Κουπόνι voucher στο δημόσιο νηπιαγωγείο !

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ

Η ΔΟΕ παίρνει την ιστορική απόφαση για Ενιαία Δημόσια Δωρεάν Υποχρεωτική Δεκατετράχρονη Εκπαίδευση και ο ΣΥΡΙΖΑ (σύντομα και το Υπουργείο) την απαξιώνει και ετοιμάζεται να θεσμοθετήσει τα voucher!

Την ώρα που οι Σύνεδροι της 85ης ΓΣ (εκλεγμένοι από τους συλλόγους Π.Ε. από όλη την Ελλάδα) μαζί με όλους τους μάχιμους εκπαιδευτικούς υπερασπίζονταν και μάχονταν για το χαρακτήρα, το περιεχόμενο, τη δομή και τη μορφή του δημόσιου Δημοτικού σχολείου και Νηπιαγωγείου για όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά και ψήφιζαν τη θέση του κλάδου για την Προσχολική αγωγή και εκπαίδευση με μια ιστορικής σημασίας απόφαση (που την ψήφισε η συντριπτική πλειοψηφία) για Ενιαία δημόσια δωρεάν Υποχρεωτική Δεκατετράχρονη Εκπαίδευση (Δίχρονη Υποχρεωτική Δημόσια Δωρεάν Προσχολική Αγωγή και Εκπαίδευση και Ενιαίο 12χρονο Υποχρεωτικό και Δημόσιο Δωρεάν Σχολείο), την ίδια ώρα ο τομέας παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ με προκλητικότατο τρόπο μας ενημέρωνε μέσω της Αυγής ότι όχι μόνο δεν θα νομοθετηθεί η δίχρονη Προσχολική αγωγή και εκπαίδευση αλλά θα γίνει υπαγωγή των βρεφονηπιακών σταθμών στο Υπουργείο Παιδείας!

Είναι απίστευτο το θράσος της πολιτικής ηγεσίας να αναφέρεται στη θεσμοθέτηση της δίχρονης υποχρεωτικής Προσχολικής αγωγής (το ανακοίνωσε και ο υπουργός το Δεκέμβριο, υπάρχει και στο Πρόγραμμα παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ ) αλλά να μην τη θεσμοθετεί και παράλληλα, χωρίς να έχει λύσει κανένα από τα πάγια προβλήματα του Νηπιαγωγείου να δημιουργεί συνεχώς νέα! Είναι απίστευτη η ταχύτητα της σταθερής στόχευσης με την οποία διαλύει το Νηπιαγωγείο και αφήνει διαύλους για την καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων των Νηπιαγωγών! Τώρα γίνεται ξεκάθαρο ότι το θέμα είχε δρομολογηθεί εδώ και πολύ καιρό και για το λόγο αυτό ο Γ.Γ. του Υπουργείου Παιδείας Γ. Παντής (κατά τη διάρκεια του συνεδρίου στις 18-20/3/2016 ενός από τους συλλόγους των βρεφονηπιοκόμων) καλωσόριζε τους βρεφονηπιοκόμους στο Υπουργείο και δήλωνε ότι το Υπουργείο θα αναμένει με ενδιαφέρον τα πρακτικά του Συνεδρίου προκειμένου να τα λάβει υπόψη του για τη χάραξη πολιτικών στον τομέα της προσχολικής αγωγής! Κατά την προσφιλή του μέθοδο το Υπουργείο- εν κρυπτώ – αφήνει επιλεκτικά να διαρρέει κάποιο στοιχείο ενώ ταυτόχρονα συνδιαλλέγεται με τους βρεφονηπιοκόμους -που δεν ανήκουν στο Υπουργείο Παιδείας- και χαράζουν μαζί την ‘’εκπαιδευτική πολιτική’’ που στέλνει την προσχολική αγωγή και εκπαίδευση κατευθείαν στα βράχια!

