Μήνυμα του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων για τη

Αγαπητές μαθήτριες, αγαπητοί μαθητές και εκπαιδευτικοί,

Σήμερα γιορτάζουμε την επέτειο της εξέγερσης του , τη μαζικότερη και κρισιμότερη στιγμή της αντίστασης στη δικτατορία, τιμώντας όλους εκείνους που αγωνίστηκαν για την ελευθερία και τη δημοκρατία.

Η εξέγερση αυτή έχοντας ως πρωτοστάτες τους φοιτητές αγκαλιάστηκε από το σύνολο του λαού, εκφράζοντας το γενικότερο αντιδικτατορικό πνεύμα του. «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» ήταν το σύνθημα που της έδινε νόημα και παλμό, συνοψίζοντας τις διεκδικήσεις των φοιτητών για την προοπτική ενός καλύτερου μέλλοντος, για το δικαίωμα όλων στη μόρφωση και για τη δημοκρατία. Ήταν μία βροντερή φωνή ενάντια στο φασισμό μιας στυγνής δικτατορίας.

Ήταν ακριβώς πριν από 45 χρόνια, στις 17 Νοεμβρίου του 1973, όταν η εξέγερση τερματιζόταν με εξαιρετική βιαιότητα, με την εισβολή του άρματος που ισοπέδωσε την πύλη, την αιματηρή εκκένωση του κτιρίου και το εκδικητικό πογκρόμ των επόμενων ημερών, αφήνοντας πολλούς νεκρούς και τραυματίες.

Ωστόσο οι «ελεύθεροι πολιορκημένοι» φοιτητές του έβγαιναν νικητές, καταφέρνοντας αποφασιστικό χτύπημα ενάντια στο στυγνό δικτατορικό καθεστώς και σηματοδοτώντας την αρχή του τέλους του. Για μια ακόμα φορά, η νεολαία, με τη ζωντάνια και τον ενθουσιασμό της είχε μπει μπροστάρης στον αγώνα για ένα καλύτερο αύριο. Και έχει σημασία να θυμηθούμε ότι ακόμη και κάτω από τις τόσο δύσκολες συνθήκες οι νέοι και οι νέες που ήταν στο Πολυτεχνείο κατάφεραν να λειτουργήσουν με δημοκρατικό τρόπο, λαμβάνοντας αποφάσεις με εντυπωσιακό σεβασμό στη δημοκρατία και την συζήτηση των διαφορετικών απόψεων.

Σήμερα, που τα φαντάσματα του ολοκληρωτισμού επανεμφανίζονται στην Ευρώπη και αλλού, η παρακαταθήκη της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, ως υπόμνηση της ευθύνης όλων μας για αντίσταση, είναι για μια ακόμα φορά επίκαιρη.

Η 17η Νοεμβρίου ας είναι, λοιπόν, μέρα μνήμης για αυτούς που αγωνίστηκαν και για αυτούς που σκοτώθηκαν για την ελευθερία και πηγή έμπνευσης για τους αυριανούς δικούς μας αγώνες. Η ημέρα αυτή ας μας θυμίζει ότι η δημοκρατία δεν είναι αυτονόητη, αλλά είναι υπόθεση όλων μας και εξαρτάται από την καθημερινή ετοιμότητά μας να την υπηρετούμε, να την προστατεύουμε και να την υπερασπιζόμαστε.