“Τις τελευταίες δύο ημέρες, δεν είχαμε εδώ κάποιο χτύπημα, αλλά ακούμε τα όπλα και τους βομβαρδισμούς από μακριά”, λέει η δασκάλα τους και συνεχίζει: ”Τα παιδιά έχουν καλή διάθεση, αλλά ακόμα κι όταν μας περιμέναμε αεροπορικές επιδρομές και είπαμε στους γονείς να μην στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο, εκείνα έδειξαν τεράστιο ζήλο και ήρθαν αψηφώντας τους κινδύνους”.
Το 2012, το σχολείο λειτουργούσε στο υπόγειο ενός εργαστηρίου. Ύστερα από ένα χρόνο, έκλεισε λόγω της διαμάχης μεταξύ της συριακής κυβέρνησης και των ανταρτών, και μεταφέρθηκε στην περιοχή Σεΐφ αλ-Νταουλά, όπου έμεινε για δύο χρόνια.
Το σχολείο άλλαξε για τρίτη φορά τοποθεσία, όταν βομβαρδίστηκε, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 12 μαθητές και δεκάδες να τραυματιστούν.
Πλέον, στεγάζεται στον πρώτο όροφο ενός εγκαταλελειμμένου κτιρίου, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που κάνουν μάθημα και στο ύπαιθρο, όταν έχει καλό καιρό. Νιώθουν ότι ο ήλιος ομορφαίνει το σκηνικό με τα συντρίμμια…