμαι ανοιχτός σε αυτά, αλλά μην έχουμε μια αίσθηση πως οτιδήποτε πάει να γίνει κρύβει πίσω του πονηριά, κρύβει πίσω του ιδεολογικές ατζέντες και πάει λέγοντας.

Αποτέλεσμα ότι και το θέμα της θεματικής εβδομάδας και το θέμα των θρησκευτικών και το θέμα της ιστορίας, εγώ πραγματικά προσβλέπω ότι θα υπάρξουν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες συζητήσεις γύρω από αυτά τα ζητήματα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Βεβαίως. Ναι. Ναι.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όχι δεν υπάρχει. Γι’ αυτό σας λέω αρχίζουμε τη συζήτηση. Μπορεί να πάει τρία χρόνια. Δεν πειράζει. Αλλά και εσείς δέχεστε, είμαι σίγουρος, τα εξής δυο προβληματικά στοιχεία. Πρώτον, δεν μπορείς να διαβάζεις για να μάθεις ιστορία και να μπαίνεις στο πανεπιστήμιο αποστηθίζοντας κάθε λέξη. Αυτό σε ωθεί μακριά από την ιστορία, δεν σε ωθεί στην ιστορία.

Και το δεύτερο είναι ότι θα πρέπει τα παιδιά, οι εκπαιδευτικοί, να αρχίσουμε να συζητάμε και το πώς θα αποκτήσουμε αυτή την ιστορική συνείδηση. Εγώ ντρέπομαι πάρα πολλές φορές όταν απόφοιτοι ενός άλφα τμήματος, άνθρωποι κατά τα άλλα μορφωμένοι και δεν το λέω υποτιμητικά, μπορεί να σου πούνε κάποια απίστευτα πράγματα.

Εδώ θέλει να δούμε πώς η κοινωνία μας, οι εκπαιδευτικοί μας, τα σχολεία μας θα μπορέσουν αυτό το εξαιρετικά σημαντικό μάθημα να το αναβαθμίσουν κλπ. Μπορεί μετά από τη συζήτηση να πούνε παιδιά δεν αγγίζουμε τίποτα γιατί είναι μια χαρά. Μπορεί να το πούνε και αυτό. Αλλά λέω να αρχίσουμε να το συζητάμε.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να μας πείτε λίγα λόγια για την παροχή επικουρίας που λέτε εδώ για τους φοιτητές που δεν μπορούν να πληρώσουν τα δίδακτρα; Τι σημαίνει αυτό ακριβώς;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Θα σας πω. Είναι ένα σύνηθες φαινόμενο σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου. Δηλαδή είναι σαν μια έμμεση υποτροφία. Παρέχεις κάποιες ώρες, είτε διδασκαλίας, είτε κυρίως γίνεται στα εργαστήρια, είτε γίνεται στις βιβλιοθήκες, τις εξειδικευμένες βιβλιοθήκες βοηθητικού έργου και έναντι αυτού έχεις την απαλλαγή από τα δίδακτρα. Αυτό δεν έχει σχέση με τις υποτροφίες που θα δίνονται με ακαδημαϊκά κριτήρια, γιατί υποθέτω και κάθε τμήμα μέσα στο κόστος του θα συνυπολογίζει και έναν αριθμό υποτροφιών που θα δίνονται με ακαδημαϊκά κριτήρια τα οποία είναι πέρα από αυτά τα οποία ήδη είπαμε.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ήθελα να ρωτήσω γι’ αυτό που ρώτησε η συνάδελφος από την ΕΡΤ, εάν θα υπάρξει συζήτηση για τη λογοτεχνία και καθώς καταλήγουμε, νομίζω, θα ήθελα να μας κάνετε ένα σχόλιο για τις αποκαλύψεις και το δικό σας ρόλο σε όλη αυτή την ιστορία που τους εισακτέους.

Αποκαλύπτουν μέσα ενημέρωσης τον αριθμό των εισακτέων. Δεν είναι λίγο πρωτοφανές; Το υπουργείο δεν πρέπει να ανακοινώσει έναν αριθμό, να τελειώνουμε αν μη τι άλλο. Τι σημαίνει αποκαλύπτω τον αριθμό των εισακτέων; Ή παρουσιάζω αν μη τι άλλο;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Γνωρίζετε πολύ καλά την εκτίμηση προς το πρόσωπό σας. Δεν πρόκειται να απαντήσω οποιαδήποτε ερώτηση σε σχέση με τις εξετάσεις. Θεωρώ ότι πρέπει να απομακρυνθούμε από αυτά και να αφήσουμε την κοινωνία να λειτουργήσει όπως είναι να λειτουργήσει. Έχει δοθεί τεράστιος αριθμός διευκρινίσεων.

