Του Νίκου Τσούλια

Όλοι όσοι έχουμε περάσει από τα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα της πρώιμης ιδιαίτερα μεταπολίτευσης θυμόμαστε τις ατέρμονες συζητήσεις και τους διαξιφισμούς για τη «διαδικασία επί της διαδικασίας». Για να είσαι μάλιστα καλός συνδικαλιστής σ’ εκείνες τις ηρωικές περιόδους έπρεπε να είσαι καλός χειριστής στα τερτίπια των διαδικασιών των Γενικών Συνελεύσεων και όσο καλύτερα τα κατάφερνες εις βάρος των άλλων παρατάξεων, τόσο πιο εύκολα ανερχόσουνα στην επετηρίδα της δικής σου παράταξης. Αν βέβαια αυτή η τεχνική οδηγούσε πολύ εύκολα στην εκδίωξη της ουσίας, στην απομαζικοποίηση και στην εκπτώχευση του διαλόγου, δεν μας απασχολούσε και πολύ τότε.

Το ίδιο ακριβώς κάνει και τώρα η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας Ίσως να μην είναι τυχαίο ότι αυτοί που ήσαν πιο «μανούλες» τότε στην καταταλαιπώρηση της «διαδικασίας επί της διαδικασίας» είναι τώρα αυτοί που κάνουν τα ίδια παιχνίδια. Αλλά τότε είμαστε νέοι και φοιτητές και τα προβλήματα ήταν αντιμετωπίσιμα. Τώρα η Ελλάδα βρίσκεται στη δίνη μιας πολύπλευρης κρίσης και αυτοί που επιδίδονται σε κινήσεις φτηνής και χυδαίας τακτικής είναι κυβερνώντες και μάλιστα της αριστεράς!

Δεν υπάρχει προηγούμενο στη διάρκεια της μεταπολίτευσης το Υπουργείο Παιδείας να επιδίδεται κατ’ επανάληψη σε φτηνούς εντυπωσιασμούς, να εξαπατά συνειδητά τους πολίτες και τους άμεσα ενδιαφερόμενους μέσα από διαρκείς εξαγγελίες αλλά χωρίς να υπάρχει καμιά ουσία και καμιά απόφαση επί του πεδίου της εφαρμοσμένης πολιτικής. Κάποιοι ζουν σε μια δημαγωγικά επινοημένη εκπαιδευτική πραγματικότητα. Όσο είναι στην εξουσία το σχήμα ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. απολαμβάνουμε την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, την τωρινή και την προηγούμενη, να εξαγγέλλει τα ίδια και τα ίδια. Επί δύο σχεδόν χρόνια η δημαγωγική μας κυβέρνηση «καταργεί τις και »!

Δυστυχώς δεν πρόκειται απλά και μόνο για μια απόλυτα φτηνή επικοινωνιακή τακτική, αλλά και για μια συνειδητή εξαπάτηση μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών. Παίζουν μάλιστα και το εξής παιχνίδι, στο οποίο μονομερώς επιδόθηκε ο κ. Φίλης και στου οποίου τα βήματα κινείται σήμερα και ο κ. Γαβρόγλου. Βγαίνουν διάφορα κέντρα της κυβερνητικής εξουσίας με ελαφρώς διαφοροποιημένες προσεγγίσεις στα ζητήματα που αναδεικνύουν, για να τροφοδοτούν καλύτερα την επικοινωνιακή πολιτική και για να εμφανίζονται ότι υπάρχει πλούσιος προβληματισμός ως προς το τι ακριβώς θα γίνει. Αγοράζουν χρόνο, καταπώς λέγεται σε τέτοιες περιπτώσεις;

