Η νέα σχολική χρονιά 2019-2020 είναι ante portas και τα μηνύματα για την εφαρμογή του προγράμματος της ΝΔ για την Παιδεία είναι πολύ ενθαρρυντικά. Εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές δηλώνουν ενθουσιασμένοι και ανυπόμονοι να αρχίσει η νέα χρονιά. Το «δεν μπορώ να περιμένω» έγινε σύνθημα ξανά. Είναι φανερό ότι η Παιδεία διεκδικεί πλέον και αυτή τη χαμένη κανονικότητά της. Τα πιο σημαντικά σημεία του προγράμματος αυτού αναφέρονται παρακάτω:
Δημήτρης Τσιριγώτης. Φυσικός
1)Παιδαγωγική ελευθερία στους εκπαιδευτικούς
Το μέτρο για την ελευθερία στον εκπαιδευτικό μέσα στην τάξη είναι από τα αγαπημένα μου. Θα μπορεί λέει ο εκπαιδευτικός να διαμορφώνει ο ίδιος τις μεθόδους διδασκαλίας που θα ακολουθήσει αλλά και να αποφασίζει ακόμα και για την ύλη που θα διδάξει. Πολύ το χάρηκα αυτό μέτρο αλλά πιο πολύ το χάρηκε ο συνάδελφός μου ο Μήτσος που μου είχε εξομολογηθεί εκ βαθέων ότι το μεγάλο του όνειρο ήταν να είχε την ελευθερία να μιλάει στους μαθητές του για την οργάνωση της κοινωνίας των μυρμηγκιών και μόνο για αυτή. Όπως το καταλάβατε ο Μήτσος ήταν μέχρι σήμερα παιδαγωγικά φιμωμένος.
2)Αυξήσεις μέσω αξιολόγησης
Επιτέλους δικαιώνομαι. Όταν φώναζα ότι με τη νέα κυβέρνηση θα δούμε αυξήσεις στις αμοιβές ημών των εκπαιδευτικών, οι οποίες παρεμπιπτόντως είναι παγωμένες για πάνω από 10 χρόνια, κάποιοι με λέγανε τρελό. Στα 36 σημεία για την Παιδεία στο πρόγραμμα της ΝΔ το λέει καθαρά: «αξιολόγηση σε όλους τους εκπαιδευτικούς με σκοπό την επιβράβευση των αρίστων (θεωρώ ότι εννοούν έξτρα αμοιβές) και την βελτίωση των υπολοίπων». Θα μου πείτε ότι αυτοί οι υπόλοιποι είμαστε μάλλον οι περισσότεροι και για εμάς δεν προβλέπεται επιβράβευση, μόνο βελτίωση. Σωστά, αλλά όταν και εμείς βελτιωθούμε και γίνουμε με το καλό άριστοι τότε θα λάβουμε και εμείς τις έξτρα αμοιβές. Τελικά δηλαδή μέσω της αξιολόγησης θα είμαστε αργά ή γρήγορα όλοι άριστοι και άρα επιβραβευμένοι.
Καταλαβαίνω όμως ότι μερικοί από εσάς θα σκεφτούν: «και αν με τον όρο επιβράβευση δεν εννοούν έξτρα αμοιβές αλλά μόνο καλές κουβέντες»; Μείνετε ήσυχοι, αυτή η κυβέρνηση, ευτυχώς για εμάς, είναι ότι πιο καπιταλιστικό κυκλοφορεί εκεί έξω και όλα τα μεταφράζει σε χρήματα. Είναι μια κυβέρνηση του τύπου: «show me the money». Οπότε, it’s official, έρχονται αυξήσεις. Kαλοφάγωτα συνάδελφοι! Κοίτα μωρέ που θα συγκινηθώ πάλι: έψαχναν αφορμή να μας κάνουν αυξήσεις και για αυτό επινόησαν την αξιολόγησή μας.
3)Άσκηση μαθητών σε επιχειρήσεις
Ένα ακόμα πολύ σωστό μέτρο: θα δίνεται λέει «στους μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου η δυνατότητα άσκησης σε επιχειρήσεις, ώστε οι μαθητές να εξοικειώνονται με την πραγματική οικονομία, και να επιλέγουν το αντικείμενο σπουδών τους με μεγαλύτερη σιγουριά». Μάλιστα εγώ το πάω και στο επόμενο επίπεδο: Γιατί δεν καταργούμε το 90% των πανεπιστημιακών σχολών που δεν αναφέρονται σε επιχειρήσεις; Συγνώμη έχω άδικο; Είναι δυνατόν σήμερα το 2019 να υπάρχουν παιδιά που σπουδάζουν φιλόλογοι, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι και ένα κάρο άλλες ειδικότητες εντελώς άχρηστες στο χώρο των επιχειρήσεων και που κατατάσσονται πλέον στα μουσειακά είδη; Το μέλλον απαιτεί να ξεφύγουμε από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος. Ό, τι δεν έχει χρηστική αξία, όχι απλά στο χρονοντούλαπο, αλλά στον κάδο της ιστορίας!
