Αι νέαι περιπέτειαι του μαθήματος των Θρησκευτικών
Γράφει ο Δρ Λέων Μπρανγκ, Κοσμήτωρ του ΔΣ της ΠΕΘ
Τους τελευταίους μήνες υπάρχει μία έντονη κινητικότητα γύρω από το μάθημα των Θρησκευτικών. Ιδιαίτερη βαρύτητα έχουν:
α) η μείωση των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος στην Ε καὶ ΣΤ Δημοτικοῦ από 2 σε 1 ώρα, η οποία έγινε με την Υπουργική απόφαση για το ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο που παρουσιάστηκε από τον Υπουργό Παιδείας κ. Νικόλαο Φίλη τη Μεγάλη Τρίτη, 26 Απριλίου 2016, και
β) η αλλαγή του χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών σε όλες τις βαθμίδες (Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο) σε πολυθρησκειακό μάθημα (παράλληλη διδασκαλία έξι διαφορετικών θρησκειών και τριών χριστιανικών ομολογιών με ιδιαίτερη βαρύτητα στη θρησκεία του τόπου) που δρομολογείται για την αρχή του νέου σχολικού έτους.
Ο διάλογος που είχε προαγγελθεί από τον Υπουργό Παιδείας στις 29/09/2015, μετά από τη συνάντησή του με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Ιερώνυμο – είχε δηλώσει τότε ο κ. Φίλης: «Δεν πρόκειται να υπάρξουν μονομερείς ενέργειες στο θέμα των Θρησκευτικών» –δεν έγινε ποτέ. Ο δε «διάλογος» που υποτίθεται διεξαγάγει το Υπουργείο Παιδείας, για την ανανέωση των Προγραμμάτων Σπουδων του μαθήματος των Θρησκευτικών, είναι καθαρά προσχηματικός. Παρ’ ότι υπάρχει πρόταση, επί του θέματος της ανανέωσης των Προγραμμάτων Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών, της Ιεράς Συνόδου από τις 9 Μαρτίου 2016, η μόνη πρόταση που δέχεται ως βάση συζήτησης η ειδική επιτροπή, η οποία έχει συσταθεί στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής για το σκοπό του διαλόγου, είναι εκείνη του πολυθρησκειακού μαθήματος. Μάλιστα πέντε από τα επτά μέλη της ειδικής επιτροπής συμμετείχαν στην σύνταξη των νέων Προγραμμάτων Σπουδών που προωθούν τον πολυθρησκειακό χαρακτήρα του μαθήματος.
Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ) είχε ζητήσει με αίτησή της προς τον Υπουργό Παιδείας (7/4/16) την εξαίρεση αυτών των πέντε μελών, καθώς παραβιάζεται η αρχή της αμεροληψίας, αλλά δεν έλαβε ποτέ απάντηση.
Επίσης, η ΠΕΘ, είχε ζητήσει εγγράφως και αιτιολογημένα από τον Υπουργό Παιδείας (18/4/2016), την παραίτηση συγκεκριμένου Σχολικού Συμβούλου, που αναφέρεται σε δημοσίευμα εφημερίδας («Ορθόδοξη Αλήθεια» 13/4/2016), από κάθε επιτροπή που συμμετέχει και αφορά στο μάθημα των Θρησκευτικών, καθώς και του ετέρου παράγοντα του Υπουργείου που αναφέρεται στο ίδιο δημοσίευμα. Και η αίτηση αυτή της ΠΕΘ, μέχρι σήμερα, δεν έχει εισακουστεί ούτε καν έχει απαντηθεί.