Με ανοιχτά όλα τα θέματα του Νηπιαγωγείου και με την εκπαίδευση να είναι στην πιο κρίσιμη κατάσταση των τελευταίων χρόνων, η εφαρμογή της πρότασης αυτής θα πολλαπλασιάσει τις ευθύνες του Υπουργείου, θα αποδιοργανώσει και θα αποδομήσει το Νηπιαγωγείο.

Οι καταστάσεις που θα δημιουργηθούν θα είναι εκρηκτικές και ανεξέλεγκτες, με επικαλύψεις αρμοδιοτήτων και εμπλοκές σε θέματα εργασιακών ζητημάτων, αφού δεν υπάρχει σαφής διαχωρισμός των εργασιακών δικαιωμάτων όσον αφορά στην ηλικιακή ομάδα των 4-5 ετών.

Δεν υπάρχει ούτε ένας εκπαιδευτικός που να πιστεύει ότι με τα τεράστια προβλήματα που έχει το Υπουργείο Παιδείας θα υπήρχε επιτακτική ανάγκη τώρα να επιβαρυνθεί η κατάστασή του και με τους παιδικούς σταθμούς οι οποίοι αντιμετωπίζουν ακόμα περισσότερα χρόνια και σοβαρά προβλήματα.

Η υπαγωγή των βρεφονηπιακών σταθμών στην εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας αναφέρεται προσχηματικά, έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την ενιαία προσχολική αγωγή για παιδιά ηλικίας 0-6 χρόνων , η οποία φυσικά είναι συνδεδεμένη με τα voucher!

Το κουπόνι – voucher δίνεται στους γονείς κάθε παιδιού και αντιστοιχεί στα έξοδα φιλοξενίας -παρακολούθησης σε δομή αγωγής και φροντίδας για ένα έτος.

Η είσοδος του εκπαιδευτικού κουπονιού – voucher στα δημόσια σχολεία- αρχίζοντας από το Νηπιαγωγείο- θα δώσει τη χαριστική βολή σε όλη τη δημόσια εκπαίδευση. Πιο συγκεκριμένα, με την ψήφιση της ΚΥΑ με ΦΕΚ1850- 24/6/2016 η αξία τοποθέτησης (voucher) δε συνδέεται με συγκεκριμένη θέση σε κάποια δομή, αλλά ακολουθεί το δικαιούχο (γονέα). Οπότε, οι γονείς θα μπορούν να επιλέξουν ελεύθερα τη δομή στην οποία επιθυμούν να εγγράψουν το παιδί τους.Με την πιθανή υπαγωγή των βρεφονηπιακών σταθμών στο Υπουργείο Παιδείας θα δημιουργηθούν τεράστιες ανισότητες ως προς την αντιμετώπιση της ίδιας ηλικίας παιδιών (αυτών των 4 ετών) εντός του ίδιου Υπουργείου. Με την υπογραφή μιας ανάλογης ΚΥΑ και από το Υπουργό Παιδείας οι γονείς δικαιούχοι voucher θα μπορούν να επιλέγουν τη φοίτηση των παιδιών τους και στο δημόσιο Νηπιαγωγείο! Σε επόμενο κείμενο θα γίνει αναλυτική αναφορά στο voucher και τα καταστροφικά αποτελέσματα που μπορεί να επιφέρει στην εκπαίδευση.

Η κυβέρνηση της «αριστεράς» έχει ξεπεράσει κάθε όριο!

Έκοψε τελείως τους δεσμούς της με το μάχιμο εκπαιδευτικό, αποφασίζει και διατάσσει, αντιγράφει, ανακατεύει, φτιάχνει αντιπαιδαγωγικά υβριδικά προγράμματα και τύπους σχολείων, δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα , διευκρινίζει τα αδιευκρίνιστα και έχει διαλύσει όλη την εκπαίδευση και όλη την Ελλάδα. Είναι απίστευτο το πολιτικό θράσος της, να μην έχει ούτε τη στοιχειώδη πολιτική ευθιξία, ούτε ψήγματα ηθικής και αξιοπρέπειας, να νομοθετεί νύχτα, Πάσχα και καλοκαίρι!

