Γιατί συνάδελφε δεν έρχεσαι στις «Γενικές» Συνελεύσεις;

Γιατί συνάδελφε δεν έρχεσαι στις «Γενικές» Συνελεύσεις;

Ίσως έχεις αναστολές ή ντρέπεσαι να εμφανιστείς, γιατί φοβάσαι μη σε στραβοκοιτάξουν οι «σπουδαίοι» συνδικαλιστές εκπρόσωποί σου. Ή ίσως ακόμη να φοβάσαι μήπως εθιστείς. Γιατί αν κάνεις την αρχή δεν θα μπορείς να ξεκολλήσεις.

Με κίνδυνο να με παρεξηγήσεις, θα προσπαθήσω να σου δώσω ένα κίνητρο. Στους μαύρους καιρούς, που ζούμε, που έχεις σταματήσει να βγαίνεις με φίλους και να διασκεδάζεις, θα μπορούσες να έρχεσαι στις «Γενικές» Συνελεύσεις της Ε.Λ.Μ.Ε. για λόγους ψυχαγωγίας. Όπως θα πήγαινες στο θέατρο ή στο κινηματογράφο. Μπορεί, πού ξέρεις, να κάνεις και καινούργιες γνωριμίες.

Ωστόσο μέχρι να το αποφασίσεις, θα προσπαθήσω να καλύψω αυτό σου το κενό και να σου μεταφέρω το κλίμα μιας «Γενικής» Συνέλευσης. Έτσι, για να ξέρεις, τι χάνεις.

Ημέρα: Τετάρτη 21 Οκτωβρίου

Τόπος: Μικρό αμφιθέατρο 2^ου ΓΕ.Λ. Κατερίνης

Ώρα: 18:40 (αντί για 18:00, που έλεγε η ανακοίνωση)

Παρόντες: 23 (ο ένας μη εκπαιδευτικός)

Προβληματισμός και μουρμούρα.

– Γιατί είμαστε τόσο λίγοι;

– Γιατί οι συνάδελφοι δεν έρχονται στις Γενικές Συνελεύσεις;

– Τις πταίει;

Ξεκινά η διαδικασία.

ΠΑΜΕ: Επί της διαδικασίας

Πρόεδρος: Ορίστε (για όσους δε γνωρίζετε ο γράφων είναι ο Πρόεδρος)

ΠΑΜΕ: Επειδή είμαστε λίγοι, να μη γίνει κανονική Γενική Συνέλευση, αλλά διευρυμένο Δ.Σ. Να μιλήσουμε όλοι, αλλά τις τελικές αποφάσεις, να τις πάρει το Δ.Σ.

Πρώτη στάση (αναγκαστική) για διευκρινήσεις. Για σένα αναγνώστη, που δεν είσαι έμπειρος από Γενικές Συνελεύσεις, παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το καταστατικό της Ε.Λ.Μ.Ε.

Άρθρο 30.

1. Η Τακτική Γεν. Συνέλευση θεωρείται ότι βρίσκεται σε απαρτία, όταν από τα ταμειακά εντάξει μέλη της παραβρίσκονται το ένα δεύτερο τουλάχιστο συν ένα.

2. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει η απαρτία αυτή, η Γεν. Συνέλευση αναβάλλεται και πραγματοποιείται μέσα σε οκτώ (8) ημέρες, με νέα πρόσκληση και με τα ίδια θέματα. Η νέα αυτή Γεν. Συνέλευση θεωρείται ότι έχει απαρτία, με οσαδήποτε μέλη παρόντα.

Όπως καταλαβαίνεις ο όρος διευρυμένο Δ.Σ. δεν αναφέρεται πουθενά. Είναι μια επινόηση, ώστε αφού προηγηθεί το πρήξιμο με τις ατελείωτες, άσκοπες ομιλίες, τελικά την απόφαση να την πάρουν ακόμα πιο λίγοι (τη στιγμή, που έγινε η πρόταση ήταν παρόντα 6 μέλη του Δ.Σ.). Και όλα αυτά, ενώ στο παρελθόν έχουν προηγηθεί ατελείωτες αντιπαραθέσεις σχετικά με την εγκυρότητα των αποφάσεων τέτοιων «οικογενειακών» συνελεύσεων. Και πάντα η απάντηση ήταν ίδια από τους επαγγελματίες συνδικαλιστές. «Η ευθύνη είναι όσων δεν έρχονται. Οι παρόντες παίρνουν τις αποφάσεις.»

