& Αυτοδίκαιες Εκπαιδευτικών το 2019 –Παρατηρήσεις στο «σωτήριο» Ασφαλιστικό Βρούτση!

 

Νεκτάριος Κορδής,

αιρετό τακτ. μέλος του ΚΥΣΔΕ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

 

Σχετικά με τις παραιτήσεις εκπαιδευτικών υπενθυμίζουμε ότι από το 2010-20119 οι συνολικές αποχωρήσεις των εκπαιδευτικών από όλη την εκπαίδευση πλησιάζουν τις 36.000! Για τη Δευτεροβάθμια έχουμε 21.719 αποχωρήσεις! Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2015 αποχώρησαν 1667 λιγότεροι εκπαιδευτικοί συγκριτικά με το 2011 (μείωση αποχωρήσεων κατά 47,6%), το 2016 αποχώρησαν 2526 λιγότεροι εκπαιδευτικοί συγκριτικά με το 2011 (μείωση αποχωρήσεων  κατά 72,1%) και το 2017 2994 λιγότεροι εκπαιδευτικοί από το 2011 (μείωση αποχωρήσεων κατά 85,5%)! Αντίθετα το 2018 αποχώρησαν 381 εκπαιδευτικοί περισσότεροι από το 2017 (αύξηση αποχωρήσεων κατά 74,8%). Τέλος για το 2019 αποχώρησαν 793 εκπαιδευτικοί περισσότεροι από το 2017 (αύξηση αποχωρήσεων κατά 155%)! Για την Δευτεροβάθμια τα αναλυτικά στοιχεία των αποχωρήσεων είναι τα εξής:

ΕΤΟΣ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ
2010 2839
2011 3503
2012 3186
2013 3442
2014 3235
2015 1836
2016 977
2017 509
2018 890
2019 1302
ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ 21.719

 

Οι συνολικές αποχωρήσεις εκπαιδευτικών που έχουν γίνει το 2019 στην δευτεροβάθμια είναι 1885. Τα αναλυτικά στοιχεία έχουν ως εξής:

 

Α/Α ΑΙΤΙΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚ.
1 ΑΠΟΔΟΧΗ ΑΛΛΗΣ ΘΕΣΗΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ 6
2 ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ 103
3 ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΛΟΓΩ ΘΑΝΑΤΟΥ 112
4 ΜΕΤΑΤΑΞΗ 434
5 ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΠΑΥΣΗ 9
6 ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚ. ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 51
7 ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΜΕΤΑ ΤΗ ΛΗΞΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛ. ΕΤΟΥΣ 1418
8 ΣΩΜΑΤΙΚΗ/ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ 18
9 ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥ 1
10 ΕΚΠΤΩΣΗ ΛΟΓΩ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ 1
11 ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΩΡΚΟΜΟΣΙΑΣ 1
12 ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ 1
ΣΥΝΟΛΟ 1885

 

Υπενθυμίζουμε ότι οι συνολικές αποχωρήσεις εκπαιδευτικών που είχαν γίνει το 2018 στην δευτεροβάθμια ήταν 1092. Τα αναλυτικά στοιχεία έχουν ως εξής:

 

Α/Α ΑΙΤΙΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚ.
1 ΑΠΟΔΟΧΗ ΑΛΛΗΣ ΘΕΣΗΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ 4
2 ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ 72
3 ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΛΟΓΩ ΘΑΝΑΤΟΥ 94
4 ΜΕΤΑΤΑΞΗ 79
5 ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΠΑΥΣΗ 7
6 ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚ. ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 99
7 ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΜΕΤΑ ΤΗ ΛΗΞΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛ. ΕΤΟΥΣ 719
8 ΣΩΜΑΤΙΚΗ/ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ 18
ΣΥΝΟΛΟ 1092

 

Από τη συγκριτική μελέτη των 2 ετών παρατηρούμε τα εξής:

  • Το 2019 είχαμε αυξημένες αποχωρήσεις κατά 793 εκπαιδευτικούς (αύξηση αποχωρήσεων κατά 73%).
  • Υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά λόγω του εξαιρετικά αυξημένου αριθμού των μετατάξεων (κυρίως σε διοικητικές θέσεις) κατά 355 εκπαιδευτικούς.
  • Παρατηρείται μια σοβαρή αύξηση στις αυτοδίκαιες αποχωρήσεις κατά 31 εκπαιδευτικούς (αύξηση αποχωρήσεων κατά 43%).

