Η μνημόνευσις του Πατριάρχου Βαρθολομαίου μετά την εν Κρήτη Σύνοδον
του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου
Η Σύνοδος της Κρήτης τελείωσε όμως οι συνέπειες της αρχίζουν τώρα να φαίνονται. Πολλοί από τους αγωνιούντες για την πορεία της Εκκλησίας κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς ανέμεναν την Σύνοδο αυτή για να βγάλουν σημαντικά συμπεράσματα και να πάρουν θέση απέναντι στην παναίρεση του Οικουμενισμού που εξαπλώνεται όλα τα τελευταία χρόνια.

Όπως πληροφορούμαστε ήδη στο Άγιον Όρος επικρατεί αναβρασμός καθώς πολλοί μοναχοί θεωρούν ότι με τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης, κυρίως δε με την υιοθέτηση του όρου “εκκλησίες” για τις αιρέσεις των Παπικών και των Προτεσταντών, υπάρχει πλέον αποδοχή στην πράξη, καταγεγραμμένη στα κείμενα της Συνόδου, βασικών αρχών του Οικουμενισμού. Στη Μονή Χιλανδαρίου, το σερβικό μοναστήρι του Αγίου Όρους, με συνοπτικές διαδικασίες ανακοινώθηκε σε τέσσερις μοναχούς και ένα δόκιμο η απόφαση να φύγουν από το μοναστήρι επειδή απέρριψαν τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης και δεν αναπαύονταν με τη συνέχιση της μνημόνευσης του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Εξάλλου περίπου δέκα λαϊκοί μετά το πέρας της Συνόδου απέστειλαν στους Μητροπολίτες των περιοχών τους επιστολές με τις οποίες γνωστοποιούσαν την απόφασή τους να αποτειχισθούν. Αλλά και σε πολλά αγιορείτικα κελλιά οι πατέρες διέκοψαν το μνημόσυνο του Πατριάρχη Βαρθολομαίου -χωρίς να ανήκουν στις παλαιές ομάδες των ζηλωτών που δεν μνημόνευαν ποτέ τον Πατριάρχη- ενώ μερικοί από αυτούς διέκοψαν ταυτοχρόνως και οποιαδήποτε εκκλησιαστική κοινωνία με όσους μοναχούς συνεχίζουν να μνημονεύουν τον Πατριάρχη. Σε πολλές ενορίες οι πιστοί εκφράζουν την αγωνία τους για την πορεία που τείνουν να πάρουν τα πράγματα και στις Μητροπόλεις των “Νέων Χωρών” με δυσφορία ακούνε τους Μητροπολίτες να μνημονεύουν το όνομα του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Στις απλές ενορίες της Βορείου Ελλάδος οι κληρικοί μνημονεύουν τους επισκόπους τους και έτσι η απουσία του ονόματος του Πατριάρχη από τις ακολουθίες αναπαύει τους ίδιους τους κληρικούς και το εκκλησίασμα. Άλλοι πιστοί αποφεύγουν τον εκκλησιασμό σε ενορίες που μνημονεύονται επίσκοποι με οικουμενιστικές αντιλήψεις.
Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος σε πρόσφατο κείμενό του μας πληροφορεί ότι κατά τις εργασίες της εν Κρήτη Συνόδου “γινόταν λόγος εναντίον του ορθόδοξου “φονταμενταλισμού””. Συμπληρώνει ωστόσο ο Μητροπολίτης ότι “τελικώς δεν εξεδόθη κάποιο κείμενο εναντίον του ευσεβισμού και του ζηλωτισμού”. Το σημαντικότερο ωστόσο που μεταφέρει ο Μητροπολίτης Ιερόθεος είναι ότι κατά τη σχετική συζήτηση “ο Αρχιεπίσκοπος Πολωνίας και πάσης Βαρσοβίας κ. Σάββας υποστήριξε ότι στην Πολωνία και σε πολλές άλλες βόρειες και ανατολικές χώρες αυτοί οι λεγόμενοι ζηλωτές ήταν εκείνοι που κράτησαν την πίστη κατά τη διάρκεια της κομμουνιστικής περιόδου, φυλακίσθηκαν και μαρτύρησαν”.