Με επικοινωνιακά κόλπα του τύπου «αν οι οικονομικές συνθήκες το επιτρέψουν και αν ενισχυθούν οι δομές και αν…και αν…» προσπαθεί να καλύψει την ανεπάρκειά της και δε νομοθετεί τη δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική αγωγή και εκπαίδευση που έχει εξαγγείλει.

Ο εμπαιγμός προς τους Νηπιαγωγούς δεν έχει όρια. Θα θεσμοθετήσουν αυξημένο ωράριο κομμένο στα μέτρα τους με διαλείμματα( 10:00-10:30,12:00-12:20,13:40-13:50,14:30-14:45,15:25-15:35) και πρωινές ζώνες (7.45-8.15) και πιστεύουν ότι θα ρίξουν στάχτη στα μάτια των Νηπιαγωγών;

Θα βάλουν το ωράριο πακέτο με το νέο ενιαίο τύπο ολοημέρου- που θα διαλύσει τελείως το ολοήμερο Νηπιαγωγείο και θέλουν να πιστέψουμε ότι γίνεται για το καλό της εκπαίδευσης;

Όλοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι η έκδοση Υ.Α για το ωράριο θα μπορούσε να γίνει με βάση τους υπάρχοντες τύπους Νηπιαγωγείων (από το 2013 έχουμε καταθέσει ανάλογη πρόταση στο Υπουργείο και έχει αναρτηθεί και στο διαδίκτυο) αν ήθελαν να επιλύσουν ένα από τα χρόνια προβλήματα του Νηπιαγωγείου.

Συναδέρφισσες, συνάδερφοι, δε θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε.

Στηρίζουμε το δημόσιο Νηπιαγωγείο. Κάτω τα χέρια από το Νηπιαγωγείο!

«Υποστηρίζουμε, κατ’ αρχάς, την άποψη ότι μια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση κρίνεται από την έκταση και το βαθμό στον οποίο ενσωματώνεται ο θεσμός του νηπιαγωγείου, στο πλαίσιο άσκησης της εκπαιδευτικής πολιτικής. Το εγχείρημα μιας εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης είναι εκτεθειμένο στην υπονόμευση, όταν το νηπιαγωγείο παρακάμπτεται ή έχει περιθωριακή θέση. Σήμερα αναγνωρίζεται καθολικά η σημασία του. Διαθέτει ευρύτερα περιθώρια σχετικής αυτονομίας, σε σύγκριση με το δημοτικό και το Γυμνάσιο/Λύκειο. Αυτό προσφέρεται, ιδιαιτέρως, για την άσκηση «τοπικών» εκπαιδευτικών πολιτικών προσαρμοσμένων στα ιδιαίτερα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του πληθυσμού των νηπίων. Το ερώτημα είναι: ποια θέση έχει η προσχολική εκπαίδευση στην άσκηση της εκπαιδευτικής πολιτικής;» (Γ. Μαυρογιώργος)

Καλούμε τη ΔΟΕ και τα Πανεπιστήμια να στηρίξουν με όλους τους τρόπους το δημόσιο και δωρεάν δίχρονο υποχρεωτικό Νηπιαγωγείο.

Το Συντονιστικό Νηπιαγωγών καλεί όλους τους συναδέλφους Νηπιαγωγούς του ΣΥΡΙΖΑ να λάβουν επώνυμα θέση για τον ενιαίο χαρακτήρα της Προσχολικής Εκπαίδευσης και της εκπαίδευσης βρεφονηπιοκόμων και νηπιαγωγών

Παραθέτουμε την απόφαση του Πανεπιστημίου Κρήτης σχετικά με το θέμα και ευχαριστούμε θερμά για τη στήριξη που μας παρέχει σε όλα τα θέματα που σχετίζονται με το Νηπιαγωγείο.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΑΓΩΓΗΣ
ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Ρέθυμνο, 28-3-2016