Προχθές κάναμε μια συνάντηση στη Βουλή. Τα είπαμε και τα ξαναείπαμε και νομίζω ότι δεν υπάρχει τίποτα να διευκρινιστεί παραπέρα. Και με συγχωρείτε.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Για τη λογοτεχνία;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Τι εννοείτε με τη λογοτεχνία;

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα ανοίξει η συζήτηση όπως και με την ιστορία και τα θρησκευτικά για το μάθημα της λογοτεχνίας;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Κατ’ αρχήν να αρχίσει η συζήτηση για την ιστορία και ενδεχομένως να πρέπει να ανοίξει και η συζήτηση για τα θέματα γλώσσας. Επιμένω να ανοίξει η συζήτηση. Να συζητάμε αυτά τα πράγματα δεν είναι κακό.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ ήθελα να ρωτήσω κάτι σε σχέση με τις εκλογές των Πρυτάνεων και Αντιπρυτάνεων. Μια λογική που ακούγεται στα πανεπιστήμια είναι πώς θα συνυπάρξουν ένας Αντιπρύτανης και ένας Πρύτανης όταν στο παρελθόν οι ίδιοι ή έχουν οδηγηθεί στα δικαστήρια για προσωπικές διαφορές, ή δεν μιλιούνται μεταξύ τους, ή έχουν μια αντιπαλότητα. Ένα αυτό.

Δεύτερο. Για τα μεταπτυχιακά, θα υπάρξει ανώτατο όριο στα δίδακτρα; Τρίτο. Εάν μπορώ να πω για το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, εάν έχει έρθει το πόρισμα των ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης στο Υπουργείο. Εάν αυτό έχει σταλεί στον Εισαγγελέα και εάν μπορείτε να μας πείτε κάποια σημεία του πορίσματος;

Και επίσης, υπάρχει και ένα δεύτερο πόρισμα των Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης στο Υπουργείο Παιδείας που αφορά τον Αρβανιτόπουλο σε σχέση με τις μετατάξεις εκπαιδευτικών. Εάν αυτό το πόρισμα έχει σταλεί στον εισαγγελέα.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ας αρχίσουμε ένα – ένα. Ας αρχίσουμε από τις πρυτανικές εκλογές. Κατ’ αρχήν θεωρώ ότι οι διαφορές μέσα στο πανεπιστήμιο δεν πρέπει να λύνονται δικαστικά, αλλά υπάρχουν. Ας αντιστρέψω όμως λίγο την ερώτησή σας. Να δεχτούμε ότι η τεράστια, η συγκλονιστικά μεγάλη πλειοψηφία των πανεπιστημιακών δεν είναι ούτε τσακωμένοι μεταξύ τους, ούτε είναι στα Δικαστήρια; Να το δεχτούμε αυτό.

Κατ’ αρχήν να δούμε αν αυτή η ρύθμιση ενισχύει τη λειτουργία αυτών των πανεπιστημιακών, πριν πάμε στις εξαιρέσεις. Εμείς νομίζουμε ότι ήρθε η στιγμή  στα Πανεπιστήμια να αναδεικνύονται σε θέσεις διοικητικής ευθύνης, που δεν είναι άμοιροι βεβαίως και ακαδημαϊκής ευθύνης, άτομα που είναι καταξιωμένα στη συνείδηση των πανεπιστημιακών. Υπήρχαν και στο παρελθόν τέτοια, δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά ο τρόπος είναι καινούργιος.

Διότι όταν κατεβαίνεις σα μια ομάδα και πάρα πολύ συχνά το πρόγραμμα που έχεις ως ομάδα δεν μπορείς να το ξεχωρίσεις από το πρόγραμμα που έχει η άλλη ομάδα και η παράλλη, η όταν είναι ομάδες που έχουν συγκροτηθεί τελευταία στιγμή με κριτήρια περισσότερο πως θα φέρουμε ψήφους από ποιες Σχολές και τα λοιπά -δεν είναι όλα τα σχήματα έτσι, αλλά αυτή την παθογένεια πάμε να διορθώσουμε- τότε ο ρόλος του προσώπου υποβαθμίζεται πάρα πολύ.

