Οδηγό για την διαχείριση της παιδικής από τους εκπαιδευτικούς έβγαλε το Ινστιτούτο εκπαιδευτικής πολιτικής.

Τι αναφέρει ο οδηγός

Η κακοποίηση και η παραμέληση των ανηλίκων αποτελεί σε παγκόσμιο επίπεδο τόσο ένα σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, όσο και ένα οξύ πρόβλημα για τη δημόσια υγεία. Συνιστά δε, σημαντικότατη προσβολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κάθε χρόνο εκατομμύρια παιδιά έρχονται αντιμέτωπα με τέτοιου είδους κακοποίηση. Από αυτά τουλάχιστον 120 εκατομμύρια κορίτσια κάτω των 20 χρονών δέχονται προσβολές της γενετήσιας ελευθερίας τους, καθώς εξαναγκάζονται σε δραστηριότητες σεξουαλικής φύσης.

Τα αποτελέσματα ερευνών αποδεικνύουν ότι ένα στα πέντε παιδιά θυματοποιείται κυρίως από άνδρες δράστες, οι οποίοι σε ποσοστό 70-90% προέρχονται από το φιλικό ή συγγενικό περιβάλλον του θύματος. Ανήκοντας έτσι στην κατηγορία των ατόμων «υπεράνω πάσης υποψίας», ο θύτης είναι, στις περισσότερες περιπτώσεις, κάποιος που γνωρίζει και εμπιστεύεται ο ανήλικος.

Καθώς πρόκειται για ένα αφανές έγκλημα, επισημαίνεται ότι οι στατιστικές και οι αριθμοί αποτυπώνουν μέρος του προβλήματος. Έτσι ως περιστατικά «κακοποίησης» δηλώνονται μόνο όσες σοβαρές περιπτώσεις γνωστοποιήθηκαν και καταγράφτηκαν.

Πρόκειται δηλαδή για την κορυφή μόνο του παγόβουνου, καθώς το μεγαλύτερο μέρος του είναι κρυφό και είναι αθέατο. Έρευνα του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού στο πλαίσιο του Ερευνητικού Προγράμματος BECAN (Επιδημιολογική Μελέτη για την Κακοποίηση και Παραμέληση του Παιδιού στα Βαλκάνια), απέδειξε ότι τα υψηλά ποσοστά κακοποίησης αφορούν και τη χώρα μας.

Φαίνεται δε, ότι υπάρχει ένα μεγάλο χάσμα ανάμεσα στα κρούσματα που λαμβάνουν χώρα και σε εκείνα που τελικά καταγγέλλονται