Το ακούς εσύ συνάδελφε, που δεν έρχεσαι στις Γενικές Συνελεύσεις; Με την απουσία σου, παραχωρείς το δικαίωμά σου για συμμετοχή στις αποφάσεις στους λίγους, αυτούς, που αντέχουν τις διαδικασίες.

Συνεχίζουμε

Πρόεδρος: Ο όρος διευρυμένο Δ.Σ. δεν προβλέπεται από το καταστατικό. Έχουμε Γενική Συνέλευση και (δυστυχώς) η απόφαση λαμβάνεται από τους παρόντες. Εκτός κι αν την ώρα της ψηφοφορίας όλοι εσείς αποφασίσετε να μην ψηφίσετε.

ΠΑΜΕ: Τι είναι αυτά, που λέει ο Πρόεδρος. Άλλα έλεγες κάποτε. Έπρεπε να σε μαγνητοσκοπήσουμε.

Παρένθεση. Η μαγνητοσκόπηση-ηχογράφηση των συνεδριάσεων του Δ.Σ. και η μαγνητοσκόπηση ή η ζωντανή μετάδοση των Γενικών Συνελεύσεων ήταν πρόταση της ΚΙΝΗΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ, η οποία απορρίφθηκε από το Δ.Σ.

Πρόεδρος: Προτείνω, επειδή είμαστε λίγοι, να μη μπει χρονικός περιορισμός στις ομιλίες. Έτσι κι αλλιώς όλοι, πάντα παραβιάζετε τα χρονικά όρια και μιλάτε όσο θέλετε.

Φωνές και διαμαρτυρίες από το ακροατήριο. «Δεν θα τελειώσουμε ποτέ» και άλλα τέτοια.

Πρόεδρος: ok. Προτείνω 10λεπτες εισηγήσεις από τις παρατάξεις και 5λεπτες ομιλίες από τους μεμονωμένους ομιλητές.

Και πάλι φωνές και διαμαρτυρίες, αλλά ελλείψει άλλης πρότασης, περνάει.

Σημαντική παρατήρηση: Δεν υπήρξε ούτε ένας από τους μεμονωμένους ομιλητές (που διαμαρτύρονταν ότι, είναι πολύς ο χρόνος), που να τήρησε το χρόνο. Όλοι μίλησαν από 10 έως 20 λεπτά!!

Ο Πρόεδρος και Γενικός Γραμματέας διαβάζουν την εισήγηση της Ο.Λ.Μ.Ε. Σας παραθέτω μερικά αποσπάσματα, για να δοκιμάσω τα νεύρα σας.

…………………………………………………………………………………………………………………………………..

Με το 3^ο μνημόνιο συνεχίζεται η κατάλυση κάθε έννοιας λαϊκής κυριαρχίας και η μόνιμη επιτροπεία από τους δανειστές, ενώ απαγορεύονται οι μονομερείς ενέργειες από την πλευρά της Ελλάδας. Η συμφωνία αυτή περιλαμβάνει νέα σκληρά μέτρα λιτότητας για τους εργαζόμενους, διάλυσης του ασφαλιστικού συστήματος, ιδιωτικοποίησης του εθνικού πλούτου και ύφεσης για την ελληνική οικονομία. Αποτελεί την τελική φάση ακραίων εκβιασμών, τρομοκρατίας και χρηματοδοτικής ασφυξίας από την πλευρά της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, και συμβιβασμών – υποχωρήσεων, σε φόντο άτακτης χρεοκοπίας, από την πλευρά της κυβέρνησης. Ταυτόχρονα, οι διαδικασίες αυτές αποκάλυψαν σε όλο το λαό την αντιδραστική φύση των μηχανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης.

…………………………………………………………………………………………………………………………………..

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους μήνες που έρχονται, οι εργαζόμενοι να δουν και να συνειδητοποιήσουν ότι με τις μαζικές αγωνιστικές τους παρεμβάσεις σε επιμέρους αντιλαϊκά μέτρα μπορούν να παγώσουν τομείς μνημονιακών πολιτικών και ταυτόχρονα να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις, μέσα από μεγάλες παρεμβάσεις του σκ, ανατροπής των μνημονιακών πολιτικών και της λιτότητας.

