Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος, Ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κατηγορείται…

ΩΣ ΕΝΔΕΙΞΙΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

ΜΙΑ ΞΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Α) Εις τον ένδοξον Πατριαρχικόν θρόνον της Κωνσταντινουπόλεως, εκάθησαν μορφές ευσεβών, αγωνιστών και ομολογητών Πατριαρχών, οι οποίοι με τους αγώνες των υπέρ πίστεως και πατρίδος, ελάμπρυναν και εδόξασαν την Ορθοδοξίαν και τον Πατριαρχικόν θρόνον.

Β) Τέτοιοι αληθείς Αρχιερείς του Θεού και της Ορθοδοξίας πρόμαχοι και Διδάσκαλοι υπήρξαν οι: Ιωάννης Χρυσόστομος, Γρηγόριος Θεολόγος, Αλέξανδρος, Γερμανός, Ταράσιος, Νικηφόρος, Μεθόδιος, Ιγνάτιος, Στέφανος, Αντώνιος, Νικόλαος, Γρηγόριος Ε΄, Ιερεμίας, Άνθιμος και πολλοί άλλοι.

Γ) Στον ίδιο θρόνο όμως ανερριχήθησαν «κρίμασιν οἷς οἶδεν Κύριος» αναξίως και πολλοί αιρετικοί και λατινόφρονες, οι οποίοι με τις διεστραμμένες και μυσαρές αιρέσεις των, έβλαψαν και επρόδωσαν την Πίστιν και την Ορθοδοξίαν. Ως τοιούτους αναφέρομεν ενδεικτικώς τους: τον εικονομάχον Ιωάννην Ζ΄, τον αποκαλούμενον προς δυσφημισμόν και Ιαννήν, τον λατινόφρονα Ιωάννην Βέκκον, τον Ιωσήφ Β΄ τον απαρνηθέντα την Ορθοδοξίαν εις τήν Σύνοδον της Φλωρεντίας, τον αιφνιδίως αποβιώσαντα το 1439 και ταφέντα εις την Φλωρεντίαν στον ναόν της SantaMariaNovella. Εσχάτως δε τους λατινόφρονας και οικουμενιστάς, τον τοποτηρητήν του Πατριαρχικού Οικουμενικού θρόνου Κωνσταντινουπόλεως Δωροθέου, τον συντάκτην της αιρετικής εγκυκλίου του 1920, τον Μελέτιον Μεταξάκην, που εισήγαγε το Παπικόν ημερολόγιον εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν, τον Αθηναγόραν, που το 1965 προέβη εις την «άρσιν» των αναθεμάτων και την έναρξιν διαλόγων για την ένωσιν της Ορθοδοξίας με την παπικήν παρασυναγωγήν, τον Δημήτριον τον ακολουθούντα πιστώς τον προκάτοχόν του Αθηναγόρα.

Δ) Όλους όμως τους ανωτέρω αιρετικούς, λατινόφρονας και οικουμενιστάς Οικουμενικούς Πατριάρχας υπερέβαλεν ο νύν «Πατριάρχης Βαρθολομαίος».Ούτος από την ημέραν που αναξίως ανήλθεν εις τον Πατριαρχικόν θρόνον, αγωνίζεται λόγοις και έργοις, όχι απλώς να ενώσει την Ορθοδοξίαν με την παπικήν αίρεσιν, αλλά να την καθυποτάξει και να την παραδώσει βορά στο στόμα της λέαινας της Ρώμης τον παναιρετικόν και Αντίχριστον Πάπα. Εάν ήθελε κανείς να απαριθμήσει τις μέχρι τούδε κακοδοξίες του, δεν θα επαρκούσε ούτε βιβλίον πολλών σελίδων να καταχωρηθούν.

Για να αποδείξω όμως τα αιρετικά του πιστεύω και τα προδοτικά του σχέδια εναντίον της Ορθοδόξου Εκκλησίας θα αναφέρω τα σπουδαιότερα απ’ αυτά:

1)Ανεγνώρισε τον Παπισμόν και την Ουνίαν, εις το Balamand του Λιβάνου το 1993 («Διάλογοι χωρίς προσωπείον» Π. Γ. Μεταλληνού).

