του Δ Μπράτη

Η κινητοποίηση και η συγκέντρωση που διοργανώνουν η ΔΟΕ και η ΟΛΜΕ, με την ομόφωνη στήριξη και της ΑΔΕΔΥ, την Παρασκευή στις 11.30 π.μ. στο υπουργείο παιδείας θα δώσει το στίγμα για το αν μπορεί από δω και πέρα να οργανωθούν αποτελεσματικοί αγώνες για τη διεκδίκηση λύσης στο πιο οξυμένο πρόβλημα της τελευταίας 6ετίας στην εκπαίδευση, το πρόβλημα της κάλυψης των κενών με μόνιμους διορισμούς και της ανεργίας των νέων συναδέλφων.

Το στίγμα θα δώσει κυρίως η συμμετοχή των ίδιων των νέων αναπληρωτών συναδέλφων στη συγκέντρωση.

Κανείς μόνιμος κι αναπληρωτής συνάδελφος δεν πρέπει να λείψει.

Αναφέρομαι, κυρίως, στους συναδέλφους του Λεκανοπεδίου που ξεπερνούν σε αριθμό τις 25.000, περίπου 5.000 είναι οι αναπληρωτές, που δεν έχουν καμιά μα καμιά δικαιολογία να μην είναι παρόντες. Με τη συμμετοχή τους θα στείλουν το μήνυμα ότι είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν αυτό που τους ανήκει.

Μια μόνιμη θέση εργασίας ύστερα από 6,7 μέχρι και 14 χρόνια εργασιακής ομηρείας κι ανασφάλειας.

Ακράδαντα πιστεύω πως το κυρίαρχο αίτημα της μεθαυριανής συγκέντρωσης πρέπει να είναι : ΜΑΖΙΚΟΙ ΜΟΝΙΜΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΟΡΓΑΝΙΚΑ ΚΕΝΑ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ.

Είναι ένα αίτημα που ΕΝΩΝΕΙ όλους ,ανεξάρτητα από τις διαφορές που υπάρχουν, και είναι κυρίαρχο γιατί χωρίς μόνιμους διορισμούς και το εκπαιδευτικό σύστημα θα καταρρεύσει και κανένας αναπληρωτής δεν θα έχει στον ήλιο μοίρα, αφού σχεδόν κάθε χρόνο οι ρυθμίσεις αλλάζουν και το διαίρει και βασίλευε καλά κρατεί. Το αίτημα για ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΤΩΡΑ δεν είναι μαξιμαλιστικό αλλά στηρίζεται σε πραγματικά δεδομένα, αφού στην Π.Ε. την τελευταία πενταετία παραμένουν πάνω από 10.000 οργανικά κενά λόγω των συνταξιοδοτήσεων. Φανταστείτε πόσο θα ξεμπλοκάρει το σύστημα αν αυτά καλυφθούν με μόνιμους διορισμούς.

Και για τους απαισιόδοξους που πάντα προβλέπουν ότι τίποτε δεν γίνεται, τίποτε δεν θα πετύχουμε έχω να πω πως όταν οι αγώνες του κλάδου ήταν μαζικοί ΕΝΩΤΙΚΟΙ κι αποφασιστικοί πάντα είχαμε θετικά αποτελέσματα.

Θυμίζω- στους παλιότερους -την απεργία του 1997 που έδωσε 1500 παραπάνω διορισμούς 4345 συνολικά στην ΠΕ σε μια χρονιά, τα προγράμματα εξομοίωσης, την εξίσωση των μισθών δασκάλων -καθηγητών, καθώς και την απεργία των 42 ημερών του 2006 -τη μεγαλύτερη στην ιστορία του κλάδου-που πετύχαμε, μεταξύ άλλων, την καθιέρωση του ενός χρόνου υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής.Ας αφήσουμε λοιπόν για λίγο τις άγονες αντιπαραθέσεις κι ας σκεφτούμε αυτά που μας ενώνουν και ας δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να οργανώσουμε καλύτερα την κινητοποίηση της Παρασκευής.
Κι επειδή τα πάντα είναι καρπός αγώνων, η ίδια η ζωή μας είναι ένας διαρκής αγώνας, καλή μας αντάμωση την Παρασκευή στο υπουργείο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Αυξήσεις μισθών: Πώς θα ενισχυθεί το εισόδημα σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα