Ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί σε φροντιστήρια: «Πώς θα ζήσουμε με 60 ευρώ το μήνα;»

ΟΙΕΛΕ – ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΑΣ ΑΠΟ ΩΡΟΜΙΣΘΙΟΥΣ ΙΔ. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΣΕ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΕΝΤΡΑ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ ΜΕ ΠΟΛΛΑΠΛΟΥΣ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ: «ΠΩΣ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΕ 60 ΕΥΡΩ ΤΟ ΜΗΝΑ;»

Κάποιοι εργαζόμενοι δεν θα κάνουν Ανάσταση. Το mail της Ομοσπονδίας μας κατακλύζεται από σπαραχτικές κυριολεκτικά κραυγές απόγνωσης ιδιωτικών εκπαιδευτικών Φροντιστηρίων και Κέντρων Ξένων Γλωσσών που ανήκουν στην κατηγορία των ωρομίσθιων με πολλαπλούς εργοδότες. Χιλιάδες συνάδελφοί μας βρίσκονται στη δυσμενέστατη θέση να μην μπορούν να λάβουν το επίδομα της Εργάνης, εάν έστω και ένας από τους εργοδότες εμφανίζεται ενεργός.

Έτσι, οι εκπαιδευτικοί είναι υποχρεωμένοι να ζήσουν τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους με αδιανόητα ποσά που κυμαίνονται από 30 έως 100 ευρώ το μήνα, καθώς αυτές είναι οι αποδοχές τους από τις ελάχιστες (συνήθως κάτω από 7-8) ώρες την εβδομάδα στον έναν εργοδότη. Στους εκπαιδευτικούς αυτούς εντάσσεται και μια άλλη κατηγορία συναδέλφων που έχουν πολλαπλές συμβάσεις και η μια από αυτές είναι σύμβαση έργου με φορέα που δεν τους έχει καν πληρώσει (Σιβιτανίδειος, ωδεία κ.λπ.). Πρόκειται για μια ακραία αδικία που οδηγεί μεγάλο αριθμό εργαζόμενων και εκπαιδευτικών σε εξαθλίωση.

Αντιγράφουμε, προστατεύοντας τα προσωπικά δεδομένα των συναδέλφων, αποσπάσματα επιστολών:

«Είμαι πατέρας δυο ανηλίκων παιδιών με ό, τι αυτό συνεπάγεται ….. και είναι αδύνατον να συντηρήσω την οικογένεια μου με τα 60-70 ευρώ».

«Πώς μπορούμε να ζήσουμε(;) – επιβιώσουμε(;) με 40, 50 ή 60 ευρώ το μήνα καθώς όλοι οι υπόλοιποι εργοδότες έχουν προβεί σε αναστολή εργασίας;»

Η ΟΙΕΛΕ έχει προσπαθήσει με επικοινωνία και με συνεχείς επιστολές προς τα αρμόδια Υπουργεία (Παιδείας, Εργασίας) να επισημάνει το πρόβλημα και να ζητήσει άμεσα την επίλυσή του. Δυστυχώς, μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει κάτι νεότερο. Χθες ανακοινώθηκε η ένταξη στο επίδομα των 800 ευρώ για μια σειρά κλάδων, αλλά το ζήτημα των εκπαιδευτικών με πολλαπλούς εργοδότες δεν έχει αντιμετωπιστεί.

Στην πιο κρίσιμη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας μας, θα πρέπει το κράτος να αντιμετωπίζει ισότιμα κάθε πολίτη. Όταν τα μέτρα που λαμβάνονται είναι οριζόντια και χωρίς εξειδικεύσεις, μεγάλες κοινωνικές ομάδες αδικούνται. Μόνο που στην περίπτωση αυτή η αδικία μετριέται σε ανθρώπινες ζωές, σε πείνα και σε εξαθλίωση.

Απευθύνουμε ύστατη έκκληση στην Πολιτεία να ληφθεί πρόνοια για τους χιλιάδες ωρομίσθιους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς με πολλαπλούς εργοδότες που είναι, ίσως, το πιο αδικημένο κομμάτι εργαζόμενων του ιδιωτικού τομέα.