Για κίνδυνο αστυνομοκρατίας, σύγχυση και σοβαρά ερωτηματικά κάνει λόγο με ανακοίνωσή του το , αναφερόμενο στο θέμα του .

Σύμφωνα με το ενημερωτικό σημείωμα του κόμματος «η Ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και την διδασκαλία, καθώς και η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, είναι για την παράταξή μας ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΕΣ ΑΡΧΕΣ».

Ωστόσο διευκρινίζει πως «δυστυχώς σήμερα στα ΑΕΙ υπάρχουν έντονα φαινόμενα βίας και ανομίας, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται οι χώροι τους για παντελώς άσχετες και μάλιστα παράνομες δραστηριότητες».

Ενώ συμπληρώνει πως «ο σεβασμός του Πανεπιστημιακού Ασύλου αλλά και του ίδιου του Δημόσιου Πανεπιστημίου απαιτεί την αντιμετώπιση αυτών των καταστάσεων».

Στο πλαίσιο αυτό το ΚΙΝΑΛ προτείνει τη δική του λύση «προκειμένου να δοθεί ένα τέλος στις αρνητικές καταστάσεις στα ΑΕΙ».

Μάλιστα, όπως αναφέρεται στο σημείωμα «η διάταξη που παρουσίασε προς διαβούλευση το Υπουργείο Παιδείας είναι θετική ως προς την κατοχύρωση του Ακαδημαϊκού Ασύλου και της ελευθερίας διακίνησης των ιδεών (Στις 2 πρώτες παραγράφους) και από εμάς γίνεται αποδεκτή».

Εκφράζει, όμως ενδοιασμούς για την παράγραφο 3.
Δείτε αναλυτικά:

Η κατοχύρωση της Ακαδημαϊκής ελευθερίας στην έρευνα και την διδασκαλία, καθώς και η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, είναι για την παράταξή μας ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΕΣ ΑΡΧΕΣ.

Εξ’ άλλου ήταν η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που με το Νόμο Πλαίσιο για τα ΑΕΙ (Ν. 1268/82) κατοχύρωσε την έννοια και το πραγματικό περιεχόμενο του «Πανεπιστημιακού Ασύλου».

Δυστυχώς σήμερα στα ΑΕΙ υπάρχουν έντονα φαινόμενα βίας και ανομίας, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται οι χώροι τους για παντελώς άσχετες και μάλιστα παράνομες δραστηριότητες.

Ο σεβασμός του Πανεπιστημιακού Ασύλου αλλά και του ίδιου του Δημόσιου Πανεπιστημίου απαιτεί την αντιμετώπιση αυτών των καταστάσεων.

Γιατί η επικράτηση της βίας και της ανομίας

Στην ουσία καταργεί το «άσυλο», μια και ορισμένες μειοψηφίες δεν επιτρέπουν να παρουσιασθούν απόψεις και να γίνουν ελεύθερα συζητήσεις σε θέματα που αυτοί «δεν εγκρίνουν».

Υπονομεύει την λειτουργία του ίδιου του Δημόσιου Πανεπιστημίου, δημιουργώντας καταστάσεις που δυσχεραίνουν την ακαδημαϊκή διδασκαλία και στερούν από τις νέες και τους νέους των λιγότερο προνομιούχων τάξεων την δυνατότητα πρόσβασης σε ποιοτική και σύγχρονη γνώση.

2) Όλοι οι Νόμοι για τα ΑΕΙ που ψηφίσθηκαν μετά την μεταπολίτευση (Ν. 1268/82, Ν.3549/2007, Ν. 4009/2011), περιλαμβάνουν διατάξεις που προέβλεπαν διαδικασίες για την παρέμβαση «δημόσιας δύναμης» (Αστυνομίας) σε περίπτωση παράνομων ενεργειών στους ακαδημαϊκούς χώρους.

Ιδιαίτερα ο Ν. 4009/2011 που ψηφίσθηκε με ευρύτατη πλειοψηφία στην Βουλή, με το άρθρο 3 κατοχύρωνε πλήρως την ακαδημαϊκή ελευθερία, και προέβλεπε ότι σε «αξιόποινες πράξεις που τελούνται εντός των χώρων των ΑΕΙ εφαρμόζεται η κοινή ποινική νομοθεσία».

Ακόμη όμως και ο Νόμος 4485/2017 (Νόμος ΣΥΡΙΖΑ) που τον αντικατέστησε ,επέτρεψε την αυτεπάγγελτη παρέμβαση αστυνομικής δύναμης σε περίπτωση κακουργημάτων.

Οι προβλέψεις των Νόμων αυτών δυστυχώς δεν εφαρμόστηκαν στην πράξη. Ο πρώτος και κύριος λόγος ήταν η έλλειψη πολιτικής βούλησης από την Κυβέρνηση και την αστυνομία.