«Ποιος έγραψε αυτό το κείμενο;» ρωτάει κάποιος από το ακροατήριο.

Είσαι πονηρός. Νομίζεις ότι ξέρεις την απάντηση.

Να απαντήσει ο Γιωργάκης

– Το ΠΑΜΕ κύριε

Ακούγεται ο χαρακτηριστικός ήχος, που συνοδεύει τις λάθος απαντήσεις στα τηλεπαιχνίδια και τον οποίο βέβαια, όπως καταλαβαίνεις, δεν μπορώ να αναπαράγω στον γραπτό λόγο.

– Κύρια κύριε … οι Παρεμβάσεις (ΑΝΤΑΡΣΥΕΣ κι έτσι) πετάγεται η Αννούλα.

Πάλι ακούγεται ο ίδιος ήχος.

– Λάθος απάντηση Αννούλα.

Εκπρόσωπος ΔΑΚΕ: Είναι εισήγηση της ΔΑΚΕ (!) και ψηφίστηκε από τη ΔΑΚΕ και τις ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) (!!!)

Εκπρόσωπος ΑΑΚ: Το κείμενο είναι των ΣΥΝΕΚ και ψηφίστηκε από ΣΥΝΕΚ και ΔΑΚΕ

Εντάξει. Μην τσακώνεστε. Μαζί την κάνατε τη δουλειά.

Έχουμε τρελαθεί τελείως; Δε καταλαβαίνω τίποτα. Κι εσύ δεν καταλαβαίνεις τίποτα φαντάζομαι. Και επειδή σε λυπάμαι κι εκτιμώ ιδιαίτερα το γεγονός ότι, συνέχισες την ανάγνωση μέχρι εδώ, δε θα σε βασανίσω άλλο. Προσπερνάμε τις βαρετές ατελείωτες ομιλίες, που αναλύουν όλη την πολιτική κατάσταση και τα γεγονότα, που μας οδήγησαν μέχρι εδώ κ.λ.π. κ.λ.π. και πάμε γρήγορα στις ψηφοφορίες.

Για την ιστορία βέβαια να σου αναφέρω την άποψη διάφορων ομιλητών ότι, για τη μικρή συμμετοχή φταίει ο Πρόεδρος, που έκανε μάθημα αντί να εκμεταλλευτεί τη συνδικαλιστική άδεια και να γυρνάει τα σχολεία για να ενημερώσει τους συναδέλφους και η ΚΙΝΗΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ, που στέλνει email !!

Επιστροφή στα αποτελέσματα της ψηφοφορίας.

Επί 20 παρόντων με 11 ψήφους (απόλυτη πλειοψηφία) περνάει η εισήγηση της Ο.Λ.Μ.Ε., που μιλάει για αγωνιστικές κινητοποιήσεις (απεργία) μέσα στο Νοέμβριο.

Μία ψήφο παίρνει η πρόταση της Πρωτοβουλίας, που ζητά απεργιακές κινητοποιήσεις το Νοέμβριο (πριν τις 12 του μήνα) και στη συνέχεια ξανά απεργία στις 12 του Νοέμβρη.

Δύο ψήφους παίρνει η πρόταση του ΠΑΜΕ για απεργία στις 12 Νοέμβρη.

Και 5 ψήφους (ευχαριστούμε) παίρνει η πρόταση της ΚΙΝΗΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ, που θα σου εξηγήσω στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας την ελληνική γλώσσα.

Όπως γνωρίζεις με το νέο μνημόνιο και τα προς ψήφιση μέτρα αναμένονται ακόμα μεγαλύτερες βίαιες ανατροπές στις ζωές μας. Αλλαγές στα μισθολογικά μας, στο φορολογικό, στο ασφαλιστικό. Η αξιολόγηση επανέρχεται δριμύτερη και παράλληλα τα προβλήματα στα σχολεία μας αυξάνονται.

Ωστόσο δεν έχει περάσει ούτε ένας μήνας από τις τελευταίες εκλογές. Και μετά το 65% του περήφανου ΟΧΙ το καλοκαίρι (που έγινε ΝΑΙ στη συνέχεια), ο λαός, δηλαδή εσύ, που διαβάζεις αυτές τις γραμμές και εγώ, που τις γράφω, «έβαλε μυαλό» και σε ποσοστό 85% ψήφισε μνημονιακά κόμματα. Και το ποσοστό αυτό ίσως να ήταν και μεγαλύτερο, αν η αποχή δεν ήταν τόσο μεγάλη.

