Μία σάκα κρέμεται στον τοίχο. Πάνω στα διθέσια, πράσινα, ξύλινα θρανία βρίσκονται τετράδια, γόμες και μολύβια. Ενα αριθμητήριο στο περβάζι, ένα σφουγγάρι και ένα κουδούνι πάνω στην έδρα του δασκάλου. Και πολλά πολλά βιβλία. Αναγνωστικά από την Ελλάδα και το εξωτερικό, σπάνιες εκδόσεις από τον 17ο και 18ο αιώνα και μετά. Πολλές είναι αθησαύριστες.

Στην Πλάκα, στην οδό Τριπόδων 23, το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης του Εθνικού Κέντρου Ερευνας και Διάσωσης Σχολικού Υλικού θα μας ταξιδεύει, από τον Μάρτιο, στην ιστορία της σχολικής ζωής μέσα από τη μεγάλη και πολύ σημαντική συλλογή του.

Σε ένα τριώροφο οίκημα στην οδό Τριπόδων 23 στην Πλάκα διαμορφώνεται αυτές τις ημέρες το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης του Εθνικού Κέντρου Ερευνας και Διάσωσης Σχολικού Υλικού. «Θέλουμε ένα Κέντρο ανοιχτό στα παιδιά και στους εκπαιδευτικούς, αλλά και σε κάθε άτομο που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον» λέει στην «Κ» η Ευαγγελία Κανταρτζή, σχολική σύμβουλος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και πρόεδρος του ΕΚΕΔΙΣΥ, το οποίο έχει έδρα στη Θεσσαλονίκη. Ο χώρος στην Πλάκα άνοιξε τις πύλες του την περίοδο των Χριστουγέννων για μια πρώτη γνωριμία με τα σχολεία, όμως τον Μάρτιο θα κάνει την επίσημη έναρξη λειτουργίας, υποδεχόμενος σχολεία με τα εκπαιδευτικά τους προγράμματα και, φυσικά, όποιον θέλει να κάνει ένα ταξίδι στα μαθητικά χρόνια, τα δικά του και παλιότερων γενιών.

«Το σχολικό βιβλίο κουβαλάει μια μαγεία. Πάντα με συγκινούσε. Χρόνια τώρα μάζευα σχολικά βιβλία κάνοντας αρχή από τα αναγνωστικά των σχολικών μου χρόνων. Σε κάθε ταξίδι, μέσα στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, τα βήματά μου με πήγαιναν στα παλαιοβιβλιοπωλεία και η χαρά μου ήταν αμέτρητη όταν ανακάλυπτα τους δικούς μου θησαυρούς: κάποιο παλιό, παραπεταμένο, ξεσχισμένο, σκονισμένο, αλλά για μένα πολύτιμο σχολικό βιβλίο. Και οι σπουδές μου, μη συνειδητά πάντα, συνδέονται και αυτές με την έρευνα των σχολικών εγχειριδίων» αναφέρει η κ. Κανταρτζή.

Η ίδια εκτιμά ότι οι συλλογές του Κέντρου αριθμούν πάνω από 5.000 σχολικά βιβλία, τα οποία είναι όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά και από ελληνικά σχολεία του εξωτερικού (π.χ., από την Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη, τις ΗΠΑ, το Λονδίνο) ή αγορασμένα από διάφορες χώρες. Και στο Κέντρο δεν υπάρχουν μόνο βιβλία. Υπάρχουν χάρτες, μαθητικά λευκώματα, αφίσες για τις σχολικές γιορτές, διαφημίσεις εκδοτικών οίκων για τα σχολικά τους βιβλία, σχολικές σάκες, κασετίνες, πένες και κονδυλοφόροι, κουδούνια, σχολικές φορεσιές και μαθητικά πηλήκια. Ολα μαζί συνθέτουν όψεις της καθημερινότητας και μας βοηθούν να σχηματίσουμε μια πληρέστερη εικόνα της σχολικής ζωής του παρελθόντος.

Μάλιστα, το μουσείο ετοιμάζει για την άνοιξη έκθεση σχετική με τη σχολική ενδυμασία, καθώς θα παρουσιαστούν ποδιές, στολές, μαθητικά πηλήκια. Η σχολική ποδιά καταργήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου του 1982 με απόφαση του τότε υπουργού Παιδείας Λευτέρη Βερυβάκη, αλλά σίγουρα έχει εντυπωθεί στη μνήμη των περισσοτέρων είτε επειδή τη φόρεσαν (οι μεγαλύτεροι) είτε επειδή τη χάζεψαν σε φωτογραφίες (οι νεότεροι).

Παράλληλα με την έκθεση θα πραγματοποιηθούν ομιλίες για την ιστορία της σχολικής ποδιάς από πανεπιστημιακούς αλλά και από τον άνθρωπο που σφράγισε με τις ποδιές του μια εποχή, τον Γιάννη Τσεκλένη. «Οποιος ενδιαφέρεται θα μπορούσε να μας προσφέρει ή να μας δανείσει παλιές σχολικές ποδιές, γιακαδάκια, στολές, μαθητικά πηλήκια ή άλλο σχετικό υλικό. Επίσης, μαζεύουμε φωτογραφίες με ανάλογο υλικό» τονίζει η κ. Κανταρτζή (πληροφορίες στο 210-3250341 και στην ιστοσελίδα www.ekedisy.gr). Και συμπληρώνει: «Για να μη χαθούν τα πολύτιμα αυτά αρχεία, για να μπορέσουμε να αναψηλαφήσουμε την ιστορία τους και συνάμα την ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης και της Ελλάδας. Και φυσικά και τα δικά μας παιδικά χρόνια».

Πηγη: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