2)Το 1995 μετά την «συλλειτουργίαν» του εν Ρώμη μετά του Πάπα υπέγραψαν «κοινήν δήλωσιν, ότι αμφότεραι αι Εκκλησίαι έχουν ιερωσύνην, μυστήρια και είναι αδελφαί Εκκλησίαι» («ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» 22.12.1995).

3)Το 2002 στην Ασίζη συμπροσευχήθη μετά αντιπροσώπων (12) θρησκειών.

4)Εχαρακτήρισε τούς Ιερούς Κανόνας ως «τείχη αίσχους» («Επίσκεψις» 15.06.89) και τους Αγίους Πατέρας ως «ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως, που ευρίσκονται ήδη εις χείρας του δικαιοκρίτου Θεού»(«Εκκλησιαστική Αλήθεια» 16.12.1998).

5)Κατά την συνάντησίν του με τον Πάπα Ιωάννη Παύλο τον Β΄ εις την Ρώμηντην 29.06.2004 επί τη εορτή των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, σε κοινή δήλωσίν των είπον «να μνησθώμεν ότι το 1995, ότε συμπροσευχήθημεν εν τω Ναώ του Αγίου Πέτρου, εχωρίσθημεν μετά θλίψεως κατά την τέλεσιν της Ευχαριστιακής λειτουργίας, εφ’ όσον δεν κατέστη δυνατόν να μετάσχωμεν του αυτού ποτηρίου του Κυρίου»(«ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» 30.7.2004 σελ. 3).

6)Την 9.6.2002 εις την Ραβένναν της Ιταλίας εκοινώνησε αιρετικούς και αβάπτιστους Φράγκους («ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» 10.08.2002, «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» 16.6.2002, «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» 12.6.2002).

7)Την 27.11.2004, συμπροσεύχεται και συλλειτουργεί με τον Πάπα στο Βατικανό και δηλώνει για μια ακόμα φορά ότι Ορθοδοξία και Παπισμός είναι «Αδελφαί Εκκλησίαι» και ότι ή Ορθοδοξία δεν κατέχει όλην την Αλήθειαν («ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» 3.12.2004, σελ. 1 και 6).

8)Έχει αναγνωρίσει εκτός από το βάπτισμα των Παπικών και το βάπτισμα της Ευαγγελικής Εκκλησίας (Προτεσταντών), (περιοδικό «ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ» τεύχος 38/2004, σελ. 21, «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» 17.12.2004, σελ. 1 και περιοδικό «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ» τεύχος 498, σελ. 22).

9)Την 13.3.2007 του απενεμήθη διεθνές Παπικό βραβείο για τη συμβολή του στην κίνηση του οικουμενισμού (περιοδικό «ΒΟΑΝΕΡΓΕΣ» τεύχος 32, σελ. 82).

10)Είναι μασώνος 33^ου βαθμού (περιοδικό «ΒΟΑΝΕΡΓΕΣ» τεύχος 45/2009, σελ. 57 καί περιοδικό «ΑΓΙΟΣ ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΗΣ» τεύχος 260/2013, σελ. 32 και 33 και εφημερίδα «ΚΑΘΟΛΙΚΗ» 29.10.87).

11)Εις τον «ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΤΥΠΟΝ» φ. 1804, σελ. 6, χαρακτηρίζεται ως πηγή πάσης διοικητικής ανωμαλίας εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν και αστείρευτος πηγή πνευματικής μολύνσεως των Ορθοδόξων.

12)Την 28.10.2009, εισήλθε εις την αντίχριστον Εβραϊκήν Συναγωγήν EastParkAvenueτης Ν. Υόρκης και αφού συμπροσευχήθη με τον Ραββίνον, τον ησπάσθη («ΑΓ. ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΗΣ» τεύχος 236, σελ. 1-7).

13)Την 7.10.2009, εκήρυξε την έναρξιν των εργασιών του Συνεδρίου του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών στην εν Κολυμπάρι Χανίων Οικουμενιστικήν Ακαδημίαν («ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΗΣ, τεύχος 237, σελ. 40 καί «ESPRESSO» 2.9.2009).

14)Συνιστά στους φοιτητάς, που τον επισκέπτονται, να ακολουθούν τον αιρετικόν Πάπα, που τον αποκαλεί αγιώτατον αδελφόν («ΑΓ. ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΗΣ» τεύχος 245, σελ. 11).