Βέβαια και η ακαδημαϊκή κοινότητα δεν επέδειξε αποφασιστικότητα.

3) Σήμερα η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας χρησιμοποιεί το θέμα του «ασύλου», ως κεντρικό στοιχείο της επικοινωνιακής της πολιτικής ,αντιμετωπίζοντας το με την λογική του «νόμος και τάξη», και ως το μοναδικό θέμα που αφορά την λειτουργία των ΑΕΙ.

Η ΝΔ δεν έχει πει τίποτε συγκεκριμένο για την αναβάθμιση της ποιότητας των ΑΕΙ, την αξιολόγηση τους ,τον τρόπο διοίκησης ,την σύνδεση τους με τις σύγχρονες τάσεις σε οικονομία και κοινωνία, την εξωστρέφεια τους, την πραγματική αυτονομία τους από το κράτος.

Πρόκειται για μια εξόχως λαϊκίστικη και αυταρχική λογική, «αντεστραμμένο είδωλο» της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ.

Η αντιμετώπιση της βίας και της ανομίας είναι απαραίτητη.

Αλλά το θέμα της ρύθμισης του Πανεπιστημιακού Ασύλου, είναι μεν σημαντικό, αλλά δεν αποτελεί δε το μοναδικό θέμα για την Αναβάθμιση του Δημόσιου Πανεπιστημίου.

Σε τελική ανάλυση η νομική δυνατότητα παρέμβασης της Αστυνομίας δεν λύνει αυτομάτως όλα τα προβλήματα. Είναι θέμα πολιτικής βούλησης. Στα Εξάρχεια το «άβατο» δεν προβλέπεται από κάποια νομοθετική ρύθμιση.

Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ που ευθύνεται για την αρνητική κατάσταση στα ΑΕΙ, και την διάλυση της Δημόσιας Παιδείας, επιχειρεί ψευδεπίγραφα να εμφανισθεί ως δήθεν εγγυητής των «ακαδημαϊκών ελευθεριών», χωρίς να λέει κουβέντα για την αναγκαία αντιμετώπιση της βίας και της ανομίας.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ

4) Το Κίνημα Αλλαγής προκειμένου να δοθεί ένα τέλος στις αρνητικές καταστάσεις στα ΑΕΙ, έχει ήδη προτείνει δια της Προέδρου Φώφης Γεννηματά την επαναφορά σε ισχύ του άρθρου 3 του Ν. 4009/2011.

Η διάταξη που παρουσίασε προς διαβούλευση το Υπουργείο Παιδείας είναι θετική ως προς την κατοχύρωση του Ακαδημαϊκού Ασύλου και της ελευθερίας διακίνησης των ιδεών (Στις 2 πρώτες παραγράφους) και από εμάς γίνεται αποδεκτή.

Η παράγραφος 3 όμως δημιουργεί κινδύνους, σύγχυση, σοβαρά ερωτηματικά.

Στόχος μας πρέπει να είναι η αντιμετώπιση των παράνομων πράξεων, χωρίς τον κίνδυνο αστυνομοκρατίας εντός των ΑΕΙ. Πράγμα που διευκρινίζουμε ότι δεν πιστεύουμε ότι το επιθυμεί το οιοδήποτε κόμμα του Συνταγματικού τόξου.

Για τον λόγο αυτό προτείνουμε την εξής εναλλακτική διάταξη, που πιστεύουμε ότι αντιμετωπίζει τα προβλήματα της ανομίας και κατοχυρώνει πλήρως τις Ακαδημαϊκές ελευθερίες:

«Το άρθρο 3 του ν. 4485/2017 αντικαθίσταται ως εξής:

Άρθρο 3

Ακαδημαϊκές ελευθερίες [Αναβάθμιση της ποιότητας του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος]

1. Στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Α.Ε.Ι.) κατοχυρώνεται και προστατεύεται η ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και τη διδασκαλία, η οποία αποτελεί θεσμική εγγύηση της αδέσμευτης και απαραβίαστης επιστημονικής σκέψης, έρευνας και διδασκαλίας.

2. Η ακαδημαϊκή ελευθερία, καθώς και η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών, προστατεύονται σε όλους τους χώρους των Α.Ε.Ι., έναντι οποιουδήποτε προσπαθεί να τις καταλύσει ή περιορίσει.

3. Όταν τελούνται αξιόποινες πράξεις, εφαρμόζεται η κοινή νομοθεσία και εντός των χώρων των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, χωρίς να απαιτείται προηγούμενη έγκριση οιουδήποτε οργάνου Ανωτάτου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος».