Στις 24 Νοεμβρίου 2015 δημοσιεύθηκε η νέα έκθεση του ΟΟΣΑ με τίτλο «Education at a Glance 2015» με πολλά και ενδιαφέροντα συγκριτικά στοιχεία για την εκπαίδευση στην Ελλάδα και τον κόσμο. Τι μαθαίνουμε λοιπόν (μεταξύ άλλων) από την παραπάνω έκθεση;
1. Στην Ελλάδα, 23% όσων έχουν ηλικία 25 έως 64 ετών, διαθέτουν πτυχίο-Bachelor. Το ποσοστό ανεβαίνει στο 26% εάν ληφθούν υπόψιν και οι κάτοχοι μεταπτυχιακού τίτλου και διδακτορικού. Το συνολικό ποσοστό στην Ελλάδα συμπίπτει με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (26%) και είναι ελαφρώς κατώτερο του μέσου όρου του ΟΟΣΑ (28%).
2. Στην Ελλάδα, η πλειοψηφεία (31%) τω απόφοιτων τροτοβάθμιας εκπαίδευσης προέρχεται από τις Κοινωνικές Επιστήμες, τα Χρηματοοικονομικά και τις Νομικές Επιστήμες. Το ποσοστό αυτό είναι ελαφρώς μικρότερο από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΟΣΑ (34%).
3. Στην Ελλάδα, ακόμα και τώρα σε περίοδο κρίσεως, το πρώτο πτυχίο «αποδίδει», από μισθολογική άποψη, δύο φορές περισσότερο σε σχέση με την έλλειψη πτυχίου. Η «εικόνα» είναι σαφώς καλύτερη από τον ΟΟΣΑ όπου το αντίστοιχο στατιστικό είναι 1,6 φορές!
4. Τώρα όμως αρχίζουν τα «άσχημα»: Το ποσοστό ανεργίας για όσους Έλληνες έχουν τουλάχιστον πτυχίο-Bachelor είναι το υψηλότερο (20%) στις χώρες του ΟΟΣΑ όπου ο μέσος όρος είναι «μόνο» 5%. Θυμάμαι ότι όταν ο κ. Τσίπρας ανέλαβε την εξουσία τον Ιανουάριο του 2015, «προσκάλεσε» του έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού να γυρίσουν στην πατρίδα. Βάσει των παραπάνω ποσοστών, δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη ότι όχι μόνον αυτό δεν πρόκειται να γίνει αλλά επιπλέον, και όσοι βρίσκονται στην Ελλάδα σίγουρα κάνουν ότι μπορούν για να επιτύχουν (δυστυχώς) την «έξοδο» από την χώρα.
5. Σε ότι αφορά τις ώρες ετήσιας διδασκαλίας στο Λύκειο, βρισκόμαστε στην προτελευταία θέση του ΟΟΣΑ με 415 ώρες το χρόνο (ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι 643 ώρες). Αντίστοιχη είναι και η «εικόνα» στις ώρες διδασκαλίας στο Γυμνάσιο.
6. Στο Λύκειο, 40% των καθηγητών στην Ελλάδα έχουν ηλικία τουλάχιστον 50 χρονών ενώ λιγότερο του 3% των καθηγητών μας έχει ηλικία μικρότερη των 30 χρονών. Το 3% είναι το χαμηότερο ποσοστό μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ. Εδώ λοιπόν τίθεται, μεταξύ άλλων, το ερώτημα: Mήπως το «γηραιόν» (sic) των καθηγητών μας στο Λύκειο πιθανότατα σημαίνει ότι οι συγκεκριμένοι καθηγητές έχουν λιγότερη επαφή με τις σύγχρονες τεχνικές διδασκαλίας, κάτι που επηρεάζει αρνητικά το τι διδάσκεται και πως εμπεδώνεται η γνώση στα δεκαπεντάχρονα-δεκαεπτάχρονα παιδιά μας;
Μήπως λοιπόν ο κ. Φίλης θα πρέπει να διαβάσει λεπτομερώς την έκθεση του ΟΟΣΑ και να προτείνει λύσεις προτού καν ασχοληθεί με τις γνωστές μηχανορραφίες περί αλλαγών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση οι οποίες στοχεύουν στην ανανέωση της δύναμης των Φοιτητικών Συλλόγων;