Εν τω μεταξύ ο κ. Υπουργός, διαστρέφοντας προκλητικά το Σύνταγμα, προβαίνει σε διάφορες εκπομπές σε παραπλανητικές δηλώσεις, (βλ. π.χ. «Στον ενικό» 9/5/16, «Καλημέρα Ελλάδα» 11/5/16, κ.λπ), τόσο σχετικά με την μείωση των ωρών διδασκαλίας όσο και με τον προωθούμενο πολυθρησκειακό χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών. Έτσι π.χ. δήλωσε: «Δεν λέει το Σύνταγμα, πόσες ώρες θα κάνουμε, είναι θέμα διαμόρφωσης του προγράμματος. Και εμείς σεβόμαστε αυτό το πράγμα… δεν πειράζουμε τα Θρησκευτικά, αναμορφώνουμε συνολικά το πρόγραμμα» και «Όταν το Σύνταγμα λέει θρησκευτικό, δεν λέει ορθόδοξο. Τελεία. Το Σύνταγμα λέει θρησκευτική ενημέρωση, συνείδηση, μάλιστα, ευρύτερο θέμα. Ενημέρωση. Μόρφωση θρησκευτική».
Οι απόψεις αυτές του κ. Φίλη, αν δεν φανερώνουν απαράδεκτη Υπουργική άγνοια, τότε είναι προφανέστατα παραπλανητικές και ψευδείς.
Για την ορθή και πλήρη ενημέρωση των αναγνωστών του «Ορθοδόξου Τύπου» παραθέτουμε στη συνέχεια, την απόλυτα σταθερή στο θέμα αυτό νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, οπως αυτή αποτυπώθηκε στις σχετικές αποφάσεις του 2176/1998, 3358/1995, 3353/1986, καθώς επίσης και την 115/2012 πρόσφατη ακυρωτική ομόφωνη απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Χανίων, η οποία, επειδή αφορά σε θέματα εκπαιδευτικής διαδικασίας, όπως είναι και το παρόν, έχει ίση νομική ισχύ και ίσο κύρος με τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με τον νόμο 702/1997, όπως αυτός τροποποιήθηκε μεταγενέστερα.
Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι από την πρόσφατη απόφαση 115/2012 του Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Χανίων που έχει ενσωματωμένες τις προηγούμενες αποφάσεις του ΣτΕ: «Επειδή, επίσης, κατά τα κριθέντα, από το Συμβούλιο της Επικρατείας, από τις προαναφερθείσες διατάξεις του Συντάγματος αλλά και της Σύμβασης της Ρώμης, ερμηνευόμενες σε συνδυασμό μεταξύ τους, ενόψει και του γνωστού τοις πάσι, ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού πρεσβεύει την Ορθόδοξη Χριστιανική Θρησκεία, (ΣτΕ2176/ 1998, 3356/1995, 3533/1986) ως τούτο άλλωστε μαρτυρείται και από την γενομένη στην κεφαλίδα του Συντάγματος, επίκληση της Αγίας Τριάδος, όπως προαναφέρθηκε, σε συνδυασμό με το άρθρο 3 του Συντάγματος, με το οποίον το Ορθόδοξο Χριστιανικό Δόγμα χαρακτηρίζεται ως: «Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα», συνάγεται, (ΣτΕ2176/ 1998, 3356/1995) ότι σκοπός της παρεχομένης στα σχολεία παιδείας είναι, μεταξύ των άλλων, και η «ανάπτυξη» σε τουλάχιστον επαρκή βαθμόν, της θρησκευτικής συνείδησης των ελληνοπαίδων σύμφωνα με τις αρχές του ορθοδόξου χριστιανικού δόγματος, η διδασκαλία του οποίου είναι, ως εκ τούτου, υποχρεωτική, όπως είναι υποχρεωτική και η παρακολούθηση από τους μαθητές, οι οποίοι ανήκουν στην «κατ’ Ανατολάς Ορθόδοξον Χριστιανικήν Εκκλησίαν» του μαθήματος των θρησκευτικών, το οποίο «ενόψει των εκτεθέντων» πρέπει να διδάσκεται σύμφωνα με τις αρχές της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκείας (βλ. ΣτΕ3356/1995, 3533/1986) και επί ικανό αριθμό ωρών διδασκαλίας εβδομαδιαίως» (με τις προαναφερθείσες αποφάσεις γίνεται παραπομπή και στις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 2, 5 παρ. 1 εδάφ. α, 6 παρ. 2 εδάφ. β του ν.1566/1985, ΦΕΚ Α 167 και 2 παρ. 2, 3 παρ. 3 και 4 του Π.Δ. 47911995, ΦΕΚΑ 170)» (σ.13-14).