15)Την 27.10.2011, μετέβη στη συνάντηση που οργάνωσε ο Πάπας στην Ασίζη και συμπροσευχήθηκε με τον Πάπα, Βουδιστές και Παγανιστές(περιοδικό «ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ» τεύχος 80, σελ. 18-19).

16)Την 11.10.2012 μετέβη στο Βατικανό και συνεώρτασε με τον Πάπα Ράτσινγκερ τα (50) χρόνια του Οικουμενισμού. Συλλειτούργησε και συμπροσευχήθηκε με τους Παπικούς και τους Ουνίτας ψευδοεπισκόπους. Εις ομιλίαν του εξήρε την Β΄ Βατικάνιον Σύνοδον, θεωρώντας την εφάμιλλον των Επτά Οικουμενικών Συνόδων («ΑΓ. ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΗΣ», τεύχος 253, σελ. 41).

17)Βάσει των Ιερών Κανόνων το Πατριαρχείον μας είναι ακέφαλον, διότι ο ουρανός διέγραψε τον νύν «Πατριάρχην» Βαρθολομαίον από την λίστα των Ορθοδόξων Πατριαρχών («ΑΓ. ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΗΣ» τευχος 251, σελ. 36 και «ΑΥΡΙΑΝΗ» 27.9.2014 σελ. 3).

18)19.3.2013 παρέστη εις την ενθρόνιση του νέου Πάπα Φραγκίσκου Α΄ πράγμα που έγινε για πρώτη φορά από το σχίσμα του 1054 μ.Χ. και τον προσεφώνησε ειπών: «Αγιώτατε, συγχαίρομεν ολοκαρδίως την υμετέραν πεφιλημένη Αγιότητα, εν ονόματι του Κυρίου των δυνάμεων, δια την θεοπρόβλητον εκλογήν και επαξίαν ανάληψιν των νέων υψηλών καθηκόντων σας, ως πρωθιεράρχου της προκαθημένης της αγάπης σεβασμίας Εκκλησίας της Πρεσβυτέρας Ρώμης». Αποκαλεί «Αγιώτατον» έναν αιρετικόν και αβάπτιστον φονέα αθανάτων ψυχών.

Το Πανάγιον όνομα του Κυρίου βλασφημείται από την αναφορά του εις το σατανικό αυτό πανηγύρι, ΟΧΙ «θεοπρόβλητος» δεν είναι αλλά σατανοπρόβλητος («ΑΓ. ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΗΣ» τεύχος 256, σελ. 6 και 8).

19)Ήταν και είναι ο φανατικότερος υποστηρικτής της θρησκείας της Νέας Εποχής, δηλαδή της λατρείας της «Θεάς Γαίας». Είναι γεγονός ότι μέσω του Οικουμενισμού και της «Ένωσης» των Εκκλησιών που προωθεί ο Βαρθολομαίος, οι διαφορετικές θρησκείες απαλείφονται και στη θέση τους έρχεται η ΜΙΑ (ψευδο)θρησκεία με ΜΙΑ παγκόσμια διακυβέρνηση: Η Νέα Εποχή με «Μεσσία» τον ίδιο τον Αντίχριστο… Ώστε τον Αντίχριστον προβάλλει και επιθυμεί ο Βαρθολομαίος; («ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ» 12.7.2014, σελ. 4).

20)Είναι πιστός υποτακτικός του Σιωνισμού. Έλαβε το χρίσμα από την Εβραϊκήν Χάβραν των Η.Π.Α. και συντάχθηκε όπως και ο Φραγκίσκος στο στρατόπεδο του Αντιχρίστου («ΑΓ. ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΗΣ, τεύχος 263, σελ. 4).

21)Δεν είναι πολέμιος και προδότης της Ορθοδοξίας μόνον, αλλά και της Ελλάδος. Λίγους μήνες μετά το Συνέδριο της Καμπέρας, τον Οκτώβριο του 1991, ως Επίσκοπος Χαλκηδόνος τόλμησε να σπηλώσει τη μνήμη των ηρώων της επαναστάσεως του 1821, δηλώσας μία βδομάδα πριν την ενθρόνισή του:«Δυστυχώς οι δύο λαοί διέκοψαν την υπέροχη συμβίωση των (400) χρόνων, όταν ξεσηκώθηκαν κάτι ξεβράκωτοι το 1821 και εδημιούργησαν τις γνωστές προστριβές» (εφημ. «ΑΥΡΙΑΝΗ» και «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ» 30.10.1991 και «ΑΓ. ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΗΣ», τεύχος 264, σελ. 17-18).

