Διαφωνίαι Ορθοδόξων Εκκλησιών επί κειμένων της Μεγάλης Συνόδου
του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου
Ενώ ο χρόνος που απομένει για τη σύγκληση της Μεγάλης Συνόδου είναι πλέον πολύ περιορισμένος, δεν φαίνεται να έχει επιτευχθεί προς το παρόν πανορθόδοξη συμφωνία ούτε επί του Κανονισμού λειτουργίας της Συνόδου ούτε πολύ περισσότερο επί του περιεχομένου των κειμένων που έχουν υποβληθεί προς έγκριση στη Μεγάλη Σύνοδο.
Σε ημερίδα σχετική με τη Σύνοδο που πραγματοποιήθηκε στη Ρωσία στις 11 Μαρτίου αποκαλύφθηκαν μερικές από τις υπαρκτές διαφωνίες μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Σύμφωνα με όσα υποστήριξαν ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων αλλά και εκ μέρους του Οικουμενικού Πατριαρχείου ο Γαλλίας Εμμανουήλ υπάρχουν οι εξής εκκρεμότητες:
1.Το κείμενο «Το μυστήριο του γάμου και τα κωλύματα αυτού» δεν έχει υπογραφεί από τα Πατριαρχεία Αντιοχείας και Γεωργίας.
2.Ο Κανονισμός λειτουργίας της Συνόδου δεν έχει υπογραφεί από το Πατριαρχείο Αντιοχείας. Η διαφορά μεταξύ των Πατριαρχείων Ιεροσολύμων και Αντιοχείας για το ζήτημα του Κατάρ δεν έχει ακόμη διευθετηθεί και αν δεν υπάρξει λύση στο ζήτημα είναι βέβαιο ότι το Πατριαρχείο Αντιοχείας δεν θα συνυπογράψει τις αποφάσεις της Μεγάλης Συνόδου.
3. Το κείμενο για τις σχέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον λοιπό χριστιανικό κόσμο αν και υπεγράφη από όλες τις Εκκλησίες κατά τις προσυνοδικές εργασίες αμφισβητήθηκε και απορρίφθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Γεωργίας στη συνεδρία αυτής στις 12 Φεβρουαρίου 2016. Η είδηση για την απόρριψη του κειμένου από το Πατριαρχείο Γεωργίας αμφισβητήθηκε αρχικά από φαναριώτικους κύκλους, στην προαναφερθείσα όμως ημερίδα επιβεβαιώθηκε από τον Μητροπολίτη Γαλλίας.
Πέραν των τριών ανωτέρω εκκρεμοτήτων υπάρχουν και άλλες:
4. Η Εκκλησία της Μολδαβίας, σύμφωνα με πληροφορίες, διέκοψε ήδη το μνημόσυνο του Πατριάρχη Μόσχας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την υπογραφή του κειμένου για τις σχέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον λοιπό χριστιανικό κόσμο.
5. Επίσκοποι πολλών κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών κρίνουν ως προβληματικά τόσο τον Κανονισμό λειτουργίας της Συνόδου όσο και το περιεχόμενο των κειμένων που έχουν υποβληθεί στη Μεγάλη Σύνοδο. Συζητήσεις επί των κειμένων βρίσκονται σε εξέλιξη στην Εκκλησία της Κύπρου, την Εκκλησία της Ελλάδος αλλά και στις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Επίκεινται μάλιστα και έκτακτες συνεδριάσεις των Συνόδων των Ορθοδόξων Εκκλησιών πριν από την Πεντηκοστή και την προγραμματισμένη σύγκληση της Μεγάλης Συνόδου.
6. Ισχυρή αντίδραση υπάρχει στο εσωτερικό όλων των Εκκλησιών πέραν των επισκόπων από κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς που αμφισβητούν τις φαναριώτικες μεθοδεύσεις για τη Μεγάλη Σύνοδο. Η αντίδραση αυτή είναι ικανή να ανατρέψει όλο το σχεδιασμό της Μεγάλης Συνόδου. Όσο κι αν ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος επιμένει να τονίζει ότι στα μείζονα θέματα και μάλιστα αυτά της πίστεως η αυθεντία στην Ορθοδοξία υπάρχει μόνο στις Συνόδους, γνωρίζει πολύ καλά ότι η συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας είναι ισχυρότερη και από αυτές τις συνοδικές αποφάσεις που σε καμία περίπτωση δεν επιβάλλονται επί του πληρώματος εν είδει αλαθήτου αποφάσεως που ελήφθη από συνόδους των «πρώτων» των Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και οι περί αυτών Φαναριώτες φαίνονται αποφασισμένοι παρά τις δυσκολίες να προχωρήσουν στην σύγκληση της Συνόδου. Προκειμένου να αποφύγουν δυσάρεστες εκπλήξεις δεν δίστασαν να μετατρέψουν την ονομαζόμενη Μεγάλη Σύνοδο σε πολύ μικρή και περιορισμένη. Συγκεκριμένα:
1. Η Μεγάλη Σύνοδος θα αποφασίζει με μόλις 14 ψήφους, αυτές των Προκαθημένων.
2. Η Μεγάλη Σύνοδος θα εγκρίνει 6 μόλις κείμενα, κυρίως για θέματα ελάσσονος σημασίας. Το σημαντικότερο κείμενο που αφορά στις σχέσεις με τον λοιπό χριστιανικό κόσμο ως λίαν προβληματικό είναι αμφίβολο ότι τελικά θα συνυπογραφεί από όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες.
3. Η Μεγάλη Σύνοδος δεν θα αναγνωρίσει τις Η΄ και Θ΄ Οικουμενικές Συνόδους με τις οποίες καταδικάστηκε ο παπισμός και οι κακόδοξες διδασκαλίες του. Έτσι επί του σημαντικότερου έργου της καταδίκης αιρέσεων και της διαφύλαξης της ορθοδόξου πίστεως ουδέν θα προσφέρει η Σύνοδος.
Είναι βέβαιο, πως αν τελικά πραγματοποιηθεί η Σύνοδος αυτή, ο ιστορικός του μέλλοντος μόνο Μεγάλη δεν θα την ονομάσει. Στην καλύτερη περίπτωση η Σύνοδος θα καταγραφεί ως μνημείο της φιλόδοξης προσπάθειας του Πατριάρχη Βαρθολομαίου να μείνει το όνομά του στην εκκλησιαστική ιστορία και στη χειρότερη ως μία Σύνοδος ληστρική που συνέβαλε στην εξάπλωση της παναίρεσης του Οικουμενισμού.
Ορθόδοξος Τύπος, 25/03/2016