Με θλίψη παρακολουθώ το τελευταίο χρονικό διάστημα την απαράδεκτη και αντισυναδελφική συμπεριφορά κάποιων κατ΄ όνομα συναδέλφων,οι οποίοι κατηγορούν την Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α. για επιλεκτική στάση απέναντι στους συναδέλφους που έχουν απορριφθεί για ελλιπή συμπλήρωση της υπεύθυνης δήλωσης ή μη κατάθεση πιστοποιητικού Ελληνομάθειας ή μιας σειράς άλλων εν πολλοίς δικαιολογημένων παραλείψεων στην υποβολή της αίτησης.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΕΥΘΥΜΙΟΥ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΟΣΕΕΠΕΑ
Η Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α. από την πρώτη στιγμή αναγνώρισε το δίκαιο των αιτημάτων των απορριφθέντων (αυτό δε σημαίνει γενίκευση των λόγων απόρριψης) και συμπαραστάθηκε με όλες της τις δυνάμεις στην προσπάθεια δικαίωσής τους.
Σε όλους αυτούς τους συναδέλφους που μέσα από την μικροσυμφεροντολογική αντίληψη των πραγμάτων χαρακτηρίζουν τους απορριφθέντες συναδέρφους τους ως ανόητους ή ως καθυστερημένους, που έχουν απόλυτα την ευθύνη της σε βάρος τους κατάστασης, έχω να τονίσω ότι αφενός μεν πρόκειται για αξιόλογους συναδέλφους που εργάζονται χρόνια στην ειδική εκπαίδευση και αφετέρου ότι ακόμη και το Α.Σ.Ε.Π. που διακρίνεται για την αυστηρότητα τήρησης των νόμων, των διατάξεων και των διαδικασιών, διαπίστωσε την προβληματική υπεύθυνη δήλωση που οδήγησε σε παραπλάνηση πολλούς υποψήφιους και για τον λόγο αυτό ζήτησε από το Υ.Π.Π.Ε.Θ. να δώσει επιπλέον διευκρινήσεις, κάτι που το Υ.Π.Π.Ε.Θ. έκανε, σίγουρα όμως όχι με τον τρόπο που θα δικαίωνε το σύνολο των συναδέλφων.
Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε και την τιμωρητική στάση πολλών Π.Δ.Ε. οι οποίες έκριναν ως προσφορότερο τρόπο την υποβολή της αίτησης με ταχυδρομική επιστολή, χωρίς να παρέχουν καμία διευκρίνηση ακυρώνοντας στην πράξη την ευθύνη της κάθε δημόσιας υπηρεσίας να συνδράμει στον πολίτη τη βοήθειά της.
Ποιός λοιπόν από τους κατ΄ όνομα συναδέλφους μπορεί με ήσυχη τη συνείδησή του να καυχιέται ότι η δική του ευτυχία μπορεί να επιτευχθεί με την καταδίκη στην ανεργία κάποιων άλλων;
Ποιός από τους συναδέλφους αυτούς έχει το δικαίωμα να καταγγέλλει την Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α. για τη συναδελφική αλληλεγγύη που δείχνει;
Από πότε μία Ομοσπονδία κατηγορείται επειδή αγωνίζεται για την προστασία των μελών της;
Από που αντλούν όλοι αυτοί ( ευτυχώς για τους κλάδους μας ελάχιστοι εμπαθείς) το δικαίωμα της χαιρεκακίας και της απόρριψης των συλλογικών δράσεων;
Πότε η Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α. (όσον αφορά το συγκεκριμένο Δ.Σ.) αρνήθηκε την υποστήριξη συναδέλφων και διαμόρφωσε επιλεκτική στάση;
Σε κάθε μας συνάντηση, σε κάθε επαφή υποστηρίζαμε το σύνολο των συναδέλφων και ποτέ μια μερίδα. Μη μπερδεύουμε λοιπόν τον αγώνα της Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α. με τον αγώνα που κάνουν οι ίδιοι οι απορριφθέντες συνάδελφοι.
Κάθε φορά που μας ζητήθηκε η υποστήριξη ήμασταν παρόντες και ποτέ δε λειτουργήσαμε ομαδοποιώντας τους συναδέλφους σε «δικούς μας και δικούς τους», πρακτική που προσπαθούν τεχνηέντως κάποιοι να περάσουν.
Συνάδελφοι από την πλευρά του Δ.Σ. δεν θα είμαστε ικανοποιημένοι με την απόρριψη έστω και ενός συναδέλφου.
Δεν θα είμαστε με ήσυχη την συνείδησή μας αν δεν πράξουμε μέχρι τέλους από την πλευρά μας ότι είναι δυνατόν για την υποστήριξη των συναδέλφων.
