Με πανεκπαιδευτικό μέτωπο εκπαιδευτικών-φοιτητών-μαθητών ενάντια στην αντιεκπαιδευτική πολιτική κυβέρνησης ΝΔ – ΕΕ – ΟΟΣΑ που διαλύει το δημόσιο δωρεάν σχολείο και πανεπιστήμιο, που καταπατά τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας, που επιδιώκει να συντρίψει τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών!
Συντονιστικό αναπληρωτών αδιόριστων εκπαιδευτικών
- Καλούμε τα σωματεία (ΣΕΠΕ-ΕΛΜΕ), τις ομοσπονδίες ΔΟΕ-ΟΛΜΕ και τους φοιτητικούς συλλόγους να προχωρήσουν σε αποφάσεις για πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στις 23/11 με συγκέντρωση στις 12μμ στα Προπύλαια και πορεία προς τη Βουλή. Αμέσως μετά, συνέλευση αγώνα στις 3μμ στο αμφιθέατρο του ΠΤΔΕ Αθήνας με πρόταση για οργάνωση πανελλαδικής πανεκπαιδευτικής απεργίας στις 29/11. Αντίστοιχες πρωτοβουλίες να παρθούν και στην υπόλοιπη Ελλάδα με κατά τόπους κινητοποιήσεις.
- Καλούμε όλους/όλες τους/τις συναδέλφους/ισσες σε δυναμική συμμετοχή στις Γενικές Συνελεύσεις των σωματείων τους, να προχωρήσουν σε συγκρότηση επιτροπών αγώνα σε κάθε ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ. Απαιτούμε την κατάργηση του ν.4589/προσοντολόγιο, τον άμεσο διορισμό/μονιμοποίηση ΟΛΩΝ αποκλειστικά με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία!
- Παρεμβαίνουμε στις συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων καταθέτοντας ψήφισμα κοινής δράσης και αιτημάτων.
- Συμμετέχουμε στην κινητοποίηση την Δευτέρα 18/11, μέρα συνεδρίασης του Δημ. Συμβουλίου της Αθήνας με θέμα την αναστολή λειτουργίας του σχολείου της πακιστανικής κοινότητας στο 144ο Δ.Σ. Αθήνας
Η δραματική κατάσταση των σχολείων, απόρροια των μηδενικών μόνιμων διορισμών για πάνω από 10 χρόνια, αποτυπώνεται στις χιλιάδες προσλήψεις αναπληρωτών. Την ίδια στιγμή εκατοντάδες είναι οι παραιτήσεις συναδέλφων που αδυνατούν να ανταποκριθούν στα εξοντωτικά ενοίκια, στις πολλαπλές μετακινήσεις, ακόμα και στην ικανοποίηση βασικών βιοποριστικών αναγκών τους.
Η ελαστική εργασία είναι φανερό σε όλους ότι αποτελεί κεντρική πολιτική επιλογή των αστικών επιτελείων και των κυβερνήσεων. Αυτό άλλωστε επιτάσσουν οι «βέλτιστες πρακτικές» των ΕΕ-ΟΟΣΑ-κεφαλαίου. Στόχος τους είναι η διαμόρφωση των εργαζομένων λάστιχο, οι οποίοι με μειωμένα έως ανύπαρκτα δικαιώματα θα είναι ευέλικτοι, προσαρμόσιμοι και πλήρως υποταγμένοι στις απαιτήσεις της αγοράς. Μιας αγοράς που χρειάζεται το μοντέλο ενός πειθήνιου υποκειμένου προκειμένου να διατηρήσει την κερδοφορία της. Ένα μοντέλο εργαζόμενου, έτοιμου να δεχτεί πως πάντα κάτι θα του λείπει, πάντα κάπου θα υστερεί, πως είναι δική του ευθύνη που δεν προσπάθησε αρκετά ή που έχει αποτύχει να διαμορφώσει ένα αξιοπρεπές παρόν διαβίωσης, που θα πρέπει να λέει «ευχαριστώ» κάθε φορά που εργάζεται με καθεστώς μαθητείας, ως οφελούμενος/η, ως συμβασιούχος λίγων μηνών, κάθε φορά που θα λαμβάνει στην κυριολεξία μισθό αντάξιο της οριακής επιβίωσής του, ώστε να μπορεί να συνεχίσει να είναι αναλώσιμος. Σε αυτό ακριβώς στοχεύει η εκπαιδευτική πολιτική του νέου πιο ταξικού Λυκείου, των εξοντωτικών διαρκών εξετάσεων, της αποστήθισης και της κατακρεούργησης της ικανότητας κριτικής σκέψης των μαθητών και της υποβάθμισης των πτυχίων των Πανεπιστημίων, τα οποία εδώ και χρόνια διατυμπανίζεται σε όλους τους τόνους πως δεν επαρκούν στην αναζήτηση εργασίας. Αυτός ο στόχος επισφραγίζεται μέσω του ν.4589 του προσοντολογίου, της σκληρής
