Γιατί είναι αντιεκπαιδευτική η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ

Του Νίκου Τσούλια

Παρέρχεται πλέον ο δεύτερος μήνας της σχολικής χρονιάς και τα λειτουργικά εκπαιδευτικά προβλήματα παραμένουν ακέραια. Πολλά σχολεία της χώρας δεν έχουν εκπαιδευτικούς, ακόμα και στα λύκεια έχουμε ελλείψεις και δεν διδάσκονται ούτε μαθήματα των Κατευθύνσεων. Το ερώτημα είναι απλό: Η ύλη για τα μαθήματα αυτά δεν μπορεί πλέον να διδαχτεί με τον απαραίτητο επιστημονικό και παιδαγωγικό ρυθμό, οπότε πώς θα πάνε στις Πανελλαδικές εξετάσεις οι μαθητές και οι μαθήτριες; Παράλληλα στην περίπτωση των σχολείων Ειδικής Αγωγής η εικόνα είναι εικόνα εγκατάλειψης.

Και ο Υπουργός Παιδείας «ανακάλυψε» την αιτία του όλου προβλήματος. «Το βρήκαμε κληρονομιά», αποφάνθηκε με το «βαθυστόχαστο ύφος» που τον διακρίνει. Αλλά δεν είπε από ποιον είναι η κληρονομιά. Δεν είπε ότι η δική του κυβέρνηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. άφησε το καλοκαίρι να περάσει χωρίς να κάνει τίποτα, γιατί ο προκάτοχός του, ο περίφημος Μπαλτάς ασχολείτο με άλλα πιο σοβαρά προβλήματα (αριστεία, πρότυπα και πειραματικά σχολεία), ενώ και η κυβέρνηση συνολικά είχε και έχει επιφέρει στη χώρα την οικονομική ασφυξία λόγω του ακόμα ενεργού capital control. Το ίδιο διάστημα φρόντισαν και οι δύο «αριστεροί» υπουργοί, νυν και τέως, να φροντίσουν τα κομματικά στελέχη τoυς είτε με την τακτοποίηση στις θέσεις των Διευθυντών Εκπαίδευσης είτε με τις αποσπάσεις εκπαιδευτικών από τα σχολεία. Δεν είναι η κρίση ο κύριος υπεύθυνος για τη σημερινή εικόνα των σχολείων αλλά η ανικανότητα των Υπουργών Παιδείας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Αν διαβάσει κάποιος τις Προγραμματικές δηλώσεις του κ. Φίλη, θα διαπιστώσει ότι διατρέχονται από στείρα θεωρητικολογία, από έξαρση αριστεροσύνης, από δήθεν οραματική αντίληψη. Δεν υπάρχει κανένα συγκεκριμένο σχέδιο και κανένας προγραμματισμός για την εκπαίδευση. Ο Υπουργός Παιδείας μιλούσε σαν να είχε ακροατήριο την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Ας δούμε μερικά αποσπάσματα. «Δικός μας στόχος είναι να επαναφέρουμε στο προσκήνιο θεσμούς και διαδικασίες που το κατεστημένο έχει καταδικάσει σε αδράνεια ή και σε ανυποληψία», αλλά επί της ουσίας καμιά αναφορά παρά ρητορική ηθικολογίας. Μιλάμε για «ένα σχολείο που θα αμβλύνει και δεν θα οξύνει τις κοινωνικές ανισότητες, όπως έκαναν οι – νεοφιλελεύθερης έμπνευσης – «μεταρρυθμίσεις» των τελευταίων ετών», ενώ η δική του πολιτική δεν είναι φιλελεύθερη αλλά «αριστερή και προοδευτική»! «Η καρδιά του σχολείου είναι ο δάσκαλος. Οι καλές συνθήκες εργασίας του, μεταφράζονται σε καλές συνθήκες μόρφωσης των παιδιών», ενώ την ίδια στιγμή αυτός και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ρημάζουν το εκπαιδευτικό επάγγελμα ισοπεδώνοντας το εργασιακό καθεστώς του σε όλα τα επίπεδα: μισθολογικό, συνταξιοδοτικό, ασφαλιστικό, αδιοριστία!! «Θα προχωρήσουμε σε δραστική μείωση του αριθμού των αποσπάσεων εκπαιδευτικών, αρχής γενομένης από τα κόμματα, την αυτοδιοίκηση, την εκκλησιαστική διοίκηση, καθώς και άλλους φορείς κρατικής διοίκησης», αλλά την ίδια στιγμή ο ίδιος έκανε ρεκόρ αποσπάσεων / τακτοποιήσεων εκπαιδευτικών και ενώ τα σχολεία είναι ακόμα με πολλά κενά!!! Γιατί δεν δίνει τους πίνακες των αποσπάσεων για τα τελευταία χρόνια, για να δούμε το ψεύδος στο μεγαλείο του;

Αλλά και στα πιο βασικά ζητήματα ο Υπουργός είναι απών από τα ζητήματα του σχολείου. Για παράδειγμα, δεν γνωρίζουν οι υποψήφιοι των πανελλαδικών εξετάσεων πολλές πτυχές τους. Τα σχολεία δεν μπορούν να ενημερώσουν μαθητές και γονείς για την ακριβή εικόνα των Πανελλαδικών Εξετάσεων και ο Υπουργός Παιδείας επιδίδεται σε θεωρητικολογίες και σε βερμπαλισμούς σαν να μη βιώνουν οι πολίτες την πολιτική του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που ρημάζει την κοινωνία.

Ποιο θέμα ανέδειξε μέχρι σήμερα ο κ. Φίλης; Τον τρόπο διδασκαλίας των Θρησκευτικών και το 23% Φ.Π.Α. στην ιδιωτική εκπαίδευση. Ο λόγος είναι απλός και προφανής. Όταν η κυβέρνησή του και το κόμμα του έχουν αντιστρέψει πλήρως την κομματική / ιδεολογική φυσιογνωμία τους και εφαρμόζουν ένα πλήρες νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα με άξονα το 3^ο Μνημόνιο καταστρέφοντας κάθε ικμάδα που έχει απομείνει στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου, πρέπει να βρει και ιδεολογικά ισοδύναμα / αντίβαρα για να τονώσει το «αριστερό φρόνημα». Διεξάγει ο θεωρητικός υπουργός της Παιδείας «ταξικό αγώνα» κατά των δυνάμεων του Κεφαλαίου τόσο με τις αοριστολογίες του περί Θρησκευτικών όσο και με το χαράτσι σε κάθε λογής θεσμό της ιδιωτικής εκπαίδευσης! Έχω μια απορία. Πιστεύουν άραγε τα κομματικά μέλη ότι το κόμμα τους έχει κάποιο προοδευτικό προσανατολισμό όταν εφαρμόζει μια άκρως νεοφιλελεύθερη αντιεκπαιδευτική πολιτική; Και ακόμα, θα μπορούσε να εφαρμοστεί φιλεκπαιδευτική πολιτική όταν η όλη πολιτική της κυβέρνησης είναι πλήρως αντιλαϊκή και αντικοινωνική και βαθαίνει την κρίση στη χώρα μας;

Θέλω σ’ αυτό το σημείο να αναφέρω κάτι από το όχι πολύ μακρινό παρελθόν, για να καταδειχτεί η …ηθική και η …αξιοπρέπεια του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Όταν ήταν στον αστερισμό του «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ», τα στελέχη του στους κοινωνικούς χώρους αλλά και βουλευτές του έκαναν μείζον θέμα με καταγγελίες επί καταγγελιών όταν ένας Υπουργός των τότε κυβερνήσεων έστελνε το παιδί του σε ιδιωτικό σχολείο. Τώρα που ο …αριστερός πρωθυπουργός τους (και όχι μόνο αυτός…) κάνει το ίδιο «δεν κουνιέται φύλλο» και το μόνο φοβερό που μας λέει ο Υπουργός Παιδείας είναι ότι «ο πρωθυπουργός είναι εύπορος» και επομένως θα πληρώσει το χαράτσι αγόγγυστα… O tempora o mores!