Η απογυμνασιοποίηση του Δημοτικού

Δεν γνωρίζω εάν τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ στο Χαϊδάρι ικανοποιήθηκαν από τον πολιτικό λόγο του υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη, όταν τον άκουσαν να επαναλαμβάνει τις προτεραιότητές του για την εκπαίδευση. Και αυτό, διότι από τις πέντε προτεραιότητες, τις τέσσερις τις έχει εξαγγείλει και κατά την παραλαβή του υπουργικού θώκου στις 23/9 και κατά τις προγραμματικές δηλώσεις του στη Βουλή στις 6/10.

Οσο για την πέμπτη, οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς γνωρίζουν ότι αυτήν τη χρονιά έχει γίνει πράξη. Αλλά σε αυτήν ακριβώς την «προτεραιότητα» ο κ. Φίλης απέδειξε τα… πτυχία του στις πολιτικές πιρουέτες, για να μη δηλώσει ευθαρσώς ότι το μόνο που επιδιώκει είναι ένα φθηνό σχολείο.

Συγκεκριμένα, ο κ. Φίλης επανέλαβε τα περί αλλαγής της δομής της εκπαίδευσης των παιδιών με ειδικές ανάγκες, περί περιορισμού των πολλών εξετάσεων στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, περί ενίσχυσης της τεχνολογικής εκπαίδευσης και περί καθιέρωσης έτους μαθητείας (κατά το γερμανικό μοντέλο). Ωστόσο, η ουσία της παρέμβασής του είναι η αποστροφή του περί «αλλαγής στη δομή και το περιεχόμενο του Δημοτικού Σχολείου, με την καθιέρωση ενός ενιαίου τύπου σχολείου με ολοήμερο πρόγραμμα, με βασικόστόχο την “απογυμνασιοποίηση” του προγράμματος και την ενίσχυση της συναισθηματικής και παιδαγωγικής σχέσης δασκάλου και παιδιού». Ο κ. Φίλης ανακάλυψε τη «γυμνασιοποίηση» του Δημοτικού, για την οποία ουδείς έως τώρα δεν είχε μιλήσει. Αντίθετα επικρίνεται η «λυκειοποίηση» των ΑΕΙ, που σημαίνει ότι, λόγω του χαμηλού επιπέδου των εισακτέων, οι πανεπιστημιακοί «κατεβαίνουν» βαθμίδα (δηλαδή κάνουν εκπτώσεις), ώστε να τους καταλαβαίνουν οι φοιτητές.

Ο κ. Φίλης, όταν κάνει λόγο για «γυμνασιοποίηση» του Δημοτικού, δεν εννοεί ότι το επίπεδο γνώσεων που οφείλουν να μάθουν σήμερα οι μαθητές Δημοτικού είναι υψηλότερο και αναντίστοιχο με την ηλικία τους. Μιλώντας για «καθιέρωση ενός ενιαίου τύπου σχολείου με ολοήμερο πρόγραμμα» και για «ενίσχυση της συναισθηματικής και παιδαγωγικής σχέσης δασκάλου και παιδιού», εννοεί το ολοήμερο πρόγραμμα να το τρέχει μόνο ένας δάσκαλος έως τις 2.00 μ.μ., ο οποίος έτσι θα ολοκληρώνει και το εβδομαδιαίο υποχρεωτικό του ωράριο. Ουσιαστικά, την κατάργηση του Ενιαίου Αναμορφωμένου Εκπαιδευτικού Προγράμματος (ΕΑΕΠ), που διαρκεί από τις 2 έως τις 4 μ.μ. για τα Ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία, ιδεολογικοποιεί ο κ. Φίλης. Το ΕΑΕΠ, που εφαρμόστηκε από το 2010 με τεράστια επιτυχία, εισήγαγε στο Δημοτικό νέα γνωστικά αντικείμενα και εμπλούτισε τα ήδη υπάρχοντα (νέες τεχνολογίες, ξένες γλώσσες, θέατρο, μουσική, χορός, διαθεματικές δραστηριότητες, όπως αγωγή υγείας, διατροφικές συνήθειες, κυκλοφοριακή αγωγή, περιβαλλοντική εκπαίδευση, τοπική ιστορία). Στο ίδιο πλαίσιο εισήχθη ως κυρίαρχη διδακτική μεθοδολογία η βιωματική. Ωστόσο το ΕΑΕΠ κοστίζει, καθώς απαιτεί την πρόσληψη πολλών ειδικοτήτων εκπαιδευτικών, όπως το Γυμνάσιο.

Εξ ου και η «γυμνασιοποίηση» του Δημοτικού.

·Η, πιο ξεκάθαρα, ο κ. Φίλης θέλει ένα φθηνό σχολείο.

kathierini.gr