Η δημιουργία Ενιαίου Χώρου και Έρευνας απαιτείται να γίνει μέσα από μια εθνική στρατηγική, που θα αντιμετωπίζει με ορθολογικό τρόπο τις προτεραιότητες, τις ανάγκες και τελικά τις επιλογές με κριτήρια: επιστημονικά και εκπαιδευτικά, αναπτυξιακά και μορφωτικά, κοινωνικά και γεωγραφικά.

Τα προηγούμενα χρόνια ζήσαμε μια έξαρση του λαϊκισμού, ο οποίος εκτός των άλλων, δημιούργησε πανεπιστημιακά τμήματα χωρίς τις αναγκαίες προς τούτο προϋποθέσεις.

Για να λυθούν αυτά τα προβλήματα με βιώσιμες προοπτικές οφείλουμε να ανασυστήσουμε το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας και μέχρι να γίνει αυτό να υπάρξει Εθνικός διάλογος μεταξύ κομμάτων, πανεπιστημίων και αυτοδιοίκησης για να διαμορφωθεί πλαίσιο κριτηρίων και να υπάρξει «μία και ενιαία πανελλαδική πρόταση» προς την πολιτεία.

Μια πρόταση που θα δεσμεύει τις κυβερνήσεις μακριά από μικροκομματικές επιδιώξεις και παραγοντισμούς.

Απαιτείται θέσπιση ενιαίων κριτηρίων ίδρυσης ή κατάργησης ή συγχώνευσης ακαδημαϊκών και ερευνητικών μονάδων και υλοποίησή τους στο πλαίσιο ενός γενικότερου στρατηγικού σχεδιασμού για τη Χωροταξική αναδιάρθρωση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης με τη δημιουργία ισχυρών εκπαιδευτικών πόλων Πανεπιστημίων, Σχολών Τεχνολογικής και Επαγγελματικής εκπαίδευσης και Ερευνητικών Κέντρων.