Τους κεντρικούς άξονες της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης της κυβέρνησης, σε όλες τις βαθμίδες, ανέπτυξε ο Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, , από το βήμα του 10ου Περιφερειακού Συνεδρίου για την Ανασυγκρότηση της Πελοποννήσου που πραγματοποιείται στην Τρίπολη.

Ως προς την αναβάθμιση της τριτοβάθμιας , ο Υπουργός μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Εμείς ως βασικό μας στόχο έχουμε θέσει την αναβάθμιση των τεχνολογικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, όχι την οριζόντια πανεπιστημιοποίησή τους, αυτό δεν συνιστά αναβάθμιση, οριζόντια μέτρα έχουν παρθεί πάρα πολλές φορές αλλά δεν έλυσαν κανένα πρόβλημα, αλλά μία αναγνώριση του ρόλου και της ιστορίας των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.

ΑΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά

Είχαμε μία τεράστια επιτυχία ανάμεσα στα ΑΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά. Ταυτόχρονα έχουν γίνει και ομάδες εργασίας ανάμεσα σε ΑΤΕΙ και πανεπιστήμια σε όλη τη χώρα.

Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και ΤΕΙ Πελοποννήσου

Με χαρά έχω πληροφορηθεί ότι αυτές τις μέρες έχει σταλεί μία επιστολή του Πρύτανη του ΤΕΙ Πελοποννήσου προς τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου για τη συγκρότηση μίας επιτροπής και εδώ και νομίζω ότι είναι κάτι που θα υλοποιηθεί, δηλαδή η δημιουργία μιας ομάδας εργασίας, η οποία με αποκλειστικά ακαδημαϊκά κριτήρια να δει το μέλλον αυτών των δύο ιδρυμάτων.

Δεν θέλουμε να επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος.

Στις πλάτες των ΤΕΙ έχει παιχτεί ένα από το πιο άγρια πολιτικά παιχνίδια των τελευταίων δεκαετιών. Παρόλα αυτά, υπάρχουν πολλά ΤΕΙ και τμήματα που -ενώ τα αγνόησε η πολιτεία- κατάφεραν και έγιναν da facto πανεπιστημιακά τμήματα. Εμείς λέμε τα τιμήματα αυτού του επιπέδου να βρουν τρόπους συνεργειών με τα πανεπιστημιακά τμήματα. Αυτό μπορεί να είναι η ενσωμάτωσή τους με πανεπιστημιακά τμήματα, μπορεί να είναι να ενταχθεί το τμήμα του ΤΕΙ στο Πανεπιστήμιο. Και αφού πάνε με διαδικασίες κρίσης στο Πανεπιστήμιο, να μπορέσουμε να δούμε τι θα κάνουμε στα υπόλοιπα. Κανείς δεν είναι στη λογική να τα κλείσουμε ή να τα αναθεματίσουμε. Αλλά να συμφωνήσουμε ότι δεν θα πάμε σε λύσεις που ενισχύουν τα σουβλάκια και τα rooms to let. Εκπαιδευτική μεταρρύθμιση με μάτι αποκλειστικά στην οικονομία μιας συγκεκριμένης περιοχής είναι μια αδιέξοδη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση».

Μιλώντας για τη χθεσινή ψήφιση του Νομοσχεδίου που καθιερώνει την υποχρεωτική δεκατετράχρονη εκπαίδευση και τη δίχρονη προσχολική αγωγή ο κ. Γαβρόγλου είπε χαρακτηριστικά:

«Το 1957, 61 χρόνια πριν, η Διδασκαλική Ομοσπονδία της Ελλάδας ζήτησε από τον τότε Πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή να καθιερωθεί η δίχρονη προσχολική εκπαίδευση. Πέρασαν 61 χρόνια. Καθιερώθηκε χθες. Καθιερώθηκε κατά τη γνώμη μας δεκαετίες πιο αργά απ’ ότι έπρεπε να καθιερωθεί. Και με το που καθιερώνεται αρχίζει μία ολόκληρη ιστορία ‘’όχι θα κλείσουν παιδικοί σταθμοί’’, ‘’όχι θα απολυθεί κόσμος’’ και πάει λέγοντας. Να δούμε τους αριθμούς. Με όποιο υπολογισμό και να κάνετε, με όποιο υπολογισμό, μένουν χιλιάδες παιδιά εκτός των παιδικών σταθμών. Και μένουν εκτός παιδικών σταθμών γιατί οι παιδικοί σταθμοί έχουν μία αδυναμία να παίρνουν τα τετράχρονα. Γιατί τα τετράχρονα είναι πιο ‘’εύκολα’’ από τα τρίχρονα. Αλλά το πιο ‘’εύκολο’’ δεν είναι μία παιδαγωγική προσέγγιση. Εμείς λοιπόν λέμε, τα τετράχρονα θα πηγαίνουν στο Νηπιαγωγείο, όπως πάνε τα πεντάχρονα, θα ανοίξουν πολλές θέσεις για να μπουν τα χιλιάδες παιδιά που μένουν έξω. Δεν υπάρχει κάτι που να λέει δεν πρέπει να πηγαίνει το παιδί που είναι δύο χρονών στον Παιδικό Σταθμό. Δεν το κατάλαβα γιατί. Λέμε υπογεννητικότητα, λέμε τα νέα ζευγάρια έχουνε πρόβλημα, εάν τα νέα ζευγάρια δεν πειστούν ότι μπορούν τα παιδάκια από πολύ μικρή ηλικία να πάνε στον παιδικό σταθμό, τότε δεν καταλαβαίνω γιατί αυτά τα ζευγάρια θα κάνουν παιδιά, θα κάνουν οικογένειες και πάει λέγοντας. Και βεβαίως πρέπει να πειστεί η οικογένεια. Πάρα πολλές φορές έχουμε εγγραφές και τελευταία στιγμή κάνουν πίσω. Γιατί αποφασίζει η οικογένεια ότι καλύτερα με τη γιαγιά παρά να πάει στον παιδικό σταθμό, παρά να πάει οπουδήποτε αλλού. Αυτά είναι θέματα αντίληψης και αυτά πρέπει να τα πολεμήσουμε. Η εκπαίδευση σε όλες της τις βαθμίδες είναι ο μόνος θεσμός που υπονομεύει τις ανισότητες. Που κοινωνικοποιεί τα παιδιά. Που κάνει αυτά τα παιδιά ψυχικά πιο υγιή. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα της δίχρονης προσχολικής εκπαίδευσης.