Θέση του Παιδαγωγικού Τμήματος Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης για τον ενιαίο χαρακτήρα της Προσχολικής Εκπαίδευσης και της εκπαίδευσης βρεφονηπιοκόμων και νηπιαγωγών
Η παροχή υπηρεσιών φροντίδας, αγωγής και εκπαίδευσης σε παιδιά προσχολικής ηλικίας από τη γέννηση έως τα 6 έτη της ζωής τους είναι ιδιαίτερα σημαντικός Παράγοντας για τη συνολική ανάπτυξη των παιδιών, την αντιμετώπιση κοινωνικών-εκπαιδευτικών ανισοτήτων, τη σχολική πορεία των παιδιών, την ένταξη παιδιών από διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλοντα, την έγκαιρη ανίχνευση και αντιμετώπιση μαθησιακών και αναπτυξιακών δυσχερειών. Για τον λόγο αυτόν είναι αναγκαία η παροχή ποιοτικών υπηρεσιών προς τα παιδιά αυτής της ηλικίας. Κατά κύριο λόγο οι υπηρεσίες αυτές προς τα παιδιά προσχολικής ηλικίας παρέχονται μέσα από ποικίλες δομές, πολιτικές και φορείς με κυρίαρχο στοιχείο τη διάκριση μεταξύ των υπηρεσιών φροντίδας και αγωγής (μέριμνας) αφενός, οι οποίες παρέχονται σε παιδιά μικρότερης ηλικίας (π.χ. 0-3 ετών), και εκπαίδευσης αφετέρου, η οποία παρέχεται σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας (π.χ. 3-6 ετών) σε θεσμούς ενταγμένους στο εκπαιδευτικό σύστημα και σε αρκετές χώρες με υποχρεωτική φοίτηση. Όμως, υπάρχουν και κράτη που αντιμετωπίζουν ενιαία την προσχολική φροντίδα και εκπαίδευση.

Η φροντίδα και η εκπαίδευση παιδιών ηλικίας 0-6 ετών στις περισσότερες χώρες του κόσμου και, ιδιαίτερα, της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαχωρίζονται ως προς:

α) τον τύπο του φορέα στον οποίον υπάγονται (υπουργεία κοινωνικής πρόνοιας ή εκπαίδευσης),

β) την ταυτότητα των ιδρυμάτων (κοινωνικού ή εκπαιδευτικού χαρακτήρα δομές),

γ) το επίπεδο σπουδών των επαγγελματιών φροντίδας (μεταλυκειακό ή ανώτερο κατ’ αναλογία με τα αντίστοιχα ελληνικά) και των επαγγελματιών εκπαίδευσης (πανεπιστημιακό),

δ) τις αποδοχές των διαφορετικών κλάδων επαγγελματιών,

ε) τη διαφορετική επαγγελματική ανάπτυξη και υποστήριξη των διαφορετικών κλάδων επαγγελματιών.

Οι χώρες που έχουν ενοποιήσει τις υπηρεσίες φροντίδας και εκπαίδευσης στην προσχολική ηλικία στην πλειονότητά τους: α) δεν έχουν θεσπίσει ως υποχρεωτική την προσχολική εκπαίδευση, β) διαθέτουν προγράμματα σπουδών προσχολικής εκπαίδευσης περισσότερο κοινωνικού και όχι ακαδημαϊκού χαρακτήρα.

Επίσης, σε αρκετές από τις χώρες αυτές οι υπηρεσίες φροντίδας και εκπαίδευσης παιδιών προσχολικής ηλικίας υπάγονται στον έλεγχο υπουργείων κοινωνικού χαρακτήρα και όχι υπουργείων παιδείας, και σε κάποιες χώρες οι δαπάνες για την εκπαίδευση των παιδιών ηλικίας άνω των 3 ετών δεν καλύπτονται πλήρως από το κράτος, αλλά προϋποθέτουν και την οικονομική συνδρομή των γονέων.

Η ηλικία 0-3 ετών είναι ηλικία κυρίως και πρωτίστως φροντίδας και αγωγής, και όχι ηλικία συστηματικής εκπαίδευσης (σκόπιμων, μεθοδευμένων επιδράσεων προς τα παιδιά με στόχο την ολόπλευρη ανάπτυξή τους), όπως είναι η ηλικία μετά τα 3 έτη.

