Αριστερό αποτύπωμα και εθνική απάντηση
Η καρδιά της επιστολής του Ιερωνύμου για την Παιδεία και τα γράμματα
Θεωρώ την επιστολή που έστειλε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος προς τους πολιτικούς αρχηγούς ένα από τα πιο συγκλονιστικά κείμενα της δεκαετίας. Τύποις αφορά τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών.

Στην πραγματικότητα αφορά τα ελληνικά γράμματα και την ελληνική Παιδεία. Και αν ο προσωποκεντρικός κόσμος του διαδικτύου επικεντρώθηκε σε μια αναφορά του Ιερωνύμου ότι δίδονται στους μαθητές προς μελέτη στίχοι από τραγούδι της Ριάνα και μαζί η «Επί του Ορους ομιλία», αυτό δεν οφείλεται μόνο στην κυρίαρχη ελαφρότητα των καιρών. Οφείλεται κυρίως στην αμηχανία των αγραμμάτων να συζητήσουν στη βάση των ιδεών – προτιμότερες οι celebrities, εξασφαλίζουν περισσότερα views. Η καρδιά της επιστολής του Αρχιεπισκόπου υπάρχει στο ερώτημα που θέτει στην τρίτη σελίδα της. Ρωτά:

«Υφίσταται ευρύτερος σχεδιασμός ώστε οι επόμενες γενιές Ελλήνων να αποτελούνται από μία σχετική πλειοψηφία ελληνογενούς πληθυσμού με ασθενή ταυτότητα και ένα άθροισμα εθνοτικών και θρησκευτικών μειονοτήτων; Εάν είναι έτσι, πρόκειται για μια εκπαιδευτική επιλογή εθνικής και ιστορικής εμβέλειας, για την οποία οι υπεύθυνοι οφείλουν να δημοσιοποιήσουν τις προθέσεις τους. Σε αντίθεση με την άποψη περί μη προσκολλήσεως στο παρελθόν, πιστεύω ότι τα μαθήματα των Θρησκευτικών, της Ελληνικής Γλώσσας, Λογοτεχνίας και Ιστορίας, αποτελούν αναγκαία μαθήματα ταυτότητας και διαδραματίζουν σοβαρό ρόλο στη διαμόρφωση του φρονήματος των αυριανών πολιτών». Αυτός είναι ο πυρήνας του ζητήματος. Δεν άκουσα κανέναν να τοποθετείται γι’ αυτό. Οπως δεν άκουσα και κανέναν να σημειώνει ότι πέραν των υπογραμμίσεων Ιερωνύμου ότι το μάθημα είναι ομολογιακό σε Γερμανία, Ολλανδία, Ισπανία, Ιρλανδία, Τσεχία, Αυστρία, Βέλγιο, υπάρχει μέγα ζήτημα για το πώς εμφανίζεται η Ορθοδοξία (όχι οι άλλες θρησκείες!) στο πιλοτικό μάθημα.

Οπως αποκαλύπτει ο Αρχιεπίσκοπος, ο Χριστός εμφανίζεται στο εγχειρίδιο «ως… ένας φέρελπις, σοφός και κατατρεγμένος μετανάστης δάσκαλος». Και αφού συγκρίνεται με… 13 «Χριστούς» άλλων θρησκειών, ενσπείρεται η αμφιβολία ότι… «δεν αποκλείεται τελικά ο Χριστός να είναι και ο Προφήτης του Ισλάμ»! Το «Χριστός Ανέστη» στο εγχειρίδιο αυτό υποβαθμίζεται σε μια… «καλή είδηση» και μάλιστα «μακριά από τα προτεινόμενα κείμενα της θεολογικής διάστασης της Ανάστασης». Η δε προσευχή «δεν αναλύεται μέσα σε ένα θεολογικό πλαίσιο, αλλά ως… διεθνής συνήθεια». Τα παραδείγματα άπειρα, σε σημείο που να συμπεραίνουμε ότι αυτό δεν είναι ένα βιβλίο Θρησκειολογίας, αλλά βιβλίο κατά της Ορθοδοξίας. Εγχειρίδιο εθνομηδενιστών φιλελευθέρων.

Ειλικρινά, δεν θέλω να πιστέψω αυτά που διαβάζω στην «Αυγή» ότι «αριστερό αποτύπωμα είναι η σύγκρουση με την Εκκλησία, η απλή αναλογική και οι τηλεοπτικές άδειες». Ούτε ότι προετοιμάζεται μεγάλη σύγκρουση για την εκκλησιαστική περιουσία, για τις εικόνες, για την απαλλαγή από τα Θρησκευτικά με νέα εγκύκλιο, για την προσευχή. Ούτε θέλω να πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ανταλλάξει με τη Ν.Δ. το ουδετερόθρησκο κράτος με τα ιδιωτικά ΑΕΙ. Θα περιμένω. Βλέπετε, εκτός από το αριστερό αποτύπωμα, υπάρχει και το εθνικό αποτύπωμα… Μην πω και το δεξιό.
Μανώλης Κοττάκης