Σχεδόν διπλασιάζονται οι παραιτήσεις μετά τη λήξη του σχολικού έτους  κατά 699 εκπαιδευτικούς  (αύξηση αποχωρήσεων κατά 97%)! Το 2019 είχαμε 1418

  • παραιτήσεις εκπαιδευτικών μετά τη λήξη του σχολικού έτους. Ο αριθμός αυτός είναι διπλάσιος συγκριτικά με τις αποχωρήσεις στην πρωτοβάθμια που είναι 705.
  • Αντίθετα υπάρχει μια μείωση των αποχωρήσεων κατά τη διάρκεια του έτους με 48 λιγότερους εκπαιδευτικούς (μείωση αποχωρήσεων κατά 53%)

Οι ειδικότητες με τις περισσότερες συνολικές αποχωρήσεις (αυτοδίκαιες και παραιτήσεις) είναι οι ακόλουθες:

 

ΚΛΑΔΟΣ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ
ΠΕ01 48
ΠΕ02 255
ΠΕ03 211
ΠΕ04.01 102
ΠΕ04.02 62
ΠΕ04.04 32
ΠΕ04.05 26
ΠΕ05 62
ΠΕ06 83
ΠΕ07 21
ΠΕ08 15
ΠΕ11 90
ΠΕ78 39
ΠΕ80 59
ΠΕ82 44
ΠΕ83 25
ΠΕ86 36

 

Είναι προφανές ότι με δεδομένο ότι το 73% των μονίμων καθηγητών είναι σε ηλικίες πάνω από 50 ετών, αρκετοί εκπαιδευτικοί σε λίγα χρόνια θα έχουν σχεδόν 50 χρόνια διαφορά ηλικίας με τους μαθητές τους! Παρότι η παιδαγωγική και διδακτική εμπειρία, που συσσωρεύεται στους «παλιούς» καθηγητές είναι εξαιρετικής σημασίας για το εκπαιδευτικό σύστημα, μια τόσο μεγάλη διαφορά ηλικίας θα δυσχεράνει πολύ την επικοινωνία με τους μαθητές και την κατανόηση της ψυχικής τους ιδιομορφίας. Οι εκπαιδευτικοί μεγάλης ηλικίας και με πολλά χρόνια υπηρεσίας είναι αυτοί που απειλούνται περισσότερο από το «σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης» (burnout) και θεωρείται βέβαιο ότι η αύξηση της μέσης ηλικίας των εκπαιδευτικών θα αυξήσει το ποσοστό όσων πάσχουν από burnout και άρα θα μειώσει την αποδοτικότητά τους, με προφανείς συνέπειες στην αποτελεσματικότητα του εκπαιδευτικού συστήματος! Μέσα στα πλαίσια αυτά θα πρέπει να αναγνωριστεί η ιδιαιτερότητα του επαγγέλματος και να μειωθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Ένα σοβαρό ζήτημα που έχει προκύψει με το νέο ασφαλιστικό  είναι ότι μετά την 1.1.2022 ένα μεγάλο τμήμα των εκπαιδευτικών θα συνταξιοδοτείται πλέον  σε ηλικίες από 62 έως και  67 ετών! Είναι προφανές ότι οι συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών, αποτελούν και συνθήκες μάθησης των μαθητών μας! Το αίτημα για πλήρη σύνταξη στα 60 με 30 χρόνια εργασίας, ώστε να ανανεωθεί το έμψυχο δυναμικό της εκπαίδευσης, να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και να αμβλυνθεί το οξύ πρόβλημα της ανεργίας των νέων εκπαιδευτικών, παραμένει πάντα στην πρώτη γραμμή! Η αναγκαιότητα μαζικών μόνιμων διορισμών εκπαιδευτικών, με δεδομένο ότι τη φετινή χρονιά εργάζονται συνολικά 40.000 αναπληρωτές/τριες είναι προφανής και ζωογόνος για όλο το εκπαιδευτικό μας σύστημα!