4)Εθνικό απολυτήριο
Επιτέλους υγεία ρε παιδί μου. Είχε ξεφύγει εντελώς η κατάσταση με την συλλογή προσόντων από όλους τους νέους. Τι μεταπτυχιακά, τι διδακτορικά, τι πιστοποιητικά ξένων γλωσσών και χρήσης υπολογιστών και πάει λέγοντας. Τώρα γυρίζουμε πίσω στην εποχή που όταν ήσουν απόφοιτος Λυκείου σε έκανε να ξεχωρίζεις. «Εθνικό απολυτήριο» το ονομάζει το υπουργείο Παιδείας. Το λες και γεμίζει το στήθος σου από πατριωτισμό και υπερηφάνεια. Το σκεπτικό της κυβέρνησης είναι σωστό. Σου λέει ότι από την στιγμή που θέλουμε να μειώσουμε δραματικά τον αριθμό των εισαχθέντων στα πανεπιστήμια καλό είναι να δώσουμε λίγη παραπάνω γκλαμουριά και αίγλη στο απολυτήριο Λυκείου ώστε οι ίδιοι οι μαθητές να μην νιώθουν την ανάγκη για κάτι παραπάνω.
Μεταξύ μας όμως, με εξετάσεις μέσω τράπεζας θεμάτων και στις τρεις τάξεις όπου θα μετράει και βαθμός της κάθε τάξης στα μόρια εισαγωγής στο Πανεπιστήμιο είναι φανερό ότι τα περισσότερα παιδιά θα αρκούνται στο Εθνικό απολυτήριο μόνο και μόνο από το γεγονός ότι ο αγώνας των εκατό μέτρων των Πανελλαδικών θα μετατραπεί σε μαραθώνιο με τη γλώσσα έξω. Πολύ σωστό και αυτό το μέτρο πάντως γιατί όπως λέγανε και οι παλιοί: «οι σπουδές δεν είναι για όλους». Άντε γιατί γεμίσαμε με επιστήμονες σε αυτή τη χώρα!
5)Αυτονομία των σχολείων
Διοικητική και οικονομική αυτονομία για όλα τα σχολεία. Καιρός ήτανε, είχε καταντήσει αηδία. Ειδικά για την οικονομική αυτονομία προβλέπεται ότι το σχολείο θα αναζητά και άλλους οικονομικούς πόρους από ιδιώτες (προωθείται νέο θεσμικό πλαίσιο για δωρεές στα σχολεία ). Εύλογο είναι ότι όταν μια εκπαιδευτική μονάδα θα δέχεται χορηγίες από μια ιδιωτική εταιρεία θα ελέγχεται πλέον ολοκληρωτικά από αυτήν απελευθερωμένη από ασφυκτικό εναγκαλισμό του μέχρι σήμερα υπερσυγκεντρωτικού και φαταούλικου υπουργείου Παιδείας. Αν αυτό δεν είναι πραγματική αυτονομία τότε τι είναι;
Λίγο με τα νέα ονόματα των σχολείων πιθανόν να υπάρχει ένα θεματάκι. Η αυτονομία θα απαιτεί, λογικό είναι, την αλλαγή των ονομάτων. Και καλά να λέγεται ένα σχολείο π.χ 1Ο Γυμνάσιο Cola Colas αλλά πως θα το πούμε όμως αν π.χ ο χορηγός είναι τα «βουλκανιζατέρ Μπάμπης»;
6)Αυτο-διοίκηση των σχολικών μονάδων
Όσον αφορά τη διοίκηση των σχολικών μονάδων σας μεταφέρω ακριβώς όπως το γράφει το πρόγραμμα Παιδείας της ΝΔ: «Σε διοικητικό – οικονομικό πεδίο: δημιουργία ολιγομελούς οργάνου υποστήριξης (διευθυντές, εκπρόσωπος αυτοδιοίκησης, κηδεμόνες, μαθητές) για τη λειτουργία του σχολείου και τη διαχείριση πρόσθετων πόρων επιπλέον της κρατικής χρηματοδότησης».
