( πριν λίγες ημέρες ): Πιλοτικά για ένα χρόνο( σχολική χρονιά 2015-16 ) η επιλογή των Διευθυντών Σχολικών Μονάδων από τους συλλόγους διδασκόντων, σύμφωνα με δηλώσεις του Διευθυντή του Γραφείου Αναπληρωτή Υπουργού Παιδείας Χρήστου Πιλάλη και του συμβούλου του Δημήτρη Σκλάβου.( Χτες ): διέρευσε ότι οι αλλαγές αυτές θα είναι στο πρώτο νομοσχέδιο που θα κατατεθεί για θέματα παιδείας.
Επί της ουσίας τώρα.Πολλοί αναρωτιούνται αν η εκλογή των διευθυντών από το σύλλογο διδασκόντων του σχολείου του είναι το καλύτερο μοντέλο, για να διοικηθεί η σχολική μονάδα. ( Ήδη όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης -και η ΑΝΕΛ-αντιτάσσονται σε αυτή την πρόταση του υπουργείου ). Ακόμα πολλοί συνάδελφοι άρχισαν από τώρα να αγχώνονται για τη διαδικασία, να μιλούν για προεκλογικό αγώνα, να θέτουν ερωτήματα για τη διαδικασία της εκλογής αυτής κλπ. Ανακοίνωση, πάντως του συνδικαλιστικού οργάνου (ΔΟΕ) δεν υπάρχει ακόμα.
Μπροστά στα λειτουργικά και άλλα προβλήματα, που έχουν τα σχολεία μας σήμερα, η εκλογή διευθυντών αποτελεί μια μικρή, και μόνο παράμετρο τους. Είναι αλήθεια ότι ο διευθυντής, μπορεί να είναι ο ηγέτης, ο καθοδηγητής, ο συντονιστής, κλπ της κάθε σχολικής μονάδας , αλλά σήμερα όλοι μας, γνωρίζουμε ότι ο ρόλος του είναι ο διαχείριση, η συμπλήρωση εγγράφων, ο διεκπεραίωση μιας απίστευτης γραφειοκρατικής λειτουργίας των σχολικών μονάδων. Λειτουργεί μέσα σε ένα πλαίσιο όπου ακόμα και το καθηκοντολόγιο αμφισβητείται, είναι καθημερινά υπόλογος για το καθετί ( από το αν το σχολείο έχει θέρμανση ως τα παράπονα των γονέων για τον οποιοδήποτε εκπαιδευτικό ), ψάχνει ώρες για τις συνεδριάσεις του συλλόγου διδασκόντων, διότι αυτές δεν έχουν, ακόμα θεσμοθετηθεί κλπ. Τυχεροί εκείνοι οι διευθυντές, που δίπλα τους στέκονται ως αρωγοί είτε κάποιοι συνάδελφοι, είτε οι γονείς.
Το ζήτημα λοιπόν του τρόπου επιλογής διευθυντών, για μένα δεν είναι πρωτεύον, σε αυτήν την φάση.Πρώτα θα πρέπει να δούμε τι σχολείο θέλουμε, θα ορίσουμε ένα σαφές πλαίσιο λειτουργίας του, με σαφείς αρμοδιότητες και καθήκοντα, να επανακαθορίσουμε τον τρόπο λειτουργίας όλης της διοικητικής πυραμίδας της εκπαίδευσης, να απαιτήσουμε την όσο γίνεται μεγαλύτερη αυτονομία της σχολικής μονάδας, να ξαναδούμε το ρόλο των σχολικών συμβούλων και των όποιων υποστηρικτικών δομών κλπ.
Αυτά θα πρέπει να μας απασχολήσουν σήμερα.Με όποιον τρόπο κι αν επιλέγεται ο διευθυντής, δεν έχει καμία σημασία, αν δε ασκεί τα καθήκοντα του μέσα σε ένα σαφές πλαίσιο, με πραγματικές αρμοδιότητες, με εξουσία που θα πηγάζει από τη θέση του. Όλοι μας, όσοι είμαστε διευθυντές σε σχολεία σήμερα, αυτό το γνωρίζουμε πολύ καλά.
Και μία συμβουλή, φιλική και συναδελφική.Κι αν ακόμα οι συνάδελφοι μας, δεν μας εκλέξουν για διευθυντή τους, μικρό το κακό. Σκεφτείτε τις ατελείωτες ώρες, παραμονής μας στο σχολείο, τη ράχη μας που έχει κυρτώσει πάνω από τον υπολογιστή, το καθημερινό άγχος… Εξάλλου δάσκαλοι, γυμναστές κλπ σπουδάσαμε, όχι γραφιάδες. Τιμή μου θα είναι να ξαναγυρίσω στηντάξη, μαζί με τους μαθητές μου,στον χώρο που πραγματικά ανήκει ο κάθε εκπαιδευτικός.