τιμωρητικής αξιολόγησης, των απολύσεων και της ανθρωποφαγίας, που απαιτεί οι εργαζόμενοι να αναλάβουν πλήρως την ευθύνη μιας επίπλαστης «ανεπάρκειάς», της απόλυσης και της ανεργίας τους, καθώς δεν κατάφεραν να επιβιώσουν στην αρένα του ακραίου ανταγωνισμού, των διαρκών πιστοποιήσεων και της συγκέντρωσης δικαιολογητικών, προσόντων και βεβαιώσεων, που κάθε φορά θα αλλάζουν ανάλογα με τις ορέξεις και τις ανάγκες της αγοράς! Μαθητές/τριες, φοιτητές/τριες, εργαζόμενοι/ες συμφέρουμε να γίνουμε και να παραμείνουμε ανταγωνιστικοί/ες μεταξύ μας και όλοι μαζί αναλώσιμοι/ες σε μια αρένα μάλιστα που σε ό,τι αφορά τον κλάδο των εκπαιδευτικών το «έπαθλο» είναι μια θέση αναπληρωτή/τριας με ολιγόμηνες συμβάσεις και με την απειλή της απόλυσης/μη επαναπρόσληψης πάνω από τα κεφάλια όλων. Δεν πρόκειται για εκτίμηση, αλλά γι αυτό που βιώνουμε πάνω από δεκαετία τώρα δεκάδες χιλιάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, εκατοντάδες χιλιάδες επισφαλώς εργαζόμενοι, πτυχιούχοι και μη, που ξέρουμε από πρώτο χέρι πως κανένα ημίμετρο διαχείρισης δε θα μας φέρει πιο κοντά σε μια αξιοβίωτη ζωή.
Οι δυναμικές κινητοποιήσεις των φοιτητών, οι μαζικές συνελεύσεις και καταλήψεις για πάνω από ένα μήνα, μας δείχνουν τον δρόμο! Να δώσουμε από κοινού την μάχη ενάντια στην εμπορευματοποίηση και την ιδιωτικοποίηση της παιδείας, να υπερασπιστούμε τα επαγγελματικά δικαιώματα που απορρέουν από το πτυχίο, να δώσουμε αταλάντευτα τη μάχη για την υπεράσπιση της συλλογικής διεκδίκησης και των ελευθεριών!
Με αγωνιστικό σχεδιασμό κοινού αγώνα όλων των εργαζομένων σε δημόσιο-ιδιωτικό τομέα για αυξήσεις στους μισθούς, μείωση του εργάσιμου χρόνου, υπεράσπισης των εργασιακών-ασφαλιστικών δικαιωμάτων, για τη μόνιμη και σταθερή εργασία ΟΛΩΝ!
- Συμμετέχουμε στην συνέλευση αγώνα των πρωτοβάθμιων σωματείων την Κυριακή 10/11 στη ΔΟΕ.
- Καλούμε όλους/όλες σε πανεργατική κινητοποίηση την Κυριακή 30/11 στις 12μμ στην πλ. Κοραή
- Στηρίζουμε στην κινητοποίηση στις 20/11 στις 12μμ στο Υπ. Εργασίας των συμβασιούχων που απασχολούνται μέσω του προγράμματος του ΟΑΕΔ και αφορά τις προσλήψεις 5.500 νέων ηλικίας 25-29 ετών σε φορείς του δημοσίου.
- Καλούμε όλα τα σωματεία και τους συμβασιούχους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα σε συγκέντρωση στις 5/12 στις 2μμ στο Υπ. Εργασίας για τα εργασιακά δικαιώματα, με κέντρο τις άδειες μητρότητας.
Ενάντια σε κάθε μορφή ελαστικής εργασίας, σε κάθε κλάδο και ειδικότητα, θα επιδιώξουμε τον κοινό βηματισμό και σχεδιασμό με όλους τους εργαζόμενους σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα! Θα σταθούμε δίπλα στους συμβασιούχους σε φορείς και υπουργεία που προσλήφθηκαν μέσω
προγραμμάτων του ΟΑΕΔ, δίπλα στους συμβασιούχους συναδέλφους μας στους ΟΤΑ, στις ΜΚΟ, στις δομές υγείας. Στους συναδέλφους μας που βιώνουν την εργασιακή βαρβαρότητα του ιδιωτικού τομέα, της εργοδοτικής τρομοκρατίας και ασυδοσίας.
Να σπάσουμε το ρεαλισμό των μειωμένων απαιτήσεων και προσδοκιών! Γιατί το δικό μας μέλλον δεν είναι οι ατομικές συμβάσεις των 400ευρώ, με εξαντλητικά ωράρια και εξαφανισμένα δικαιώματα. Γιατί η δική μας γενιά δεν θα συμβιβαστεί με την ανεργία, τη μετανάστευση και την εκ περιτροπής δουλειά. Να σπάσουμε την «κανονικότητά» τους διεκδικώντας μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, αυξήσεις στους μισθούς, μείωση του χρόνου εργασίας, πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά, συνδικαλιστικά δικαιώματα για όλους/όλες!