Δεν ξέρω αν το προσέξατε αλλά οι εκπαιδευτικοί εξαιρούνται από το όργανο διοίκησης του σχολείου. Και ξέρετε ποιοι φταίνε; Κάποιοι συνδικαλιστές φταίνε. Θεωρώ όμως πολύ άδικο εξαιτίας μερικών συνδικαλιστών που συνεχώς μουρμουράνε για τις μέχρι τώρα κρυφές δωρεές πραγματικών ευεργετών προς τα σχολεία, να την πληρώνουμε όλοι οι υπόλοιποι εκπαιδευτικοί . Ας αποκλειστούν μόνο αυτοί οι μουρμούρηδες από το όργανο διοίκησης του σχολείου. Έτσι και αλλιώς χάρη θα τους κάνουμε. Αυτοί οι περίεργοι τύποι(οι συνδικαλιστές εννοώ) είναι πολύ διασπαστικοί και έχουν, πώς να το πω, αυτό το ανικανοποίητο. Καθόλου καλό χαρακτηριστικό για διοίκηση, πραγματικά.
7)Αυτο-αξιολόγηση σχολικών μονάδων
Μετά την απίστευτη αναβλητικότητα που επέδειξαν οι προκάτοχοι των σημερινών ιθυνόντων του υπουργείου Παιδείας επιτέλους τίθεται σε εφαρμογή η αυτό-αξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Προβλέπεται ότι «η αυτό-αξιολόγηση θα πραγματοποιηθεί με χρήση ηλεκτρονικών ερωτηματολογίων όχι μόνο όμως από τον σύλλογο διδασκόντων αλλά και από τους μαθητές, τους γονείς και την τοπική κοινωνία». Δηλαδή από τους πάντες. Και αφού θα αξιολογήσουν οι πάντες, που είναι και το σωστό δηλαδή, γιατί να συνεχίσουμε να την λέμε αυτο-αξιολόγηση και να μην τη πούμε παν-αξιολόγηση; Λέω εγώ τώρα.
8)Λίγα μυαλά- πολλά χέρια
Δημιουργείται ένα Πρότυπο και ένα Πειραματικό σχολείο σε κάθε Περιφερειακή Ενότητα της χώρας και ταυτόχρονα Νέο πλαίσιο λειτουργίας Επαγγελματικών Σχολών Μαθητείας για τους απόφοιτους Γυμνασίων. Θα μου πείτε ότι αυτά είναι δύο διαφορετικά πράγματα που δεν έχουν σχέση μεταξύ τους. Και όμως ο συνδυασμός αυτών των δύο θα πετύχαινε το τέλειο αποτέλεσμα: λίγα παιδιά, αυτά που λέμε «μυαλά», θα σπουδάζουν στα πρότυπα και πειραματικά σχολεία και τα υπόλοιπα θα μπορούσαν αμέσως μετά το Γυμνάσιο να μάθαιναν μια τέχνη, μια δεξιότητα, μια μαστοράντζα στις σχολές Μαθητείας ώστε να αποτελούσαν τα «χέρια» της ελληνικής οικονομίας. Μετά να δεις αύξηση της παραγωγικότητας. Είναι δοκιμασμένη συνταγή από την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης όπου η έκρηξη της παραγωγικότητας στηρίχθηκε στα ανήλικα παιδιά που δούλευαν στα ορυχεία.
9)Τα κρατικά πανεπιστήμια θα μοιάζουν με «κολλέγια»
Βάση του 10 για να μπεις, ν+2 έτη για να βγεις και κατάργηση του ασύλου για να είσαι καλό παιδί. Όπως καταλάβατε μιλάμε για τα ελληνικά κρατικά Πανεπιστήμια. Τα μέτρα αυτά είναι απολύτως σωστά γιατί αν θέλουμε τα κρατικά Πανεπιστήμια να είναι ανταγωνιστικά με τα ιδιωτικά που θα ιδρυθούν μετά την προβλεπόμενη αναθεώρηση του άρθρου 16, ας μην κοροϊδευόμαστε, πρέπει να είναι και αυτά «κολλέγια».
Και να μην ξεχνάμε το βασικότερο το οποίο είναι και το σλόγκαν της όλης εκστρατείας αναβάθμισης της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης: «σε κοινό βηματισμό με την αγορά εργασίας». Ένα δύο, έν’ δυο, εν’ δύο, ένα στο δεξιό!
