“Για το Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Επάρκειας και την Αρχική Εκπαίδευση των Εκπαιδευτικών”

Δηλώνουμε την κάθετη διαφωνία μας τόσο με την πρόταση του ΙΕΠ για την «παιδαγωγική και διδακτική επάρκεια» όσο και με τις θέσεις που διατυπώνουν Πανεπιστημιακές σχολές που, επί της ουσίας, υπερασπίζονται τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων στην αρχική εκπαίδευση των εκπαιδευτικών.

Η πρόταση του ΙΕΠ για την «παιδαγωγική και διδακτική επάρκεια» αντιμετωπίζει το επάγγελμα του δασκάλου ως μια υπόθεση τεχνικής και πρακτικής υφής για το οποίο μπορεί να γίνει κατάρτιση και πιστοποίηση με μια σειρά fast track σεμιναρίων. Επιπλέον, θέτει σε αμφισβήτηση τα επαγγελματικά δικαιώματα όλων ανεξαιρέτως των εν ενεργεία εκπαιδευτικών. Αφενός αμφισβητεί το επαγγελματικό δικαίωμα των συναδέλφων της δευτεροβάθμιας να διδάσκουν χωρίς αυτήν, αφετέρου συνδέεται με τη δυνατότητα ειδικοτήτων της δευτεροβάθμιας, όπως οι φιλόλογοι, φυσικοί, μαθηματικοί κλπ. να διδάσκουν στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού. Διαδικασία που σχετίζεται με ποικίλα αντιδραστικά σενάρια αναδιάρθρωσης των βαθμίδων εκπαίδευσης και του προσοντολογίου επαγγελματικών δικαιωμάτων.

Τέλος, η πρόταση του ΙΕΠ προβλέπει διαδικασίες ατομικής αξιολόγησης για το νεοδιόριστο, ενώ αναφέρεται και σε «ενδεχόμενο παράβολο τελών εγγραφής», με δυο λόγια, προβλέπει δίδακτρα!

Από την άλλη πλευρά, διαφωνούμε ριζικά με όσους υπερασπίζονται τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων στις καθηγητικές σχολές. Σύμφωνα με αυτή την άποψη, η Παιδαγωγική δεν είναι επιστήμη αλλά σύνολο κάποιων διδακτικών τεχνικών και, επομένως, η γνώση ενός επιστημονικού αντικειμένου είναι, από μόνη της, αρκετή για τη διδασκαλία του. Σε αυτή την περίπτωση, τα πράγματα μπορούν να παραμείνουν ως έχουν στις βασικές σπουδές των εκπαιδευτικών ή, στην καλύτερη περίπτωση, το πρόγραμμα σπουδών να εμπλουτιστεί με ένα ή δύο μαθήματα διδακτικής.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, όπου η νεοφιλελεύθερη εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης διασταυρώνεται με τις επιδιώξεις και τα ιδιαίτερα συμφέροντα των Πανεπιστημιακών Σχολών, το εκπαιδευτικό κίνημα δεν μπορεί να λειτουργεί ούτε ως παράρτημα του Υπουργείου Παιδείας ούτε ως ουρά της Φιλοσοφικής ή κάποιου άλλου πανεπιστημιακού τμήματος. Πρέπει να διαμορφώσει ξεκάθαρες θέσεις που θα υπερασπίζουν τα υλικά συμφέροντα όλων των εκπαιδευτικών ανεξαιρέτως και όχι μόνο μιας υποκατηγορίας τους.

Υποστηρίζουμε την άποψη ότι η παιδαγωγική είναι επιστήμη και όχι άθροισμα διδακτικών τεχνικών.  Οι εκπαιδευτικοί που καλούνται να διδάξουν στην πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια εκπαίδευση πρέπει να είναι πρωτίστως παιδαγωγοί και, ταυτόχρονα, γνώστες των αντικειμένων που καλούνται να διδάξουν. Επομένως, το πρόγραμμα αρχικών σπουδών τους πρέπει να περιλαμβάνει τις επιστήμες της αγωγής και ταυτόχρονα να καλύπτει τα αντικείμενα που καλούνται να διδάξουν.

Οι σπουδές αυτές πρέπει να ολοκληρώνονται στον προπτυχιακό κύκλο και να οδηγούν στο βασικό πτυχίο που θα εξασφαλίζει πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα χωρίς περαιτέρω διαδικασίες πιστοποιήσεων ή εξετάσεων. Οι παιδαγωγικές σπουδές πρέπει να οργανώνονται σε τμήματα που θα οδηγούν σε σαφή και διακριτά επαγγελματικά δικαιώματα στις ηλικίες 4 έως 6, 6 έως 12 και 12 έως 18 ετών.

Η όποια διαδικασία αλλαγών στην αρχική εκπαίδευση των εκπαιδευτικών δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αφορά τους απόφοιτους ή τους εν ενεργεία εκπαιδευτικούς τα επαγγελματικά δικαιώματα των οποίων πρέπει να διατηρηθούν απαραβίαστα. Όπως απαραβίαστα πρέπει να διατηρηθούν τα επαγγελματικά δικαιώματα των νηπιαγωγών και των δασκάλων, για τις ηλικίες 4 έως 6 ετών και 6 έως 12 ετών αντίστοιχα.