Προσπαθεί να επαναφέρει τις Μητροπόλεις των Νέων χωρών εις την δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως με δυσμενή συνέπεια την έμμεσον υπαγωγήν των υπό Τουρκικήν Διοίκησιν Ελληνικών εδαφών.

(«ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» φ. 157, σελ. 26 και η εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» της 28.9.2014 σελ. 1 και 10, δημοσιεύει εκτενές άρθρο με τίτλο «ΔΙΑΣΠΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ο Βαρθολομαίος!». Και γράφει: απαιτεί να κοπούν από τον κορμό της Ελληνικής Εκκλησίας αι (36) Μητροπόλεις των Νέων χωρών και να προσαρτηθούν εις το Οικουμενικόν Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως.

Θέλει αυτόνομη Εκκλησία, τις (36) Μητροπόλεως των Νέων χωρών. Στην ουσία πρόκειται περί εσχάτης προδοσίας.

Αποκαλεί την Τουρκία «πατρίδα». Όταν ήταν ιεροδιάκονος υπηρέτησε εις τον Τουρκικόν Στρατόν ως έφεδρος Αξιωματικός. Οι Τούρκοι δεν δίδουν εύκολα στρατιωτικά αξιώματα εάν δεν είσαι άνθρωπος της εμπιστοσύνης των και δεν εξυπηρετείς τα συμφέροντά των.

Στα Εθνικά θέματα, Σκοπιανό, Θράκη, Τουρκία πήρε φιλοτουρκικές θέσεις (Εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» 28.9.2014, σελ. 10 και «ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» φ. 157, σελ. 27).

22)Ο Μητροπολίτης Χ, μετά τα διαπραχθέντα εις τα Ιεροσόλυμα της 25.5.2014, την συμπροσευχή του με τον Πάπα Φραγκίσκο μέσα στον Πανάγιον Τάφον και την κακόδοξον κοινή διακήρυξιν, τον ενάγει ωςπροδότη της Ορθοδοξίας και της Ελλάδος. Η προδοσία, γράφει, συνετελέσθη με την εξίσωση μεγεθών, πού δεν έχουν απολύτως καμία σχέση μεταξύ των!

Με την έκπτωση στον τομέα της Πίστεως, ήτοι, Χριστός και Αλλάχ, Ορθοδοξία και Ισλάμ, είναι η πρώτη εξίσωση! Αγία Γραφή και Άγιο Κοράνιο,είναι η δεύτερη εξίσωση! Συμπροσευχή μεταξύ ενός Ορθοδόξου Πατριάρχου, ενός Πάπα, ενός Εβραίου και ενός Μουσουλμάνου Εκκλησιαστικού Ηγέτη, είναι η τρίτη εξίσωση! Υποκριτικό χειροφίλημα του Πάπα στον Βαρθολομαίο, και τον κ. Σίμον Περές, είναι η τέταρτη εξίσωση! Η επί το αυτό συμπόρευση, συνύπαρξη και συνεργασία Ορθοδόξου, Ρωμαιοκαθολικού, Εβραίου και Μουσουλμάνου Ηγετών, αποτέλεσαν τον «αχταρμά». Η παγκοσμιοποίηση λοιπόν, είναι η Πέμπτη εξίσωση! Τέλος, η ύβρις των ηρώων του 1821, είναι λόγια απαράδεκτα και προδοτικά κατά της Ελλάδος και μαρτυρούν έλλειψιν Ελληνικής συνειδήσεως («ΑΓ. ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΗΣ» τεύχος 264, σελ. 17-18).

23)Με τις συμπροσευχές του στους Αγίους Τόπους την 25.5.2014, έπαιξε το ρόλο του προδότη Ιούδα. Πιστός διάδοχος των μασόνων και αιρετικών Πατριαρχών Μελετίου Μεταξάκη και Αθηναγόρα Σπύρου ((«ΑΓ. ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΗΣ» τεύχος 263, σελ. 5).