Εγώ λέω «θέλω να ψηφίσω τον κ. Σιακαβάρα» όταν δω τον κ. Σιακαβάρα μέσα σε μια άλλη παρέα που δεν τη θεωρώ τόσο ικανή, δεν έχω αυτή τη δυνατότητα να τον ξεχωρίσω. Λέμε λοιπόν ότι επειδή όσο περνάει ο καιρός οι πανεπιστημιακοί και γνωρίζονται ακόμη περισσότερο μεταξύ τους σε πάρα πολλά επίπεδα και λόγω της ιδιόμορφης λειτουργίας ενός πανεπιστημιακού, το γνωρίζετε νομίζω πάρα πολλοί από εσάς ότι πάρα πολλοί πανεπιστημιακοί με συγκεκριμένες πολιτικές και ιδεολογικές ταυτίσεις και προσανατολισμούς, έχουν συνεργαστεί με πολύ καλό τρόπο με άλλους πανεπιστημιακούς, ή έχουν ένα πολύ καλό όνομα στο Πανεπιστήμιο. Έχουν και την αποδοχή ατόμων με διαφορετικούς πολιτικούς και ιδεολογικούς προβληματισμούς.

Άρα οι πανεπιστημιακοί έχουν να επιδείξουν και μια προσωπικότητα. Εμείς λέμε να απελευθερώσουμε τους πανεπιστημιακούς για να επιλέξουν τέτοιου είδους περιπτώσεις. Αυτό είναι το ένα.

Το δεύτερο, να ξέρετε πάντα όταν ένας άνθρωπος εκλέγεται λειτουργεί με μια προσωπικότητα και μια νομιμοποίηση που  μόνο καλό φέρνει στη δημοκρατία. Δεν είναι ούτε διορισμένος, ούτε είναι κάτω από την ομπρέλα ενός άλλου σχήματος.  Μπορεί να δημιουργήσει αυτό τριβές και εντάσεις; Μπορεί. Και γι’ αυτό είναι τα όργανα αυτά να κάθονται και να τα συζητάνε. Γιατί και τα άλλα, αν θυμάστε,

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου)

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Και πολύ καλά θα κάνουν. Εδώ κάνουμε έκκληση σε Κόμματα διαφορετικού προσανατολισμού να συνεργαστούν μεταξύ τους, βάσει ενός προγράμματος. Έτσι δεν είναι; Αλλά και να συνεργάζονται γενικότερα.

Λέμε ότι στα Πανεπιστήμια θα πρέπει να αποκτήσουμε την τέχνη του να συνεννοούμαστε, του να συναινούμε. Μέσα από δυσκολίες προφανώς, αλλά πολλές φορές ξέρετε και οι εντάσεις και οι δυσκολίες φέρνουν στην επιφάνεια παραμέτρους, που δεν τις είχε σκεφτεί κανένας. Νομίζουμε ότι μόνο κερδισμένο θα βγει το Πανεπιστήμιο, μόνο κερδισμένοι θα βγουν οι πανεπιστημιακοί που θα έχουν πολύ περισσότερες επιλογές και τα λοιπά.

Για τα άτομα τα οποία αναφέρατε, η προσωπική μου έκκληση γιατί νομικά έχουν αυτό το δικαίωμα είναι ότι αν δεν θεωρούν ότι μπορούν να διαβούν αυτή την ενδιαφέρουσα νέα πορεία, μπορεί και να μη βάλουν υποψηφιότητα. Είναι τόσο απλό.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου)

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Εν πάση περιπτώσει θα το διασφαλίσουμε όλο αυτό, αλλά δεν θέλω να κάνουμε πράγματα, ειδικά σε αυτά, βασιζόμενοι σε καταστάσεις που υπάρχουν, ενοχλούν όλους μας, αλλά δεν είναι και ο κανόνας. Αυτό ακριβώς σας είπα και για τα μεταπτυχιακά: δεν είναι ο κανένας το αρνητικό. Το θετικό είναι ο κανόνας. Αυτό πάμε να ενισχύσουμε. Και εδώ πάλι το ίδιο.