 

Και αυτό δεν θα το αρχίσουμε άμεσα παντού αλλά εκεί που είναι εφικτό, όμως λέμε ότι σε μία τριετία θα ολοκληρωθεί. Γιατί στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση είναι το μεταβατικό που παίζει τον ρόλο τον σημαντικό. Και στη διάρκεια αυτή εμείς καλούμε τους δημάρχους, καλούμε τις Περιφέρειες, καλούμε τους πάντες για να δούμε ποια θα είναι η συμβολή του καθένα για να μπορέσει στο τέλος της τριετίας να γενικευτεί αυτό το μέτρο, όλα τα παιδιά να έχουν τη δυνατότητα και την υποχρέωση να πηγαίνουν στη δίχρονη προσχολική εκπαίδευση και όλα τα υπόλοιπα παιδιά, τα χιλιάδες παιδιά που μένουν έξω να μπορούν να πάνε στους παιδικούς σταθμούς. Σας ευχαριστώ Οι παιδικοί σταθμοί είναι ευθύνη των δήμων, τα νηπιαγωγεία είναι ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας, οι βρεφονηπιοκόμοι είναι στους παιδικούς σταθμούς, οι νηπιαγωγοί είναι στα νηπιαγωγεία. Πιο καθαρό δεν μπορεί να είναι. Σας ευχαριστώ για το χειροκρότημα αλλά είναι για το αυτονόητο. Δηλαδή αυτό είναι το τρελό αυτή τη στιγμή. Και γι’ αυτό εμείς αναβαθμίζουμε για πρώτη φορά την εκπαίδευση των βρεφονηπιοκόμων. Τους παίρνουμε από τις Σχολές Υγείας που ήτανε και τους πάμε στις Σχολές Κοινωνικών Επιστημών. Από τα ΤΕΙ που ήταν, στα Πανεπιστήμια. Πρέπει να αναβαθμιστούν οι επιμορφώσεις των νηπιαγωγών, κάτι στο οποίο είμαστε πολύ αδύνατοι. Και πρέπει αυτό να το αναβαθμίσουμε. Αλλά μόνον έτσι γίνονται αυτά τα πράγματα. Τώρα, αν τυχόν υπάρχουν διαφορές, πραγματικά οι διαφορές αυτές θα πρέπει να είναι πονηρές, εμείς δεν δεχόμαστε ότι υπάρχει διαφορά ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς και κάνουμε μία έκκληση πραγματικά αντιπολιτευτικά και πολιτικά παιχνίδια να μην παιχτούν σ ‘αυτό το θέμα, έχουμε χιλιάδες άλλα πράγματα να τσακωθούμε».

Αναφερόμενος στην αναμόρφωση του Λυκείου και στην εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ο κ. Γαβρόγλου ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Έχουμε συναινέσει ως κοινωνία σε μια παθογένεια. Κάθε φουρνιά όσων δίνουν εξετάσεις κοστίζει στην ελληνική οικογένεια 2 δισ. ευρώ και μόνο το 30%, δηλαδή 1 στους 3, σπουδάζει αυτό που έχει βάλει στις 10 πρώτες επιλογές του. Καταφέραμε ως κοινωνία να κάνουμε έναν κερδοσκοπικό οργανισμό – που είναι τα φροντιστήρια και η παραπαιδεία- μέρος της δημόσιας παιδείας. Και αυτά είναι προβλήματα που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν ως σύνολο. Σίγουρα, χρειάζεται κυρίως μια αλλαγή νοοτροπιών στην κοινωνία και αυτό είναι το πιο δύσκολο. Η κοινωνία έχει μετατρέψει τις όντως αδιάβλητες πανελλαδικές εξετάσεις σε παιδαγωγικά αξιόπιστες. Τι προτείνουμε, λοιπόν, για το Λύκειο: Στη Γ’ Λυκείου βάζουμε λιγότερα μαθήματα και περισσότερες ώρες για να εμβαθύνουν οι μαθητές και για να μπορούν και οι εκπαιδευτικοί να ανοίγουν «παρενθέσεις» γνώσης και επικοινωνίας με τους μαθητές. Αυτό, μαζί με τις 2ετείς δομές μέσα στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ -στις οποίες θα φοιτούν κατά προτεραιότητα οι μαθητές των ΕΠΑΛ- θα αποτελέσει ένα σύστημα που θα αποδραματοποιήσει τις εξετάσεις.»