24)Αρνηθείς τον γλυκύτατον Ιησούν, την Μίαν Αγίαν Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν, «συμπροσκυνήσας» εις τον Πανάγιον Τάφον με τον αιρετικόν Πάπα «το βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως ἐν τόπῳ ἁγίῳ», ο οποίος παριστάνει τον «Πατριάρχη» της Δύσεως και τον διάδοχον του Αποστόλου Παύλου.

Ο άνθρωπος αυτός δεν έχει ίχνος φόβου Θεού, διότι απλούστατα δεν πιστεύει στην Θεότητα του Χριστού, παίζει θέατρο και είναι όντως πρόδρομος του Αντιχρίστου μαζί με τον αδελφόν του Φραγκίσκο.

25)Συνεχίζοντας το Σιωνιστικόν και μασονικόν κήρυγμα, ο Βαρθολομαίος μας νουθετεί: Να σεβόμεθα το αιρετικόν φρόνημα των αιρετικών και αλλοδόξων. Να μην εναντιούμεθα στους Ιεχωβάδες. Να μην προβάλωμεν την Ορθοδοξίαν και να σεβόμεθα την διαφορετικότητα των ομοφυλοφίλων!!! ((«ΑΓ. ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΗΣ», τεύχος 263, σελ. 6).

26)Προσκύνησε τον σφαγέα των Ελλήνων Κεμάλ εις την Θεσσαλονίκην και έγραψε στο βιβλίο των επισκεπτών «Ο Θεός να αναπαύση την ψυχήν του» (περιοδικό «ΑΓ. ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΗΣ» τεύχος 260, σελ. 41, «ΒΟΑΝΕΡΓΕΣ» τεύχος 70, σελ. 69, «ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ» τεύχος 92, σελ. 19»).

27)Τέλος, ως προκύπτει από την κακόδοξον κοινήν διακήρυξιν Βαρθολομαίου και Φραγκίσκου, υπογραφείσα εις Ιεροσόλυμα την 25.5.2014, ο Ουνίτης του Πάπα Βαρθολομαίος προχωρεί ακάθεκτος και χωρίς πλέον καμίαν επιφύλαξιν εις την ένωσιν της Ορθοδοξίας με την παπικήν παρασυναγωγήν και δεν βλέπει την ώραν που θα γευθεί το κοινόν ποτήριον με τον παναιρετικόν και Αντίχριστον αδελφόν του Φραγκίσκο. Έχει δε το θράσος ο αθεόφοβος να επικαλήται και την μεσιτείαν της Παναγίας μας, για την ενότητα και το κοινό ποτήριο και παραβλέπει το γεγονός ότι η Παναγία μας το 1280, διεμήνυσε εις τον Μοναχόν της Ιεράς Μονής Ζωγράφου, ότι οι αφιχθέντες εις Άγιον Όρος Λατινόφρονες Μιχαήλ ο Αζυμίτης και Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Λατινόφρων Ιωάννης Βέκκος, είναι εχθροί της ιδίας και του Υιού της Ιησού Χριστού. Απ’ όλα τα ανωτέρω εκτεθέντα και από πολλά άλλα, πολύ περισσότερα, που αποδεικνύουν τις αιρετικές κακοδοξίες, λόγοις και έργοις του κ. Βαρθολομαίου ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ανενδοιάστως ότι:

α) Ο κ. Βαρθολομαίος είναι παναιρετικός, Λατινόφρονας, Ουνίτης του Πάπα, Οικουμενιστής, λάτρης της «Θεάς Γαίας», τουτέστιν ειδωλολάτρης, πρόδρομος του Αντιχρίστου και σε αγαστή συνεργασία με τον αδελφόν του Φραγκίσκο προετοιμάζουν τον δρόμον για την παγκόσμον διακυβέρνησιν, την πανθρησκείαν και την έλευσιν του Αντιχρίστου.

β) Είναι διώκτης των Ορθοδόξων και όλων εκείνων που του γίνονται εμπόδιον εις τα οικουμενιστικά του σχέδια. Απόδειξις αυτού, είναι ο σκληρός και αμείλικτος διωγμός των (118) Μοναχών της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου του Αγίου Όρους, μόνον και μόνον επειδή έπαυσαν να τον μνημονεύουν, διότι κηρύσσει γυμνή τη κεφαλή την παναίρεσιν του Οικουμενισμού, παραβιάζει τους Ιερούς Κανόνες που τούς χαρακτηρίζει «τείχη του αίσχους», συμπροσεύχεται και συλλειτουργεί με τους Παπικούς και όλους τους αιρετικούς και προσπαθεί να μεταβάλλει το Άγιον Όρος από προπύργιο της Ορθοδοξίας σε κέντρο της κακοδοξίας.

