“Η Καλλιτεχνική Παιδεία στο δημόσιο σχολείο δεν είναι πολυτέλεια – Να πάρει πίσω η κυβέρνηση τα επικίνδυνα σχέδια”

Να πάρει πίσω η κυβέρνηση τα επικίνδυνα σχέδια για τα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία απαιτεί η Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ, τονίζοντας ότι «η Καλλιτεχνική Παιδεία στο δημόσιο σχολείο δεν είναι πολυτέλεια».

Τονίζει ότι οι αλλαγές αυτές ουσιαστικά ανοίγουν το δρόμο για συμπληρωθεί νομοθετικά και να επιταχυνθεί και άλλο η ήδη εφαρμοζόμενη πολιτική των περικοπών και του «εξορθολογισμού» στα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία, την οποία οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές τους βιώνουν εδώ και χρόνια. «Είναι το άλλοθι και ο προπομπός για νέες περικοπές στη λειτουργία των σχολείων» τονίζει, καλώντας εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές να μπουν μπροστά για να μην περάσουν αυτές οι αλλαγές.

Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Το υπουργείο Παιδείας δημοσίευσε το σχέδιο νόμου του υπουργείου Παιδείας “Συνέργειες Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και άλλες διατάξεις”, μέσα στο οποίο το άρθρο 40 επιφέρει μια σειρά αρνητικές αλλαγές στη λειτουργία και στον ίδιο το χαρακτήρα και προσανατολισμό των Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων.

Η πολιτική αυτή είναι ένα κομμάτι ενός παζλ που συνθέτουν εδώ και χρόνια όλες οι κυβερνήσεις με τίτλο: Η ολοκληρωμένη Μουσική και Καλλιτεχνική Παιδεία στο δημόσιο σχολείο είναι πολυτέλεια, δεν οφείλει να είναι κομμάτι της αισθητικής και ψυχικής ανάπτυξης της προσωπικότητας του νέου ανθρώπου.

Μια πολιτική που έχει κάνει την επαγγελματική μουσική και καλλιτεχνική ειδίκευση βασικά ιδιωτική υπόθεση με βάση το πόσο αντέχει η τσέπη των γονιών. Στα δημόσια σχολεία η Καλλιτεχνική Αγωγή (Μουσική, Εικαστικά, Θεατρική Αγωγή κ.ά.) σκοπίμως υποβαθμίζεται στο μάθημα που θα καλυφθεί τελευταίο από εκπαιδευτικούς χωρίς μόνιμη και σταθερή εργασία που τρέχουν σε τρία και τέσσερα σχολεία, ενώ μέσα από τη διαδικασία των αναθέσεων και της λογικής των περικοπών περιορίζεται η διδασκαλία αυτών των μαθημάτων από εκπαιδευτικούς των καλλιτεχνικών ειδικοτήτων.

Τα προβλήματα είναι όμως οξυμένα και στα Καλλιτεχνικά και Μουσικά Σχολεία:

– Χιλιάδες κενά σε εκπαιδευτικούς μαθημάτων Γενικής Παιδείας, αλλά και καθηγητές μουσικών οργάνων ή άλλων ειδικοτήτων.

– Εκπαιδευτικοί καλλιτεχνικών ειδικοτήτων στην πλειοψηφία τους με ελαστικές σχέσεις εργασίας (ωρομίσθιοι, αναπληρωτές ΜΩ και ΠΩ).

– Πρόβλημα στη σχολική στέγη και στις μετακινήσεις των μαθητών.

– Ελλείψεις στο κατάλληλο εκπαιδευτικό υλικό, ανυπαρξία δωρεάν βιβλίων για τα ειδικά μαθήματα.

– Πρόβλημα με την πιστοποίηση των σπουδών των αποφοίτων τους.

– Υποβάθμιση της ατομικής διδασκαλίας λόγω “εξορθολογισμού δαπανών”.

Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε τα προβλήματα του Καλλιτεχνικού Θεσσαλονίκης ή του Μουσικού Αθηνών που έχει 511 ώρες κενό σε καθηγητές μουσικών οργάνων και μόνο έναν καθηγητή ταμπουρά για 196 παιδιά.

Το υπουργείο Παιδείας, αντί να καλύψει αυτές τις ελλείψεις και να λύσει αυτά τα προβλήματα, αγνοώντας τους πολύχρονους αγώνες των εκπαιδευτικών, των γονιών και των μαθητών των Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων, επιδιώκει την αλλαγή του πλαισίου λειτουργίας των σχολείων αυτών:

Μετατρέπει τη μουσική εκπαίδευση σε απλή ενθάρρυνση, απομακρύνοντας τα σχολεία αυτά από το στόχο και το πάγιο αίτημα γονιών, εκπαιδευτικών, μαθητών και αποφοίτων τους να αναγνωρίζονται και να πιστοποιούνται οι σπουδές που κάνουν αυτά τα παιδιά μέσα στα σχολεία, να πιστοποιούνται το επίπεδό τους στα όργανα που μαθαίνουν, οι γνώσεις τους στη θεωρία της μουσικής κ.ο.κ. Ανοίγει έτσι το δρόμο σε μια νέα αγορά επαγγελματικής μουσικής ειδίκευσης, που θα αναγκάσει τους γονείς βάλουν ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Συγχρόνως σχεδιάζει την κατάργηση του αναλυτικού προγράμματος για τα μαθήματα αισθητικής παιδείας, κάτι που ανοίγει το δρόμο να παραιτείται η πολιτεία από την υποχρέωση να παρέχει ενιαία και ισότιμα όλα τα μέσα για τη στήριξη των μουσικών και καλλιτεχνικών.

Απαλείφεται, επίσης, η οποιαδήποτε αναφορά στην ανάγκη ύπαρξης “τεχνικού εξοπλισμού των Μουσικών Σχολείων σε συμβατικά ευρωπαϊκά και ελληνικά παραδοσιακά μουσικά όργανα και τεχνικά μέσα” καθώς και στην υποχρέωση του κράτους να εξασφαλίζει αυτόν τον εξοπλισμό.

Οι αλλαγές αυτές ουσιαστικά ανοίγουν το δρόμο για να συμπληρωθεί νομοθετικά και να επιταχυνθεί και άλλο η ήδη εφαρμοζόμενη πολιτική των περικοπών και του “εξορθολογισμού” στα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία την οποία οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές τους βιώνουν εδώ και χρόνια. Είναι το άλλοθι και ο προπομπός για νέες περικοπές στη λειτουργία των σχολείων.

Εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές πρέπει να μπουν μπροστά για να μην περάσουν αυτές οι αλλαγές! Να διεκδικήσουν και να απαιτήσουν:

Την άμεση απόσυρση του άρθρου 40, παρ. 5γ από το Σχέδιο Νόμου του ΥΠΠΕΘ.

Μόνιμους διορισμούς καθηγητών και άμεση κάλυψη των κενών στα μαθήματα Μουσικής και Γενικής Παιδείας.

Συγγραφή και δωρεάν χορήγηση μουσικών βιβλίων, κοινών για τα όλα τα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία.

Αναγνωρισμένη πιστοποίηση του επιπέδου σπουδών των αποφοίτων και υποχρεωτική αποδοχή τους από τα ωδεία στην αντίστοιχη τάξη φοίτησης.

Ενεργοποίηση των σχετικών Υπουργικών Αποφάσεων και διενέργεια εξετάσεων για την απόκτηση αναγνωρισμένων πτυχίων στην Ευρωπαϊκή Μουσική (Ειδικό Αρμονίας), τη Βυζαντινή Μουσική και τα Παραδοσιακά Όργανα.

Δωρεάν μεταφορά για όλους τους μαθητές χωρίς τον περιορισμό των χιλιομετρικών αποστάσεων.

Καλούμε:

Το ΔΣ της ΟΛΜΕ και όλες τις ΕΛΜΕ άμεσα να πάρουν αγωνιστικές αποφάσεις για την απόσυρση του άρθρου 40, τη στήριξη των Μουσικών (και Καλλιτεχνικών) Σχολείων, τη στελέχωση όλων των σχολείων με εκπαιδευτικούς καλλιτεχνικών ειδικοτήτων με μόνιμη και σταθερή εργασία.

Ο αγώνας για την ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών στα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία μπορεί να συναντηθεί με τη διεκδίκηση της αναβάθμισης της Μουσικής και Καλλιτεχνικής Παιδείας συνολικά στην εκπαίδευση ως ένα οργανικό και απαραίτητο κομμάτι της διαπαιδαγώγησης των μαθητών μας».