Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΣ ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΑΝΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΤΟΥ ΥΨΟΥΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – ΔΝΤ

Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΣ ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΑΝΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΤΟΥ ΥΨΟΥΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – ΕΕ- ΔΝΤ

ΤΟ ΔΣ ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΚΗΡΥΓΜΕΝΗ Γ.Σ. ΠΡΟΕΔΡΩΝ

ΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ Δ.Ε. ΣΤΟ ΔΣ ΤΗΣ ΟΛΜΕ

Κικής Γιαννάτου, Γιώτας Ιωαννίδου

Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ τη Δευτέρα 16/11 αποφάσισε με τις ψήφους ΣΥΝΕΚ – ΔΑΚΕ και την ανοχή του ΠΑΜΕ, τη μη πραγματοποίηση της Γ.Σ. προέδρων στα τέλη Νοέμβρη, σχεδόν μοναδική απόφαση της προηγούμενης Γ.Σ. προέδρων Το επιχείρημα που χρησιμοποιήθηκε ήταν να μη δούμε το θέμα τυπικά, αφού δεν υπάρχει πρόταση προς απόφαση (!), ενώ το ΠΑΜΕ διατύπωσε τη θέση του ως εξής: «ας γίνει αν θέλετε, δε θα παίξει και καμιά σημασία».

Κοινό σημείο των τοποθετήσεων όλων των παραπάνω δυνάμεων ήταν ότι δεν πρότειναν καμιά κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση εντείνει την επιθετικότητά της και περνάει νύκτα νέα μέτρα. Ταυτόχρονα με δική τους ευθύνη η εκπλήρωση της ανάγκης πανεργατικών χαρακτηριστικών στον αγώνα και συντονισμού των κλάδων στο Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα ανατέθηκε στην ΑΔΕΔΥ ενώ ο κλαδικός αγώνας των εκπαιδευτικών θεωρήθηκε ως μη έχων «αιτία πολέμου» για να αναπτυχθεί (!) τώρα. Η αναγκαιότητα να ξαναμπούν οι εργαζόμενοι αγωνιστικά στο προσκήνιο, οργανώνοντας οι ίδιοι την πάλη τους για την ανατροπή αυτής της πολιτικής σχεδιάζοντας και αποφασίζοντας, τη συνέχεια των κινητοποιήσεων μέσα από συνελεύσεις, θεωρήθηκε ότι θα καλυφθεί αν τους ζητήσουμε να πραγματοποιήσουν Γ.Σ. για να εκφράσουν τη διάθεση συμμετοχής σε πιθανή νέα γενική 24ωρη απεργία, σε ημερομηνία που θα εκτιμήσει η ΑΔΕΔΥ.

Η τοποθέτηση – πρόταση των Παρεμβάσεων ήταν και είναι σαφής. Υλοποίηση της απόφασης της προηγούμενης Γ.Σ. προέδρων για νέα Γ.Σ. μέχρι τέλη Νοέμβρη, όχι για τυπικούς λόγους αλλά για να κλιμακώσουμε τη δράση μας μετά το σημαντικό αγωνιστικό μήνυμα της απεργίας και των συλλαλητηρίων της 12ης Νοέμβρη, εκτιμώντας, συζητώντας και αποφασίζοντας από κοινού τον επόμενο αγωνιστικό βηματισμό.

Συντονισμός και πανεργατικά χαρακτηριστικά δεν επιτυγχάνονται με αναμονή και κωλυσιεργίες, ή ανάθεση. Προτείναμε να πάρουμε πρωτοβουλία καλέσματος σωματείων, ομοσπονδιών κλπ και της ΑΔΕΔΥ, σε πρόγραμμα κοινής αγωνιστικής κλιμάκωσης με πρόταση συγκεκριμένου σχεδίου με νέο απεργιακό βήμα, αποφασιστικές δράσεις και σαφή στόχο: να μην ψηφιστούν τα μέτρα.

Υπάρχει ολόκληρος πόλεμος που μας έχει κηρύξει η κυβέρνηση κι όχι απλά αιτίες πολέμου για να αναπτύξουμε σε αυτά τα πλαίσια και κλαδική – πανεκπαιδευτική δράση μαζί με μαθητές και γονείς. Κενά, διορισμοί, ζητήματα αναπληρωτών αλλά και μόνιμων, επιπλέον μείωση χρηματοδότησης σχολικών επιτροπών είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου μιας συνολικής αντιδραστικής αναδιάρθρωσης και διάλυσης του Δημόσιου, Δωρεάν σχολείου φέτος.

Προτείνουμε να πραγματοποιηθούν Γενικές Συνελεύσεις του κλάδου για να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στις αποφάσεις που θα ληφθούν και όχι για να ακουστούν γνώμες και να οδηγηθούμε τελικά σε ό,τι προτείνουν και ψηφίζουν οι παραπάνω δυνάμεις στην ΑΔΕΔΥ. Αυτό σημαίνει ότι παίρνουμε την ευθύνη συγκεκριμένης πρότασης ως ΔΣ της ΟΛΜΕ ή και η κάθε παράταξη ξεχωριστά, οι προτάσεις αυτές συζητιούνται και τίθενται σε ψηφοφορία στις Γ.Σ. και η Γ.Σ. προέδρων καταλήγει στην τελική απόφαση. Αν δεν ενισχύουμε μια τέτοια διαδικασία, να μην ψάχνουμε για το πώς καλλιεργείται το κλίμα ανάθεσης και το γιατί ο κόσμος δε συμμετέχει στις συνελεύσεις.

Στην παραπάνω κατεύθυνση προτείναμε με την κατάθεση του ασφαλιστικού και των άλλων προαπαιτούμενων, να προκηρυχτεί 48ωρη απεργιακή κινητοποίηση και οργάνωση αποκλεισμού της βουλής για να αποτραπεί η ψήφιση τους, σε συνδυασμό και με άλλες γενικευμένες αποφασιστικές δράσεις. Θέσαμε και το ζήτημα ξεχωριστής κινητοποίησης (πανελλαδικό συλλαλητήριο ή καταλήψεις) των εκπαιδευτικών τη μια ημέρα με άξονα τα εκπαιδευτικά ζητήματα.

Απέναντι στη γενικευμένη επίθεση του μαύρου μετώπου κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ, χρειάζεται μαζικός – συγκρουσιακός και συντονισμένος αγώνας για την ανατροπή της πολιτικής που προωθεί η κυβέρνηση. Αγώνας με αποφασιστικότητα και διάρκεια που πραγματικά θα μπορέσει να αποτρέψει την εφαρμογή των μέτρων που πέρασαν και την ψήφιση νέων, που θα εμπνεύσει, θα ενώσει, θα συσπειρώσει και θα ανοίξει έναν νέο ορίζοντα. Αυτό δεν μπορεί να υπηρετηθεί με συμβολικές κινήσεις ή απεργίες που δεν εντάσσονται σε συγκεκριμένο σχεδιασμό και στόχο. Χρειάζονται πραγματικές μαζικές διαδικασίες βάσης και αποφάσεις που θα συμβάλουν στον πανεργατικό συντονισμό και την ενιαία απάντηση του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος.