Στις 18 Μαΐου του 2022 έγιναν, μετά από αρκετό καιρό, οι φοιτητικές εκλογές με σκοπό την ανάδειξη των εκπροσώπων των φοιτητών, κάτι το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια μαζική κινητοποίηση και αγώνων της γενιάς μας έτσι ώστε να διεκδικήσουμε αυτά τα οποία μας αξίζουν.
Του Άγγελου Τζίτζιρα
Θα μπορούσαν να στείλουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα πολιτική αλλαγής και θα προκαλούσαν μια τεράστια συζήτηση γύρω από τα ζητήματα της εκπαιδευτικής διαδικασίας και το πως θα μπορούσαν αυτά να λυθούν. Όμως για να μπορέσουν οι φοιτητικές εκλογές να τα προκαλέσουν όλα αυτά, θα πρέπει πρώτα να μπορούν να εκπροσωπήσουν σε μεγάλο βαθμό τους φοιτητές, κάτι το οποίο δεν φάνηκε στις φοιτητικές εκλογές.
Στην ηλεκτρονικής ιστοσελίδα της εφημερίδα το ‘’Βήμα’’ συναντάμε την ετήσια έκθεση της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΘΑΑΕ), η οποία μας δείχνει διάφορα και ενδιαφέροντα στοιχεία. Μεταξύ άλλων μαθαίνουμε πως η Ελλάδα έχει γύρω στους 790 χιλιάδες εγγεγραμμένους φοιτητές και αν το συγκρίνουμε με τους γύρω 52 χιλιάδες φοιτητές που πήγαν να ψηφίσουν στις φοιτητικές εκλογές του 2022, βλέπουμε πως ψήφισε το 6,6% των φοιτητών.
Αυτή η πολύ μικρή συμμετοχή έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία και την ήττα των φοιτητικών συλλόγων αλλά και όλων των φοιτητικών παρατάξεων, οι οποίες συμμετείχαν σε αυτές τις εκλογές. Και αντί να προσπαθήσουν οι φοιτητικές παρατάξεις να λύσουν αυτό το ζήτημα, είδαμε για άλλη μια φορά την ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και την ΠΚΣ να τσακώνονται για τα εκλογικά αποτελέσματα, να τα αμφισβητούν και να υποστηρίζουν πως νίκησαν. Η πραγματικότητα όμως είναι πως δεν νίκησε καμία φοιτητική παράταξη αλλά χάσαμε όλοι μας, έχασε η νέα γενιά μέσω της μη συμμετοχής της στις εκλογικές διαδικασίες και τη δημιουργία φοιτητικών συλλόγων με ισχυρή εντολή για να διεκδικήσει τα συμφέροντα και τα δικαιώματα της γενιάς μας.
Το ζήτημα σήμερα δεν είναι το ποιος ευθύνεται για όλο αυτό το χάος αλλά το πως θα λυθεί αυτό το σημαντικό ζήτημα. Αν και οι προτάσεις μπορεί να είναι πολλές, μερικές από αυτές θα μπορούσαν να είναι:
1ον: H διενέργεια ενημερωτικών εκδηλώσεων αλλά και συζητήσεων σχετικά με τους φοιτητικούς συλλόγους, σε συνεργασία με τα ΑΕΙ και τους φορείς της κοινωνίας, με την συμμετοχή όλων των φοιτητικών παρατάξεων και όχι μόνο αυτών που έχουν την πλειοψηφία στους Φ.Σ.
2ον: Να κατανοήσουν τα μέλη των φοιτητικών συλλόγων πως οι Φ.Σ. δεν είναι σαν τα 15μελή των λυκείων αλλά παίζουν έναν ποιο ισχυρό ρόλο και πως δεν χωράει ο λαϊκισμός στις όποιες αποφάσεις και πράξεις που μπορεί να κάνει ένας Φ.Σ. και ούτε οι ακραίες θέσεις.
3ον: Να δοθεί η δυνατότητα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, έτσι ώστε να φανεί ότι πλέον οι Φ.Σ. βρίσκονται στον 21ο αιώνα και πως εκσυγχρονίζονται
Αυτές οι ιδέες και άλλες πολλές μπορούν να βοηθήσουν έτσι ώστε να ενισχυθεί η συμμετοχή των φοιτητών στα όργανα που κανονικά μας εκφράζουν. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω σοβαρότητας, λογικής και μέσω της αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών. Διότι ενεργό Πανεπιστήμιο στην κοινωνία και στις επιστήμες υπάρχει μόνο όταν οι φοιτητές του είναι ενεργοί, καθώς η δημοκρατία χρειάζεται ενεργούς πολίτες και όχι άτομα που ασχολούνται μόνο με τις σπουδές τους.
Μέλος της Γραμματείας του Τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ/ Κινήματος Αλλαγής και φοιτητής στην Εισαγωγική Κατεύθυνση Μουσουλμανικών Σπουδών του ΑΠΘ