Πρόκειται για διαφορετικά αντικείμενα ενασχόλησης με παιδιά τουλάχιστον δύο διαφορετικών ηλικιών (0-3 και 3-6 ετών), τα οποία εντάσσονται σε δύο διαφορετικά ιδρύματα ως προς το αντικείμενο προσφοράς, την οργάνωση, τις απαιτήσεις, τους στόχους και το προσωπικό: στους βρεφικούς-παιδικούς σταθμούς και στα νηπιαγωγεία. Το διακριτό (split) αυτό σύστημα προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης με βάση την ηλικία, όπως ισχύει στην Ελλάδα, είναι και το πλέον διαδεδομένο στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αντίθετα, το ενιαίο (unitary) σύστημα εφαρμόζεται κυρίως στις Σκανδιναβικές χώρες, στις οποίες το συνολικό εκπαιδευτικό σύστημα και κοινωνικο-πολιτισμικό περιβάλλον είναι σαφώς διαφορετικό από το ελληνικό. Στην περίπτωση της Ελλάδας και υπό τις παρούσες συγκεκριμένες ιστορικο-πολτισμικές και κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες, ο τυχόν συνδυασμός των δύο αυτών διαφορετικών αντικειμένων και δομών υπό έναν φορέα ή ίδρυμα και από ένα πρόσωπο θα οδηγήσει σε πλήρη κατάρρευση και των δύο υπηρεσιών, ιδιαίτερα της εκπαιδευτικής, αφού θα κληθούν να την προσφέ ρουν πρόσωπα που δεν είναι εκπαιδευτικοί, αλλά βρεφονηπιοκόμοι. Με βάση τα παραπάνω, στην Ελλάδα τα Τμήματα ΑΤΕΙ Προσχολικής Αγωγής παρέχουν επαγγελματικές σπουδές προσανατολισμένες στην αγωγή και τη φροντίδα (όπως αναφέρεται και στις ιστοσελίδες τους), ενώ τα πανεπιστημιακά Παιδαγωγικά Τμήματα Προσχολικής Εκπαίδευσης παρέχουν σπουδές προσανατολισμένες στην εκπαίδευση παιδιών προσχολικής ηλικίας. Τα προγράμματα σπουδών των Τμημάτων ΑΤΕΙ Προσχολικής Αγωγής διαφοροποιούνται κατά πολύ των προγραμμάτων σπουδών των πανεπιστημιακών Παιδαγωγικών Τμημάτων Προσχολικής Εκπαίδευσης τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά, καθώς οι παραπλήσιοι τίτλοι μαθημάτων δεν αποτελούν εγγύηση για την ποιότητα διδασκαλίας. Τα μαθήματα αυτά στα ΑΤΕΙ διδάσκονται από ένα ελάχιστο αριθμητικά μόνιμο διδακτικό προσωπικό και από έκτακτο προσωπικό ή από προσωπικό καθηγητών εφαρμογών, το οποίο δεν απαιτείται να παράγει ερευνητικό έργο παράλληλα με το διδακτικό. Επομένως, τα ΑΤΕΙ Προσχολικής Αγωγής και τα πανεπιστημιακά Παιδαγωγικά Τμήματα Προσχολικής Εκπαίδευσης διαφέρουν στο επιστημονικό και ερευνητικό τους αντικείμενο, στο πρόγραμμα σπουδών και, φυσικά, στην ακαδημαϊκή τους ταυτότητα. Έτσι, γίνεται αντιληπτό ότι η συνένωση των σπουδών επαγγελματιών του χώρου της φροντίδας και πρόνοιας με επαγγελματίες της εκπαίδευσης θα οδηγήσει σε μια σειρά από προβλήματα:

α) Στην περίπτωση διαμόρφωσης διαφορετικών κατευθύνσεων σπουδών (βρεφονηπιοκόμων και νηπιαγωγών) μέσα στο ίδιο Παιδαγωγικό Τμήμα θα οδηγήσει σε διάσπαση του ενιαίου πτυχίου που χορηγεί το Τμήμα, με αποτέλεσμα τη διαμόρφωση δύο ξεχωριστών, από ένα σημείο και μετά, προγραμμάτων σπουδών.