10)Ελεύθερη επιλογή δημόσιου ή ιδιωτικού σχολείου
Προστασία του δικαιώματος της ελληνικής οικογένειας για ελεύθερη επιλογή δημόσιου ή ιδιωτικού σχολείου. Τι σημαίνει αυτό; Θα δίδεται κουπονάκι στους γονείς που θα αντιστοιχεί στα σχολικά έξοδα του παιδιού τους ανά έτος και οι γονείς θα μπορούν να επιλέγουν όποιο σχολείο στην επικράτεια, δημόσιο ή ιδιωτικό, θέλουν το παιδί τους να παρακολουθήσει. Τόσο απλό. Εξάλλου, εφαρμόζεται ήδη με απόλυτη επιτυχία στους παιδικούς σταθμούς με κουπονάκι ύψους 180 ευρώ ανά μήνα.
Το μέτρο κάποιοι συνωμοσιολόγοι λένε ότι εφαρμόζεται ώστε να εννοηθούν τα ιδιωτικά σχολεία από την αύξηση των εγγραφών και να δεχτεί η δημόσια εκπαίδευση το τελειωτικό χτύπημα από την αντίστοιχη μείωση των εγγραφών. Στην πραγματικότητα όμως αυτό που θα συμβεί είναι το εξής: Τα ιδιωτικά σχολεία θα αναγκαστούν να στοιβάζουν τους μαθητές σε άκρως πολυμελή τμήματα για να βγαίνουν τα έξοδα αφού το κουπόνι, μην νομίζετε, δεν θα είναι και κανένα τρομερό ποσό. Από την άλλη τα δημόσια σχολεία θα βελτιώσουν τις παροχές τους αφού θα έχουν αναγκαστικά άκρως ολιγομελή τμήματα λόγω της φυγής των μαθητών προς τα ιδιωτικά και ο φόβος μην κλείσουν τελείως θα τα ωθήσει να γίνουν πιο ποιοτικά. Οπότε μην νομίζετε μετά από λίγο καιρό πολλοί γονείς θα επιστρέφουν τρέχοντας στα δημόσια σχολεία. Αυτή εξάλλου δεν είναι και η μαγεία της αυτορρύθμισης της ελεύθερης οικονομίας;
11)Ασφάλεια στα σχολεία: μηδενική ανοχή
Μεγάλη έμφαση δίνεται στην ασφάλεια στα σχολεία. Το σύνθημα είναι και εδώ, όπως και στην πλατεία Εξαρχείων, «μηδενική ανοχή». Προβλέπει την «ενίσχυση μέτρων προστασίας στον περιβάλλοντα χώρο σχολείων», τον ορισμό «υπεύθυνου ασφάλειας κτιρίου» και την επιλογή ενός «εκπαιδευτικού εμπιστοσύνης» με τον οποίο οι μαθητές θα συζητούν προβλήματα σχολικού εκφοβισμού.
Προσωπικά προτείνω και τα εξής συμπληρωματικά μέτρα: καταγραφή με κάμερες όλων των κινήσεων μέσα στις τάξεις αλλά και στον προαύλιο χώρο με τη χρήση drown, δημιουργία αίθουσας αποσυμπίεσης των μαθητών που θα επιδεικνύουν επιθετική συμπεριφορά, τοποθέτηση ανιχνευτών καπνού για την καταπολέμηση του καπνίσματος, οι εισερχόμενοι στο σχολείο να περνάνε από σαρωτές ακτινών Χ σαν αυτούς των αεροδρομίων, ένας Μαύρος Πάνθηρας της αστυνομίας ζωσμένος σαν αστακός να περιπολεί στον περιβάλλοντα χώρο του σχολείου, να καταργηθεί ο εορτασμός για την εξέγερση του Πολυτεχνείου και να αφαιρεθούν μερικά «επικίνδυνα» εδάφια από τα σχολικά εγχειρίδια της ιστορίας. Πρέπει να είμαστε αυστηροί όταν πρόκειται για την ασφάλεια των παιδιών μας! Πω πω, συγκινήθηκα πάλι!
ΥΓ: Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλες αλλαγές που προβλέπονται από το νέο πρόγραμμα αλλά τα πράγματα προοιωνίζονται τόσο καλά που «δεν περιγράφω άλλο». Τα προβλήματα της παιδείας λύθηκαν όλα. Καλή και ανέμελη πλέον σχολική χρονιά!