Τη μεταρρυθμιστική και δημοκρατική εκπαίδευση που θα μπορέσει να διδάξει όχι πώς κανείς θα μάθει τον κόσμο, αλλά πώς θα τον αλλάξει περιέγραψε στην ομιλία της στο υπουργείο Παιδείας και τις «Ημέρες Προβληματισμού» η Μary Kalantzis, κοσμήτορας της σχολής εκπαίδευσης στο πανεπιστήμιο του Ιλινόις, που πολύ προσφάτως εξελέγη ως η δεύτερη καλύτερη κοσμήτορας σχολής εκπαίδευσης στην Αμερική. «Αυτή η μορφή της εκπαίδευσης χρησιμοποιεί τις δυνάμεις της τεχνολογίας, αλλά και της συμμετοχικής κοινωνικής ζωής», επισήμανε.
«Ο εθνικός διάλογος αυτός πρέπει να ξεκαθαρίσει τις αξίες του. Η δημοκρατία είναι σημαντική αξία, αλλά δεν είναι αρκετή. Πρέπει να καθορίσει τη χρηματοδότησή του, αλλά και το μέσα από ποιες δομές θα διεξαχθεί», εκτίμησε η διεθνούς φήμης εκπαιδευτικός, διερωτώμενη: «Έχει επιχειρήσει η ελληνική κυβέρνηση να αντιπαραθέσει το δικό της παράδειγμα απέναντι στους τίτλους των εφημερίδων;».
Αναφερόμενη, λοιπόν, στις αξίες μιας δημοκρατικής και συμπεριληπτικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης αναφέρθηκε στην καλλιέργεια ενός «κοινωνικού νου» στους μαθητές, που θα τους δώσει τη δυνατότητα να λύνουν προβλήματα από κοινού, χωρίς να είναι καταναλωτές της γνώσης.
«Σε μια ταξική κοινωνία δεν φτάνει να μιλάς για ισότητα ευκαιριών στην εκπαίδευση. Το σύστημα πρέπει να αλλάξει για να την επιτρέψει», επισήμανε. «Μια υποστηρικτική κοινωνία, μια κοινωνία αγάπης είναι το κλειδί για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Πρέπει να δούμε τί σημαίνει δημοκρατία στο επίπεδο της κοινωνίας, του συστήματος», τόνισε η Μary Kalantzis.
Debate ανάμεσα στον Κ.Γαβρόγλου και την Μ. Kalantzis
Είναι η εκπαίδευση χώρος αναπαραγωγής των όρων της κρίσης; Μπορούν οι μεταρρυθμίσεις στις εκπαιδευτικές βαθμίδες να δώσουν απαντήσεις στα προβλήματα των νέων ανθρώπων και των ανέργων σε αυτή τη χώρα; Σε αυτά τα ερωτήματα βασίστηκε ένα πολύ ενδιαφέρον debate ανάμεσα στον πρόεδρο της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, Κ.Γαβρόγλου, και την κοσμήτορα της σχολής εκπαίδευσης στο Ιλινόις, Mary Kalantzis.
Οι συνθήκες της κρίσης αναπαράγονται μέσω άλλων παραγόντων και όχι στην εκπαίδευση», τόνισε ο Κ. Γαβρόγλου, ασκώντας κριτική στα μοντέλα που ανέλυσε η M. Kalantzis για τη μεταρρύθμιση στην εκπαίδευση, επισημαίνοντας: «Τα μοντέλα είναι ο λόγος που είμαστε εδώ αυτή τη στιγμή. Η υποχρεωτική εφαρμογή τους αποτελεί κυρίαρχη και ηγεμονική ιδεολογία που μέσα στην κρίση αναπαράγεται», τόνισε.
«Ο Λίνκολν μέσα στον πόλεμο δημιούργησε ένα ελεύθερο εκπαιδευτικό σύστημα για να αποτελέσει τη λύση σε πολλαπλά προβλήματα», απάντησε η κοσμήτορας, υπογραμμίζοντας την ανάγκη να υπάρξουν επενδύσεις στην εκπαίδευση, που θα μπορέσουν να κρατήσουν εδώ τους ανθρώπους που φεύγουν.
Στο ίδιο debate αναφέρθηκε στους δασκάλους που δεν πρέπει να είναι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά επιστήμονες επαγγελματίες, με τον Κ. Γαβρόγλου να απαντά ότι χρέος της αριστεράς είναι να επανανοηματοδοτήσει τον όρο «δημόσιος υπάλληλος»με κατεύθυνση την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος.
Διαβάζοντας τις προτάσεις του εθνικού διαλόγου μέχρι τώρα, στάθηκε στην αυτονομία των σχολικών μονάδων, την αποκέντρωση στη λήψη των αποφάσεων, στην προσαρμοστικότητα της εθνικής πολιτικής για την παιδεία στις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών.
Περιγράφοντας τη μεθοδολογία για να πετύχει η αλλαγή, κάλεσε την Επιτροπή να αναφερθεί στο κίνητρό της, την δική της αφήγηση και τον στόχο της, αλλά και να απαντήσει στο ερώτημα «πώς αφορά τον καθένα ο διάλογος αυτός». Ως απαραίτητα εργαλεία περιέγραψε την αναφορά σε ήδη πετυχημένα εκπαιδευτικά μοντέλα, αλλά και την επικοινωνία ενός συμπαγούς στόχου, που θα συμπυκνώνει τα μηνύματα του διαλόγου.
«Είναι στοίχημα να καταφέρεις να συμμετάσχουν οι πολίτες στη διαδικασία αυτή», συμπλήρωσε.
Ακολουθείστε το iPaidia στο Google News