β) Στην περίπτωση διαμόρφωσης ενός ενιαίου προγράμματος σπουδών θα οδηγήσει σε αναμόρφωση του ισχύοντος προγράμματος με πολλά νέα αντικείμενα από χώρους άσχετους με την εκπαίδευση, και στην απώλεια της διακριτής επιστημονικής ταυτότητα των Παιδαγωγικών Τμημάτων.

Όλα αυτά, και με δεδομένες τις κυρίαρχες κοινωνικές απόψεις για το κύρος και την προσφορά των ιδρυμάτων, των επαγγελματιών που ασχολούνται με το παιδί προσχολικής ηλικίας, αλλά και των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων στα οποία σπουδάζουν, θα καταρρακώσουν το κοινωνικό κύρος της Προσχολικής Εκπαίδευσης, των εκπαιδευτικών-νηπιαγωγών, των Παιδαγωγικών Τμημάτων Προσχολικής Εκπαίδευσης και του διδακτικού τους προσωπικού, σε μία χρονική περίοδο κατά την οποία προβλέπεται νέα πτώση των βάσεων εισαγωγής στα Παιδαγωγικά Τμήματα.

Σημαντικό ζήτημα θα προκύψει σχετικά με τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων, καθώς οι πτυχιούχοι/ες βρεφονηπιοκόμοι θα διεκδικήσουν μέσω προ γραμμάτων «εξομοίωσης» τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα, δηλαδή να διορίζονται ως εκπαιδευτικοί-νηπιαγωγοί στα νηπιαγωγεία. Κάτι τέτοιο θα σημάνει:

α) ματαίωση των κόπων, των σπουδών, των ελπίδων και των προϋποθέσεων των αποφοίτων νηπιαγωγών πανεπιστημιακών Παιδαγωγικών Τμημάτων, β) αντιπαράθεση μεταξύ των νηπιαγωγών και γενικότερα των εκπαιδευτικών (Δ.Ο.Ε.) με τους/τις βρεφονηπιοκόμους αλλά και με το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων,

γ) υποβάθμιση της προσχολικής εκπαίδευσης στο νηπιαγωγείο, αφού το εκεί εκπαιδευτικό έργο θα αναληφθεί από βρεφονηπιοκόμους που δεν έχουν τις γνώσεις να επιτελέσουν εκπαιδευτικό έργο με επιτυχία και αποτελεσματικότητα.

Τα προγράμματα εξομοίωσης, που θα παρουσιαστούν ως δέλεαρ μέσα σε μία δύσκολη οικονομικά περίοδο προς τους διδάσκοντες των πανεπιστημιακών Παιδαγωγικών Τμημάτων, δεν θα μπορέσουν να έχουν ουσιαστικά αποτελέσματα, διότι θα πρέπει να αλλάξουν εντελώς τον γνωσιακό και επαγγελματικό προσανατολισμό των βρεφονηπιοκόμων.

Καταλήγοντας, ο διορισμός βρεφονηπιοκόμων σε θέσεις νηπιαγωγών θα αποτελέσει ολέθριο σφάλμα εκπαιδευτικής πολιτικής, θα οδηγήσει σε κάθετη πτώση του επιπέδου της παρεχόμενης Προσχολικής Εκπαίδευσης στην Ελλάδα σε επίπεδα κάτω και από εκείνα της δεκαετίας του 1980, όταν ιδρύθηκαν τα πρώτα πανεπιστημιακά Παιδαγωγικά Τμήματα Νηπιαγωγών.

