Μπορεί να μην έχουμε χρήματα και γερή οικονομία, μπορεί να έχει φτωχοποιηθεί ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας αλλά δεν πρέπει να έχουμε παντού παράπονα. Είμαστε πλούσιοι σε άλλα πράγματα. Έχουμε χορτάσει από δημαγωγία και από αερολογία. Χορτάσαμε εδώ και τρία χρόνια την «κατάργηση» των Μνημονίων και τώρα θα χορτάσουμε την καθαρή έξοδο από τα κατά τα άλλα καταργημένα Μνημόνια!

Του Νίκου Τσούλια


Τώρα πώς γίνεται όμως μετά την τυπική και μόνο λήξη των Μνημονίων (όχι όμως και τη λήξη των τόσων και τόσων εφαρμοστικών νόμων των Μνημονίων), να ξεφυτρώνουν και νέοι (ήδη ψηφισμένοι) νόμοι άγριας περικοπής του εισοδήματος των εργαζόμενων με τη μείωση του αφορολόγητου, με τη νέα μείωση των συντάξεων, με τα «αιματηρά πρωτογενή πλεονάσματα» κλπ αλλά και με την αυστηρή επιτήρηση από την τρόικα, μόνο οι αλχημείες των απανωτών και συνειδητών εξαπατήσεων της συγκυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. μπορούν να εξηγήσουν.
Αλλά χορτάσαμε το λαϊκισμό και το συνεχή και συστηματικό εμπαιγμό και στην εκπαίδευση. Το Υπουργείο Παιδείας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και με τους τρεις Υπουργούς του χόρτασε τους εκπαιδευτικούς όχι μόνο με ό,τι είχε δεσμευτεί αλλά και με άλλα πολλά που δεν τα είχαν ούτε καν σκεφτεί . Οι μαζικοί διορισμοί επί εποχής της αριστεροακροδεξιάς διακυβέρνησης γίνονταν κάθε χρόνο και τώρα εξαγγέλλονται και για το διάστημα της επόμενης κυβέρνησης! Είναι φοβεροί τύποι στο λαϊκισμό και στον εμπαιγμό…
Αλλά χόρτασαν μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς και με την «κατάργηση» των . Κάθε μήνα περίπου έχουμε και από μια «κατάργηση». Την ώρα που το Υπουργείο Παιδείας φέρνει στη Βουλή το σχέδιο νόμου για τις «υποστηρικτικές δομές» – με το οποίο διαλύει τους περισσότερους θεσμούς που στήριζαν τη σχολική λειτουργία προχωρώντας ένα ακόμα βήμα στην αποδόμηση της εκπαίδευσης – επιδίδεται και για μια ακόμα φορά σε φτηνό αντιπερισπασμό σα να απευθύνεται σε αφελείς υπηκόους. Ο κ. Γαβρόγλου ξαναλέει ό,τι έχει πει πολλές φορές, τα ίδια και τα αντίθετά τους. Αλλά γιατί δεν προχωράει στη λυτρωτική λύση για τους μαθητές να εισάγονται στο πανεπιστήμιο χωρίς πανελλαδικές εξετάσεις; Ποιος τον εμποδίζει από το να εφαρμόσει το απελευθερωτικό του σχέδιο, που καμιά κυβέρνηση εδώ και δεκαετίες δεν μπορούσε να επινοήσει;
Έχει διαλύσει το λύκειο με το απολυτήριο των 4 εξεταζόμενων μαθημάτων, που δεν υπάρχει σε καμιά χώρα της Ευρώπης, μετατρέποντας «το Λύκειο σε Δημοτικό σχολείο για μεγάλα παιδιά»! Το λύκειο όμως είναι ο πιο κρίσιμος θεσμός της εκπαίδευσης.

Εδώ ολοκληρώνεται η Γενική Παιδεία, που είναι η βάση για την μορφωτική ανέλιξη των νέων και για να εδραιωθεί η «κοινωνία της γνώσης και της μάθησης». Εδώ οι μαθητές ενηλικιώνονται και γίνονται πολίτες με όλα τα δικαιώματα της πολιτείας και παίρνουν την πρώτη μεγάλη απόφαση της ζωής τους, για να διαμορφώσουν το μέλλον τους με τις δικές τους φιλοδοξίες σε κοινωνίες αβεβαιότητας και υψηλής ανταγωνιστικότητας αλλά και πολλαπλών προκλήσεων.
Το λύκειο θέλει διαρκείς μεταρρυθμίσεις στο περιεχόμενό του και ενίσχυση του πολιτιστικού και παιδαγωγικού του ρόλου. Θέλει τη διαμόρφωση ενός «Εθνικού Απολυτηρίου», το οποίο θα συνδεθεί με την ενίσχυση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης και με τη συστηματική άμβλυνση των ανισοτήτων στους κόλπους των μαθητών.

Με βάση το «Εθνικό Απολυτήριο» αφενός και με τις ιδιαιτερότητες και τις απαιτήσεις κάθε Σχολής αφετέρου μπορεί να διαμορφώνεται η πρόσβαση των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση κλείνοντας αξιόπιστα και οριστικά το κεφάλαιο των διαρκών (και χωρίς νόημα) αλλαγών στο Σύστημα πρόσβασης, για να είναι μόνιμο μέλημα της πολιτείας ο περιεχόμενο της εκπαίδευσης και όχι τα «εξωτερικά» στοιχεία της.
Ο στόχος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι κυνικός. Επιχειρεί να παγιδεύσει μαθητές και γονείς στις προσεχείς εκλογές. Μέχρι τότε δεν θα φέρει κανένα σχέδιο νόμου για την «ελεύθερη πρόσβαση», απλά γιατί δεν έχει καμιά πρόταση. Θα υποσχεθεί όμως προεκλογικά ότι θα το …κάνει την επόμενη φορά! Αλλά είναι γυμνή η πραγματικότητα. Ποιος τους εμποδίζει να εφαρμόσουν τώρα αυτή την άνευ προηγουμένου δημαγωγική πρόταση, αφού δεν έχει καμιά σχέση με τους περιορισμούς των μνημονίων τους;
Μπορεί ο κ. Γαβρόγλου να αρέσκεται στη δημαγωγία και στην αοριστολογία, να επιδίδεται σε ασυναρτησίες και σε εξαπατήσεις μέχρι να τελειώσει η απόλυτα αντιεκπαιδευτική παρουσία του στο Υπουργείο Παιδείας. Μπορεί να μην τον ενδιαφέρει ούτε η προστασία του ονόματός του από την πλήρη αποτυχία στο έργο του αλλά ούτε και από το φληνάφημα περί της «κατάργησης» των πανελλαδικών εξετάσεων.
Δεν θα έπρεπε όμως στοιχειωδώς να υπονομεύει την προσπάθεια των μαθητών – προσπάθεια που απαιτεί συνεχές και συστηματικό διάβασμα και όχι το πρωτόγνωρο χαλάρωμα που επέβαλε στο λύκειο – λόγω της θέσης που κατέχει! Ακόμα και ο άκρατος λαϊκισμός και ο συνειδητός εμπαιγμός έχουν και αυτοί όρια