| Το σχέδιο για την αναδιάρθρωση του και την εισαγωγή στην Ανώτατη Εκπαίδευση που παρουσίασε ο κ. Γαβρόγλου εξακολουθεί να έχει ασάφειες και κενά.

Για παράδειγμα, δεν απαντήθηκε ένα σημαντικό ερώτημα: ποιος θα καθορίζει τον αριθμό των εισακτέων σε κάθε τμήμα; Η αυτονομία των Πανεπιστημίων θα συνεχίζει να είναι μόνο στα χαρτιά;

Η αναβάθμιση του Λυκείου περνάει σίγουρα από την έννοια του εθνικού απολυτήριου. Ένα πρώτο ερώτημα λοιπόν είναι γιατί δεν θα συμμετέχουν καθόλου η Α’ και Β’ στο εθνικό απολυτήριο;

Όμως, το πιο κρίσιμο ερώτημα που παραμένει είναι πώς θα διασφαλίζεται το ίδιο επίπεδο των θεμάτων για τις ενδοσχολικές απολυτήριες εξετάσεις από τον Έβρο ως την Κρήτη, ώστε να μιλάμε για ένα ενιαίο «εθνικό απολυτήριο»; Χωρίς τράπεζα θεμάτων διαβαθμισμένης δυσκολίας από την οποία θα γίνεται η επιλογή των θεμάτων, δεν μπορεί να υπάρχει ομοιομορφία και αξιοπιστία στο σύστημα. Η ιδεοληψία της κατάργησης της τράπεζας θεμάτων δυστυχώς επικρατεί ακόμα στην παρούσα κυβέρνηση που όλο και κατεβάζει τον πήχη.

Δείτε τις τελευταίες από την Ελλάδα για την Παιδεία και τα νέα της επικαιρότητας στο

Επίσης, εφόσον θα συμμετέχουν στον βαθμό του απολυτηρίου και μη εξεταζόμενα μαθήματα αυτά θα πρέπει να έχουν κάποιον αξιόπιστο τρόπο αξιολόγησης, ώστε να μην εμφανίζεται το γεγονός να έχουν όλοι, ανεξαιρέτως προσπάθειας, 20άρια.

Η δημιουργία τμημάτων δύο ταχυτήτων (τα πράσινα και τα κόκκινα) τα οποία μάλιστα μπορεί να εναλλάσσονται από χρονιά σε χρονιά δεν είναι τόσο πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ο ακαδημαϊκός λαϊκισμός που έχει επικρατήσει τα τελευταία χρόνια, και δεν αποκλείεται προ των εκλογών να δούμε και νέα επεισόδια του, ακόμα και διατάξεις που είχαν αποσυρθεί και προεκλογικά επαναφέρονται.

Τέλος, ο διάλογος επί του συγκεκριμένου σχεδίου, εφόσον προβλέπεται να έρθει ως νομοθετική πρωτοβουλία, θα έπρεπε να γίνει και με ad hoc συνεδριάσεις της Διαρκούς Eπιτροπής Mορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής για ουσιαστικό διάλογο. Όπως έχει υποσχεθεί ο Υπουργός για τις μετεγγραφές φοιτητών από πέρσι τον Μάιο και ακόμα περιμένουμε…

Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι το Υπουργείο «Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν». Άτολμες αλλαγές που δεν αλλάζουν το τοπίο απλώς προσπαθούν να διευκολύνουν κάποιες καταστάσεις εν όψει των εκλογών. Οι όποιες αλλαγές όμως ειδικά στα θέματα της Παιδείας θα πρέπει να γίνονται με το βλέμμα στις επόμενες γενιές και όχι στις επόμενες κάλπες…