Επίσης, είναι ιδιαίτερα λυπηρό το γεγονός ότι όλη η πίεση περί ενοποίησης και ενιαιοποίησης της αγωγής, φροντίδας και εκπαίδευσης που παρέχεται σε παιδιά προσχολικής ηλικίας στην Ελλάδα ξεκινά από συγκεκριμένη συνδικαλιστική επαγγελματική ομάδα βρεφονηπιοκόμων, η οποία εφαρμόζει την τακτική «ομάδων πίεσης». Πρόκειται για μία τακτική που καλό είναι να μην επηρεάζει τις κεντρικές πολιτικές αποφάσεις σε θέματα που χρειάζονται διεπιστημονική (παιδαγωγική, κοινωνική, οικονομική, νομική) προσέγγιση για να αντιμετωπιστούν και ως προς τα οποία μπορεί να προκληθεί αντίδραση άλλων αντίστοιχων ομάδων πίεσης.

Έντονος είναι ο προβληματισμός για το πώς αντιμετωπίζει το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων μία ενιαιοποίηση και ενοποίηση της προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης στα ζητήματα που αναφέρθηκαν παραπάνω. Συγκεκριμένα, τίθενται τα εξής ερωτήματα προς το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων:

α) Η προτεινόμενη ενοποίηση των δομών φροντίδας και αγωγής με τις δομές εκπαίδευσης (νηπιαγωγεία) θα οδηγήσει και τα νηπιαγωγεία υπό την επίβλεψη των δήμων, όπως συμβαίνει με τους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς (Νόμος 2880/2001και ρυθμίσεις από το Υπουργείο Εσωτερικών ΦΕΚ 497/2002), με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα κριτήρια πρόσληψης και την αμοιβή του προσωπικού τους, αλλά και το παρεχόμενο εκπαιδευτικό έργο; Αν η ενοποίηση αυτή οδηγήσει στην ένταξη των βρεφικών και παιδικών σταθμών στο εκπαιδευτικό σύστημα, αυτό σημαίνει ότι το ΥΠΕΘ επεξεργάζεται αλλαγές στη δομή της Α/θμιας εκπαίδευσης; Είναι έτοιμο το ΥΠΕΘ να αναλάβει και άλλες ευθύνες τη στιγμή που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες των ακατάλληλων χώρων στους οποίους στεγάζονται πολλά νηπιαγωγεία, τη στιγμή που δεν μπορεί να εξασφαλίζει έγκαιρα τις προσλήψεις αναγκαίου αριθμού νηπιαγωγών; Η ενοποίηση των παρεχόμενων υπηρεσιών στην προσχολική ηλικία θα αφορά μόνο το διοικητικό οργανωτικό επίπεδο; Τα κρισιμότατα ζητήματα των κτηριακών υποδομών, των ενιαίων χώρων εκπαίδευσης και των προγραμμάτων σπουδών των παιδιών πώς αντιμετωπίζονται; Με τη διοικητική ενοποίηση των δομών αγωγής και φροντίδας (βρεφικοί και παιδικοί σταθμοί) με σχολικές δομές εκπαίδευσης (νηπιαγωγεία) το ΥΠΕΘ επιχειρεί να «υλοποιήσει» την κυβερνητική εξαγγελία για «δίχρονη υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση» (ουσιαστικά υποβαθμίζοντάς την) αντί να προσανατολιστεί προς την κατεύθυνση πρόσληψης νηπιαγωγών και ίδρυσης νέων νηπιαγωγείων;

β) Το ΥΠΕΘ προτίθεται να καταργήσει τα Τμήματα Προσχολικής Αγωγής των ΑΤΕΙ

(όπως προγραμματιζόταν στο σχέδιο «Αθηνά» του 2013) μέσω της συγχώνευσής τους

με τα Παιδαγωγικά Τμήματα Προσχολικής Εκπαίδευσης; Τι θα συμβεί με τα επαγγελ-

ματικά δικαιώματα των αποφοίτων; Θα υπάρξουν ανάλογες συγχωνεύσεις και άλλων

Τμημάτων ΑΤΕΙ με αντίστοιχα Τμήματα ΑΕΙ; Έχει αποφασίσει το Υπουργείο να αλ-

λάξει τον χάρτη της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης;

Πολλά πρέπει να γίνουν τόσο στον χώρο της φροντίδας και αγωγής όσο και

στον χώρο της εκπαίδευσης παιδιών προσχολικής ηλικίας, αλλά να γίνουν με τον σω-

στό τρόπο και με την κατάλληλη σειρά.