Τώρα για το αν τα κάνουμε καλά ή όχι, όλοι μας θα κριθούμε στον χρόνο που πρέπει , όπου ο καθένας θα αναλάβει τις ευθύνες του. Και τότε θα μετρηθούμε για το ποιοι δείχνουν πραγματικό ενδιαφέρον για την συλλογική δράση και για το ποιοι καιροσκοπούν εις βάρος των συναδέλφων.
Ποιοι αρέσκονται στα παχιά και ανέξοδα λόγια και ποιοι αγωνιούν καθημερινά για την επίλυση των προβλημάτων, για τη διασφάλιση της υπηρεσιακής κατάστασης του Ε.Ε.Π. και του Ε.Β.Π., για την απρόσκοπτη παροχή των υπηρεσιών μας, για την ισότιμη με τους άλλους εκπαιδευτικούς αντιμετώπισή μας και ποιοι απλώς αντιμετωπίζουν τους συναδέλφους με πελατειακούς όρους.
Η προσπάθεια πολλών χρόνων να πορευτούμε όλοι μαζί, Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π., μάλλον κάποιους φαίνεται να μην τους βολεύει και βάζουν θέματα χωριστών δρόμων.
Άραγε έχουν σκεφτεί ποιό θα είναι το μέλλον μας αν διασπαστούμε; Αν η κάθε ειδικότητα νοιάζεται για τη δική της πορεία και για το δικό της μέλλον;
Ή πιστεύουν κάποιοι ότι το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας πιστεύει στην αναγκαιότητα των ειδικοτήτων μας και στον διακριτό μας ρόλο.
Συνάδελφοι όλοι εμείς που υπηρετούμε πολλά χρόνια από διάφορες θέσεις την υποστήριξη των θεμάτων του Ε.Ε.Π. και του Ε.Β.Π., γνωρίζουμε πολύ καλά τους αγώνες που έγιναν για να δημιουργηθεί ο κλάδος του Ε.Β.Π., για να αυξηθούμε σε αριθμό, για να καλύψουμε και ανάγκες της γενικής εκπαίδευσης, για να διατηρήσουμε την επιστημονική μας ταυτότητα και να μη μετατραπούμε σε προσωπικό δεύτερης κατηγορίας και για να γίνουμε αποδεκτά και ισότιμα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Και τώρα που φαίνονται τα πράγματα για μας να πηγαίνουν καλά και αυτό που πρέπει να μας απασχολεί έντονα είναι οι μόνιμοι διορισμοί και η αύξηση των ειδικοτήτων μας τόσο στην ειδική όσο και στη γενική εκπαίδευση γίνεται προσπάθεια καλλιέργειας μεταξύ μας εντάσεων και διαφοροποιήσεων, επιθετικών στάσεων και κλίματος αντισυναδελφικότητας, απαξίωση των συλλογικών μας οργάνων και των θεσμικών μας εκπροσώπων, νομίζοντας ότι αυτό γίνεται σε στενό οικογενειακό περιβάλλον και δεν έχει κανένα γενικότερο αντίκτυπο, δε βολεύει την εξουσία στην δική της επιχειρηματολογία και υπέρ των λανθασμένων της αποφάσεων.
Συνάδελφοι ας τελειώνει πλέον αυτή η απαξιωτική για τους ίδιους συμπεριφορά των “προβληματισμένων για τις προθέσεις της Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α.” και ας ακολουθήσουν το δρόμο της δημιουργικής συμμετοχής με θέσεις, προτάσεις και δράσεις.
Όποιος λοιπόν αισθάνεται ικανός να υποστηρίξει τα θέματα των κλάδων μας, ας εμπλακεί στα συλλογικά μας όργανα και ας σταματήσουν να χρησιμοποιούν το fb ως βήμα αντιπαράθεσης.
Εχθρούς βρίσκουμε όποτε θέλουμε και όπου θέλουμε, δεν χρειάζεται να είμαστε στο fb γι αυτό το λόγο.
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι θετικά άτομα με ιδέες, θέσεις και προτάσεις. Μην αφήνουμε τους κακούς μας εαυτούς να μας κυριεύουν.
Και σε τελική ανάλυση, αν δεν μπορούμε να πάμε όλοι μαζί δεν πειράζει, ας τραβήξει ο καθένας το δρόμο του.
Προσωπικά δε θα ξανασχοληθώ με τις αντισυναδελφικές στάσεις των κατ΄όνομα συναδέλφων μέσω fb.
Είμαι σίγουρος ότι κάποια στιγμή θα συναντηθούμε στο φως.