Ο Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κώστας Γαβρόγλου, στην παρέμβασή του στην επιτροπή Οικονομικών στη Βουλή και μετά τις τοποθετήσεις των φορέων, ανέφερε:

«Θα αναφερθώ στα θέματα που σχετίζονται με τις ρυθμίσεις για την γιατί έχει υπάρξει μία παραπληροφόρηση ως προς τις ρυθμίσεις. Προηγουμένως όμως θα ήθελα να κάνω κάποια σχόλια για όπως και η .

Ο Σύνδεσμος Ιδιωτικών Σχολείων εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία πέρα από τις προσωπικές αναφορές εναντίον μου, μιλάει για μπολσεβικοποίηση και σοβιετοποίηση των ιδιωτικών σχολείων. Και ότι οι νέες ρυθμίσεις είναι δύο φορές χειρότερες από τις ισχύουσες. Έχει ενδιαφέρον ότι η ανακοίνωση αυτή έμεινε λίγες ώρες στον ιστότοπο των σχολαρχών και μετά κατέβηκε.

Θα πρέπει οι σχολάρχες να αποφασίσουν τι επιχειρήσεις έχουν. Είτε είναι επιχειρήσεις ειδικού σκοπού, όπου προστατεύεται το σύνολο της εκπαίδευσης, είναι υπό την κρατική εποπτεία, είτε αν οι σχολάρχες θέλουν να δημιουργήσουν νέου τύπου επιχειρήσεις, δηλαδή κερδοσκοπικές επιχειρήσεις, μπορούμε να συμφωνήσουμε σε νομοθετήματα. Τότε βεβαίως την ευθύνη για το ποιος θα δίνει τα πτυχία θα την έχει η Πολιτεία. Μονά-ζυγά δεν μπορούν οι σχολάρχες να κάνουν αυτό που νομίζουν ότι θέλουν να κάνουν εν λευκώ.

Εδώ λοιπόν πρέπει -και όλες οι επιστημονικές απόψεις και όλες οι πολιτικές απόψεις λένε- για να μπορέσουν οι εκπαιδευτικοί να κάνουν τη δουλειά τους χρειάζονται μία αυτονομία. Χρειάζονται μία ανεξαρτησία. Η ανεξαρτησία προφανώς για ανθρώπους που επιτελούν κοινωνικό λειτούργημα όπως οι εκπαιδευτικοί, δεν σημαίνει αυθαιρεσία. Αλλά δεν μπορεί να είναι και κάτω και από αυτή την απειλή που συνήθως είναι πολλοί από τους εργαζόμενους σε πολλά από τα ιδιωτικά σχολεία.

Πάμε παρακάτω όμως. Η ΟΙΕΛΕ που είναι η Ομοσπονδία των Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών και αυτή χθες είχε αναρτήσει μία ανακοίνωση με την οποία κατηγορεί τις ρυθμίσεις που έφερα εγώ, σαν εγώ να λειτουργώ ανεξαρτήτως της συνολικής κυβερνητικής κατεύθυνσης, ότι φέρνω τον Μεσαίωνα στις εργασιακές σχέσεις και ότι είναι η χειρότερη μετά τη μεταπολίτευση ρύθμιση ως προς τις εργασιακές σχέσεις στα σχολεία, καταλήγοντας ότι καλύτερος ο νόμος του κ. Αρβανιτόπουλου – ο οποίος να σας θυμίσω ότι ήταν για αυθαίρετες και ελεύθερες απολύσεις – παρά τις ρυθμίσεις που φέρνει η κυβέρνηση. Και αυτή η ανακοίνωση κατέβηκε μετά από λίγες ώρες.

Θέλω να πω με αυτά ότι δεν βοηθάει η εμπάθεια και δεν βοηθάει αυτή η δηλητηριώδης κατάσταση στον δημόσιο βίο, αν είναι να συζητήσουμε ορισμένα πράγματα. Κάνω λοιπόν έκκληση προς όλους να χαμηλώσουν τους τόνους καταρχήν. Δεύτερον, ότι δεν είναι προσωπικό στοίχημα ή προσωπικό διακύβευμα οι ρυθμίσεις που γίνονται, αλλά μία κυβερνητική επιλογή.

Τρίτο, να δούμε τι ισχύει και τι θα ισχύσει. Έχει πολύ μεγάλη σημασία αυτό. Σήμερα, ως έχουν τα πράγματα γίνεται μία καταγγελία από τον σχολάρχη και η οποία καταγγελία πάει στον Διευθυντή Εκπαίδευσης. Ο Διευθυντής Εκπαίδευσης που έχει υπό την εποπτεία του έναν μεγάλο αριθμό σχολείων ανά περιφέρεια, ανά νομό. Λοιπόν, έχουμε την καταγγελία του σχολάρχη η οποία πάει στον Διευθυντή Εκπαίδευσης. Σήμερα αυτό που έχουμε καταφέρει είναι ν υπάρχει έκθεση του διευθυντή του σχολείου με κριτήρια που θα τα καθορίσει το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής.