Για τα υπόλοιπα που είπατε, θα μου επιτρέψετε πριν δημοσιοποιηθούν και ανακοινωθούν στα συγκεκριμένα άτομα, να μην κάνω κανένα απολύτως σχόλιο.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Για το νέο ανώτατο όριο;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Με συγχωρείτε, για το ανώτατο όριο, έχετε δίκιο. Κοιτάξτε, δεν έχουμε ανώτατο όριο ποσοτικά, τρεις φορές πάνω από τάδε και τα λοιπά, αλλά αν το μελετήσετε, αν το δείτε όλο αυτό, πιστεύουμε ότι έχουμε ένα άψογο πλέγμα ουσιαστικών περιορισμών και ρυθμίσεων προφανώς.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Για τους διευθυντές των σχολείων ήθελα να κάνω μια ερώτηση, αν η Νομική Υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας έχει στείλει την γνωμοδότηση το τι θα κάνετε.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: θα σας πω. Το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν μας έχει ακόμη κοινοποιήσει την απόφαση. Όταν μας κοινοποιήσει το Συμβούλιο της Επικρατείας την απόφαση το έχουμε δηλώσει σε πολλά επίπεδα, εμείς είμαστε πανέτοιμοι για να προχωρήσουμε στις αναγκαίες ρυθμίσεις που θα κατοχυρώνουν τα πάντα. δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι δύσκολη η κατάσταση πάντως.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Μα για τα δύσκολα δεν είπαμε ότι είμαστε εδώ; Δεν είπαμε για τα εύκολα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να ρωτήσω κάτι: Για το 25%, επειδή είναι το θέμα που έκανε περισσότερη εντύπωση σήμερα, για τη δυνατότητα να παρακολουθούν 25% των μαθημάτων: Θα ισχύει και για παλιούς αποφοίτους; Και δεύτερον, συνδέεται με τη λογική που μπαίνει και από διάφορες ευρωπαϊκές Συνθήκες γι’ ατομικό φάκελο προσόντων του κάθε φοιτητή και θα μπορεί κάποιος να το κάνει και σε πολλές σχολές, να παίρνει 25% από δω, 25% από κει, και να συμπληρώνει πιστωτικές μονάδες μ’ έναν τρόπο;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Καλώς το ρωτάτε, αλλά είναι εντελώς διαφορετική η λογική μας. υπάρχει η δυνατότητα στην Ευρώπη να παίρνεις ένα μπουκέτο μαθημάτων από περίπου  όποια προγράμματα θέλεις κτλ. και να καταλήγεις σ’ ένα δικό σου. Εμείς σ ‘αυτό  διαφωνούμε ιδεολογικά αλλά διαφωνούμε και ακαδημαϊκά. Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Εμείς αυτό που λέμε, είναι αυτό που σας είπα. Για δυο τρία τμήματα, κάθε τμήμα να κάνει ένα πρωτόκολλο συνεργασίας.

Μπορεί ορισμένα τμήματα να μη θέλουν να το κάνουν. Μπορεί να πιεστούν από τους φοιτητές να το κάνουν. Ορισμένα τμήματα μπορεί να το κάνουν  με πολύ καλό τρόπο.

Λέμε λοιπόν ότι μέσα σ’ ένα αυστηρό πλαίσιο, θα μπορούν να κάνουν αυτό που είπατε. Τί θα γίνει με τους πτυχιούχους παλαιών ετών: Είναι προφανές ότι πρέπει να προστατευθεί το Πανεπιστήμιο από το να μην αυξήσει κι ένας υπέρμετρος αριθμός εργασίας πρόσθετων συναδέλφων και πάει λέγοντας. Νομίζω να τα δούμε όλα αυτά  τα ζητήματα ειδικά με τα άτομα που έχουν ήδη πάρει πτυχίο, στο πλαίσιο της δια βίου εκπαίδευσης.

Αυτό όπως σας είπα  από την αρχή, είναι ένα θέμα που πρέπει να μελετηθεί πάρα πολύ  σοβαρά.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Για τις αλλαγές στο Λύκειο, θ’ αφορά τους μαθητές τους φετινούς της Γ’ Γυμνασίου; Δηλαδή οι μαθητές που θα φοιτήσουν του χρόνου στην Α’ Λυκείου θα δουν αλλαγές στα προγράμματα σπουδών;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Θα σας πω με μεγάλη ακρίβεια, τις τελευταίες ημέρες του Ιουνίου. Όταν τελειώσουν οι εξετάσεις και μπαίνουμε σιγά-σιγά στην άλλη σεζόν, θα σας πω ακριβείς ρυθμίσεις τότε.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.