Για την Προσχολική Εκπαίδευση προτείνονται:

α) Ίδρυση νέων νηπιαγωγείων και πρόσληψη περισσότερων νηπιαγωγών, ώστε να μπο-

ρούν όλα τα παιδιά ηλικίας 4-5 ετών να φοιτούν σε νηπιαγωγεία.

β) Καθιέρωση της υποχρεωτικής δίχρονης Προσχολικής Εκπαίδευσης με την υποχρεωτική φοίτηση των παιδιών ηλικίας 4-6 ετών στο νηπιαγωγείο.

γ) Βελτίωση και αναβάθμιση των κτηριακών υποδομών και του εξοπλισμού των νηπιαγωγείων.

δ) Ολοκλήρωση, επικαιροποίηση, ανασχεδιασμός (όπου χρειάζεται) και εφαρμογή του Νέου Προγράμματος Σπουδών για το Νηπιαγωγείο.

ε) Επανέναρξη των προγραμμάτων μετεκπαίδευσης των νηπιαγωγών.

στ) Σχεδιασμός και υλοποίηση επιμορφωτικών προγραμμάτων για νηπιαγωγούς.

Για τη φροντίδα και αγωγή παιδιών προσχολικής ηλικίας προτείνονται:

α) Επέκταση του δικτύου των δημοτικών παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών, ώστε να μπορούν να δεχθούν όλα τα παιδιά ηλικίας 2 μηνών έως την έναρξη της φοίτησής τους στην υποχρεωτική εκπαίδευση, δηλαδή έως την ηλικία των 4 ετών.

β) Κατάργηση της οικονομικής συμμετοχής των γονέων στα έξοδα των δημοτικών παιδικών σταθμών, που λειτουργεί ανασταλτικά για την εγγραφή των παιδιών σε αυτούς.

γ) Βελτίωση και αναβάθμιση των κτηριακών υποδομών και του εξοπλισμού των δημοτικών παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών.

δ) Σχεδιασμός, εκπόνηση και εφαρμογή προγράμματος δραστηριοτήτων απασχόλησης κατά ηλικιακό τμήμα για τους παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς.

ε) Σχεδιασμός και υλοποίηση επιμορφωτικών προγραμμάτων για βρεφονηπιοκόμους και για τους άλλους εργαζόμενους των παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών.

στ) Σταδιακή μεταφορά της ευθύνης για τα κριτήρια πρόσληψης βρεφονηπιοκόμων, εκπόνησης και υλοποίησης των προγραμμάτων απασχόλησης των παιδιών στο Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.

Με βάση όσα εκτίθενται στο κείμενο, στην παρούσα φάση η ενοποίηση των σπουδών βρεφονηπιοκόμων και νηπιαγωγών όχι μόνο δεν θα λύσει κανένα από τα προβλήματα και ζητήματα που επισημάνθηκαν, αλλά θα προσθέσει και άλλα. Άλλωστε, σε καμία χώρα του κόσμου, ακόμη και σε αυτές που επιχειρούν την ενοποίηση της φροντίδας και αγωγής με την εκπαίδευση στο πλαίσιο της προσχολικής ηλικίας, οι σπουδές των επαγγελματιών φροντίδας (βρεφονηπιοκόμων) δεν είναι πανεπιστημιακού επιπέδου. Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε μία μάλλον ατεκμηρίωτη υπερβολή. Η διακριτή λειτουργία των Παιδαγωγικών Τμημάτων Προσχολικής Εκπαίδευσης των ΑΕΙ και των Τμημάτων Προσχολικής Αγωγής των ΑΤΕΙ θα πρέπει να συνεχιστεί με παράλληλη ενίσχυση των Τμημάτων με διδακτικό προσωπικό και τακτική χρηματοδότηση.