Όπως βλέπετε η δράση μας αρχίζει και έχει αποτέλεσμα. Μετά από εμάς και πρωτοβάθμια σωματεία (ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ) ,PASYKAGA Αθηνών,  a.p.f Αθηνών, αλλά και η ίδια η Δ.Ο.Ε. πατήστε , συντασσόμενη με την συντονιστική επιτροπή μας και την ένωση a.p.l.f. Γαλλικής Θεσσαλονίκης, πιέζουν το Υπουργείο να προχωρήσει άμεσα σε σχετική ρύθμιση για την ενιαία στην τοποθέτηση των εκπαιδευτικών των μη κοινών ειδικοτήτων, όπως οι δικαστικές αποφάσεις το επιτάσσουν και μάλιστα, για τον σκοπό αυτό, δηλαδή της πίεσης, καλούν τους συναδέλφους να καταθέσουν μαζικά ενστάσεις, όπως και εμείς είχαμε προτρέψει.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΕΤΑΤΑΓΜΕΝΩΝ ΤΟΥ Ν.4172/2013

Είναι αυτονόητο ότι οι τοποθετήσεις στις οργανικές πρέπει να γίνονται με ενιαίο τρόπο αντιμετώπισης των εκπαιδευτικών ως προς το κριτήριο συνθηκών διαβίωσης, ο οποίος δεν μπορεί να είναι άλλος από αυτόν που τα Δικαστήρια αποφασίζουν ως τον ερμηνευτικά, κατά τον νόμο και το Σύνταγμα, ορθό. Δεν θα μπορούσε λοιπόν και η ομοσπονδία μας παρά να ζητά να εφαρμοστούν για όλους οι δικαστικές αποφάσεις, αν ζητούσε το αντίθετο, δηλαδή να αγνοηθούν, θα υπέπιπτε ακόμα και σε ποινικό αδίκημα.

Η έκβαση αυτή αποδεικνύει πόσο επιπόλαιοι, βιαστικοί και μίζεροι ήταν κάποιοι στην εξαγωγή συμπερασμάτων και πόσο αδρανείς ήταν κάποιοι άλλοι για την επίτευξη αυτής της δραστηριοποίησης και κινητοποίησης. Για τους πρώτους νιώσαμε πικρία από άκομψες εκφράσεις και κακόβουλα σχόλια περί δικηγόρων και συνεννοήσεων. Νιώσαμε απογοήτευση, ευτυχώς οφειλόμενη σε σχολιασμούς λίγων γνωστών και μη εξαιρετέων, οι οποίοι τελικά δεν μας είπαν και σε τι αποβλέπουν: Ήθελαν να σιωπήσουμε και να μην γνωστοποιήσουμε στον κόσμο των μεταταγμένων το αποτέλεσμα της δίκης; ΄Αραγε ωφελούνται από αυτό ή θέλουν να παραστήσουν τους προστάτες;

 

Ποιο είναι το πιο σωστό; Να τοποθετηθούν όλοι οι συνάδελφοι με μόρια δευτεροβάθμιας, όπως άλλωστε τα Δικαστήρια με αποφάσεις τους για την Αθήνα, την Θεσσαλονίκη, την Χαλκιδική, τις Σέρρες και έρχονται και για άλλες περιοχές, αποφάσισαν; Ή να αφήσουν την μοριοδότηση όπως έχει, δηλαδή με μετατροπή, με αποτέλεσμα να θίγεται κατάφωρα πληθώρα συναδέλφων; Υπενθυμίζουμε ότι από την πρώτη στιγμή η επιτροπή μας απαίτησε από το υπουργείο να εφαρμόσει την μοριοδότηση της δευτεροβάθμιας για όλους τους μεταταγμένους και επέδειξε συνεπή στάση για το θέμα αυτό από την αρχή μέχρι και σήμερα. Δεν σταμάτησε να το επιδιώκει με κάθε νόμιμο μέσο. Ποιο άλλο μέσο θα ήταν νόμιμο, μετά από τις ανοιχτές επιστολές και τα εξώδικα, από την κατάθεση ενστάσεων και την προσφυγή στη Δικαιοσύνη; Επισημαίνουμε και πάλι ότι η νόμιμη εφαρμογή των προεδρικών διαταγμάτων (Π.Δ. 50/1996 και Π.Δ. 100/1997) υπόκειται στον έλεγχο της δικαστικής εξουσίας και στο υπερκείμενο αυτής Σύνταγμα. Λοιπόν κύριοι η Δικαιοσύνη απεφάνθει: Στη συγκεκριμένη περίπτωση, των μετατάξεων του Ν. 4172/2013, έκρινε ότι τα παραπάνω προεδρικά διατάγματα, τα οποία σημειωτέον είναι κατώτερης τυπικής ισχύος από τον εφάπαξ εφαρμοσμένο ειδικό νόμο 4172/2013, πρέπει να εφαρμοστούν ως εξής: Πρέπει να υπολογιστούν μόρια δευτεροβάθμιας μέχρι ένα έτος πριν την μετάταξη, διότι κατ’ αυτόν τον τρόπο αποφεύγονται αδικίες. Τελεία και παύλα και το Υπουργείο το αποδέχθηκε με την μη άσκηση έφεσης. Όσα άλλα λέγονται από δω και από κει είναι για τα καφενεία και για ευρεία κατανάλωση σε αδαείς. Δεν πειράζει όμως, ουδέν κακόν αμιγές καλού, τώρα γνωρίζουμε από ποιούς να φυλαγόμαστε και τους αφήνουμε στην κρίση όλων των συναδέλφων.

 

Για τους δεύτερους τώρα, εκτός της ένωσης a.p.l.f. Γαλλικών Θεσσαλονίκης, τις υπόλοιπες επιστημονικές ενώσεις, κυρίως των Αθηνών, νιώσαμε να ενδυναμώνονται οι υπόνοιές μας περί αδράνειας για τα φλέγοντα προβλήματα των συναδέλφων. Εκτός και αν ενείργησαν και για αυτό το ζήτημα, χωρίς να το γνωρίζει κανείς μας και τότε τους ζητάμε συγγνώμη. Ας μας το πουν όμως για να το γνωρίζουμε. Διότι πάμπολλες φορές τους καλέσαμε να συμπορευθούν μαζί μας αλλά δεν το έπραξαν. Ίσως θεωρούν την αυθόρμητη σύμπραξη των συναδέλφων και την εκπροσώπησή τους από άδολους συναδέλφους επικίνδυνη. Ίσως θεωρούν ότι δεν τους πρέπει να «πέσουν» στο επίπεδο μη εκλεγμένων και μη θεσμικών συναδέλφων. Η εκκωφαντική σιωπή τους αυτό μας κάνει να υποπτευόμαστε.

 

Δεν μας πειράζει όμως, πάμε παρακάτω. Μπορούμε να αισθανόμαστε έστω και μία μικρή ικανοποίηση τώρα που, κατόπιν όλων αυτών των ενεργειών μας, τα «ινία» πήρε η συνδικαλιστική μας εκπροσώπηση, δηλαδή η Δ.Ο.Ε. και αφήνουμε το πεδίο ελεύθερο για να δράσει με τον αυθεντικό τρόπο, που πηγάζει από τον κατ’ εξοχήν σκοπό της: Την υπεράσπιση όλων των μελών της υπό το πρίσμα της ισότητας, της ισονομίας και των ίσων ευκαιριών για όλους κατά τον υπηρεσιακό τους βίο.