Όχι, προσπαθούν να κρύψουν τη γύμνια της δήθεν προοδευτικής της πολιτικής τους, να σκεπάσουν με τεχνάσματα δημοσιότητας την ερήμωση της κοινωνίας μας από τη νέα φοβερή σε έκταση φοροεπιδρομή, από την όλο και πιο βαθιά ύφεση της οικονομίας. Βγαίνει, για παράδειγμα, ο βουλευτής επικρατείας ο κ. Χρ. Βερναρδάκης και μιλάει για μέσω νέου διαγωνισμού και την επόμενη στιγμή κάποιο υψηλόβαθμο στέλεχος του Υπουργείου ισχυρίζεται ότι δεν έχει αποφασιστεί ότι θα γίνει η πρόσληψη με διαγωνισμό και ότι θα υπάρξει διάλογος με τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες κλπ κλπ Και έτσι αρχίζει ένας καταιγισμός δημοσιευμάτων στα Μέσα μαζικής ενημέρωσης και στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης χωρίς κανένα νόημα, χωρίς καμιά αξία. Και όταν εξαντληθεί αυτό το κύμα δημοσιότητας και ενδιαφέροντος, «βγάζουμε» πάλι τις Πανελλαδικές εξετάσεις και το ή την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και ξανά πάλι από την αρχή, ό,τι δηλαδή ζήσαμε με τον αριστούχο όχι στις σπουδές του – κάτι τέτοιο θα ήταν άλλωστε και μομφή στην ιδεολογία του – αλλά στην υπουργική του θητεία του με τον υπουργό κ. Φίλη.

Πρόκειται για μια έκφραση σταλινικής άσκησης της πολιτικής, η οποία είναι απόλυτα γνωστή και πλήρως αφομοιωμένη από τα εν λόγω στελέχη κατά την ιστορική διαδρομή τους. Γιατί αναφέρονται ξεδιάντροπα στο θέμα των μαζικών διορισμών που υποτίθεται ότι θα κάνουν, όταν έχουν ψηφίσει στο Μνημόνιό τους το πάγωμα των διορισμών, όταν η όποια υλοποίηση των διορισμών δεν θα αφορά ούτε τη σχολική χρονιά 2017 – 2018. Και όχι μόνο αυτό, αλλά πρόκειται για ζήτημα για το οποίο άλλοι θα αποφασίσουν, οι δανειστές, εκείνοι από τους οποίους μας έχουν …απελευθερώσει! Μιλάνε ξανά και ξανά για κατάργηση των , όταν γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Γιατί το Εθνικό Απολυτήριο, αν και όποτε το κάνουν, θα εμπεριέχει περισσότερες εξετάσεις από ό,τι έχουμε σήμερα.

Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας προσπαθεί να βάλει φανταχτερά και φτηνιάρικα μπιχλιμπίδια σε φορεσιά – κουρέλι, που έχει το μπάλωμα πάνω στο άλλο μπάλωμα, καταπώς έλεγαν παλιότερα. Αποδομεί τη δημόσια εκπαίδευση και έχει το θράσος να μιλάει για Μεταρρύθμιση! Εδώ δεν μπορούν να διευθετήσουν την επένδυση στο Ελληνικό θα μεταρρυθμίσουν την εκπαίδευση και μάλιστα με συνταγές επιβαλλόμενες από τον Ο.Ο.Σ.Α. και από τους δανειστές; Δεν βλέπει άραγε η ηγεσία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και του Υπουργείου Παιδείας ότι η «δημαγωγική φούσκα» της, τόσο στην εκπαίδευση όσο και συνολικά στη γενική πολιτική, έχει ήδη σπάσει και έχει αποενοχοποιήσει την μόλις χθεσινή αποτυχημένη κυβερνητική πολιτική της Ν.Δ. και φέρνει στην επιφάνεια τον ομόλογο νεοφιλελευθερισμό της Ν.Δ. με μοναδικό (και μοιάζει να είναι και αρκετό…) αίτημά της: να τελειώνουμε με το λαϊκισμό του κ. Τσίπρα;

Ν. Τσούλιας Γραμματέας της Προοδευτικής Ενότητας Καθηγητών (ΠΕΚ)