γ) Έγινε τέλειον ὄργανον του μισόκαλου. Τρέχει όπισθεν των μασόνων αρχηγών κρατών, των αθέων υπουργών, αρχηγών κομμάτων, των Ραββίνων, Μουσουλμάνων και Βουδιστών!!! Διά να κορέσει ο ταλαίπωρος την ματαίαν του δόξα και την πνευματικήν του γυμνότητα. Εζήλωσε την δόξα του κόσμου, παρά την δόξαν του Θεού.

δ) Σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνας, είναι καθηρημένος στη Γη και στον Ουρανό. Δεν είναι πλέον, όχι μόνον Ορθόδοξος Πατριάρχης, αλλά ούτε καν Χριστιανός Ορθόδοξος.

Φέρει ένδυμα κληρικού και προσποιείται τον Οικουμενικόν Πατριάρχην, ενώ έσωθεν είναι λύκος βαρύς και αιμοβόρος, που υπονομεύει την Ορθοδοξίαν και απεργάζεται την φθοράν του ποιμνίου του Χριστού, τόν οποίον έχει αρνηθή λόγοις και έργοις. Σ’ αυτόν αρμόζει, ότι εις τον εικονομάχον Ιωάννην Ζ΄ (836-846), ο και Ιαννής προς δυσφημισμόν αποκαλούμενος, το αναφερόμενον εις τον Μέγα Συναξαριστήν του Τριωδίου, τόμον ΙΓ΄ σελ. 249«Ὁ μαντιάρχης καί δαιμονιάρχης μᾶλλον ἤ Πατριάρχης, νά ὀνομάζεται ἄξιος».

ε) Ἀπεδείχθη, διά των λόγων του, ότι είναι ἐχθρός και πολέμιος, όχι μόνον της Ορθοδοξίας αλλά και της Ελλάδος και είναι απορίας άξιον πως η Ελληνική πολιτεία παραβλέπει την ανθελληνικήν του δράσιν και δεν τον ανακαλεί εις την τάξιν και εις περίπτωσιν μη συμμορφώσεως να του απαγορεύση την είσοδον εις το Ελληνικόν έδαφος, ως επικίνδυνον εις την Εθνικήν Ασφαλείαν της Πατρίδος μας.

στ) Ούτος και οι ακολουθούντες αυτόν, εν επιγνώσει των αιρετικών κ.λπ. κακοδοξιών αυτού, ενώνονται με τον Διάβολον και τους σκοτεινούς υπηκόους του υπέρ του ερχομένου Αντιχρίστου και θησαυρίζουν εαυτοίς «ὀργήν ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆς καί ἀποκαλύψεως καί δικαιοκρισίας τοῦ Θεοῦ» (Ρωμ. Β΄, 5).

ζ) Το ερώτημα είναι ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος και λοιποί Ιεράρχες της Κρατούσης Εκκλησίας της Ελλάδος, πλην ελαχίστων, αρκουμένων και τούτων εις λόγια, γιατί σιωπούν μπροστά στην οικουμενιστικήν επέλασιν του Βαρθολομαίου.

Δύο τινά πρέπει να συμβαίνουν. Ή συμφωνούν με τις κακόδοξες ενέργειες αυτού και την αίρεσιν του Οικουμενισμού, ἤ ζήλωσαν την δόξαν του κόσμου, παρά την δόξαν του Θεού. Σ’ αυτήν τήν περίπτωσιν, ισχύουν και γι’ αυτούς τα αναφερόμενα εις την παράγραφον στ΄.

η) Εκείνο όμως που προκαλεί κατάπληξιν και θλίψιν αβάσταχτον στις καρδιές των Ορθοδόξων πιστών, είναι η σιωπή και συμπόρευσις των Μοναχών των (19) Ιερών Μονών του Αγίου Όρους, του άλλοτε κάστρου της Ορθοδοξίας. Πού είναι οι ομολογηταί, οι μάρτυρες και οι Άγιοι του Αγίου Όρους;»