Για το συνοικό πλαίσιο των παραιτήσεων η θέση μας είναι

Για τα «έργα και ημέραι»  της Υπουργού Παιδείας Ν. Κεραμέως  η θέση μας είναι

 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Το «σωτήριο και πολυδιαφημισμένο» ασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης ΝΔ που αναρτήθηκε για διαβούλευση και θα ψηφιστεί εντός του Φεβρουαρίου,  επιβεβαιώνει τη στρατηγική της επιλογή για επιβάρυνση των πολλών προς όφελος ελαχίστων Η κυβέρνηση, με μια «επικοινωνιακή καταιγίδα» άνευ προηγουμένου, χαρακτήρισε το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, ως «νομοσχέδιο – τομή» ως «νέα ασφαλιστική μεταρρύθμιση», και ισχυριζόταν

ότι «λύνει το ασφαλιστικό για τα επόμενα 50 χρόνια». Δυστυχώς, μια προσεκτική μελέτη του επιβεβαιώνει, πως αντί να γίνει ένα βήμα μπροστά στη δημόσια κοινωνική ασφάλιση, με το νομοσχέδιο γίνονται δυο βήματα πίσω! Πιο συγκεκριμένα:

  • Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο συνεχίζει στο «μνημονιακό μοτίβο» της μειωμένης συνταξιοδοτικής δαπάνης, ενώ πλήττει ξεκάθαρα τους χαμηλοσυνταξιούχους με την κατάργηση της 13ης σύνταξης που δόθηκε σε 800.000 συνταξιούχους το 2019. Η μόνιμη 13η σύνταξη καταργείται για όλους!  Το μεγάλο ποσοστό της δαπάνης του προϋπολογισμού του 2020 (970 εκατ.) θα κατευθυνθεί στις αναδρομικές αυξήσεις σε κύριες και επικουρικές συντάξεις και ότι μείνει θα καταβληθεί ως μέρισμα. Παράλληλα, η συνολική συνταξιοδοτική δαπάνη για το 2020 είναι κατά 200 εκατ. μικρότερη σε σχέση με το 2019. Τέλος, τα κριτήρια και ο τρόπος καταβολής της ενίσχυσης θα καθοριστούν με ΚΥΑ στο μέλλον δίνοντας τη δυνατότητα «δημοσιονομικών ελιγμών».
  • Υποτίθεται ότι ο νέος -σύντομα- νόμος θα έδινε μεγάλες αυξήσεις σε όλους και είχε δημιουργηθεί η εντύπωση στους συνταξιούχους ότι θα έπαιρναν πίσω όλες τις περικοπές που υπέστησαν στις συντάξεις τους την τελευταία δεκαετία. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Υπουργός Εργασίας μιλά για αυξήσεις σε όσους έχουν πάνω από 30 έτη ασφάλισης! Οι αυξήσεις που διατυμπανίζει η κυβέρνηση είναι είτε ανύπαρκτες είτε μόνο λογιστικές για τη συντριπτική πλειονότητα των συνταξιούχων. Όντως, από τους 2.700.000 συνταξιούχους αναμένεται να δουν αυξήσεις μόλις 320.000 και η μεγάλη πλειοψηφία από αυτούς δεν θα δουν να αυξάνεται η σύνταξή τους παρά ελάχιστα μόνο ευρώ.
  • Αυξάνονται σε μικρά ποσοστά οι συντελεστές της ανταποδοτικής -κύριας -σύνταξης από τα 30 έτη και άνω. Σε ότι αφορά τους συνταξιούχους με έως 30 χρόνια ασφάλισης δεν θα δουν καμία αύξηση στην σύνταξή τους καθώς το ποσοστό αναπλήρωσης παραμένει στο 26,37%, όπως είναι και σήμερα!

