ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ LOVECH ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ κ. ΓΑΒΡΙΗΛ
(Αντιπροσωπεύτηκε από τον Πρωτοπρεσβύτερο π. Ματθαίο Βουλκανέσκου),
στη Θεολογική και Επιστημονική Ημερίδα με θέμα: «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος, Μεγάλη προετοιμασία, χωρίς προσδοκίες.
ΕΠΑΡΧΙΑ LOVECH
ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ
Αγαπητέ εν Χριστώ Μητροπολίτα Σεραφείμ
Σας εύχομαι να έχετε μια ευλογημένη Αγία Τεσσαρακοστή.

Παρακαλώ, βρείτε επισυναπτόμενη την Αγγλική μετάφραση της επιστολής μου προς τον Πατριάρχη Βουλγαρίας κ. Νεόφυτο η οποία περιέχει τις αντιρρήσεις μου έναντι του εγγράφου με τίτλο: «Σχέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο», το οποίο είναι προγραμματισμένο να συζητηθεί στην μέλλουσα Μεγάλη και Αγία Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Παρέχω σαφή εξουσιοδότηση στον άγιο Μητροπολίτη Πειραιώς όπως παρουσιάσει την επιστολή μου στην οποία αναφέρθηκα προηγουμένως, στο συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί στις 23 Μαρτίου στην Αθήνα με σκοπό να συζητηθούν θέματα σχετικά με την Μεγάλη και Αγία Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
————————————————————————————————————–
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΟΥΚΛΓΑΡΙΑΣ κ. ΝΕΟΦΥΤΟ
Με αδελφική εν Χριστώ αγάπη
Ο Μητροπολίτης Lovech
Γαβριήλ
(Παναγιώτατε,
Έλαβα την από 02.03.2016 επιστολή σας, (απ. Αριθμ. 197), μαζί με τα εγκεκριμένα κείμενα, τα οποία πρόκειται να συζητηθούν στην επερχόμενη Μεγάλη και Αγία Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία είναι προγραμματισμένη να λάβει χώρα μεταξύ 16 και 27 Ιουνίου τρέχοντος έτους στην Ορθόδοξη Ακαδημία της νήσου Κρήτης. Η απόφαση να αποσταλούν ηλεκτρονικά αυτά τα κείμενα ελήφθη σε συνάντηση όλων των μελών της Αγίας Συνόδου στις 6.2.2012, (αρ. πρωτοκόλλου 4).
Δυστυχώς, δεν ήμουν σε θέση να συμμετάσχω στις διασκέψεις της 5ης και 6ης.Φεβρουαρίου εξαιτίας σοβαρών προβλημάτων υγείας. Ως ποιμενάρχης θεωρώ δικαίωμα αλλά και χρέος μου να θέσω υπ’ όψιν σας ορισμένες έντονες ενστάσεις σχετικά με ένα από τα έγγραφα, τα οποία αναφέρονται παραπάνω και το οποίο τιτλοφορείται: «ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΙΠΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ».

Αναφορικά με τη σελίδα 4:
Η Ορθόδοξη Εκκλησία πάντοτε κατανοούσε την «ένωση των πάντων» “union of all”, με την έννοια ότι εκείνοι, οι οποίοι έχουν εκτραπεί στην αίρεση ή στο σχίσμα, πρέπει πρώτα απ’ όλα να επιστρέψουν στην Ορθόδοξη Πίστη και να δηλώσουν υπακοή στην Αγία Εκκλησία και τότε μόνον μπορούν να γίνουν δεκτοί στην Εκκλησία, δια της μετανοίας.
Αναφορικά με τη σελίδα 5:
Στο σημείο 5 πρέπει να καταστεί σαφές, ότι στην Ορθόδοξη Εκκλησία η κοινωνία και ενότητα μεταξύ των χριστιανών ουδέποτε χάθηκαν και, δεδομένου ότι η Εκκλησία θα συνεχίσει να υπάρχει ως το τέλος του κόσμου, καθώς είπε ο Κύριος ότι ‘πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής’, της Εκκλησίας Του, έτσι επίσης αυτή η κοινωνία και ενότητα θα υπάρχουν για πάντα.
Αναφορικά με τη σελίδα 6,σελίδα 16 και άλλες:
Εκτός από την Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία, δεν υπάρχουν άλλες Εκκλησίες, παρά μόνον σχίσματα και αιρέσεις κι επομένως, το να ονομάζονται αυτές οι τελευταίες «εκκλησίες» είναι εντελώς εσφαλμένο, από θεολογικής, κανονικής και δογματικής πλευράς.
Αναφορικά με τη σελίδα 12:
Η δήλωση ότι «στόχος όλων των θεολογικών διαλόγων είναι η πλήρης αποκατάσταση της ενότητας εν αληθή πίστει και αγάπη» είναι εντελώς λανθασμένη και απαράδεκτη, διότι θα έπρεπε να επισημανθεί σαφώς ότι η επιστροφή στην αληθινή πίστη αφορά στους αιρετικούς και σχισματικούς και σε καμία περίπτωση δεν αναφέρεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Δόξα τω Θεώ, το 1998 η Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία αποχώρησε από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και με τον τρόπο αυτό εξέφρασε τη δυσαρέσκειά της για τις πράξεις αυτού του Οργανισμού, δεδομένου ότι η Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν μπορεί να είναι μέλος ενός τέτοιου οργανισμού, όπου η Ορθόδοξη Εκκλησία θεωρείται ως «μία από πολλές άλλες ή ως κλάδος της μίας εκκλησίας, ο οποίος δια του παγκοσμίου αυτού συμβουλίου αναζητά τρόπους και αγωνίζεται για την αποκατάστασή της».
Υπάρχει Ένας Κύριος, υπάρχει Μία Εκκλησία, όπως ορίζει το Σύμβολο της Πίστεως.
Παναγιώτατε, εάν αυτά τα κείμενα δεν διορθωθούν, θα νομιμοποιήσουμε μία αιρετική διδασκαλία και πρακτική αποδοχής αιρετικών και σχισματικών, χωρίς εκείνοι να γίνουν αληθινά μέλη της μίας Αγίας, Ορθόδοξης, Αποστολικής Εκκλησίας.
+ Μητροπολίτης Γαβριήλ του Λόβετς )