Απεργώ για τις παραπανίσιες ώρες που δουλεύουμε σιτίζοντας μαθητές που τρώνε κρύο φαγητό σε ακατάλληλες αίθουσες σχολείων!

Απεργώ γιατί μέρες και ώρες ατελείωτες στο σχολείο προσπαθώ να μαζέψω για όλους τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς τα δικαιολογητικά για την αυτονόητη ελεύθερη είσοδο μας στα μουσεία !!!

Απεργώ για τους χιλιάδες απολυμένους αναπληρωτές της εκπαίδευσης!

Απεργώ για το κάλεσμα-εμπαιγμό από τη Διεύθυνση Φορολογικής Συμμόρφωσης να απαντήσω και να τοποθετηθώ ουσιαστικά, για την υλοποίηση προγραμμάτων στην τάξη με θέμα: την καλλιέργεια φορολογικής συνείδησης, όταν την ίδια ώρα με κλέβουν από παντού μέσω της νόμιμης φορολογικής οδού.

Απεργώ για τις «μαύρες Παρασκευές» , για τις «λευκές νύχτες» και τα κυριακάτικα πρωινά που οι οικογένειες αντί να πηγαίνουν βόλτες στις ακρογιαλιές, να μαζεύουν χόρτα και να κάνουν πικ-νικ, βολτάρουν με άδειες τσέπες σε μεγάλα πολυκαταστήματα.

Απεργώ για όλους τους δικούς μου: κοντινούς και μακρινούς που ακόμη δουλεύουν στον ιδιωτικό τομέα έχοντας υπογράψει επαίσχυντες ατομικές συμβάσεις υποταγής, αποδεχόμενοι μηχανές παρακολούθησης των κινήσεων τους, δουλεύοντας υπερωρίες και λαμβάνοντας τις μισές από προ πενταετίας αποδοχές.

Απεργώ γιατί μέχρι τα 67 που θα βγω στη σύνταξη, αν τα καταφέρω να φτάσω, αν βλέπω κι αν ακούω ικανοποιητικά, κανένας δε θα χαίρεται που θα είμαι η δασκάλα του!

Απεργώ για τη φίλη μου την Ελευθερία που ψάχνει δουλειά εδώ και δυο χρόνια αλλά…

Απεργώ για αυτούς που απολύονται στα 57 τους όμορφα, δημιουργικά χρόνια!

Απεργώ γιατί κινδυνεύουμε να χάσουμε όχι μόνο τα σπίτια που μεγαλώνουν τα παιδιά μας αλλά και τα σπίτια στα χωριά και τα νησιά. Εκεί που έπαιξαν, μεγάλωσαν κι έζησαν οι γονείς, οι θείοι, οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας.

Απεργώ γιατί ξέρω ότι θα έχω ό,τι διεκδικώ και όχι ό,τι δικαιούμαι!