Οπωσδήποτε το ημερολογιακό ζήτημα με όλα τα δεινά που επέφερε, άφησε στην Εκκλησία θησαυρισμένη την πείρα αγίων μορφών για την στάση που θα πρέπει να τηρούμε σε παρόμοιες περιπτώσεις. Επειδή οι καταστάσεις στις οποίες οδηγούμαστε αρχίζουν να ομοιάζουν εκπληκτικά με την περίοδο εκείνη είναι αναγκαίο να μελετήσουμε εν νέου τις σχετικές προτροπές των αγιασμένων μορφών των χρόνων εκείνων.
Η διακοπή του μνημοσύνου του Πατριάρχη Βαρθολομαίου από Ιεράρχες των λεγόμενων “Νέων Χωρών” είναι πράξη που αναμένουν πολλοί κληρικοί και λαϊκοί και θα αποτελούσε οπωσδήποτε σημαντικό μοχλό ανάσχεσης της οικουμενιστικής πορείας των Φαναριωτών. Οι ίδιοι όμως οι Ιεράρχες έχουν την ευθύνη για τη λήψη μιας τέτοιας απόφασης, μάλιστα δε σε συνεννόηση μεταξύ τους ώστε μια τέτοια εκκλησιαστική αντίδραση να είναι αποτελεσματικότερη. Προς το παρόν κάτι τέτοιο φαντάζει απίθανο. Ωστόσο οι Ιεράρχες οφείλουν να διαμηνύσουν στο Φανάρι ότι τα πράγματα δεν θα πρέπει να θεωρούνται δεδομένα όσο συνεχίζεται η προέλαση του οικουμενισμού.
Οι αποτειχίσεις που αποτελούν την οδό που υιοθέτησαν λίγα πρόσωπα τα τελευταία χρόνια δεν πέτυχαν την ανάσχεση της δράσης των οικουμενιστών ούτε υιοθετήθηκαν στην παρούσα φάση ως τακτική αντίδρασης από σημαντικά πρόσωπα που ηγούνται του αγώνα υπέρ της πίστεως και εναντίον της παναίρεσης του οικουμενισμού. Μάλιστα μερικοί αποτειχισμένοι στράφηκαν με μανία περισσή εναντίον όσων δεν τους ακολουθούν στην επιλογή τους αυτή, ώστε να διερωτάται κανείς αν αντίπαλοί τους είναι οι οικουμενιστές ή όσοι πολεμούν την αίρεση του οικουμενισμού, για τους οποίους εφηύραν πλείστους όσους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς.
Η προτροπή του Γέροντος Επιφανίου Θεοδωροπούλου για αποφυγή των δύο άκρων ισχύει και στις μέρες μας. Αγιασμένοι ασκητές εντός και εκτός του Αγίου Όρους, κληρικοί και Ιεράρχες αλλά και λαϊκοί πιστοί σε κάθε γωνιά της Ορθόδοξης Εκκλησίας θα χαράξουν το δρόμο της υπεράσπισης της πίστης. Ας μην σπεύδουν κάποιοι να καταστούν βασιλικότεροι του βασιλέως και παίρνουν βιαστικές αποφάσεις. Όσιοι Γέροντες την περίοδο του ημερολογιακού ζητήματος έλαβαν πληροφορία μέσω της προσευχής για το τι δέον να πράξουν περί της μνημόνευσης ή όχι του Πατριάρχου. Το ίδιο θα συμβεί και τώρα. Διότι όσο η αίρεση γιγαντώνεται, όσο ο οικουμενισμός εξαπλώνεται, τόσο και ο θείος φωτισμός θα δίνεται πλουσιοπάροχα στους προσευχομένους καθαρά ώστε να διανοίξουν σωτήριες οδούς και για εμάς του απλούς πιστούς.
Λίγο πριν την αποστολή προς δημοσίευση του παρόντος άρθρου δημοσιοποιήθηκε επιστολή 60 Αγιορειτών προς την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους με την οποία ζητείται η διακοπή της μνημόνευσης του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Εάν η Κοινότητα δεν λάβει την απόφαση αυτή, γράφουν οι Αγιορείτες, θα το πράξουμε εμείς άμεσα. Προφανώς θα χρειαστεί να επανέλθουμε στο θέμα.

Ορθόδοξος Τύπος, 15/7/2016