Ο ειδεχθής τρόπος αντιμετώπισης των καθηγητών τα τελευταία χρόνια από την κυβέρνηση,έχει συμβάλλει στην πολιτική συνειδητοποίηση της κοινής γνώμης ότι εφαρμόζεται μία άτακτη, μίζερη, ταξική και πρόχειρη αντιμετώπιση του οικονομικού προβλήματος της χώρας, με κύρια θύματα τους εκπαιδευτικούς της δημόσιας Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Οι καθηγητές πνέουν μένεα , έχουν εξοργιστεί , ο ασυγκράτητος θυμός τους δεν καταλαβαίνει από επιστρατεύσεις και παρόμοια μέτρα που μας προσβάλλουν στην υπόλοιπη πολιτισμένη Ευρώπη.Τα έχασε όλα και θα εκφραστεί με ασυνήθιστη βιαιότητα στο αμέσως προσεχές μέλλον.
Δεν αντέχει να βλέπει να φορτώνεται ώρες διδακτικές σε 30άρια τμήματα, να αναγκάζεται να δουλεύει απόγευμα και βράδυ , να εξαντλείται με εξωδιδακτικές εργασίες έως τις 15.00, να παίρνει ψίχουλα για μισθό,να του κλείνουν ή να του συγχωνεύουν το σχολείο, να “παίζουν ” καθημερινά με την οργανική του θέση, να ετοιμάζονται να τον αξιολογήσουν (αλήθεια ποιοι είναι ικανοί για αυτό το ρόλο;), να του τρώνε την ειδικότητα, να κονιορτοποιούν τον κλάδο μαθημάτων του, να μειώνουν τις ώρες μαθημάτων του, να τον στοχοποιούν με σαθρά καθηκοντολόγια-ποινολόγια, να τον επιστρατεύουν,να τον κρίνουν υπεράριθμο, να μην αναγνωρίζουν τα χρόνια προσφοράς του και να τα υπομοριοδοτούν όπως και το διορισμό του,να μεθοδεύουν την απόλυσή του.Νιώθουν ως χειμαζόμενα υποζύγια μιας αμαρτωλής πολιτικής ή στην καλύτερη ως αδικημένοι Άτλαντες των οικονομικών υποχρεώσεων που έχει κάθε πολίτης προς το κράτος.Περνούν τα πάνδεινα, σηκώνουν και όλα τα φορολογικά βάρη.
Υπάρχει τέτοια έξαψη, διάθεση για αγώνα επιβίωσης που πολλοί αντιμάχονται την καθωσπρέπει συνδικαλιστική τακτική για αγιασμό και κατόπιν κάθοδο σε απεργία διαρκείας.Ωθούν την κατάσταση, αφού τους πνίγει το δίκιο , στα άκρα.Συμπεριφέρονται ως εργαζόμενοι που τα έχασαν όλα (και δυστυχώς στην τεχνική εκπαίδευση, υπάρχουν συνάδελφοι που τα έχασαν όλα), ξέρουν ότι δεν τους έχει μείνει τίποτα για να αναθεωρήσουν την απόφαση για έσχατη ρήξη με ένα καθεστώς που βιαιοπραγεί ασύστολα εναντίον τους.
Δίπλα στον άσπιλο καθηγητή του δημοσίου, καθημερινά, τα λαμόγια συνεχίζουν να ξοδεύουν ασύστολα, το χρέος εκτινάχθηκε , τα μεγάλα έργα πάνε στα ίδια αρπακτικά, το σπιτάκι του ετοιμάζεται να το πάρει η τράπεζα,τα χαράτσια δίνουν και παίρνουν, δημόσια τηλεόραση δεν έχει για να ενημερωθεί, νοσοκομείο για να γιατρευτεί.
Βλέπει την Ελλάδα των συσσιτίων, του ακροδεξιού παραληρήματος, της δημοσιογραφικής μπουρζουαζίας, του ακριβού κτηματολογίου για τους τίμιους, των αυτοκτονιών, των ξετσίπωτων ελεγκτών του 1.40 ευρώ , της ρημαγμένης Χαλκιδικής, του νεκρού Περάματος, του εναγώνιου ευρήματος στον κάδο των απορριμμάτων, τα “τιμημένα γερατειά” να ψαχουλεύουν στα απομεινάρια των λαϊκών αγορών, τα χαμένα νιάτα της ανεργίας , τους πνευματικούς ανθρώπους να εκπορνεύονται στα συμπόσια των μεγαλοεκδοτών/καναλαρχών/εφοπλιστών/τραπεζιτών ή να ασχημονούν με ατυχείς δηλώσεις σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και …ΑΓΡΙΕΥΟΥΝ.Είναι και αυτοί άνθρωποι μορφωμένοι, δεν είναι απολίτικο, λούμπεν προλεταριάτο των πρωινάδικων , της ποδοσφαιρικής παράγκας , των λάιφ στάιλ περιοδικών.
Όλοι μια γροθιά, παλιοί, νέοι, ασεπίτες, με επετηρίδα, χωρίς ή με μεταπτυχιακό, χωρίς ή με διδακτορικό, χωρίς ή με δεύτερο πτυχίο, σε θέση ή όχι ευθύνης, αυτής ή της άλλης ειδικότητας , ΟΛΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ, ΟΛΟΙ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ.
ΟΧΙ ΑΛΛΟΙ ΔΙΧΑΣΜΟΙ.ΤΟ ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑ ΠΙΑ.ΘΑ ΤΟΥΣ ΣΑΡΩΣΟΥΜΕ.
ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΝΙΚΗΣΕ ΤΟ ΦΟΒΟ.
Υπογραφή:ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΆΘΜΙΑ.
Ακολουθείστε το iPaidia στο Google News