Τα μέτρα, που ψηφίστηκαν και αυτά, που θα ψηφιστούν στη συνέχεια, δεν έχουν περάσει ακόμα από την τσέπη σου. Δεν έχεις καταλάβει ακόμα τι εστί βερίκοκο.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι, παρά το ότι προσωπικά διαφωνώ με τις εθιμοτυπικές 24ωρες απεργίες, σεβόμενος το θεσμικό μου ρόλο, θα προσπαθήσω να σε πείσω να απεργήσεις. Ας υποθέσουμε ακόμη ότι, είμαι καλός στα λόγια και σε πείθω. Και γίνεται η απεργία στις 12 Νοέμβρη και μάλιστα με ποσοστό 100%. Τι πιστεύεις ότι θ’ αλλάξει; Πιστεύεις ότι έχει σημασία, αν η απεργία γίνει πριν ή μετά την ψήφιση των μέτρων; Πιστεύεις ότι, μια κυβέρνηση του ενός μήνα, που έχει ήδη υπογράψει, θα κάνει πίσω;

Ας κάνουμε τώρα μια πιο λογική υπόθεση. Η απεργία γίνεται και έχει απογοητευτικά ποσοστά συμμετοχής, όπως πάντα τα τελευταία χρόνια. Ξεφτιλίζεται η έννοια της απεργίας ναι ή όχι; Χάνει τη δύναμή του το μοναδικό όπλο (εκτός από την ψήφο), που έχω ως εργαζόμενος ναι ή όχι; Και τι θα ακολουθήσει στη συνέχεια; Θα περιμένουμε την επόμενη εθιμοτυπική απεργία για να ξαναπούμε τα ίδια; Μη που απαντήσεις. Είναι ρητορικό το ερώτημα.

Ξέρουμε κι εσύ κι εγώ ότι η δύναμή μας ως κλάδος δεν είναι το Νοέμβριο, ούτε τα Χριστούγεννα, ούτε το καλοκαίρι. Μία περίοδος υπάρχει μόνο, πολύ περισσότερο τώρα, που έχει καταργηθεί και η πολιτική επιστράτευση (το θυμάσαι φαντάζομαι εν δυο, εν δυο …, ένα στ’ αριστερό).

Η πρόταση λοιπόν είναι απλή. Βλέπουμε, που θα διαμορφωθεί η κατάσταση και ποια θα είναι τα τελικά μέτρα. Διατυπώνουμε έγκαιρα, ως κλάδος, μια σειρά από λογικά αιτήματα. Συζητάμε, ενημερώνουμε τους γονείς και την κοινωνία γενικότερα, ξεκινώντας από σήμερα κιόλας. Τους εξηγούμε ότι, δεν είμαστε αντίπαλοι. Μαζί παλεύουμε για ένα καλύτερο αύριο. Υποβάλλουμε τα αιτήματά μας στην πολιτική ηγεσία χωρίς κραυγές και συνθήματα.

Αν χρειαστεί μπορούμε να προετοιμάσουμε μια προειδοποιητική απεργία μέσα στην άνοιξη για να καταλάβουν όλοι ότι, δεν πάει άλλο. Άλλωστε μέχρι τότε όλοι θα έχουν καταλάβει τι είναι το 3^ο μνημόνιο. Εφόσον δεν υπάρξει ανταπόκριση από τη πολιτεία, προχωρούμε (αναγκαστικά) σε απεργιακές κινητοποιήσεις κατά τη διάρκεια των πανελλαδικών εξετάσεων με ευθύνη όχι των εκπαιδευτικών αλλά της πολιτείας, που οφείλει επιτέλους, να σταματήσει τους προεκλογικούς λόγους και να αντιμετωπίσει τα φλέγοντα προβλήματα της παιδείας.

Η πρόταση βέβαια απορρίφθηκε.

Και επειδή σου χρωστάω μια απάντηση στο αρχικό ερώτημα, θα απαντήσω με ένα νέο ερώτημα.

Μήπως δεν έρχεσαι στις «Γενικές» Συνελεύσεις επειδή είσαι φυσιολογικός;

Γιώργος Βαρδακώστας

Εκπαιδευτικός