Κατά ένα μεγάλο ποσοστό μειώνεται, περιορίζεται η αυθαιρεσία διότι δεν υπήρχε κριτήριο με βάση το οποίο γινόντουσαν οι καταγγελίες. Τώρα τουλάχιστον έχουμε κάποια κριτήρια που είναι εκπαιδευτικότερου και παιδαγωγικότερου χαρακτήρα. Προφανέστατα στα ιδιωτικά σχολεία οι διευθυντές ή είναι οι ίδιοι σχολάρχες ή είναι πολύ κοντά στο σχολάρχη, είναι και λογικό αυτό. Πλην όμως, περιορίζεται μέσα σε ένα νέο πλαίσιο ο τρόπος που θα γραφτεί η έκθεση. Δεν είναι μόνο μία καταγγελία του εκπαιδευτικού. Το δεύτερο: η έκθεση αυτή πάει στον σχολικό σύμβουλο που είναι υπεύθυνος για το σχολείο. Έχει πολύ μεγάλη σημασία αυτό. Ο σχολικός σύμβουλος λοιπόν, στη διάρκεια της δεύτερης χρονιάς είναι υποχρεωμένος να παρακολουθεί αυτή την συγκεκριμένη περίπτωση του εκπαιδευτικού, ο οποίος εκπαιδευτικός έχει κατά τον διευθυντή δημιουργήσει τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει.

Και ταυτοχρόνως είναι υποχρεωμένος να πάρει όλες τις πρωτοβουλίες για να μπορέσει να θεραπεύσει αυτά τα προβλήματα. Στο τέλος του δεύτερου έτους, όπως και σήμερα ισχύει τα δύο χρόνια καταγγελίας τα συνεχόμενα, στο τέλος του δεύτερου έτους υπάρχει η έκθεση του διευθυντή- αν συνεχίζει να είναι η ίδια- αλλά υποχρεωτικά υπάρχει και η έκθεση του σχολικού συμβούλου, πάλι προς τον Διευθυντή Εκπαίδευσης. Άρα έχει μία μεγάλη σημασία ότι η εμπλοκή του κατεξοχήν θεσμού που είναι ο σχολικός σύμβουλος, προστατεύει τουλάχιστον την αυθαιρεσία και προσπαθεί να θεραπεύσει ένα πρόβλημα.

Που πάνε με την ισχύουσα νομοθεσία αυτές οι καταγγελίες; Με την ισχύουσα νομοθεσία πάνε στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο που είναι στο Υπουργείο Παιδείας. Η ρύθμιση που εισάγουμε είναι ότι οι εκθέσεις – και έχει σημασία, δεν είναι απλές καταγγελίες- πάνε σε ένα τριμελές όργανο το οποίο απαρτίζουν τρεις πρωτοδίκες – έχει σημασία αυτό- οι οποίοι- για να μην υπάρχει σπέκουλα επί του θέματος – είναι υποχρεωμένοι να συνεδριάσουν σε εξήντα μέρες. Υποχρεωμένοι να βγάλουν απόφαση μάλλον σε εξήντα μέρες. Άρα η υποχρέωση βαρύνει τους δικαστές. Αυτό το όργανο. Και είναι υποχρεωμένοι να βγάλουν αυτή την απόφαση. Και είναι εντελώς προφανές ότι δεν είναι δυνατό να αρχίσει η όποια διαδικασία απόλυσης στα μέσα της ακαδημαϊκής χρονιάς, κυρίως επειδή υπάρχει και μία γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η 266 του 2014.

Και τέλος, μέσα σε αυτή την ένταση και μέσα σε αυτή την παραπληροφόρηση κλπ., ξεχνάνε κάποιοι να τονίσουν ότι αυτό που καταφέραμε με τον νόμο που ψηφίσαμε τον Αύγουστο, δηλαδή το 21 ώρες για τους φροντιστές, παραμένει και τώρα με 25 ένσημα. Έχει σημασία. Για το θέμα των εργαζομένων στα φροντιστήρια. Τους δεκάδες χιλιάδες. Και ξέρουμε όλοι με τι συνθήκες εργάζονται. Για αυτούς δεν υπάρχει καμία αλλαγή και ήταν μεγάλη κατάκτηση τον Αύγουστο που είχαμε καταφέρει αυτό και σήμερα μετά από πολύ δύσκολες διαπραγματεύσεις καταφέραμε και συνεχίζουμε να έχουμε το ίδιο καθεστώς. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Είναι προφανές ότι δεν είναι κάτι το πάρα πολύ δραματικά διαφορετικό, πλην όμως είναι διαφορετικό και πιστεύουμε σε μία κατεύθυνση θετικότερη που ακαδημαϊκά και παιδαγωγικά κριτήρια παίζουν πολύ μεγαλύτερο ρόλο.

Τελειώνω με δύο νομοτεχνικές που θα μας έρθουν. Από παραδρομή στο νομοσχέδιο που κατατέθηκε, γράφεται ότι τα μέλη ΔΕΠ, δηλαδή οι καθηγητές Πανεπιστημίων και οι υπηρετούντες Λέκτορες δεν μπορούν να αμειφθούν από οτιδήποτε άλλο εκτός από τους μισθούς τους κλπ. Αυτό είναι λάθος, θα διορθωθεί και προφανώς θα συμπεριλάβει τα ερευνητικά προγράμματα στα οποία παίρνουνε μέρος, τα συγγραφικά δικαιώματα κλπ., θα κατατεθεί. Και το άλλο είναι αυτό που ανέφερε ο κ. Μαυρωτάς με τα νοσοκομεία για τους βιολόγους, βιοχημικούς, χημικούς και κλινικούς χημικούς που και αυτό θα γίνει, το διευκρινίζω για να είναι σαφές ότι θα έρθει η νομοθετική ρύθμιση».