Και τούτο έχει μεγάλη σημασία, διότι σε μια διαλυμένη αγορά εργασίας όπου κυριαρχούν η ανεργία (17%), οι χαμηλοί μισθοί, η απόλυτη εργοδοτική ευελιξία – ασυδοσία, η καθυστερημένη είσοδος στην παραγωγική διαδικασία και τα μεγάλα διαστήματα ανεργίας, κανείς σχεδόν εργαζόμενος –και οι εκπαιδευτικοί φυσικά- από εδώ και πέρα δε θα συμπληρώνει 30 –και πολύ περισσότερο 40- χρόνια ασφάλισης! Κατά συνέπεια το ανταποδοτικό κομμάτι της σύνταξης, μετατρέπεται ουσιαστικά σε προνοιακό επίδομα και όχι σύνταξη! Οι ωφελούμενοι από τις περιβόητες αυξήσεις στις κύριες συντάξεις δεν θα ξεπεράσουν τις 70.000. Κυρίως θα ωφεληθούν αισθητά όσοι έχουν πάνω από 35 ή 40 έτη ασφάλισης, αλλά και πολύ υψηλές αποδοχές! Οι αυξήσεις θα κυμαίνονται από 5-255 ευρώ (για τις πολύ υψηλές συντάξεις) Αντίθετα μεγάλο μέρος των συνταξιούχων που σύμφωνα με τον νόμο Κατρούγκαλου έχουν θετική προσωπική διαφορά θα δουν τα χρήματα λογιστικά και όχι στην τσέπη τους, ενώ μόνο για 250.000 θα υπάρξει αύξηση στις επικουρικές συντάξεις (μεσοσταθμικά στα 100 ευρώ περίπου). Οι αυξήσεις αυτές αφορούν μόνο τις επικουρικές συντάξεις που είχαν υποστεί μείωση λόγω του ορίου των 1.300 ευρώ ως άθροισμα κύριας και επικουρικής, καθώς το ΣτΕ έκρινε πως οι μειώσεις αυτές ήταν αντισυνταγματικές.

Μάλιστα η αποκατάσταση των επικουρικών γίνεται στα επίπεδα του 2014 και όχι σε εκείνα του 2010 παρά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου!

  • Παράλληλα, με την καθιέρωση από 1/3/2020 του ηλεκτρονικού e-ΕΦΚΑ γίνεται συγχώνευση του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών (ΕΤΕΑΕΠ) και του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ). Είναι προφανές ότι η Κυβέρνηση στοχεύει με την κίνηση αυτή στα αποθεματικά του πρώην ΕΤΕΑΕΠ (βιώσιμο μέχρι το 2070, με αποθεματικά πάνω από 8 δις ευρώ) και σταδιακά να εξαϋλώσει τις επικουρικές συντάξεις και το εφάπαξ!
  • Η διαφημισμένη μείωση εισφορών κύριας σύνταξης για τους μισθωτούς πλήρους απασχόλησης κατά 0,9% από το β’ εξάμηνο του 2020, η οποία θα φτάσει σωρευτικά το 5%  μέχρι και το 2023, αρχικά συνιστά αίτημα των εργοδοτών για μείωση του μη μισθολογικού κόστους και κατά δεύτερον θα δημιουργήσει σημαντική μείωση των εσόδων της Κοινωνικής Ασφάλισης και θα δημιουργήσει προϋποθέσεις για μελλοντική νέα μείωση των συντάξεων στο πλαίσιο του κανόνα των μηδενικών ελλειμμάτων.
  • Με το νομοσχέδιο αυξάνονται οι ασφαλιστικές εισφορές για το 85% των ελευθέρων επαγγελματιών, με την αύξηση της κατώτατης κλίμακας κατά 20%, ενώ παράλληλα γίνεται μια στοχευμένη προσπάθεια να ελαφρυνθούν γενικότερα οι ελεύθεροι επαγγελματίες, που όμως συνεισφέρουν μόνο στο 15% των εσόδων του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης! Ταυτόχρονα, ευνοούνται τα πολύ υψηλά εισοδήματα, αφού δίνεται η δυνατότητα να πληρώνει την ίδια κατώτατη εισφορά (210 ευρώ) όποιος κερδίζει 80.000 ευρώ με εκείνον που κερδίζει 8.000 ευρώ! Έτσι νοθεύεται ο ανταγωνισμός, ο ισχυρότερος θα έχει μικρότερο ασφαλιστικό κόστος στην επιχείρησή του, ενώ παράλληλα συρρικνώνεται και ο χώρος της δημόσιας ασφάλισης ώστε να επιτραπεί στο μέλλον η είσοδος των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών (ελάχιστη εισφορά = ελάχιστη σύνταξη). Δυστυχώς, όλες οι αλλαγές γίνονται σε βάρος της μισθωτής εργασίας, που είναι και η μεγάλη πλειοψηφία των ασφαλισμένων. Σταθερή εισφορά για τους ελεύθερους επαγγελματίες, ποσοστιαία επί των αποδοχών για τους μισθωτούς! Για παράδειγμα, γιατρός που έχει εισόδημα 80.000 ευρώ το έτος, θα έχει τη δυνατότητα να καταβάλλει 220Χ12=2.640 ευρώ ετήσια ασφαλιστική εισφορά συνολικά. Μισθωτός με 12.000 ευρώ ετήσιες αποδοχές πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές (χωρίς επικουρική και κρατήσεις ΟΑΕΔ κ.λπ.) 270 ευρώ περίπου τον μήνα και τον χρόνο συνολικά 3.240 ευρώ. Πόσο δίκαιο είναι άραγε αυτό, όταν το ΣτΕ χαρακτήρισε την εισφορά ως δημόσιο βάρος και το σύνταγμα (άρθρο 4 παρ. 5) λέει ότι «οι Έλληνες συμμετέχουν στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις τους»; Επιπλέον προβλέπεται ποσοστιαία εισφορά υπέρ υγείας για τους μισθωτούς, σταθερή εισφορά 66 ευρώ για τους ελεύθερους επαγγελματίες κ.λπ.

