Η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, εφάρμοσαν με προσήλωση την ευρωενωσιακή στρατηγική της εμπορευματοποίησης της Εκπαίδευσης

Η ερώτηση:

Το αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά των στα Πανεπιστήμια, ενάντια στη στρατηγική της «κινητικότητας» της ΕΕ, αναδεικνύει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με Ερώτηση που κατέθεσε προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο ευρωβουλευτής του Κόμματος Κώστας Παπαδάκης.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, εφάρμοσαν με προσήλωση την ευρωενωσιακή στρατηγική της εμπορευματοποίησης της Εκπαίδευσης. Αυτή η πολιτική έχει ως αποτέλεσμα την ένταση των ταξικών φραγμών για τα παιδιά των εργατικών-λαϊκών οικογενειών σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης, όπως και στην Πανεπιστημιακή, όπου μάλιστα λιγότερο από το 40% των νέων 30-34 ετών στα κράτη της ΕΕ έχουν ολοκληρώσει πανεπιστημιακές σπουδές.

Παράλληλα, οδήγησε στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στα Πανεπιστήμια στη λογική της «κινητικότητας» και της σύνδεσης με την «αγορά» με όχημα τα προγράμματα ΕΣΠΑ της ΕΕ για την «Απόκτηση ακαδημαϊκής διδακτικής εμπειρίας» στο πλαίσιο της «Εκπαίδευσης και Κατάρτισης το 2020» και του αντιδραστικού στόχου για τον «Ευρωπαϊκό Χώρο Εκπαίδευσης» μέχρι το 2025. Αυτή η κατεύθυνση ενισχύθηκε περαιτέρω με το απαράδεκτο νομοσχέδιο Γαβρόγλου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με τα εξίσου αντιλαϊκά νομοσχέδια για την Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση της κυβέρνησης της ΝΔ.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, οι συμβασιούχοι καθηγητές που εμφανίζονται να εργάζονται σαν «αυτοαπασχολούμενοι» πληρώνονται 8.000 ευρώ ανά ακαδημαϊκό έτος, από τα οποία τo 24% αντιστοιχεί στη φορολογία που πρέπει να καταβάλουν και ένα ακόμα μεγάλο ποσό καταβάλλεται στο ασφαλιστικό τους ταμείο. Το ύψος των καθαρών μηνιαίων αποδοχών δεν ξεπερνά τα 480 ευρώ τον μήνα, οι άδειές τους είναι άνευ αποδοχών, ενώ δεν τους καταβάλλονται τα ισχύοντα επιδόματα (τέκνων, γάμου, ασθενείας). Με τη λήξη της σύμβασης περνούν στην ανεργία όμως αντιμετωπίζονται σαν αυτοαπασχολούμενοι και επομένως αποκλείονται από το επίδομα ανεργίας. Παράλληλα, η δουλειά με τέτοιους όρους δεν δημιουργεί καμία προϋπόθεση για μακροχρόνιο προγραμματισμό, δημιουργία οικογένειας, αφού τα πάντα εξαρτώνται από το πού και αν θα υπάρξουν διαθέσιμες ώρες διδασκαλίας.

Τα παραπάνω λαμβάνουν χώρα ενώ, όπως απέδειξε η πανδημία COVID-19 που ανάγκασε την κυβέρνηση να κρατά κλειστά τα Πανεπιστήμια για πάνω από ένα χρόνο, υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε διδακτικό, επιστημονικό και εργαστηριακό προσωπικό κι ενώ η κυβέρνηση της ΝΔ προγραμματίζει με τον τελευταίο νόμο της να διαθέσει 30 εκατ. ευρώ για καταστολή στα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Αποδεικνύεται έτσι ότι θα μπορούσαν να λειτουργούν τα Πανεπιστήμια με όλους τους αναγκαίους όρους και προϋποθέσεις να προστατευτεί το προσωπικό και οι σπουδαστές από την πανδημία.

Με βάση τα παραπάνω ο ευρωβουλευτής του Κόμματος υπέβαλε τα εξής ερωτήματα:

«Πώς τοποθετείται η Επιτροπή:

– Στο αίτημα των συμβασιούχων καθηγητών των Πανεπιστημίων για μόνιμη και σταθερή εργασία, με κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα στο ύψος των σύγχρονων αναγκών;

– Στο γεγονός ότι η σύνδεση του προσωπικού των Πανεπιστημίων με την “αγορά” και τη λογική της “κινητικότητας” υποβαθμίζει περαιτέρω τόσο τους όρους εργασίας των πανεπιστημιακών δασκάλων όσο και το δικαίωμα των φοιτητών σε σύγχρονη, δημόσια και δωρεάν Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση;»