Τέλος, αποτελεί πρόκληση να προσλαμβάνονται συνταξιούχοι σε φορείς γενικής κυβέρνησης (δηλαδή μετακλητοί, διοικητές νοσοκομείων κ.λπ.) με μείωση στη σύνταξή τους μόνο 30%, σε μια περίοδο που η ανεργία στους νέους ξεπερνά το 50% και συνολικά αγγίζει και το 17%! Η κυβέρνηση μάλιστα, μετά την κατακραυγή,

  • διόρθωσε τη διάταξη λέγοντας ότι πλήρη αναστολή θα έχουν όσοι δεν έχουν συμπληρώσει το 62ο έτος της ηλικίας (δεύτερο προσχέδιο που δόθηκε στη δημοσιότητα). Πρόκειται για νέα, μεγαλύτερη πρόκληση, αφού από το 2013 το γενικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης είναι στο 62ο έτος με 40 έτη ασφάλισης. Άρα με τη ρύθμιση αυτή οι συνταξιούχοι θα λαμβάνουν και μισθό και σύνταξη κανονικά!

 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

   Το ασφαλιστικό της ΝΔ ουσιαστικά παραβιάζει την αρχή της αναδιανομής και της αλληλεγγύης ως θεμελιώδεις αρχές της Κοινωνικής Ασφάλισης και δημιουργεί σίγουρα περισσότερα προβλήματα από εκείνα που καλείται να λύσει και προετοιμάζει την εισαγωγή της ιδιωτικής ασφάλισης στο δημόσιο σύστημα, αφού πιστοποιεί τη νεοφιλελεύθερης έμπνευσης αντίληψη, για σταδιακή απουσία του κράτους από το θεμέλιο του κοινωνικού κράτους, την κοινωνική προστασία! Ο αγώνας για δημόσια κοινωνικά αγαθά την Παιδεία, την Υγεία και την Κοινωνική Ασφάλιση είναι μπροστά μας! Το παράδειγμα των Γάλλων εργαζόμενων ενάντια στις  αντιασφαλιστικές αλλαγές του Προέδρου Μακρόν πρέπει να μας παραδειγματίζει και να μας πείσει ότι χαμένοι είναι μόνο οι αγώνες που δεν δίνονται!